Yok yok onu da beğenmiyorlar pamuk, uykusuz kalmanız vs umurları olmuyor, doğurduğunuzda ve sizi uykusuz gördüklerinde de aynen tavır şu, bizim zamanımızda hazır bez mi vardı, mama mı vardı, makine mi vardı, o mu vardı bu mu vardı, şimdiki anneler yattığı yerde çocuk büyütüyorHiç iyi niyet aramiyorum. Hamileliğin iyi yönlerini yaşa diye istemiyor bunu. Hamile kal zorluk çek, doğururken sanci çek sürün, büyütürken uykusuz kal, bakimsiz kal, mutsuz ol istedigi bu. Ben yasadiysam sen de yaşa. Boyle özgür mutlu rahat gezme. Eminim artik bundan.
Evet o gün laylaylom anneme gidiyordum. Hep derler hiç evli değilmişsin gibi gidip geliyorsun diye.Hiç iyi niyet aramiyorum. Hamileliğin iyi yönlerini yaşa diye istemiyor bunu. Hamile kal zorluk çek, doğururken sanci çek sürün, büyütürken uykusuz kal, bakimsiz kal, mutsuz ol istedigi bu. Ben yasadiysam sen de yaşa. Boyle özgür mutlu rahat gezme. Eminim artik bundan.
Ne yaparsak yapalım yaranamayacağız yani. Bu dünyada cenneti yaşayan varsa orta doğulu bir aileye girmemiş Türk kadınlarıdır. Karışık ilişkiler yok, mesafe korunuyor, seviyeli her şey. Bir de bize bak. Lohusanin evine kp geliyordu burada bir konuda.Yok yok onu da beğenmiyorlar pamuk, uykusuz kalmanız vs umurları olmuyor, doğurduğunuzda ve sizi uykusuz gördüklerinde de aynen tavır şu, bizim zamanımızda hazır bez mi vardı, mama mı vardı, makine mi vardı, o mu vardı bu mu vardı, şimdiki anneler yattığı yerde çocuk büyütüyor
He bir de onlar kayınvalide, kayınpeder, kayın, görümce bakmış oluyorlar, bir de bebeleri üstüne bir de koca, ahhh ahh şimdikiler ne görüyor
Abla seni de çok zorlamışlarSoru sorduklarında susmayın, gerekli cevabı verin veya yorum yazan arkadaşlardan birinin dediği gibi soruya soruyla karşılık verin, kimse kusura bakmasın ama bazı kadınların saçma ve gereksiz merakları var, karşılarındaki kırılıyor mu üzülüyor mu umursamıyorlar da.
Şuraya yazıyorum hamile kaldığınızda da bunaltacaklar, ayyyy az kilo almışsın, ayyyy çok kilo almışsın, ben hamileliğimde şunları yedim sende ye, aman yüzün şöyle olmuş, göbeğin böyle olmuş, bebek doğar kendi bebeğini nasıl toraman doğurduğunu söylerler, doğum şeklini kıyaslarlar.
Ben tek çocukluyum ve sezaryenle doğum yaptım diye anne dahi sayılmıyorum mesela hahahahhaha.
Valla tepenizin attığı noktada öyle bir laf edin ki bir daha ağızlarını açmaya mecalleri olmasın, sevmem öyle her şeye burnunu sokan insanları, eşler arasındaki konuya müdahil olmak isteyen ona göre de lafını yer oturur.
Sanırım. Kadının söylediği benim canımı hiç sıkmadı. Ama sizin örnekleriniz çok üzerdi beni de. Velev ki olmuyor karşınızda oturup ağlayayım mı? Ne utanmaz insanlar var. Asla iyi niyetli değil. Evlenmeyi marifet sanan bir güruh olduğu gibi, anne olmayı da marıfet Sayan bir güruh var. Çünkü bir kesim var ki evlenmeden anne olmadan kadın veya bir birey olarak değer görmüyorlar. Hep bir kanıtlama çabası. Allah ın verdiğinde de vermediğinde de hayır arayacaksın.Ben neler duydum bilseniz. Regl ağrım var keyfim yok dedim cevap olarak "hııı bu ay da mı boş geçti"duydum. Çocuğuna kızım bu evde bebek yok alışık değillerdir bu kadar gürültü yapmayın ama aaaaa diyeni duydum.Burda söylemeye kalbimin ve terbiyemin müsaade edemeyeceği sözler sarfedildi.
Ki ben öyle bir cümleyle yıkılan biri değilim yani duyduğum sözler sıfır bir insandan çıkıyorsa güler geçerdim. Ama bu öyle bir sınavmış ki ben değiştim.Beni en çok üzen bu.Eskiden olsa amaan pufff deyip geçeceğimi sanarken cehl dolu bir cümle beni ağlatabilirmiş.
Biraz daha büyümem gerekmiş sanırım.
Ben artık diyecek bir şey bulamıyorum. Bu insanlar kul hakkına çok riayet ettiğini zanneden insanlar birde. Hayret ediyorum.İnsanlar ne kadar hadsiz yahu okurken yok artık dedim.
Çok yakın arkadaşım 6 yıllık evli hiç sormadım sizde çocuk istiyor musunuz düşünüyor musunuz diye..
Yani belki düşünmüyor belki olmuyor onu kırmanın stres yaptırmanın anlamı nedir..
Bir kaç defa söyledi sonra kendisi olmuyor diye olur olmazsa da doktora falan giderseniz dedim.
Ara ara anlatmak isterse kendisinden dinliyorum yoksa asla sormam böyle bir şeyi..
Ayrıca siz yeni evli sayılırsınız.
Bence sizde konuyu değiştirin soran olursa başka konu açın.
Şey var birde doğumdan çıkacaksın direkt kv evine. 15 20 gün kalacaksın.Ne yaparsak yapalım yaranamayacağız yani. Bu dünyada cenneti yaşayan varsa orta doğulu bir aileye girmemiş Türk kadınlarıdır. Karışık ilişkiler yok, mesafe korunuyor, seviyeli her şey. Bir de bize bak. Lohusanin evine kp geliyordu burada bir konuda.Hısım akrabalar kapatılsın.
Kesinlikle haklısın.Ben artık diyecek bir şey bulamıyorum. Bu insanlar kul hakkına çok riayet ettiğini zanneden insanlar birde. Hayret ediyorum.
Neden soralım ki?Anlatmak isterse dinleyebilirim.Elimden gelen bir şeyse yardımcı olabilirim. Ama ben kardeşlerime dahi bir kere sormadım. Sorulmaz. Her şey sorulmaz.
4 yıllık evliyim çocuğum yok benden sonra evlenen herkesin de çocuğu oldu . Çocuk istiyoruz ama bunu kimseye evet istiyoruz olmuyor diye yansıtmadık doktora gittiğimizi annem bile bilmiyor. Evlendiğim günden beri henüz hazır değiliz . Herşeyin zamanı var daha yaşım çok genç eşimle takılıyoruz işte rahatız tavırlarında konuştum hep . Hiç takmadım takmıyorum . Çocuğum olsa erkek mı kız mı ikincisi ne zaman vs bu soruların sonu yok . O yüzden kendinizi de üzmeyin siz ne kadar üzülür kırılırsanız dışardan da o kadar üzer kırarlar . Güçlü olun takmayın rahat cevaplar verin bir süre sonra sormayı da bırakırlar. Benim birde kronik rahatsızlığım var o yüzden direk benim çocuğum olmuyor tavırlarındalar .ama banane olmuyorsa benim olmuyor onlara ne ? Ayrıca bizim de sebepsiz infertilite sorun da yok ama gel de anlat . Anlatamazsın da boşverin kim ne derse desin .Kızlarcım merhaba. Bugün yaşadığım bir olay bende artık dolum noktası oldu. Fikirlerinize ihtiyacım var.
Belki bilen vardır çocuk sahibi olmak için tedavideyiz. Eşimde de bende de sorun yok. 2.5senedir evliyiz. Şu an da femara&duphaston kullanıyorum.Sorun şu ki tüm çevremden sorulara bakışlara maruz kala kala artık insanlardan kaçmaya başladım.Alttan alan bir mizacım yok,hiç olmadı.
Çocuk yok mu,ev sessiz geliyordur yeeaa minvalinde kusturan cinsten şeyler duyuyorum.(Akrabamın bebeği beni çok seviyor onunla oynuyorum diye annesinden ben senin yerinde olsaydım başkasının çocuğunu sevemezdim cnm yhaaa bile duydum)Ama ben duyuyorum eşim değil. Çünkü kadınım ve sorun bendedir.
Benim sorunum cevap verememek değil. Ama cevap verdiğim,kaba tabirle "bozduğum"halde katlanarak üstüme üstüme geliyorlar.Ya da bakış,hal,tavır,mimik...Ve stres infertilitenin en büyük sebeplerinden.Gerek içten içe üzülerek gerek kızarak kendimi büyük strese sokuyorum ilaçların yan etkisi,endişesi yetmez gibi.
Artık bu insanlara tahammül edemediğim için görüşmek istemiyorum.Kendi çevrem,eşimin çevresi ile nerdeyse bağları koparmış vaziyetteyim.
Öyle bir noktaya geldim ki en yakın arkadaşım arayıp naptın hastaneye gittin mi dediğinde bile boğuluyorum. En başta süreci kimseyle paylaşmama kararı aldım okeyim orda.
Ama siz olsanız napardınız ya da napıyorsunuz?Cevap verip verip eve gelip ağladığım çok oldu.Neden ağlıyorum?Çünkü çok insani bir şey bu benim için.Onların beni kırması incitme çabası değil,kendimi bildim bileli bebeklere olan ilgim,çocuk sevgim var. Ben burdan sınanıyorum(çok istediğim için mi bilmiyorum)ve her fırsatta bana hatırlatılıyor. Neden olduğum gibi,hissettiğim gibi davranamadığım ortamda bulunayım diyorum. E bu sefer tüm çevremi silmem gerekiyor. Yoruldum kızlar.
Insanlar bu konuda cok çok duyarsız işgüzar ve adeta manyak. Ben asla bunu demem karsi ilk dusunuyorum cocuk vs. Der konubacarsa konusurum. Cani ister dusunmez cocuk istemez cocugu olmayabilir evliligi iyi degildir ve tekrar diyorum istemeyebilir. Ama yok soranlarin da genelde imrenilecek bir es cocuk duzeni yoktur. Azarlayin diycem ama çok arsız bu grup. Cok yakin aile üyeleri ise ya doğrudan ya dolayli uyarın uzak cevre ise görüşmeyinKızlarcım merhaba. Bugün yaşadığım bir olay bende artık dolum noktası oldu. Fikirlerinize ihtiyacım var.
Belki bilen vardır çocuk sahibi olmak için tedavideyiz. Eşimde de bende de sorun yok. 2.5senedir evliyiz. Şu an da femara&duphaston kullanıyorum.Sorun şu ki tüm çevremden sorulara bakışlara maruz kala kala artık insanlardan kaçmaya başladım.Alttan alan bir mizacım yok,hiç olmadı.
Çocuk yok mu,ev sessiz geliyordur yeeaa minvalinde kusturan cinsten şeyler duyuyorum.(Akrabamın bebeği beni çok seviyor onunla oynuyorum diye annesinden ben senin yerinde olsaydım başkasının çocuğunu sevemezdim cnm yhaaa bile duydum)Ama ben duyuyorum eşim değil. Çünkü kadınım ve sorun bendedir.
Benim sorunum cevap verememek değil. Ama cevap verdiğim,kaba tabirle "bozduğum"halde katlanarak üstüme üstüme geliyorlar.Ya da bakış,hal,tavır,mimik...Ve stres infertilitenin en büyük sebeplerinden.Gerek içten içe üzülerek gerek kızarak kendimi büyük strese sokuyorum ilaçların yan etkisi,endişesi yetmez gibi.
Artık bu insanlara tahammül edemediğim için görüşmek istemiyorum.Kendi çevrem,eşimin çevresi ile nerdeyse bağları koparmış vaziyetteyim.
Öyle bir noktaya geldim ki en yakın arkadaşım arayıp naptın hastaneye gittin mi dediğinde bile boğuluyorum. En başta süreci kimseyle paylaşmama kararı aldım okeyim orda.
Ama siz olsanız napardınız ya da napıyorsunuz?Cevap verip verip eve gelip ağladığım çok oldu.Neden ağlıyorum?Çünkü çok insani bir şey bu benim için.Onların beni kırması incitme çabası değil,kendimi bildim bileli bebeklere olan ilgim,çocuk sevgim var. Ben burdan sınanıyorum(çok istediğim için mi bilmiyorum)ve her fırsatta bana hatırlatılıyor. Neden olduğum gibi,hissettiğim gibi davranamadığım ortamda bulunayım diyorum. E bu sefer tüm çevremi silmem gerekiyor. Yoruldum kızlar.
Tüp bebek,aşılama,ilaç tedavisi. Bunlar olağan şeyler. Maalesef ihtiyaç duyuyoruz. Baksanıza bunu bile saklamak istiyoruz. Çok acı.Aynı şeyleri yaşıyoruz. Saçma sapan şeyler bende tüp bebeğe başladım ama herkes bilsin istemiyorum söylemiyorum. Soranlara hayırlısı zamanı ne zamansa olur diyorum. Yakınımdakiler dese anlatabilirim belki derdimi ama en saçma uzaktan kişiler soruyor. Mesela görümceme gittik. Görümcemin kaynanasının annesi bana bebek yok mu dedi. Bende hayırlısı dedim. Sanki ben istemiyormuşum gibi bağırarak seni döverim yapmak istemiyor musun falan dedi. Ben şok oldum tam da kapıdan çıkıyordum. Eşimde duymadı duysa tepki verirdi. Ne diyeceğimi bilemedim görümcemin kaynansı sana ne falan dedi. Sonra kalktım gittim.
Geçen günde bizim uzaktan bi akrabamız çocuk yok mu dedi hayırlısı dedim ama çok kızdım olur olur falan dedi. Bide eşim görevde yanımda değil. Kızınca sesli bir şekilde tek başına yapılmıyor çocuk nasıl olacak uzaktan dedim. Gelir arada faln diyorlar. Off dedim çıktım.
Her yolu deneyeceğim ama pusmayacağım bundan çok eminim.Sanırım. Kadının söylediği benim canımı hiç sıkmadı. Ama sizin örnekleriniz çok üzerdi beni de. Velev ki olmuyor karşınızda oturup ağlayayım mı? Ne utanmaz insanlar var. Asla iyi niyetli değil. Evlenmeyi marifet sanan bir güruh olduğu gibi, anne olmayı da marıfet Sayan bir güruh var. Çünkü bir kesim var ki evlenmeden anne olmadan kadın veya bir birey olarak değer görmüyorlar. Hep bir kanıtlama çabası. Allah ın verdiğinde de vermediğinde de hayır arayacaksın.
Şimdi Mune hanımın dediği gibi sadece şunu söylemeyi düşünüyorum bende: Bunu neden öğrenmek istiyorsunuz? Meraktan denirse : bunu neden merak ediyorsunuz?
Duygularımı ben de saklayamam. Sanırım mod düşüklüğüm onlara zayıflık olarak geçti ki daha çok üstüme gelme hakkı gördüler.Kesinlikle haklısın.
Özel bir şey bu hassas bir konu.
Gerçekten düşüncesiz insanlara tahammül edemiyorum.
Benimde oğlum 4 sene sonra oldu.
Gerçi ben 2 sene hiç düşünmedim sonra da bir sürü düşük yaşadım.
Yani o arada bana birileri sorsaydı bu konu beni yeterince üzüyor lütfen sizde hassas davranın derdim.
Ya da olmuyor beni rahat bırakın işinize bakın da diyebilirdim duygularımı saklayamıyorum çünkü.
Yaşadıklarınıza üzüldüm ama yalnız olmadığımı bilmek duygusal manada iyi hissettirdi. Duamda olacaksınız.4 yıllık evliyim çocuğum yok benden sonra evlenen herkesin de çocuğu oldu . Çocuk istiyoruz ama bunu kimseye evet istiyoruz olmuyor diye yansıtmadık doktora gittiğimizi annem bile bilmiyor. Evlendiğim günden beri henüz hazır değiliz . Herşeyin zamanı var daha yaşım çok genç eşimle takılıyoruz işte rahatız tavırlarında konuştum hep . Hiç takmadım takmıyorum . Çocuğum olsa erkek mı kız mı ikincisi ne zaman vs bu soruların sonu yok . O yüzden kendinizi de üzmeyin siz ne kadar üzülür kırılırsanız dışardan da o kadar üzer kırarlar . Güçlü olun takmayın rahat cevaplar verin bir süre sonra sormayı da bırakırlar. Benim birde kronik rahatsızlığım var o yüzden direk benim çocuğum olmuyor tavırlarındalar .ama banane olmuyorsa benim olmuyor onlara ne ? Ayrıca bizim de sebepsiz infertilite sorun da yok ama gel de anlat . Anlatamazsın da boşverin kim ne derse desin .
Arsızlar evet. O sebeple diyorum ya susup dudak büzen biri değilim. Ama anlamıyorlar daha çok üstüme geliniyor anlaşmış gibi.Manyaklık.Insanlar bu konuda cok çok duyarsız işgüzar ve adeta manyak. Ben asla bunu demem karsi ilk dusunuyorum cocuk vs. Der konubacarsa konusurum. Cani ister dusunmez cocuk istemez cocugu olmayabilir evliligi iyi degildir ve tekrar diyorum istemeyebilir. Ama yok soranlarin da genelde imrenilecek bir es cocuk duzeni yoktur. Azarlayin diycem ama çok arsız bu grup. Cok yakin aile üyeleri ise ya doğrudan ya dolayli uyarın uzak cevre ise görüşmeyin
Amaaaaaaan diyecek noktaya gelmedim henüz. Ama elimden geleni yapıyorum yapmaya da devam edeceğim. Maalesef en büyük motive kaynağım şu "bitmeyecekler,her konuda hep varlar"Sizin yaşadıklarınızı ben de yaşadım ilk etapta kaçtım kaçamak cevaplar baktim olmadı sordular ben cevapladım onlarda rahatladı bende:) gülümsedim teşekkürler ettim onların iyi dileklerini aldım çevremde kötü niyetli yaklaşan olmadı,benimkiler meraktan:))aradiklarinda ben anlatıyordum eşimin ailesiyle kendi ailemle çevrem kolu komşu arkadaş bitmez:)bu hayatı siz yaşıyorsunuz beli bir kısmına kadar yanliz ilerliyorsunuz takmayın stres sizin için iyi değil.bu süreçte en yıpratıcı infertilite bölümüne gitmem oldu devam etseydim piskilojim altüst olurdu.tesadüfen özel bir hastahanede iyi bir doktora denk geldim umut oldu inandırdı inandım iki çocuğum var. inşallah siz ve anne olmak isteyen herkese nasip olur bu duygu takmayın lütfen soruların sonu gelmez çocuk sahibi oluncada ikincisi ne zaman? :)))keşke herkes yerini bilse maalesef...
Banada 2.cocugu yap diyolar,istemiyorum dedikce ısrarcılar bide bunu anlamiyorum,hem 40 yasina gelmisim,hem hayat sartlari vs ,insanlar düsünür mu kendileri bakcaklar sanki ,sinir oluyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?