Çocuk tabi ki daha önemli ama...

Merhaba tekrar,
Daha önce eşimle problemlerimizden bahsetmiştim, bana dürüst olmaması ve ben kızacağım diye birçok şeyi gizlemesi gibi sorunlarımız oldu. Bunları aşmaya çalışıyordum evde yemek yapıp bebeğime bakıp kendime zaman ayırıp iyi olmaya çalışıp kendimi telkin ediyordum. Evliliğimi kurtarmak için. Her neyse dün bebeği eşime bırakıp arkadaşımla yakın bir yerde kahve içmeye gittim, evden çıkarken de eşime birçok konudan kızıp söylenerek çıktım. Bebek benden sonra baya ağlamış ama beni aramak yerine ailesini aramış. Eve döndüğümde ailesi de merak edip gelmiş, Bebek babasıyla bırakılır mı diye baya saydırdılar bana. Anneliğime laf ettiler yani. Önemli olan bebeğiniz siz artık ikinci plandasınız deyip duruyorlar ama ben öyle biri değilim. Bebeğim kadar bizim de huzurumuz önemli ki ben bütün gün yalnız evde bebekleyim, ben mutlu olayım ki ona daha iyi olayım o da hisseder beni.
Dediğim gibi eşim Bebekle çok ilgili ancak sadece onu ön plana koyuyor, tabi ki benim de bebeğim herkesten herşeyden önemli ama ben evliliğimizi düzeltmeye çalışırken mutlu olalım isterken kendisi sadece ben bebeği düşünüyorum o sağlıklı olsun yeter bizim düzelmemiz çok umrumda değil diyor. Sizce bu normal mi? Ben kendimden mutluluğumdan vazgeçmeli miyim? Diğer anneler de böyle mi düşünüyor? Kendimi damızlık gibi hissediyorum herkes sadece Bebek için beni arıyor gibi eşim de aynı şekilde, bu bebeği planlayarak yapmadım hatta istememiştim evliliğim oturmadığı için ama eşim çok istemişti. Şimdi iyiki yapmışım diyorum her şeyim o benim ama sizce ben kendimden vazgeçmeli miyim?

Ben babasına bırakıp çıkıyorum neden bırakılmasın
Adamlar da kendilerini iyice bişeyden anlamaz ilan ettiler.
Siz de kendinizden tabiki vazgeçmeyin
Bi çay içmeye de çıkmayacaksak yaşamayalım artık
Adamlar gayet geziyorlar
Eşim şu an arkadaşlarıyla iftarda mangala gitti
Ben çocuk bakıyorum. En kısa zamanda ben de ona bırakıp arkadaşlarımla falan buluşacağım, anneyiz tamam da insanız da yahu
 
Merhaba tekrar,
Daha önce eşimle problemlerimizden bahsetmiştim, bana dürüst olmaması ve ben kızacağım diye birçok şeyi gizlemesi gibi sorunlarımız oldu. Bunları aşmaya çalışıyordum evde yemek yapıp bebeğime bakıp kendime zaman ayırıp iyi olmaya çalışıp kendimi telkin ediyordum. Evliliğimi kurtarmak için. Her neyse dün bebeği eşime bırakıp arkadaşımla yakın bir yerde kahve içmeye gittim, evden çıkarken de eşime birçok konudan kızıp söylenerek çıktım. Bebek benden sonra baya ağlamış ama beni aramak yerine ailesini aramış. Eve döndüğümde ailesi de merak edip gelmiş, Bebek babasıyla bırakılır mı diye baya saydırdılar bana. Anneliğime laf ettiler yani. Önemli olan bebeğiniz siz artık ikinci plandasınız deyip duruyorlar ama ben öyle biri değilim. Bebeğim kadar bizim de huzurumuz önemli ki ben bütün gün yalnız evde bebekleyim, ben mutlu olayım ki ona daha iyi olayım o da hisseder beni.
Dediğim gibi eşim Bebekle çok ilgili ancak sadece onu ön plana koyuyor, tabi ki benim de bebeğim herkesten herşeyden önemli ama ben evliliğimizi düzeltmeye çalışırken mutlu olalım isterken kendisi sadece ben bebeği düşünüyorum o sağlıklı olsun yeter bizim düzelmemiz çok umrumda değil diyor. Sizce bu normal mi? Ben kendimden mutluluğumdan vazgeçmeli miyim? Diğer anneler de böyle mi düşünüyor? Kendimi damızlık gibi hissediyorum herkes sadece Bebek için beni arıyor gibi eşim de aynı şekilde, bu bebeği planlayarak yapmadım hatta istememiştim evliliğim oturmadığı için ama eşim çok istemişti. Şimdi iyiki yapmışım diyorum her şeyim o benim ama sizce ben kendimden vazgeçmeli miyim?
Öncelikle kendi tepkilerinizi kontrol edin. Çünkü eşiniz sizden çekindiği için bazı şeyleri gizlemiş bunu siz yazmışsınız.tabiki eşiniz tamamen haklı diyemem seninle duzelmemiz umurumda değil demesi çok yanlış. Bebeği babasıyla bırakmak gayet normal biri anne ise diğeri baba. Bir babanın bebeğin altını değiştirmesi, onu uyutmasi karnını doyurmasi anneye yardım değil babalık görevidir.
Bana eşinizin ailesini çağırması kötü niyetli gelmedi bence görüşmenizi bölmek istememiş o gün biraz rahatlayin istemiş ama ailesi durumu abartmis bence . eşinizin en büyük hatası orada müdahale edip ailesinin anladığı şeyin yanlış olduğunu söylememesi.
Eşinizle sakince konuşun bakın hanımların en büyük hatası hakliyken içinde birikmisliklerle fazla yüksek tepki vermeleri. O yüzden sakin olun ve suçlayıcı değil daha çok kendi hissetyiklerinizden bahsedin . Mesela sürekli onceligimizin bebek olduğunu soylemen bana kendimi kemersiz hissettiriyo ben de bebeği seviyorum ama seni de severek evlendim ve evliliginizin de önemli olduğunu düşünüyorum senin sözlerinse beni yoksayiyo gibi gibi . Eğer düzelmesini istediğiniz tarafları özellikle vurgulayacaksaniz ikiye bir kuralını uygulayın .yani iki olumlu cümle bir değişim cümlesi mesela eve geldiğinde bana gülümsemeni seviyorum , benim sevdiğim meyveleri alıyorsun ne kadar dusuncelisin buna rağmen ..... Yaptığında / söylediğinde ben ........ Hissediyodum. Sadece benim değil seninde benden beklentilerin vardır degismemi istediğin noktalar gibi gibi. Sakin ve ses tonunuzda vurgu olmamalı gerginlik olmamalı. Bunu basaramam derseniz aynı teknikle duygularınızı mektuba dökün bu da oldukça işe yarıyor.
 
5 aylık. Emzirip çıkmıştım çıkalı da 1 saat olmuştu apar topar eve döndüm çok ağlamış Bebek ama eşim gurur yapıp beni aramamış daha doğrusu yarım saat ağlatıp öyle aradı. evden sinirli bir şekilde çıktığım için. Gittiğim yer de 5 dk mesafede. Bidaha tövbe ettim akşam arkadaşlarımla komşu vs dışarı çıkamam galiba
Zaten adamın istediği o
Bi daha bebeği kendisine bırakıp gitmemen
Bebek ağlayabilir bişey olmaz sonuçta babasına bırakıyosun yabancıya değil
Dünyada kendinden sonra ona en iyi bakacak en değer veren kişiye
 
Zaten adamın istediği o
Bi daha bebeği kendisine bırakıp gitmemen
Bebek ağlayabilir bişey olmaz sonuçta babasına bırakıyosun yabancıya değil
Dünyada kendinden sonra ona en iyi bakacak en değer veren kişiye
Zaten bebeğe çok iyi bakıyor ama çok ağlamış ve kavgalı çıktın evden seni mi arasaydım diyor. Resmen beni kötü anne olarak gösterdi. Onun bu davranışı yüzünden ben de kayınvalidelerle çok atıştım, beni telefonla arayınca belki kötü niyetli aramadı kadın ama ona patladım sonra evde de devam ettik tabi. Çok gerildim 😔
 
Bende dusundum bunucok herkes o algıda kpederim benm torunum onemli size nolursa olsun der mesela benm babam emzirrken inek gelıyor hadi sağ kızım der kzıma mesela anlamıs deilim bende cok zor
Aynen benim kvalideler de öyle diyor, siz naparsanız yapın Bebek önemli, kendinizi unutun diyor. Bana bu düşünce yapısı çok saçma geliyor. Evet anneyim ama Ben de insanım. Sevgi isterim, kariyerime devam ederim. Hoş bunu diyen insanlar çocuklarını aylarca hiç görmeden ailesine baktıran insanlar, geçmişte çalıştıkları için bebeklerine başka şehirde ailelere baktırmışlar. Ama bunu söyleyemedim tabiki
 
Ben babasına bırakıp çıkıyorum neden bırakılmasın
Adamlar da kendilerini iyice bişeyden anlamaz ilan ettiler.
Siz de kendinizden tabiki vazgeçmeyin
Bi çay içmeye de çıkmayacaksak yaşamayalım artık
Adamlar gayet geziyorlar
Eşim şu an arkadaşlarıyla iftarda mangala gitti
Ben çocuk bakıyorum. En kısa zamanda ben de ona bırakıp arkadaşlarımla falan buluşacağım, anneyiz tamam da insanız da yahu
Ben de olabildiğince komşu ya da böyle 1-2 saatliğine çıkıyorum, yoksa nefes alamıyorum evde bunalıyorum. E akşam işten geliyor pek bir şey paylaşmıyor eşim benimle napıyım dışarı meraklısı değilim ama evde konuşmazsa benimle doğru düzgün benim de sosyalleşmeye ihtiyacım var, ben de yemekten sonra arada bırakıyorum ona. Demek ki ona batmış bu.
 
5 aylık. Emzirip çıkmıştım çıkalı da 1 saat olmuştu apar topar eve döndüm çok ağlamış Bebek ama eşim gurur yapıp beni aramamış daha doğrusu yarım saat ağlatıp öyle aradı. evden sinirli bir şekilde çıktığım için. Gittiğim yer de 5 dk mesafede. Bidaha tövbe ettim akşam arkadaşlarımla komşu vs dışarı çıkamam galiba
Siz bidaha cikmayin diye de ailesini arayip olayi buyutmustur.. Tabiki kendinize vakit ayirmaniz lazim. Bende butun gun bebegmle yanlizim.. Arkadaşlarımla Disari
Cikmak istedigimde esim hep cocuk durmaz bahanesiyle gitmemi engelliyor
 
5 aylık. Emzirip çıkmıştım çıkalı da 1 saat olmuştu apar topar eve döndüm çok ağlamış Bebek ama eşim gurur yapıp beni aramamış daha doğrusu yarım saat ağlatıp öyle aradı. evden sinirli bir şekilde çıktığım için. Gittiğim yer de 5 dk mesafede. Bidaha tövbe ettim akşam arkadaşlarımla komşu vs dışarı çıkamam galiba
Deli misin sen!!! Eşinin istediği de budur zaten, sakın tövbe falan etme. İstikrarlı bir şekilde arkadaşlarınla, konu komşuyla tek buluşmaya devam et. Alıştırmayın şu herifleri böyle lütfen
 
Eşinizin ailesini araması iyi olmamış ama, ben yine de 5 aylık bebeğimi bırakıp çıkmazdim, oğlumu ilk kez, emzirmeyi bıraktıktan sonra anneme bıraktım, o da 21 aylikken, babasına da bir kere 15 aylık civarı bırakmıştım, mecburi bir işti..
 
Bebeğinizin ağlamaması sizin sosyallesmenizden daha önemli evet. Adam ne güzel çocuğuna düşkün işte, bence çok güzel bir özellik
Güzel bir özellik de ben de bu evde sadece çocuk bakma vasfına sahibim. Problemlerden ötürü konuşmuyoruz fazla, bütün gün evdeyim zaten gelince de çok az konuşuyoruz. Ayrıca ağlayınca arasaydı ben zaten hemen gelirdim uzağa gitmedim ki.
 
Daha önceki konunuza baktım.
Şahsi düşüncem 5 aylık bebeğimi bu kadar bırakmazdım. Önceki konunuza yazmışsınız babasından daha çok çıkıyorum diye. Birde çok iyi bakıyormuş. Bunu güveniyorsunuz galiba.
Bebek istemeden olmuş. Bebek olduğu için aranız bu durumda diye düşünüyorsunuz ama yanılıyorsunuz. Çünkü eşiniz önceden de böyleymiş. Eski eşi ve eski sevgilileriyle görüşüyormuş.
Çok zengin olduğunuzu yazmışsınız. O zaman yatılı bakıcı tutun. Hem siz kurtulun hemde evliliğiniz. Başka yapacak bir şey yok.
 
Back
X