Ben biraz abartı buldum eşinizin tavrını. Haksız değil endişelerinde fakat bu sebeple çocuk istememek durumunu abartmak aslında. Sonuçta gayet sağlıklı da olabilir. Ya da onu. Kadar ileri boyutta, iğne vurulacak kadar ileri olmayabilir hastalığı. Biraz fazla kaygı oluşmuş onda, kendisi çok çektiği için belki bu hastalıktan.
Halbuki bir hastalığın genetik geçişli olması, illa çocukta da çıkacağı anlamına gelmiyor.
benim kaynım şeker Hastası, yediklerine hep dikkat ediyor. O geldiğinde tatlı, meyve koymayız biz ona mesela. Üç çocuğundan ikisi gayet sağlıklı, bir oğlunda lisedeyken şeker hastalığı çıktı. İğne filan vurulmuyor çocuk. Yalnızca yediklerine dikkat ediyor. Bir tatlıdan ikinci bir dilim almıyor mesela. Ya da meyve yerken az yiyor. Onun dışında sağlıklı. Dışarıda pek yemez. Eşi de ev yemekleri hazırlar hep, sağlıklı beslenirler. Onun da çocuğu oldu, gayet sağlıklı. Hiç düşünmedi bile baba olmamayı.
hiçbir şeyi olmayan insanların da çocuklarında Hastalık çıkabiliyor.
benim yeğenim 1 yaşında. 3 aylıkken süt alerjisi çıktı. Anne baba da hiç böyle bir şey yok. İnek sütü, inek eti, içinde süt, yoğurt ve laktoz olan hiçbir şey tüketemiyor. Çikolata, bisküvi, hazır gıda, tatlı hiçbir şey yiyemiyor.
Gelinimiz de emzirdiği için hiçbirini yiyemiyor 1 senedir, tatlıya çok düşkün biri olduğu halde. Paket gıdanın tadını unuttu. Evde gayet sağlıklı besleniyor o da kendine göre. Bir tek bebe bisküvisi dahi kullanmadılar, ekmeğini, bisküvisini hep kendi yaptı.
çok zor geliyor kulağa, ilk söyleyince. Ama Ona göre bir düzen ve bilinç gelişince gayet oluyor. Bize dana eti yapsa bile, kendine kuzu eti yapıyor, sebze, tavuk çorbaları yapıyor. Yemeklerine tereyağı kullanmıyor.
yeğenim de büyüyünce alerjisi geçmezse çikolata filan yiyemeyecek ama gelinimiz maşallah hiç dert etmedi bunu. Evinde gayet güzel ve çeşitli bir mutfağı var.
yani her türlü hastalığa göre bir yemek düzeni oluşuyor. Endişe etmek yerine, adapte olabiliyor insan.