Çocuklarda paylaşmama ve kızımın sürekli ağlaması

Shusui

Guru
Kayıtlı Üye
1 Eylül 2010
2.772
8.407
358
Mersin
Hatunlar merhaba. Kızım 17 aylık. Yeni bir siteye taşındık. Eski evde çocuk yoktu, burada çok var ve hep aşağıdalar. Kızım sürekli diğer çocukların elindekini yada sürdükleri şeyleri istiyor. Onlarda küçük, en büyüğü 3 yaşında, vermek istemiyorlar yada bilmiyorlar paylaşmayı. Kızım başlıyor ağlamaya ve susmuyor. 15-20 dakika ağlıyor. Dikkatini dağıtamıyorum, başka şeyle oynamıyor, parka gitmiyor, gösterip gösterip ağlıyor. 2 yaşında bebeğin babası kızım ver oynasın kardeş dedi bugün. O da hayır dedi. Susmadı. Alıp eve çıkmak zorunda kaldım. Ben de kötü hissediyorum kendimi, kızımı hayal kırıklığına uğratıyormuşum gibi. Kendi oyuncağıyla yada atıştırmalık bir şeylerle dağılmıyor dikkati. İlla o istediği olacak. Bunu nasıl kıracağımı hiç bilmiyorum. Diğer çocuklar vermiyor, zorlada alamam ama kıyamıyorum yavruma. Nasıl davranmam lazım bu durumda?
 
Yani bu durum biraz zorluyor maalesef. Benim oğlum 2.5 yaşında kendisi istemedigi müddetçe vermez benim soylememle mesela. Arkadasimin oglu 3.5 yasinda o da vermiyor mesela takip ediyorum ara ara. Benim diye tutturup vermiyor sanirim bu yas cocuklari.

Bence saygi duymamiz gerek cocuklarimizin bu istegine ben illada zorlamiyorum hadi bak ver arkadasa kesin vermen lazim o oyuncagi diye veya oglumun elinden zorla alip baska cocuga vermiyorum. Soruyorum 1-2 defa arkadasta oynamak istiyor vermek ister misin seklinde.
Oyuncak isteyen taraf benim oglumsa da bi sekilde baska bi oyuncak bulmaya çalışıyorum
 
Diyeceğiniz şey şu, bu arkadaşının oyuncağı, bize ait değil.
Bu kadar.
Ağladığında istediği şeyin olmayacağını öğrenecek..
Ayrıca ileri de kendisine ait bir oyuncağı da kendisi başkasına vermeyebilir, bu da çok normal.
Yanlış anlamayın ama daha en büyüğü 3 yaşında olan çocuklar için paylaşmayı bilmiyor demeniz de bana anormal geldi.

Anlıyorum annesiniz, bebeğinize kıyamiyorsunuz ama yapacak birşey yok..
Arkadaşında her gördüğünü elde edemeyebilir..
Ayrıca sizde yok mu hiç, bisiklet, scooter,yada diğer çocukların ilgisini çekecektir başka oyuncaklar.

Sizde değişik şeyler götürün, o zaman belki karşılıklı paylaşım içinde olurlar..
 
Yaşları çok küçükmüş daha. Onlar anlamazlar ödünç vermek ne demek. Bişey ellerinden alınınca onu kaybedeceklerini düşünürler.
Benim yeğenim çok üzülmüştü topu vardı parkta bir çocuk elinde tuttu birsüre diye. Çok zorlanarak vermişti. 2 yaşındaydı o zamanlar. O yaş çocukları böyle hep. Kızınız alışır zamanla umarım. Sizi de yormaz. Çocuk bakmak çok zor. Kolay gelsin.
 
Paylaşmayı bilmiyorlar tabi, genelde 3.5 veya 4 yaşında başlıyor paylaşma bilinci. Bu bilince sahip değiller, benim kızımda değil. Ay ne biçim çocuk paylaşmayı bile bilmiyor gibi söylemiyorum, pedagogların söylediğini söylüyorum :)
 
Her ağladığında madem.dikkati dagilmiyor " o oyuncaklar bize ait değil, kendi oyuncaklarinla oynamalisin, ağlarsan ve israr edersen oyun bitecek ve eve gideceğiz " demelisiniz ve muhakkak dediğinizi yapmalısınız.

Zamanla alışmak zorunda kalacak. :)

Hepimizin başına geliyor böyle durumlar. Birlikte oynamayı zamanla öğreniyorlar.
 
bir oyuncak indirin Kizinizin oyuncagini karsidaki cocuga verin o cocuk belki elindekini o sekilde verir .benim oglum o sekilde oyuncagini paylasiyor gelenler oyuncak getiriyor bize oglumun ilgisini cekiyor ama sende ona oyuncagini vereceksin diyorum veriyor sorun cikmiyor
 
Çocuklar gözyaşı silahını çok iyi kullanırlar sizin taviz vermemeniz lazım. Anlıyorum kıyamıyorsunuz ama ağlayarak istediğini elde etmeyi bir kere öğrenirse bunu hep yapar. Oyuncak senin değil başkasının eğer istemezse alamazsını öğrenmeli, ağlarsa sakinleştirmekte uğraşmayın, siz üstüne düşünce daha çok ağlar eve çıkıyoruz diyin ve kararlı olun
 
Bide karsidaki cocuklar paylasmayi bilmiyor diye elestirmeniz cok sacma onlar oyuncagini kaybetme korkusu yasiyor.oglumla ilgili bu cocuk oyuncagini vermiyor diye elestirip yerden yere vuruyor bazilari bu basima geldi oglum paylasmiyor diye elestirildi hem de cok kotu sekilde.sinir oluyorum oylelerine.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Kesinlikle katiliyorum boyle elestiren annelere de sinir oluyorum sanki tek kendilerinki cocuk gibi vermek zorunda degil 3 yasindaki cocukla koca koca kadinlar bir oluyor ben cok cektim asagi konsumdan oglum oyuncagini vermiyor diye demedigi kalmamisti kotu cocuk fena cocuk diye yaftalandi sanki vermek zorunda paylassin bende istemiyorum ama paylasmiyor yapabilecegim tek sey karsidaki oyuncak getiriyor ogluma veriyor o sekilde paylasiyor yoksa asla dokundurmuyor
 
Bu iyi fikir evet. Ufak bir sırt çantasıyla inersem sıkıntı olmaz, koyarım içine oyuncak falan. Belki o şekilde benim kızımda verir. Ayrıca yukarıda da söyledim paylaşmayı bilmiyorlar tabiki, psikolojik olarak hazır değiller daha 3.5 - 4ten sonra anlıyorlar. Yargılama değil o bilimsel gerçek.
 
Simdi anladim sizi bu konuda cektigim icin bi an cocukla cocuk an kadinlar gibisiniz sandim kusura bakmayin
 
Gözyaşini silah olarak kullanmıyor olabilirler mi acaba? Onların dünyasında agladiklari.seyler çok çok önemli olabilir mi? Biz yetişkinler dahi kendimizi regule etme konusunda zorluk yaşarken bebeklerin, çocukların bunu kendi kendine yapmasını beklemek haksızlık olmaz mı? Niye sağladıklarını neye üzüldüklerini anlasak, anladığımızi ifade etsek ve yanındayim mesajı vererek duygusunu yaşamaya müsade etsek daha guzel olmaz mı mesela? Zira çocukken duygulari görmezden gelinen yetişkinlikte sağlıklı bir birey olabilir mi?
 
Açıkçası bu konu hakkinda pedagog yorumu hiç dinlemedim.
Elbette bu yaşlarda paylaşmayabilirler, ama onemli olan cazip hale getirebilmek.
Dediğim gibi sizde dikkat çekici bir oyuncakla giderseniz, diğer çocuk da sizinkini merak ettiğinden karşılıklı alıp verebilirler.

Bu arada yalnızca ben öyle anlamadım, vermek istemiyorlar, yada paylaşmayı bilmiyorlar deyince çocuklara mana buluyormussunuz gibi anlaşılir.

Yaşları gereği paylaşmaya açık degiiler deseniz mesela, doğru anlardım

Ben parka bir oyuncak götürürken sen istersen paylaş, ama sen paylaşıyorsun diye kimse seninle paylaşmak zorunda değil, ha istersen sen de vermeyebilirsin diyorum.
Çünkü o, onun mali, gerçekten bence zorunda değil.

Sonuç olarak ağlamasına çok takılmayın, zaten genelde herşeye ağlıyorlar
Çocuğu bogurerek ağlayan bir anne olarak söylüyorum
 
Önemli değil, Allah size sabır versin, cahil bir komşuya uğraşmak zorundasınız. Ama dediğiniz gibi vermiyorsa zorlayamazsınız, çocuklar etkileniyor bundan.
Aynen ben sirf oglum tv bakmasin diye cekiyorum tv izleyecegine onun ogluyla oynasin diye dusunuyorum o yuzden dayaniyorum yoksa asla cekmem
 

Çocuklarimiz ağlasın istemiyoruz. İçgüdüsel olarak susturmak istiyoruz ama korkmayın ağlamasından çünkü duygusunu yaşıyor. Kendinizi yerine koyun, üzülmüssunuz ağlıyorsunuz arkadaşınız, eşiniz "ağlama ne var bunda.diyor ya da konuyu değiştirip dikkatinizi dağıtmak istiyor ya da yaşadığıniz duyguyu kabullenip yanınızda oluyor. Hangisi iyi hissettirir.
Bebeğinizin duygusunu kabullenin, onu anladığınizi belirtin ve yanında olun ama bunu ağlamasini durdurmak için değil gerçekten anladığiniz için yapın.
 
Evet sanırım haklısınız. Ben pedagog yorumları, yazıları okuyorum kaç gündür. Onlar sürekli paylaşmayı bilmez, henüz bilmez, paylaşmaz falan dediği için benim beynimde öyle kodlanmış. Günlük konuşmada yazınca biraz kötü olmuş

Benimkide çok ağlar. Vız vız vızırdar bide. O kadar çok ki bazen duymuyorum boyama yapıyor, bir taraf diğerinden kalın olmuş ağlar, kağıdı buruşturur kırıştı diye ağlar, kitabın kapağını çizer kirlendi diye ağlar beğ beğ diye bazen sadece bakıyorum böyle (O.O)
 

Bir tane Türk kadın doktor kendi adını verdiği bir yöntemle adını şimdı hatırlamıyorum çocuk eğitiminden bahsediyordu. Orada çocuklara bir oyuncağı paylaşmak değil sırasını beklemek gibi bir yöntemden bahsediyordu.. Paylaşmak o yaştaki çocuğun illa öğrennmesi gereken bir şey değil. Şİmdi normal hayatımıza bakıyoruz paylaşmayı bilmeyen ama hayatını normal devam ettiren kişiler de var. Fazla paylaşıp da kendini düşünmeyen kendisinden önce başkasını düşünen de çok. O yüzden çocuğa önce kendi sonra başkasını düşünmek öğretilmeli bence bu benim fikrim.
 

Ya siz beni anlamadınız ya ben kendimi ifade edemedim. Yazdığım mesajda çocuğa hiçbir şey söylemeden haydi eve çıkartın yazmıyor. Tabi ki konuşulmalı, anlatılmalı düzgünce. Duygusunu yaşamaya nasıl müsaade edelim peki? 15-20 dakika ağladı yazmış konu sahibi her gün çocuk ağlasın annesi sakinleştirmeye çalışıp kendi kendini mi yesin? Çözüm nerde? Çocukların her şeye ağlaması, ağlıyor diye her isteğinin yapılması normal bir durum değil. Bu konuyu tenzih ederek söylüyorum bizim ülkemizdeki çocukların büyük kısmı gözyaşını silah olarak kullanıyor çünkü anneler aman yeter ki ağlamasın diye hemen istediğini yapıyor, çocuklar da bunu farkedip kullanıyor. Herkesin çocuk yetiştirme şekli farklı benim bu durumda uyguladığım, uygulayacağım tepki bu olurdu. Sizin farklı bir öneriniz varsa paylaşabilirsiniz özgürce
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…