- 3 Ocak 2013
- 2.072
- 1.895
- 133
iki çocuğum var birisi üniye hazırlanıyor bu yıl birazda ondan dolayı taşındık.kızımda 11 yaşında karı koca çalışıyoruz kreşlerde buyudu ikiside her sabah eşimle küçüklerken tartışırdık çocukları kapının önüne çıkarınca işe giderken sessiz olun diye sürekli uyarırdı çocukları. kızma şu çocuklara derdim eşimde sabah sabah biz işe gidiyoruz diye diğer gitmeyen uyuyan insanları uyandırmaya hakkımız yok derdi.o zaman anladım.evdede keza bir defa alt komşumdan oğlum için şikayet geldi 7 yaşlarındayken yemin ederim yer dibi aradım rahatsızlık verdiğimiz için.hiç aklıma napıyım çocuk bu demek gelmedi.Evet haklı yanlarinız var ama konunuzda ki cocuklu aileler ne yapiyorsunuz da bu kadar gürültü çıkarıyorsunuz sorusuna takıldım. Ben de cocukluyum ve özellikle alt kattakini rahatsız etme çabam yok. Kızım tüm gün kreşte, enerjisini de atıyor ama akşam gelince bazen ağlıyor, koşuyor ve ben ne yaparsam yapayım engel olamıyorum. Tüm gün bizi görememek mi nedir bu aralar hep ağlama halinde. Ozellikle kızım hadi ağla bi ya da hadi koş demiyorum. Bak komşular rahatsız olur diye 30 kez diyorum. Bazen yegenlerim de geliyor, sesli oynuyorlar işten çıķmış yorgun oluyorum, komşudan önce biz bunalıyoruz, sakince uyarıyoruz, kızıyoruz olmuyor. Yazın hepsini parka götürsek de kışın olmuyor. Yani cocuklu olup bunları yasamayan var mı merak ediyorum. Üst katımdaki de ses yapıyor, bebek ağlıyor ben de oralı olmuyorum çünkü aynı sorun bende de var.
Hani siz diyorsunuz onlarda yaşasın. Sizin de çocuğunuz olursa siz de o zaman az da olsa o çocuklu ailelerin yaşadığını anlayacaksınız.
Benim şahsi fikrim edep, anlayış, empati ve eğitim bu tür vakalarda.eğitimden kasıt ebeveynlerin eğitimi daha çok.