Oğlum uykudan kalkıp da, ben de ona doğru yürüyünce ama ben yanına gelecektimmm diye kendini yerlere ata ata ağlaması var ki, evlere şenlik.Evet sanırım haklısınız. Ben pedagog yorumları, yazıları okuyorum kaç gündür. Onlar sürekli paylaşmayı bilmez, henüz bilmez, paylaşmaz falan dediği için benim beynimde öyle kodlanmış. Günlük konuşmada yazınca biraz kötü olmuş
Benimkide çok ağlar. Vız vız vızırdar bide. O kadar çok ki bazen duymuyorumboyama yapıyor, bir taraf diğerinden kalın olmuş ağlar, kağıdı buruşturur kırıştı diye ağlar, kitabın kapağını çizer kirlendi diye ağlar beğ beğ diye bazen sadece bakıyorum böyle (O.O)
Dediklerinizi bende işliyorum, hatta paylaşmak güzel şarkısını dinliyoruz bol bol.Ben şuan yeni nesil annelerin ‘çocuğun oyuncağı, kararını kendi verir karışamam’ algısına hiç mi hiç katılmıyorum.
2 tane küçük afacanım var, büyüğü küçüğün dokunduğu her şeyi alır ve evde bulunan hiçbir şeyi vermez.
Kendimce evdekini çözüyorum ama parkta işler değişiyor.
Küçük olan geçen gün parkta bir arabaya oturmak istedi tabi ki çocuk vermedi ve annesi de gülüyor olanlara.
Yavrum yarım saat başında bekledi, ağlamadı ama içim gitti.
Ben nasıl yapıyorum derseniz, karşımdakinin çocuk olduğunu unutmuyorum ve kendi çocuklarım görmeden isteyene oyuncağı veriyorum.
Ve çocuklarımı paylaşmaya her zaman teşvik ediyorum eğer paylaşmazsa başkasının eşyasını kullanamayacağını da anlatmaya gayret ediyorum.
Ben paylaştıkça çoğalır her şey felsefesinde bir insanım ve insanın kendine sakladığı hiçbir şeyden hayır gelmeyeceği mantığındayım.
O sebeple bunu işliyorum çocuklarıma.
Aynen öyle ikisi de olağan.Dediklerinizi bende işliyorum, hatta paylaşmak güzel şarkısını dinliyoruz bol bol.
Bazen de marketten iki tane oyuncak alıp, arkadasina götürüyor.
Amaa..
Bir de hayatın gerçegi var ki, benim oğlum paylaşımcı bir çocuk, bu yüzden kendisi verince, karşısından da bekliyor.
Üzülüyor, hayal kırıklığına uğruyor.
Sanıyor ki, o oyuncağını verdi, karşıdaki çocuk da verecek.
Ama iş öyle olmayınca..
Mecbur sen verdin diye, sana da vermek zorunda değiller, sen de paylaşmak istersen paylaş, daha doğrusu karşılık beklemeden paylaş ki, sonra hayal kırıklığına ugrama demeye çalışıyorum
Yeri geldiğinde nasıl içi gidiyorsa, aynı şekilde de kendisi de vermeyebilir, ikisi de olağan...
Ama arkasını döndüğünde vermek iyiymiş
Konu sahibine yazdım zaten önerimi. Ayrıca benim yazdığıimdan her dediğine evet diyin, yapın anlamimi çıkıyor? Benim uyguladigim, uygulayacağım yöntemse bebeğimin-cocugumun birey olduğunu kabul edip, ağladığı zaman anlamaya çalışıp, diğer duygularıni kabul ettiğim gibi öfkesini de kabul etmek.Ya siz beni anlamadınız ya ben kendimi ifade edemedim. Yazdığım mesajda çocuğa hiçbir şey söylemeden haydi eve çıkartın yazmıyor. Tabi ki konuşulmalı, anlatılmalı düzgünce. Duygusunu yaşamaya nasıl müsaade edelim peki? 15-20 dakika ağladı yazmış konu sahibi her gün çocuk ağlasın annesi sakinleştirmeye çalışıp kendi kendini mi yesin? Çözüm nerde? Çocukların her şeye ağlaması, ağlıyor diye her isteğinin yapılması normal bir durum değil. Bu konuyu tenzih ederek söylüyorum bizim ülkemizdeki çocukların büyük kısmı gözyaşını silah olarak kullanıyor çünkü anneler aman yeter ki ağlamasın diye hemen istediğini yapıyor, çocuklar da bunu farkedip kullanıyor. Herkesin çocuk yetiştirme şekli farklı benim bu durumda uyguladığım, uygulayacağım tepki bu olurdu. Sizin farklı bir öneriniz varsa paylaşabilirsiniz özgürce
Evet aynen, böyle göstere göstere iç çeke çeke ağlıyorkizimda 17 ayliktan beri tam olarak boyle biximki bir tik ilerisi ben herkesinkiyle oynayayim kimse benimkiylr oynamasin modunda
ben cozumu o bizim degil olayini ogretmekte buldum gercekten cok istedigi seylere agliyor neye okadar cok agladiysa aksam sanada alacagim diyorum ve aliyorumda en azindan rengi sekli benzeyen bir sey aliyorum yoksa çok uzulerek bakiyor oyuncagin arkasindan
istedigi seyi almasakta aylik gelisimine gore mecburen oyuncaklar almak zorunda kaliyoruz bari kendi istedigi olsun doyumsuzluk 10 oyuncak istediginde hepsini almakla olur sanirimEvet aynen, böyle göstere göstere iç çeke çeke ağlıyorBizde alalım dedik istediği şeylerden birini ama çokta emin değiliz bu seferde doyumsuz mu olur diye :/ amaaan çocuk büyütmek çok zor, bebekken ye iç yat güzeldi
Tabiki haklisiniz ama cocuk istiyor diye kendi cocugunu aglatmak mantiksiz ve cocuk vermiyor diye cocugu yaftalamak da sacma bende versin istiyorum igretmeye calisiyorum ama arabasinin tekerine bile dokundurmuyor kimseyi karsidaki oyuncak getirip ogluma verirse sorun yok o sekilde veriyor eger cocugun oyuncagi yoksa imkani yok vermiyor bazen aglattigim bile oldu ama benim oglum yipraniyor bu kez deBen şuan yeni nesil annelerin ‘çocuğun oyuncağı, kararını kendi verir karışamam’ algısına hiç mi hiç katılmıyorum.
2 tane küçük afacanım var, büyüğü küçüğün dokunduğu her şeyi alır ve evde bulunan hiçbir şeyi vermez.
Kendimce evdekini çözüyorum ama parkta işler değişiyor.
Küçük olan geçen gün parkta bir arabaya oturmak istedi tabi ki çocuk vermedi ve annesi de gülüyor olanlara.
Yavrum yarım saat başında bekledi, ağlamadı ama içim gitti.
Ben nasıl yapıyorum derseniz, karşımdakinin çocuk olduğunu unutmuyorum ve kendi çocuklarım görmeden isteyene oyuncağı veriyorum.
Ve çocuklarımı paylaşmaya her zaman teşvik ediyorum eğer paylaşmazsa başkasının eşyasını kullanamayacağını da anlatmaya gayret ediyorum.
Ben paylaştıkça çoğalır her şey felsefesinde bir insanım ve insanın kendine sakladığı hiçbir şeyden hayır gelmeyeceği mantığındayım.
O sebeple bunu işliyorum çocuklarıma.
Benim korktuğum da bu zaten. Her iki taraftada da ilk torun, en genç olan babaanne 60 yaşında. Uzay mekiği istiyorum dese nereden kredi çekebiliriz derler öyle fena bir durum var ortada. Ben sanki sert anneymişim gibi oluyor ama aslında zarar veriyorlar çocuğumaUst komsunun kizi 4 yasinda ama o da boyle. Sokaga cikariz her gördüğüne aglar. Mesela x komsunun oglu kaykay sürüyordu agladi cocuk verdi. Baska komsunun kizi bisikletiyle geldi bu sefer bisiklet icin aglamaya basladi. Ama kaykayı da vermiyor. Benim oglan 21 aylik onun küçük bisikleti var evde oynadigi onu çıkartıyorum bu sefer ona ağlıyor. Asla susmuyo sakinlesmiyor. Kadin napcani bilmiyo,evden cikmiyo kotu bir huy. Seninki yine kucuk o 4 yasinda. Her istedigini yaptiklari icin oyle olmus,sakin sizde oyle davranmayin yoksa alamazsınız önünü
Tabi ki ben de ağlatmam.Tabiki haklisiniz ama cocuk istiyor diye kendi cocugunu aglatmak mantiksiz ve cocuk vermiyor diye cocugu yaftalamak da sacma bende versin istiyorum igretmeye calisiyorum ama arabasinin tekerine bile dokundurmuyor kimseyi karsidaki oyuncak getirip ogluma verirse sorun yok o sekilde veriyor eger cocugun oyuncagi yoksa imkani yok vermiyor bazen aglattigim bile oldu ama benim oglum yipraniyor bu kez de
Tabi zorunda değil.Çocuklar oyuncaklarını paylaşmak zorunda değil
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?