-
Üyelik iptali yapan kullanıcıların %80'inin yeni bir üyelik alarak geri dönmesi ile ilgili bir anketimiz var. -
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Çocuk sorunumuz
- Konu Sahibi miss_cix
- Başlangıç Tarihi
Neyin kafasını yaşıyorsun sen ya ?
Çocuklara gereksiz diyorsun , kimsin ki sen ?
Bakamam diye doğurmak istemiyorum desen saygımız sonsuz.Kendini bilen insan helal olsun der geçerim.
Azıcık bir tart dediklerini , hoş mu senin söylediklerin ?
Kimi örnek aldığın fifi bi yavrucağa faydamız olur belki.
Çocuklara gereksiz diyorsun , kimsin ki sen ?
Bakamam diye doğurmak istemiyorum desen saygımız sonsuz.Kendini bilen insan helal olsun der geçerim.
Azıcık bir tart dediklerini , hoş mu senin söylediklerin ?
Kimi örnek aldığın fifi bi yavrucağa faydamız olur belki.
- 23 Ağustos 2012
- 51.486
- En iyi cevaplar
- 1
- 239.650
- 898
Eşinizin karar değiştişrmesi kötü olmuş, o zaman ne istediğini bilmiyormuş, şimdi bunu istediğine kanaat getirmiş.
Kendisiyle konuşun, kesinlikle istemediğinizi , hayatınızı böyle sevdiğinizi söyleyin. Kararı ona bırakın, boşanalım derse düşünürsünüz. Bu adamı gerçekten seviyor musunuz, kaybetmeyi göze alabilecek misiniz? Boşanıp başka birine gidince arkasından bakıp pişman olmayacaksanız, resti çekin : ya bu konuyu kapat ya da boşanalım diyin. Yok arkasından yanacaksanız boşanmayın...bu işte ne yazık ki orta yol yok, ya siz mutsuz olacaksınız ya o istediğini almayacak. Ben bir kere aşık oldum, o benden ne istese yapacak, benden gitmesin diye dünyaları verecek durumdaydım ama yine de istemediğim bir şeye kalkışır mıydım bilemiyorum...zor bir karar Allah yardımcınız olsun.
Kendisiyle konuşun, kesinlikle istemediğinizi , hayatınızı böyle sevdiğinizi söyleyin. Kararı ona bırakın, boşanalım derse düşünürsünüz. Bu adamı gerçekten seviyor musunuz, kaybetmeyi göze alabilecek misiniz? Boşanıp başka birine gidince arkasından bakıp pişman olmayacaksanız, resti çekin : ya bu konuyu kapat ya da boşanalım diyin. Yok arkasından yanacaksanız boşanmayın...bu işte ne yazık ki orta yol yok, ya siz mutsuz olacaksınız ya o istediğini almayacak. Ben bir kere aşık oldum, o benden ne istese yapacak, benden gitmesin diye dünyaları verecek durumdaydım ama yine de istemediğim bir şeye kalkışır mıydım bilemiyorum...zor bir karar Allah yardımcınız olsun.
Saygı duyarsın yada duymassın senin bana hakaret etmeye hakkın yok ben gereksiz görüyorsam bundan sanane bence gereksiz sence olmaya bilir ben kim olduğumu biliyorum da sen bilmiyorsun herhalde size daha fazla cevep vermeyeceğim konuma bir daha yorum yapmassanız sevinirim
bir açıklamada yapayım ordaki gereksiz demem şuanki durumumuz için gereksiz olduğunu düşündüğümü söylemek istemiştim çocuklara gereksiz demedim ama bazı zeki (!) arkadaşlar burda millete saldırarak ego tatmin etmeye bayılıyor
Evet işte bunun kararını veremiyorum oda beklemek istemiyor 2 3 yıl bekleyelim diyorum 3 yıl bekledim diyor bakalım hakkımızda hayırlısı neyse o olsun umarım bir gün bebeğim olursa bu bütün önyargılarım gider
Kimi yorumları atlayarak okudum tamamen konuya vakıf değilim fakat, yolları ayırmak mantıklı yol; olmuyorsa da iki taraftan birinin ödün vermesi gerekiyor..Ki bu, en başta çocuk istemeyen eşiniz bence..
Çünkü belki, kafadan olsun dese, hiç evlenmeyecektiniz..
Belki evlilik kararını, görüşleriniz bir diye verdiniz, biz bilemeyiz..
Ciddi bir durum, başta konuşulup sonrada yan çizmek pek iyi değil..
Ayrıca, eleştiren arkadaşlar, bu karar konu sahibinin..
Kimseye eleştirmek ya da kızmak düşmez..
Ben 22 yaşındayım, deli gibi çocuk istiyorum, bu konuda kimse beni de eleştiremez..
Lütfen insanların hayatına saygılı olalım..
Çünkü belki, kafadan olsun dese, hiç evlenmeyecektiniz..
Belki evlilik kararını, görüşleriniz bir diye verdiniz, biz bilemeyiz..
Ciddi bir durum, başta konuşulup sonrada yan çizmek pek iyi değil..
Ayrıca, eleştiren arkadaşlar, bu karar konu sahibinin..
Kimseye eleştirmek ya da kızmak düşmez..
Ben 22 yaşındayım, deli gibi çocuk istiyorum, bu konuda kimse beni de eleştiremez..
Lütfen insanların hayatına saygılı olalım..
Arkadaşım iyi misin sen ?
Gereksiz buluyorum diyen sen değil misin ?
Bu mantıkla gidersek sende öyle olmaz mısın ?
Durup dururken mi geldim yazdım sana bunu , o kadar önemlisin ki benim için gece gece dur nickini bile okumadığım kimseye gelip egomu şey ediyim dedim.
Yorumların da hiç mi hiç istemiyorum dedin şimdi çeviriyorsun .Arkadaşım istediğini yap bize ne kime ne , sosyal bir ortam da insanların hoşuna gitmeyecek bir kelime kullandın .
Yanlış anlaşılmışım demek yerine celalleniyorsun .
Töbe töbe .
Müneccim miyim ben senin neyi kastederek onu yazdığını bileyim neyi okuduysam onu söylüyorum . Neyse rabbim hakkın da hayırlı ve güzel neyse onu versin .
Gereksiz buluyorum diyen sen değil misin ?
Bu mantıkla gidersek sende öyle olmaz mısın ?
Durup dururken mi geldim yazdım sana bunu , o kadar önemlisin ki benim için gece gece dur nickini bile okumadığım kimseye gelip egomu şey ediyim dedim.
Yorumların da hiç mi hiç istemiyorum dedin şimdi çeviriyorsun .Arkadaşım istediğini yap bize ne kime ne , sosyal bir ortam da insanların hoşuna gitmeyecek bir kelime kullandın .
Yanlış anlaşılmışım demek yerine celalleniyorsun .
Töbe töbe .
Müneccim miyim ben senin neyi kastederek onu yazdığını bileyim neyi okuduysam onu söylüyorum . Neyse rabbim hakkın da hayırlı ve güzel neyse onu versin .
- 23 Ağustos 2012
- 51.486
- En iyi cevaplar
- 1
- 239.650
- 898
O zaman şöyle bir önerim var: Yalnız kaldığınız bir gece (yanınızda eşiniz olmadan yalnız yatarken) bundan sonra hep onsuz yatacağınızı düşünün. O bundan sonra hiç yanınızda olmayacak, onu en çok kıskandığınız kişiyle düşünün (mesela eski sevgilisi) . Kocanız güzelce ona sarılmış yatıyor, siz tek başınıza tavana bakıyorsunuz.
Bunun olmasını göze alabilecekseniz, duruşunuzu koruyun, mesele zaten inceldiği yerden kopar.
Gerçekten seviyorsanız , şu yazdıklarımın düşüncesinden bile kudurursunuz...bu durumda yapacak tek bir şey kalır gözü karartıp çocuk işine girmek :)
Bunun olmasını göze alabilecekseniz, duruşunuzu koruyun, mesele zaten inceldiği yerden kopar.
Gerçekten seviyorsanız , şu yazdıklarımın düşüncesinden bile kudurursunuz...bu durumda yapacak tek bir şey kalır gözü karartıp çocuk işine girmek :)
bi arkadaşım deli gibi çocuk istiyordu eşi bu durum çok uzaktı düşünmediğini ve kaçamak cevaplar veriyordu, arkadaşım sorunu olduğunu düşündü ama adam bir kere bile doktora gitmedi. Birbirlerine çok aşıktılar 6 yıllık evliliklerini bu yüzden bitirdiler 2 yıl oluyor ve kız hala aşık adamda aşık. Neyin kafasındalar anlamıyorum. Çocuksuz da aile devam edebilir ama araya inattır , kaçmaktır girdiğinde evlilik bitiyor. Çocuk düşüncesi bile çok büyük sorumluluk ama sende birazcık önyargılarından vazgeçsen anne değilim evli bile değilim ama o bebkler dünyanın en tatlı varlıkları 
inş hakkınızda hayırlısı olur belki sürpriz bir şekilde bebek gelir hayatınıza
inş hakkınızda hayırlısı olur belki sürpriz bir şekilde bebek gelir hayatınıza
Anne Olmak Normalse Olmayı İstememek de Normaldir Zorla Konu Sahibini İkna Etmeye Çalışmayalım Bence
Çocuk Sevebilir Bi Kadın Ama Herkes Anne Olmak İstemez O Ayrı Bişiy Bazı Şeylerin Geçerli Bir Sebebi de Olması Gerekmez
İstek Yoktur Bitti Yani Olmayınca Olmaz,Her Kadın Anne Olmak Zorunda Değil Tek Görevimiz Anne Olmak Değil
Çocuk Sevebilir Bi Kadın Ama Herkes Anne Olmak İstemez O Ayrı Bişiy Bazı Şeylerin Geçerli Bir Sebebi de Olması Gerekmez
İstek Yoktur Bitti Yani Olmayınca Olmaz,Her Kadın Anne Olmak Zorunda Değil Tek Görevimiz Anne Olmak Değil
Çocukları sevmiyor olabilirsiniz buna saygı duyarım, tabi ki sevmek kendinden bir parça yetiştirmek çok güzel bir duygudur muhakkak fakat eğer siz henüz buna hazır değilseniz(bunun süresi bence yok 3 yıl değil 13 yıl bile olabilir) yada çocuklara olan ilginiz alakanız yok denecek kadar azsa, kısacası hayatınıza bir çocuk sokmak istemiyorsanız bu en doğal hakkınız. Üstelik siz bu cesareti ve güveni evlenmeden önce eşinizden almışsınız, buna dayanarakta rahat rahat bu evliliğe adım atmışsınız, eğer başta eşiniz sizin bu fikrinize karşın illede çocuk istiyorum,onları çok seviyorum deseydi sanıyorum ki sizde ona göre bir seçim yapardınız, keza bir kadın için çocuk mevzusu evlilikte ne kadar önemlidir bu belli bir şey. Bu durumda ben eşinizi haksız buluyorum, siz baştan tavrınızı koymuşsunuz,oda sanıyorum ki sizi kaybetmemek için sizle aynı fikirde görünmüş, nasılsa evlenince ben hallederim demiş atmış arkaya,ama şuan ki durumda hal öyle değil gördüğümüz gibi.. Sizi neden çocuk sevmiyorsun diye asla yargılayamam bu sizi en doğal hakkınız, üstelik böyle bir düşüncede olan birinin zorla çocuk yapması çok daha sakıncası diye düşünüyorum, sevgisiz anne sevgisi olmadan o çocuk sağlıklı bir hayat süremez,akıbeti de belli olmaz. Burada size kötü manada söz söylemedim sakın yanlış anlamayın, tam aksine fikrinizin zorla değiştirilmemesi gerektiğini vurgulamak istedim çünkü bence en doğrusu da bu. Ama şunu da söylemeden demiycem belki tezat olacak ama, insanın kendi evladı gibisi de yoktur diye düşünüyorum, tamam şimdi çocuklar size öyle geliyor ama kendi çocuğu daha başka olur insanın sanki, anne değilim ama bir bayanım bunu hissediyorum azda olsa içimde..Hakkınızda hayırlısı olsun dilerim, asla ve asla zorla bir adım atmayın, bu boşanma sebebidir biliyorsunuz..
çocuğa hazır değilsin şu an, belki de kendini hiçbir zaman hazır hissetmeyeceksin ve çocuk istemeyeceksin. bu çok doğal.
yazdıklarının tümü kendince bahanelerin olabilir ama hazır olsaydın hiçbirini düşünmezdin bile.
kendini biliyorsun en azından...
her doğuran anne olamıyor, doğunca nasılsa severim vb düşüncelere güvenme. istenmeden yapılan bebeklerin içinde terk edilenler de oluyor. doğurmakla düşünceler değişseydi, minicik bebeklerini terk eden anneler hiç olmazdı...
bazı kişilerin aksine, sadece çocuk için evlenmek de bana saçma geliyor. bunları tartışmanın kimseye faydası yok. herkes kendi düşüncesine göre kendi hayatını yönlendirsin.
en iyisi eşinle oturup, bir uzmanın eşliğinde bu konuyı detaylıca konuşmalısınız ve birbirinize karşı tamamen dürüst olmalısınız.
çocukları sevmek ve çocuk sahibi olma istediği farklı şeyler. neden istemediğin de sadece seni ve eşini ilgilendirir. sadece eşin istiyor diye çocuk yapmamalısın bence.
eğer düşüncelerin değişmeyecekse, eşinin baba olma isteğine saygı duyup ayrılmayı düşünebilirsin. seni zorlamaya devam etmek yerine ayrılma seçeneğini ciddi ciddi düşünebilir eşin de...
iyi bir terapist, çocuk istememenin altındaki nedenleri -eğer nedeni varsa- daha iyi tespit eder. kendinin-toplumun düşüncesini kafana sokmak yerine, senin gerçek düşünceni anlamanı sağlar. kendi başına karar verme bence, çünkü neden istemediğini hala çok net bir şekilde ifade edememişsin kendine.
çocuk yapmak kararı, yapmamak kararı, eşinle bu yüzden devam etmek veya boşanma kararı vermek... bunların hepsi muallakta kalmışken şu an bir karar vermemelisin bence.
sonuçta verdiğin karar ne olursa olsun, detaylı bir düşünme sürecinden geçerek verilmeli.
yazdıklarının tümü kendince bahanelerin olabilir ama hazır olsaydın hiçbirini düşünmezdin bile.
kendini biliyorsun en azından...
her doğuran anne olamıyor, doğunca nasılsa severim vb düşüncelere güvenme. istenmeden yapılan bebeklerin içinde terk edilenler de oluyor. doğurmakla düşünceler değişseydi, minicik bebeklerini terk eden anneler hiç olmazdı...
bazı kişilerin aksine, sadece çocuk için evlenmek de bana saçma geliyor. bunları tartışmanın kimseye faydası yok. herkes kendi düşüncesine göre kendi hayatını yönlendirsin.
en iyisi eşinle oturup, bir uzmanın eşliğinde bu konuyı detaylıca konuşmalısınız ve birbirinize karşı tamamen dürüst olmalısınız.
çocukları sevmek ve çocuk sahibi olma istediği farklı şeyler. neden istemediğin de sadece seni ve eşini ilgilendirir. sadece eşin istiyor diye çocuk yapmamalısın bence.
eğer düşüncelerin değişmeyecekse, eşinin baba olma isteğine saygı duyup ayrılmayı düşünebilirsin. seni zorlamaya devam etmek yerine ayrılma seçeneğini ciddi ciddi düşünebilir eşin de...
iyi bir terapist, çocuk istememenin altındaki nedenleri -eğer nedeni varsa- daha iyi tespit eder. kendinin-toplumun düşüncesini kafana sokmak yerine, senin gerçek düşünceni anlamanı sağlar. kendi başına karar verme bence, çünkü neden istemediğini hala çok net bir şekilde ifade edememişsin kendine.
çocuk yapmak kararı, yapmamak kararı, eşinle bu yüzden devam etmek veya boşanma kararı vermek... bunların hepsi muallakta kalmışken şu an bir karar vermemelisin bence.
sonuçta verdiğin karar ne olursa olsun, detaylı bir düşünme sürecinden geçerek verilmeli.
Daha yaşınız genç, evliliğiniz de 3 yıllık, bence iyice gezin tozun, hayatınızı yaşayın her şey oturduktan sonra çocuk konusunu yeniden gündeme getirin.
ben de evliliğimin 5. yılında 30 yaşında anne oldum, eskiden beri de hep 30 yaş ideal yaş diye düşünürdüm, tam da idealimdeki oldu.
olumsuz yorumlara da hiç cevap vermeyin, başka bir arkadaş da yaşamış, bazıları hayata geliş nedenimizi üremek sanıyor... oysa ki hayata geleceğe bişeyler katmak, faydalı olmaktır önemli olan, kimisi bunu iyi bir çocuk yetiştirerek yapar, kimisi bilime, sanata, çevreye faydalı bişeyler yaparak. faydasızlar da laklak konuşur işte, evet hı hı diyip geçmek lazım çünkü ne derseniz diyin sabit fikirlerini değiştiremezsiniz...
ben de evliliğimin 5. yılında 30 yaşında anne oldum, eskiden beri de hep 30 yaş ideal yaş diye düşünürdüm, tam da idealimdeki oldu.
olumsuz yorumlara da hiç cevap vermeyin, başka bir arkadaş da yaşamış, bazıları hayata geliş nedenimizi üremek sanıyor... oysa ki hayata geleceğe bişeyler katmak, faydalı olmaktır önemli olan, kimisi bunu iyi bir çocuk yetiştirerek yapar, kimisi bilime, sanata, çevreye faydalı bişeyler yaparak. faydasızlar da laklak konuşur işte, evet hı hı diyip geçmek lazım çünkü ne derseniz diyin sabit fikirlerini değiştiremezsiniz...
- 1 Nisan 2011
- 38.023
- 70.821
- 798
Cocuk sahibi olmak gercekten buyuk sorumluluk istiyor...ama sevgiside dunyalara bedel...bir gulusunu gormek icin insan canini bile verir...gercekten istemeli, isteyerek dunyaya getirmeli... Boylece daha katlanilir olur hersey.. Rabbim tum isteyenlere tattirsin bu duygulari, onlarin acilarini gostermesin bizlere...
Neler yazıldı, siz ne cevap yazdınız bilmiyorum.
İstemiyorum dersiniz, herkes çocuk istemek zorunda da değil.
Hani herkes hayırlı evlat ister ya, dua ederken hep "ben evladıma hayırlı olacaksam" dedim. minicik bir canı dünyaya getir, sonra sana hayırlı olmasını bekle hayır efendim önce ben ona hayırlı olmalıyım ki ondan bekleyeyim.
Neyse bir evlat yetiştirecek gücünüz, ruhunuz, özveriniz de olmayabilir ona da tamam. Ancak bu düşünce çok net olmalı, yaş 45 e gelince ah keşke diye kafanızı duvarlara vurmayacak olmalısınız. Fikrinizin asla değişmeyeceğini biliyorsanız doğurmayın. Okuduğum eşinizin fikrinin değiştiği o zaman asla diyorsanız yapacak tek şey onu özgür bırakmak.
Hiçbir sevgi evlat sevgisinden üstün olmadığına göre evlat isteyeni özgür bırakmak en büyük erdemdir. Hoş baktığınız vakit eşiniz 60 yaşında da genç bir kadından baba olabilir ama 30 yaşındaki heyecanı duyar mı bilinmez. Ama sizin 45 den sonra donasyondan başka şansınız olmaz.
dost acı söylermiş.
İstemiyorum dersiniz, herkes çocuk istemek zorunda da değil.
Hani herkes hayırlı evlat ister ya, dua ederken hep "ben evladıma hayırlı olacaksam" dedim. minicik bir canı dünyaya getir, sonra sana hayırlı olmasını bekle hayır efendim önce ben ona hayırlı olmalıyım ki ondan bekleyeyim.
Neyse bir evlat yetiştirecek gücünüz, ruhunuz, özveriniz de olmayabilir ona da tamam. Ancak bu düşünce çok net olmalı, yaş 45 e gelince ah keşke diye kafanızı duvarlara vurmayacak olmalısınız. Fikrinizin asla değişmeyeceğini biliyorsanız doğurmayın. Okuduğum eşinizin fikrinin değiştiği o zaman asla diyorsanız yapacak tek şey onu özgür bırakmak.
Hiçbir sevgi evlat sevgisinden üstün olmadığına göre evlat isteyeni özgür bırakmak en büyük erdemdir. Hoş baktığınız vakit eşiniz 60 yaşında da genç bir kadından baba olabilir ama 30 yaşındaki heyecanı duyar mı bilinmez. Ama sizin 45 den sonra donasyondan başka şansınız olmaz.
dost acı söylermiş.
Son düzenleme:
- 2 Eylül 2012
- 41.590
- 141.626
- 598
İnsanın hayatına bir kişi sokup onunla aynı evi paylaşması nasıl verilmesi kolay bir karar değilse ; o iki kişilik dünyalarına 3. bir kişi eklemekte sadece üremenin gereği olmamalı.
Nasıl ki , her evlenebilme şartlarına hasıl olan kişi evlenmiyorsa...kendini hazır görmediği ya da hazır olan kişiyi bulamadığı gibi sebeblerle , çoğalmaya ve dolayısıyla evlat sahibi olmaya erişmiş her insanda illa bunu gerçekleştirmemeli.
Önce istemeli.
Hayatımıza mağaza vitrininde alıp almamakta kararsız kaldığımız bir elbise sokmuyoruz , olmadıysa dolabın bir köşesine atalım !
Evlat sahibi olmak demek , bir birey yetiştirmek demek .Sizden ne aldıysa onunla yoğrulacak bir insanı büyütmek demek .Dolayısıyla istemediğiniz ve istememenizin sebebi '' sevmemek/gereksiz görmek '' olunca , bence zaten istemeyin.Sizin hayatınızı zorlar mı zorlamaz mı , kucağınıza alınca herşey değişir mi ? riskini kaldıracak bir durum değil bu .Ortada ''hadi bir deneyelim , belki severiz '' denebilecek kadar önemsiz bir durum yok .
Öyle ya ; ya sevmezseniz ???
O sebeble siz baskılara boyun eğip doğurmayın bencede.Ancak günün birinde ''yanılmışım '' derseniz , içinizde bir yerlerde bir boşluk hissederseniz evlat sahibi olun.Tabii geç kalmış olmazsanız.
Eşiniz ise , başlangıçta sizinle bunu konuşmuş olabilir . Ama aldığımız hangi karar vardır ki ; ölene dek bizimle gitme garantisinde olsun . Ne onu şimdi geçen 3 yılın ardından içinde oluşan evlat isteğiyle sorgulayabiliriz , ne de siz hala oluşmamasını bu isteğin.
Konuşun . Sağı solu bir kenara bırakın ve kalbinizden gerçek manada tüm geçenleri karşılıklı konuşun . Tekrar aynı ortak payda da buluşmak gibi , yeni ve ayrı yollar çizmekte doğal .
Bir kez söz verildi diye her iki tarafta hayatını buna mahkum etmemeli.
Nasıl ki , her evlenebilme şartlarına hasıl olan kişi evlenmiyorsa...kendini hazır görmediği ya da hazır olan kişiyi bulamadığı gibi sebeblerle , çoğalmaya ve dolayısıyla evlat sahibi olmaya erişmiş her insanda illa bunu gerçekleştirmemeli.
Önce istemeli.
Hayatımıza mağaza vitrininde alıp almamakta kararsız kaldığımız bir elbise sokmuyoruz , olmadıysa dolabın bir köşesine atalım !
Evlat sahibi olmak demek , bir birey yetiştirmek demek .Sizden ne aldıysa onunla yoğrulacak bir insanı büyütmek demek .Dolayısıyla istemediğiniz ve istememenizin sebebi '' sevmemek/gereksiz görmek '' olunca , bence zaten istemeyin.Sizin hayatınızı zorlar mı zorlamaz mı , kucağınıza alınca herşey değişir mi ? riskini kaldıracak bir durum değil bu .Ortada ''hadi bir deneyelim , belki severiz '' denebilecek kadar önemsiz bir durum yok .
Öyle ya ; ya sevmezseniz ???
O sebeble siz baskılara boyun eğip doğurmayın bencede.Ancak günün birinde ''yanılmışım '' derseniz , içinizde bir yerlerde bir boşluk hissederseniz evlat sahibi olun.Tabii geç kalmış olmazsanız.
Eşiniz ise , başlangıçta sizinle bunu konuşmuş olabilir . Ama aldığımız hangi karar vardır ki ; ölene dek bizimle gitme garantisinde olsun . Ne onu şimdi geçen 3 yılın ardından içinde oluşan evlat isteğiyle sorgulayabiliriz , ne de siz hala oluşmamasını bu isteğin.
Konuşun . Sağı solu bir kenara bırakın ve kalbinizden gerçek manada tüm geçenleri karşılıklı konuşun . Tekrar aynı ortak payda da buluşmak gibi , yeni ve ayrı yollar çizmekte doğal .
Bir kez söz verildi diye her iki tarafta hayatını buna mahkum etmemeli.
Galiba iş ve doğurmaktan korkuyorum bunca yıl iş için spor için kendimden o kadar ödün verdim o kadar çabaladım ki onları bırakmak korkutuyor beni birde tabi doğum var etraftan duydukça tansiyonum düşüyor herhalde ben doğursam ölürüm
Ben 32 yasindayim ve bende cocuk istemiyorum.her kadin annelik vasiflarini tasimayabilir.toplum enteresan daha varolmayan bi cocuk icin nasil istemezsin diyenler var,hatta biri saygi duymam falan demis biride cocugu olmayanlar var vs cok ilginc :) istemedigin icin bile suclusun.hayat senin hayatin ve bedenin sana ait.tek dusunmen gereken su:cocuk yasin gectiginde geriye donup pisman olmayasin,bunun icin terapiste git,ya cocuk sahibi olma yada ileri yaslarda anne ol derim
Her kes bi evladi olsun ister cok sasirdim durumunu za esiniz cocuk istemekle hakli bence yasinizda geciyor tek cocuk dusunebilirsiniz kararinizi gozden gecirin derim bakin anne olunca iyiki dogurmusum diyeceksiniz eminim ben oglumu dogurduguma hic ama hic pisman olmadim ayrica ozel bi nedeni mi var cocuk nefretinizin
