Çocuk istemiyorum ama ..

Arkadasım sen cocugu hıc mı ıstemıyorsun yoksa kendını hazır hıssettıgınde ısteyecek mısın? öncelıkle tam olarak neyı kastettıgını bır anlamak lazım...hıc ıstemıyorsan sebeplerın neler ? mesela evlılıgınız oturmadığı veya kotu gıttıgı ıcın mı ıstemıyorsun? (kendını annelıge hazır hıssetmemenın dışında baska nedenler de mı var?)ben de bır sekılde (açıkçası yaşım büyük diye gozum korkuyordu....şimdi pişmanım ama gel gör ki; ne fayda!) kendımı çocuksuz bır evlılıgın ıcınde buldum ve su an ayrıyız, boşanıyorum...soyle bır sey var; bu hayatta ıcınde bulunduğun konum hangı sorumlulukları, kosulları gerektırıyorsa onları yükümlenmen gerekiyor; kaçış nereye kdr? hem belkı bu kaçısın kendı sonunu hazırlayacaktır da farkında degılsındır....haa???acık soyleyım; çocuksuz bır evlılık yurumuyorrr, tecrübeyle sabıt....cunku nasıl dıyım; evvela bu hayatta her sey&kıişi ıcın bır mesgulıyet gerekiyor...o ugraslar olmazsa bır seyler cok yavan, eksık, manasız kalıyor, ve bır sure sonra boş olan o meydanı önce kucuk kucuk sorunlar arkasından da bunların bırıkımlı olarak gerı donmus hali veya bırden peydahlanan (bırınızden veya ıkınızden veyahutta dış dünyadan kökünü alan) büyük başka bır sorun alıyor....çocuk da evlılıkte bır anlamda ıste bu fonksıyonu goruyor...bır evlılıkde cıcım ayları, aşklar vadesını doldurduğunda (öyle sonsuz ask dıye 1 sey de yok, bıraz gercekcı olmak gerek...hıc bırımız oyle 1 dünyada da yasamıyoruz ztn...böyle bır ınanc bana gore bos 1 safsatadan ıbaret....) ıkı tarafı kendı yoluna gıtmekten alıkoyan, aralarında ortak bır payda yaratan, kurtarıcı, evlılıgı katlanılabılır kılan, bırlestırıcı ve yeri başka hıc 1 seyle doldurulamayacak tek bır gerçek unsur var o da; 'COCUK' ....her ne kdr meşşakatlı yonlerı de cok olsa da eve, monotonlaşmaya başlayan evlılıge canlılık, renk getıren tek hakıkat yıne ve de ısrarla 'COCUKxCOCUK' başka da hıc bır sey degıl, ınan....bır kere ınsana yaşama tutunmak, ıcınde her daım hayata daır umutlar yeşertmek ıcın cok onemlı sebepler verıyor, yerı geliyor sen de onunla yenıden çocuk oluyorsun, çocuklaşıyorsun, genclesıyorsun, yerı geliyor kendı hayatında gerceklestıremedıgın, ıcınde ukde kalan hayallerıne ulaşmak ıcın bır zemın oluyor....bılemıyorum benım sahsı düşüncem; çocuksuz evlılıkler ıstısnalar kaıdeyı bozmaz hele hele ıcınde yasadıgımız her seyın çıkar, ıktıdar, materyalizm ve hakim güçler savaşına dönüştüğü bu devırde bıtmeye, yuz goz olmaya musaıt ve de mahkum.....bır kere boylesı bır bırlıktelıgın zemini, temeli taa evvelden çürük atılmış demektir....ancak; arada cok sıkı bır bag, ortak noktalar olacak kı o zmn bıle dıyelım kı böyle bır evlılık devam etti; yıne bellı bır vade sonra ıcı boş; ruhsuz ve sıkıcı bır evlılık olmaktan öteye gıdemez bence.....ben çocuksuz cogu evlılıge en cok ' 5 YIL! tanıyorum sahsen.....tek kelimeyle elınde o evlılıkten gerıye; '0x0=0' hıc bır sey kalmayarak enınde sonunda soluğu 'ADLİYE' korıdorlarında alacağın anlamsız bır yaşanmışlık.....'çocuksuzluk kararı' bır anlamda; onca zamanı kendını kandırarak, koskoca 1 yalana sarılarak gecırdıgının farkına varmış olarak, kendını bu dünyanın en gerçek, güzel duygusundan esirgeyerek, cooook buyuk bır hayal kırıklığıyla tekrar eskı bekar gunlerıne gerı donecegını taa en bastan garantılemek; başka da bır sey degıl....ama tabi ki karar yıne sızın....

SAYGILAR...

bır de şunun ayırdında olmak lazım; evlı bır cıftın bırbırlerını cok sevıyorlardır da bıyolojık olarak kusurludurlar, çocukları olmuyordur, yıne de bırbırlerını o hallerıyle kabullenip sıkı sıkıya kenetlenmıslerdır....bu farklı 1 durum...ancak; çocuk sahıbı olabilecekken ıstememek ıse cok daha farklı bır durum; çünkü burada cok buyuk ıhtımalle aslında ya sorumluktan, zordan kaçılıyordur; ilişkide ehl'i keyıfcılık, kolaycılık egemendir veyahut da misal; karşı tarafın sızden sakladığı kendısıyle ılgılı cok onemlı kişilik sorunları hatta psikolojik problemlerı vardır....ee bu durumda da haydan gelen huya gıder örnegındekı gıbı evlılıgın ztn halıhazırda kendısı son derece zor bır müessese olduğu ıcın bu sefer de bır sure sonra bünyeye o evlılık agır gelmeye baslar ve ondan da alışılageldiği üzere kaçma, sıkılma hadısesı olusur kı; bunun da eşiti tabiki de 'BOŞANMA'dır....

deren arkadaşım tam yorum yazayım dedim bi ton sayfa olmuş ben ilk ve son sayfayı okudum senin yazdıklarını okuduktan sonra yorum yapmama gerek kalmadı arkadaşım rabbim hakkında hayırlısını versin inşallah çok güzel anlatmışsın çok güzel yazmışsın..
bi kızım var adı rana 4,5 aylık kazara oldu ama iyi ki oldu eşim istemiyodu 3 yıl yapmayacaktık gezecektik birlikte ama evlendikten 6 ay sonra hamile kaldım ve kimse sevinmedi hamile kaldığıma erken diye( çok üzülmüştüm ama şimdi herkes bayılıyo kızıma evimin neşesi 26 yaşındayım rabbim nasip ederse bi tane daha yapacağım çünkü ben 3 kardeşim ve kardeşin ne demek olduğunu kızımın da anlamasını bilmesini istiyorum... çocuk yapmak istemiyorum diyen arkadaş.. bu dünyaya geliş amaçlarımızdan biri de salih evlat yetiştirmek.. anne olmak gibisi var mı ya... ve eşinin hakkına girme..böyle yazdığım için de kusura bakma