Merhaba..Öncelikle tebrik ederim en kısa zamanda bebeğinizi sağlıkla kucağınıza alırsınız inşallah..Ben 27 yaşındayım 3,5 senedir de evliyim.Eşim 33 yaşında ve şu ara tutturdu yaşım ilerliyor,baba olmak en doğal hakkım vs vs.Ben biraz işkolik biriyim işimi de çok severek yapıyorum ve işim gereği de sürekli seyahat ediyorum yurtdışı ayrı yurtiçi ayrı.Bazen bir hafta eve gelemediğim oluyor.Siz söyleyin lütfen bu şartlar altındayken nasıl bebek sahibi olmayı düşünebilirim ki?O çocuğa da yazık değil mi?..Ben 31 yaşındayım evleneli 20 ay oldu ve kendimi bildim bileli hep anne olmak istedim.diyecegim suki ben suan hamileyim ama inanin bu yaşta hamile kalmak çok zor çocuğun peşinden koşusturmak için baya bir enerji gerekiyor çevremdeki anneler den biliyorum yaş ilerledikçe enerji düşüyor keşke erken evlenip anne olanilseymisim. ...
Ben de bunu çocuğa söylemekten çekinmezdim.O yüzden en iyisi hazır olana kadar yapmamak..Tabiki yazık sizde anlıyorum istemiyorsanız zaten yapmayın sizede yazık o çocuğa da belki yazık olur istemiyorsanız kararinizdan vazgeçmeyin benim kayinvaldem küçük gorumcemi istememiş şimdi en ufacık kızgınlık başına kakiyor ben seni istememistim diye...ben saygı duyuyorum size
Ben anneliğin herkesi mutlu edeceğine inanmıyorum.Bir şey istinasız her kadını mutlu edemez bu imkansız bir şey.Lafım meclisten dışarı ama doğurup doğurup başından atanı da çok gördük.
Annelik sadece bebeği öpmek okşamak gazını çıkarmak değildir.Her kadın bunun sorumluluğunu üstlenmeyi istemek zorunda değil.Ben özgür bir birey olarak uzunca bir süre anne olmamayı seçiyorum ve bu seçimimle çok mutluyum.
Çocuk sahibi olma fikri beni mutlu etmiyor.Yaşadığım her şeyi çocuk yok diye tatsız olarak değerlendirmek kendime ve yaşadıklarıma saygısızlık olur bir kere.
-Bir bebeği büyütecek kadar sabrım ve tahammülüm yok.
-Yapım gereği kimseye sevgimi göstermem sürekli öpüp sarılarak.Elimde değil,kişiliğim bu.
-Anaç olmak için,korkularla savaşmak için çocuğa gerek olduğunu düşünmüyorum.Gittiğimiz bir gezide denizde açığa sürüklenip çığlık atan öğrencim için can kurtaran olmasına rağmen denize kıyafetlerimle atlayıp onun elinden tuttum.
-Sert ve otoriter biriyim.Küçük bir çocuğun bana karşı çıkmasını hoş karşılamam.Bağırmaktan cezalandırmaktan çekinmem.Bundan da rahatsızlık duymuyorum.
-Öğrencilerim kadar çocuklarım var sanki.Onların dertleriyle uğraşırım,dersleriyle uğraşırım ama karşılığında bana istemediğim davranışlarda bulunamazlar.Çünkü ben onların annesi değilim.
-Nefes almaları dışında her şeyleri bitmek tükenmek bilmeyen bir masraf.Bunun için uğraşmak içimden gelmiyor.
-Çocuk kitapları,programları ve oyunları bana vakit kaybı geliyor,yapmazsam çocuğum üzülecek.Neden mutsuz olalım?
-Ergenliğe girmiş bir çocuk hele.Verdiğin emekleri yüzüne çarpıp sana isyan edecek.Şu hayatta en çok nankörlüğe tahammülüm yok.
Bunun gibi bin tane neden sayabilirim.
Ben de çocuk oldum ama anneme ''Yerinizde olsam beni doğurmazdım ne gerek vardı'' demişliğim vardır. Annem abimin çocukluğunu anlattıkça ''Benden uzak olsun,'' diyorum.
Kadına zorla yüklenen 'anne olma' görevini şiddetle reddediyorum ve maddi-manen hazır olana kadar bebek yapma fikrini gündeme getirmeyi kabul etmiyorum.Herkes buna saygı duymalı.
Ayrıca kimse bana ''Hamile kalmayan anlayamaz,anne olmayan anlayamaz'' demesin lütfen.
Ben de hamile kaldım,ben de ultrasonda bebeğimi gördüm.Kalp atışlarını duydum ama bu öğrendiğim anda yaşadığım stres ve mutsuzluğu değiştirmedi.Yani hazır değilsen değilsindir.
Söyleyeceklerim bunlar,'Türk kadını anne olmazsa ''başka'' ne olacak' temalı konuşmalara karşı benim düşüncelerim.Sizden alıntı yaptım ama cevabım herkese.
Aldırmadım düşük yaptım.yazdıklarını yargılamadan okumaya çalıştım anne olmak zorunda değilsin tabiki benide ilgilendirmez tabi
ama bu kadar katıysan neden hamile kaldında o masumu aldırabildinbütün yazdıkların beni ilgilendirmezde ama bu çok yazık olmuş
Merhabaa.Tebrik ederim öncelikle sizi ve eşinizi.Allah bir an önce kucağınıza almaya nasip etsin inşallah bebeğinizi..Açıkcası buraya aranıza katılmadan önce bu konuda daha serttim şimdi tüm bu yorumlarınız(yine yumuşatmadı bebek sahibi olma fikrine karşı beni)ama kendimi biraz daha fazla sorgulamama neden oldu acaba ben mi yanlış düşünüyorum falan gibi.Ben biraz şu yapıda biriyim benim için hiçbir şey kesin doğru ya da kesin yanlış değildir yani işler bundan çok daha karışıktır..O yüzden anne olan bayanlar bana 'anne olmak dünyanın en güzel duygusu' dediklerinde benim için kesin doğru gibi gelmiyor bilemiyorum..çocuk sahibi olmayanları ve olsun diye can atanları üzmek istemem ama paylaşmak istiyorum...
üniversite okudum okurken eşimle çıkmaya başladım
asker bekledim kariyer dedim
evlenmeden kurumsal firmada çalıştım
evlendım kendıme araba alcam dedim aldım
3yıl boyunca ...çocuk mocuk amannn açmayın o konuları dedim
eşimle birlikteliğimin 8. senesine geldim
ve gebelik düşündüm onuncu ayımda ancak tutturabıldım
hala bebek neşesine tam kendimi verememişken
ultrasonda gördüğüm o ayaklar o eller...allahım.. tarifsiz bişey ya
hayatımın en güzel günü dedim
anlatılmaz bir his.. kıpır kıpır duygular
annelik bence süper olucak...
Merhabaa.Tebrik ederim öncelikle sizi ve eşinizi.Allah bir an önce kucağınıza almaya nasip etsin inşallah bebeğinizi..Açıkcası buraya aranıza katılmadan önce bu konuda daha serttim şimdi tüm bu yorumlarınız(yine yumuşatmadı bebek sahibi olma fikrine karşı beni)ama kendimi biraz daha fazla sorgulamama neden oldu acaba ben mi yanlış düşünüyorum falan gibi.Ben biraz şu yapıda biriyim benim için hiçbir şey kesin doğru ya da kesin yanlış değildir yani işler bundan çok daha karışıktır..O yüzden anne olan bayanlar bana 'anne olmak dünyanın en güzel duygusu' dediklerinde benim için kesin doğru gibi gelmiyor bilemiyorum..
kalp atışları bile mutsuzluğumu değiştirmedi deyince aldırdın sandım kusura bakmaAldırmadım düşük yaptım.
Bence de şekerim,tamamen aynı fikirdeyiz.Çocuk gerçeğine tahammül bile edemiyorum.Sabırlı değilim açıkçası.. Hem ödenen o kadar paraya üzülüyorum.Korkunç bir masraf.Çocuğa harcayacağım parayla kocaman daire alır hayatımı yaşarım gezer tozarım.
Ay yaşım geçiyor herkesin çocuğu var benim niye yok diye çocuk yapıyor başından atıyor ceremesini biz çekiyoruz.
Tatile gitseniz burnunuzdan getirirler,yemeğe çıksanız rezil ederler.Alışverişe çıksanız ortadan kaybolur oraya buraya kaçarlar.
Kocası istedi diye yapıyor,adam çocuk doğunca ilgilenmiyor.Amaaaan say say bitmez şekerim çocuk dediğin ayak bağından başka şey değil.Olmayan başına iş açıyosun.
Karnımda olan (şimdi değil) bir bebeğin kalp atışlarını duydum,ultrasonda da gördüm hiç hamile kalmadan konuşuyor değilim.bir çocugunuz olmadıgı için o duyguyu tatmadıgınız için sizi yadırgamıyorum ama bilmeden böyle düşünmenize şaşırdım... çocugun evet masrafları oluyor ama o paraya üzülüyorum çok agır bir laf bir gün çocuğunuz olur ve görürsünüz bu lafın ne kadar yersiz oldugunu o oldugunda herşeyi ona almak istiyecek alamadıgınız zamanlar burukluk bile olacak içinizde ben açıkcası çocuga harcanan paraya üzülüyor olmanıza üzüldümm...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?