Ahhhh o kadar güzel bir şey söylediniz ki . 20 yıldır sofraya aynı sofraya oturduğumuz insanlar dimi. Onların acısında oturup ağladığımiz ama bize gelince laf söylemekten cekinilmemesi ya da kötü dusunmekten .. üzgünüm sadece
Ahhhh o kadar güzel bir şey söylediniz ki . 20 yıldır sofraya aynı sofraya oturduğumuz insanlar dimi. Onların acısında oturup ağladığımiz ama bize gelince laf söylemekten cekinilmemesi ya da kötü dusunmekten .. üzgünüm sadeceÇok fantastik şeyler yapıyorum ben kafamdaGram rahatlatmıyor ama.Bıcır bıcır yerinde duramayan insan seven biriydim ben ya.
Şu an köşe bucak kaçıyorum,görüşüleceğinde geriliyor istemiyorum. İnanın kulüpteki bazı üyeler (baksan sosyal,anonim bir platform)20 yıldır sofraya oturduğum insanın ötesine geçiveriyor bir cümleyle.
Tüm yorumları sakin kafa ile tekrar okuyup dikkate alacağım,öneriniz için çok teşekkür ederim.Allah gönlünüzdekini versin hayırlı olan vakitte sağlıkla.
Bence açıkça kim olursa olsun neyin içinde olduğumuzu nereden biliyorsunuz da fikir belirtiyosunuz belki istemiyoruz belki uğraş veriyoruz mahremimiz sizi ilgilendirir mi diyin bir daha kimse ağzını açmaz diye düşünüyorum.
Teşekkürler. İnanın yalnız değiliz . Mahalle baskısı, ne dediğini bilmeyen toplum vâr oldukça da devam eder. Bekar olsaydık evlilik diye sorarlardı . Evlendik çocuk . Bu sorgu, sual ,herşeye dahil ve müdahil olma bitmeyecek . Birde bundan zevk alanlar var . Ama onları da Allah'a havale ediyoruz. Bile isteye yaraya basanlar olur olmadık laflar edenler. Çocuk doğurmak başarıymış gibi madalya kazanmış ana kraliçelerimiz . İnancımıza sığınıyoruz ne yapalım. Rabbimin var bildiği bizim için en hayırlı zamanda verecegine eminim. O yüzden kesinlikle tedbirini al elinden geleni yap gerisini Allaha bırak. Herşeyin başı stres sen rahat ol bı bakmışsın beklemedigin anda gelmiş. Arkadaşım da 5 yıl bekledi sebepsizdi . Oda çok yıprandı her kafadan ses çıktı üzüldü ümidini kesti olmaz daha dedi kabullendi olmayacak diye bir anda oldu . Ama olunca da dedi ki iyi ki bu kadar beklemişim en güzel zamanımız da geldi. Hem maddi hem manevî daha önce olsaydı belki bebeğime ve kendime bu kadar faydalı olamazdım . Vardır bizim de beklememiz de bir hayır diyorum en güzel zamanda geleceğine de inanıyorum o yüzden takmıyorum ve kimseyle de bu konuda konuşmuyorum.Yaşadıklarınıza üzüldüm ama yalnız olmadığımı bilmek duygusal manada iyi hissettirdi. Duamda olacaksınız.
Herşeyin zamanı var evet. İnançlı biriyim,tedbirimi alıp tıbbi anlamda elimden geleni yapıyorum sonrası öncesi her şey yaradana teslim. Ah beni bi kendi halime bıraksalar takmıyordum bu kadar esasen.
AsjsjsjajjhValla panpa millet manyak sanırsam insanların yatak odasına kadar yorum yapıyorlar.Ben olsam dalga geçerim beim herif Ukrayna savaşına katıldı orda hadım oldu artık ondan fayda beklemeyin derdimsd dhdfygdfhgfgf
İçimde ne varsa söylemişsiniz.Teşekkürler. İnanın yalnız değiliz . Mahalle baskısı, ne dediğini bilmeyen toplum vâr oldukça da devam eder. Bekar olsaydık evlilik diye sorarlardı . Evlendik çocuk . Bu sorgu, sual ,herşeye dahil ve müdahil olma bitmeyecek . Birde bundan zevk alanlar var . Ama onları da Allah'a havale ediyoruz. Bile isteye yaraya basanlar olur olmadık laflar edenler. Çocuk doğurmak başarıymış gibi madalya kazanmış ana kraliçelerimiz . İnancımıza sığınıyoruz ne yapalım. Rabbimin var bildiği bizim için en hayırlı zamanda verecegine eminim. O yüzden kesinlikle tedbirini al elinden geleni yap gerisini Allaha bırak. Herşeyin başı stres sen rahat ol bı bakmışsın beklemedigin anda gelmiş. Arkadaşım da 5 yıl bekledi sebepsizdi . Oda çok yıprandı her kafadan ses çıktı üzüldü ümidini kesti olmaz daha dedi kabullendi olmayacak diye bir anda oldu . Ama olunca da dedi ki iyi ki bu kadar beklemişim en güzel zamanımız da geldi. Hem maddi hem manevî daha önce olsaydı belki bebeğime ve kendime bu kadar faydalı olamazdım . Vardır bizim de beklememiz de bir hayır diyorum en güzel zamanda geleceğine de inanıyorum o yüzden takmıyorum ve kimseyle de bu konuda konuşmuyorum.
Asjsjsjajjhyok aşkım bu sefer "ee çükü gavur ellerinde mi kaldı yani"diye yas tutarlar.
Babamı kaybettim. O ilk bir hafta maruz kaldığım saçmalıklar ve bu süreç. Bana 20 yıl aynı sofraya oturduklarım dedirten bu iki sınav oldu. Az önce bir yorumumda da demiştim,büyütüyor bu acılar.Ahhhh o kadar güzel bir şey söylediniz ki . 20 yıldır sofraya aynı sofraya oturduğumuz insanlar dimi. Onların acısında oturup ağladığımiz ama bize gelince laf söylemekten cekinilmemesi ya da kötü dusunmekten .. üzgünüm sadece
Valla ben de sesli güldüm buna.dsdfgdgdgdg sesli güldüm öldümmmmmmmmmmm
Ruslar böyle adamın çkünü de keserler kafasını da heriflerin acıması yok valla dümdüz ettiler Ukraynayı
Ben sizi çok iyi anlıyorum.Yıllardır çeşitli sorularla,tavsiyelerle,verilen akıllarla mücadele ettim.Çocukları çok sevmeme rağmen bunun için hemen hemen hiç çabalamadım.Çocuk istemediğim için insanlar çok şaşırdı,kınadı,baskı yaptı.Hala da söylerler.Maalesef insanımız meraklı ve bu sorular,akıl vermeler hiç bitmeyecek.Takmayın,cevap vermeyin veya tersleyin.Başka yolu yok.Umarın herşey gönlünüzce olur.Asjsjsjajjhyok aşkım bu sefer "ee çükü gavur ellerinde mi kaldı yani"diye yas tutarlar.
Tecrübe edinmiş kadınların yorumları klişe değil rehberlik gibi geliyor. Teşekkür ederim canım NillevBen sizi çok iyi anlıyorum.Yıllardır çeşitli sorularla,tavsiyelerle,verilen akıllarla mücadele ettim.Çocukları çok sevmeme rağmen bunun için hemen hemen hiç çabalamadım.Çocuk istemediğim için insanlar çok şaşırdı,kınadı,baskı yaptı.Hala da söylerler.Maalesef insanımız meraklı ve bu sorular,akıl vermeler hiç bitmeyecek.Takmayın,cevap vermeyin veya tersleyin.Başka yolu yok.Umarın herşey gönlünüzce olur.
Benim eş ailesinden betermiş çevrendekiler. Bu stres ve sinirle olacağı varsa da olmaz zaten. Dalga geçerek, gülerek biraz da sert üslupla tersle. En azından için soğur. Bana da sürekli ikinciyi sordular. Annem bile bir kaç kez sordu. Dedim saatini de söyle o saatte yapalım çocuğu.Amaaaaaaan diyecek noktaya gelmedim henüz. Ama elimden geleni yapıyorum yapmaya da devam edeceğim. Maalesef en büyük motive kaynağım şu "bitmeyecekler,her konuda hep varlar"
Onları değiştiremem ama duygularımı yönetmeyi başarabilmeliyim.Teşekkür ederim.
Çevrem katliam ya. Çok bağnazlar.Çocuğu kafaya takmıyordum inan. Bu zırvalıklar ayarlarımı bozdu resmen.Benim eş ailesinden betermiş çevrendekiler. Bu stres ve sinirle olacağı varsa da olmaz zaten. Dalga geçerek, gülerek biraz da sert üslupla tersle. En azından için soğur. Bana da sürekli ikinciyi sordular. Annem bile bir kaç kez sordu. Dedim saatini de söyle o saatte yapalım çocuğu.
Hamile kalırsın, kilona takarlar. Çocuk doğar emiyor mu? Çocuk kime benzedi.( Ya anaya benzeyecek ya babaya, kime benzeyecekse başka) lohusalık da hele hayattan soğuturlar. Bitmedi. Çocuk kız ise 'olsun' diyorlar. Sonra okul başarısı mesele oluyor.
Evin var mı , araban var mı, maaşın, çocuğun herkese dert. Kimse de sormuyor 'nasılsın, bir ihtiyacın var mı?' Diye. Ben çareyi insanlarla az görüşmek de, görüşünce de dalga geçerek terslemek de buldum.
Çok teşekkür ederim.Aslında ben sorulara alıştım.Ama çocuk istememek çok korkunç birşeymiş gibi algılanıyor bu ülkede.Nasıl başarırsınız bilmiyorum ama insanların sizi düşürmesine izin vermeyin.Tecrübe edinmiş kadınların yorumları klişe değil rehberlik gibi geliyor. Teşekkür ederim canım Nillev
Boşanmak suç,evlenmeyi istememek suç,çocuk istememek suç,çocuk olmaması suç. Ne zaman gelişeceğiz biz yahu?Çok teşekkür ederim.Aslında ben sorulara alıştım.Ama çocuk istememek çok korkunç birşeymiş gibi algılanıyor bu ülkede.Nasıl başarırsınız bilmiyorum ama insanların sizi düşürmesine izin vermeyin.
allahım en yakın zamanda nasip eder inşallah. nişanlanırsin düğün nezaman, evlenirsin çocuk ne zaman hayat kiminnnnn. diyeceğin şudur bizde istiyoruz allah ne zaman verirse ozaman olacak diyin susturun verecek olanda o dur alacak olandaaa.Kızlarcım merhaba. Bugün yaşadığım bir olay bende artık dolum noktası oldu. Fikirlerinize ihtiyacım var.
Belki bilen vardır çocuk sahibi olmak için tedavideyiz. Eşimde de bende de sorun yok. 2.5senedir evliyiz. Şu an da femara&duphaston kullanıyorum.Sorun şu ki tüm çevremden sorulara bakışlara maruz kala kala artık insanlardan kaçmaya başladım.Alttan alan bir mizacım yok,hiç olmadı.
Çocuk yok mu,ev sessiz geliyordur yeeaa minvalinde kusturan cinsten şeyler duyuyorum.(Akrabamın bebeği beni çok seviyor onunla oynuyorum diye annesinden ben senin yerinde olsaydım başkasının çocuğunu sevemezdim cnm yhaaa bile duydum)Ama ben duyuyorum eşim değil. Çünkü kadınım ve sorun bendedir.
Benim sorunum cevap verememek değil. Ama cevap verdiğim,kaba tabirle "bozduğum"halde katlanarak üstüme üstüme geliyorlar.Ya da bakış,hal,tavır,mimik...Ve stres infertilitenin en büyük sebeplerinden.Gerek içten içe üzülerek gerek kızarak kendimi büyük strese sokuyorum ilaçların yan etkisi,endişesi yetmez gibi.
Artık bu insanlara tahammül edemediğim için görüşmek istemiyorum.Kendi çevrem,eşimin çevresi ile nerdeyse bağları koparmış vaziyetteyim.
Öyle bir noktaya geldim ki en yakın arkadaşım arayıp naptın hastaneye gittin mi dediğinde bile boğuluyorum. En başta süreci kimseyle paylaşmama kararı aldım okeyim orda.
Ama siz olsanız napardınız ya da napıyorsunuz?Cevap verip verip eve gelip ağladığım çok oldu.Neden ağlıyorum?Çünkü çok insani bir şey bu benim için.Onların beni kırması incitme çabası değil,kendimi bildim bileli bebeklere olan ilgim,çocuk sevgim var. Ben burdan sınanıyorum(çok istediğim için mi bilmiyorum)ve her fırsatta bana hatırlatılıyor. Neden olduğum gibi,hissettiğim gibi davranamadığım ortamda bulunayım diyorum. E bu sefer tüm çevremi silmem gerekiyor. Yoruldum kızlar.
Boşanmak suç,evlenmeyi istememek suç,çocuk istememek suç,çocuk olmaması suç. Ne zaman gelişeceğiz biz yahu?
Yok yorumlar kafa açtı. Sakin kafayla tekrar okuyacağım bugün.Değişmiyor zihniyet maalesef.
O zihniyete uyum sağlamayı reddediyorum.
allahım en yakın zamanda nasip eder inşallah. nişanlanırsin düğün nezaman, evlenirsin çocuk ne zaman hayat kiminnnnn. diyeceğin şudur bizde istiyoruz allah ne zaman verirse ozaman olacak diyin susturun verecek olanda o dur alacak olandaaa.
Fırsat versen toprağa gömecekler diri diri.Yuh yani...Bende uyum sağlamadım ki burası doğup büyüdüğüm şehir.Aynı sizin yaşadığınıza benzer bir şehir.Tutucu,muhafazakar.10 çocuğunuz olsa 11.niye olmuyor diye sorarlar.Bana bir keresinde kız olur diye mi doğurmuyorsun diyen bile olmuştu.Öyle hadsiz insanlar var ki.Tek çare kulaklarınızı kapatın.Bir süre sonra umursamamayı öğreniyorsunuz.
Başa çıkma yöntemini eşimle birlikte ağız birliği yapıp biz şuan istemiyoruz daha genciz , geziyoruz, evliliğin tadını çıkarıyoruz. Mutluyuz . Dedin mı kıskançlık başlar. Evli ve mutlu olmak yeterli zaten. Çocuklu olanların hepsi mutlu mu? Ben bir çok yakınımın çocuktan vurmalarını mutluluğumla ezdim. Çünkü onlar çocuğu evliliği kurtaran olarak gören cocuktan bıkmış. sırf gerekli olduğundan yapan insanlardı. Ama biz hiç bir zaman bu durumu onlara karşı eksiklik olarak göstermedik. Aksine pozitif yanlarını gösterdik. Bir süre sonra acımasız konuşmalar kesildi.İçimde ne varsa söylemişsiniz.Amin diyorum amin...
Cevap verdiginde daha cok ustune giderler. Insanlar yumusak hassas tarafini buldular ya bi kere hep sorar didikler. Ben senin yerinde olsam kimseyle gorusmem telefonlari bile acmam hatta onemli olan sen ve senin tedavin su an. Ben 5 aylik evliyken bile bu sorulara maruz kaliyordum. Biz kisiriz cocugumuz olmuyor diyodum soranlara.Kızlarcım merhaba. Bugün yaşadığım bir olay bende artık dolum noktası oldu. Fikirlerinize ihtiyacım var.
Belki bilen vardır çocuk sahibi olmak için tedavideyiz. Eşimde de bende de sorun yok. 2.5senedir evliyiz. Şu an da femara&duphaston kullanıyorum.Sorun şu ki tüm çevremden sorulara bakışlara maruz kala kala artık insanlardan kaçmaya başladım.Alttan alan bir mizacım yok,hiç olmadı.
Çocuk yok mu,ev sessiz geliyordur yeeaa minvalinde kusturan cinsten şeyler duyuyorum.(Akrabamın bebeği beni çok seviyor onunla oynuyorum diye annesinden ben senin yerinde olsaydım başkasının çocuğunu sevemezdim cnm yhaaa bile duydum)Ama ben duyuyorum eşim değil. Çünkü kadınım ve sorun bendedir.
Benim sorunum cevap verememek değil. Ama cevap verdiğim,kaba tabirle "bozduğum"halde katlanarak üstüme üstüme geliyorlar.Ya da bakış,hal,tavır,mimik...Ve stres infertilitenin en büyük sebeplerinden.Gerek içten içe üzülerek gerek kızarak kendimi büyük strese sokuyorum ilaçların yan etkisi,endişesi yetmez gibi.
Artık bu insanlara tahammül edemediğim için görüşmek istemiyorum.Kendi çevrem,eşimin çevresi ile nerdeyse bağları koparmış vaziyetteyim.
Öyle bir noktaya geldim ki en yakın arkadaşım arayıp naptın hastaneye gittin mi dediğinde bile boğuluyorum. En başta süreci kimseyle paylaşmama kararı aldım okeyim orda.
Ama siz olsanız napardınız ya da napıyorsunuz?Cevap verip verip eve gelip ağladığım çok oldu.Neden ağlıyorum?Çünkü çok insani bir şey bu benim için.Onların beni kırması incitme çabası değil,kendimi bildim bileli bebeklere olan ilgim,çocuk sevgim var. Ben burdan sınanıyorum(çok istediğim için mi bilmiyorum)ve her fırsatta bana hatırlatılıyor. Neden olduğum gibi,hissettiğim gibi davranamadığım ortamda bulunayım diyorum. E bu sefer tüm çevremi silmem gerekiyor. Yoruldum kızlar.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?