işte tüm mesele bu oysaki maddi durum elverdikçe mutlaka bir anne büyütmeli cocuğunu .. bu konunun tartışması bile olamaz.... bir cocuğa annesinden daha iyi kimse bakamaz ......yalnız aşım kaygısız basım diye boşuna dememişler...
İşte bu yüzden baştan kuralları koymak önemli.Biliyor musun ben 5 yaşındayken ayrıldık dedemlerin evinden annem birlik oturdu 5 yıl ve ben annem babam beni dedem ve babaannemden ayırdı diye nefret ettim onlardan, ufaktım bilinçsizdim..dedemi de babannemi de çok seviyorum hala ama annemin aslında haklı olduğunu çoooook zaman sonra öğrendim ama geç öğrendim...şimdi farkına varıyorum ben annemin ve babamın kurallarına göre büyümedim dedemler çok şımarttı beni ve ilk torun olduğum için ikiside sürekli beni çok sevdiklerini söylerlerdi kaldı ki ben de onları çok seviyordum ve çocuk olduğum için annemin bana emri vaki yaptığı şeyleri dedemlere sırnaşarak aştım onu yok saydım..annemi üzdüm anlayacağın..
Ah annem hakkını helal et bana seni çok seviyorum
bilinç çok önemli bu tip mevzularda annenin yeri ve konumu aileler tarafından asla dışlanmamalı onlar evet bu ailenin bir parçası ama sadece dede ve babaanne ya da dede ve anneanne olarak kalmalılar yoksa iş sarpa sarabiliyor
haftasonları çamaşır ev temizliği derken ona vakit ayıramıyorum belki ama dediğim gibi doğduğundan beri babaneci onun kucağında çok durdu 40 gün boyunca belki ondan diyorum kızım şuan bana kızdığında bile babaneme gidicem diyo çünkü orda hiç kural yok,yasak yok ne isterse alınıyor.dışarı çıktıklarında kaç çeşit oyuncak alınıp geliniyo devamlı abur cubur nasıl engel olucam bilmiyorum.üstelik yazın yazlığa gidiyorlar ve minik kızımıda götürcekler çünkü burda ona bakıcak kimsem yok,ilk defa ayrılcam,kayınvalidemde demezmi o ben varken durur aramaz seni diye nasıl bi işkencedir bu ya.Bi önerisi olan varsa yardım etsin bana çünkü kimseye anlatamıyrm derdimi,herkez normal bakıyo bu duruma...
