- Konu Sahibi Samire tmv
-
- #21
Eşim oynar çocuklarla öper sever onunda sinirlendiği zaman oluyor ama benim kadar değil biliyorum sevgi görmediğim için sevgı göstermiyorum diye bir bahane olamaz sorunluyum galibaEşim cocukken babasından sürekli dayak yemiş anlatırken gözleri dolar hep, kızımıza çok hassastır , sesini dahi yükseltmez ve der ki hep babanın hiddetinin çocukta nasıl yaralar açacağını en iyi ben bilirim. Kendi yaşadığını yaşatmamak için ciddi çaba sarfeder.
Sevgi görmemeniz çocuklarınıza sevgi göstermemeniz için sebep değil bence kaldı ki bu durum için mutlaka destek almalısınız. Çocuk sahibi olduysak onlarla oynamak , gönüllerini hoş etmek zorundayız, canım istemiyoru
var mı bunun? Günde bir saat en azından çocuklarınızla oynamanız lazım. Kendinizi bilmenize rağmen ikinci çocuğu bile bile istemeniz de çok yanlış geldi bana, kızınızın kardeşten önce, onun ruhundan anlayabilecek bir anneye ihtiyacı var.
Eşinizin çocuklara tavrı daha sevecendir umarım ve onlarla güzel vakit geçiriyordur.
Yani ne denir ki tam bilemiyorum,ama desteğe ihtiyacınız var hem kendiniz hem de çocuklarınız için.Eşimi nasıl anlatsam sabırlı birisi değil benim kadar öfke kontrolu yoktur daha acımasız birisi huy olarak öfke kontrolu yok deyince yalnıs anlaşılmasın çocuklarıma vurmaz
Rahata alışırsın dediler sonra ikinci çocuk zor gelir istemezsin dediler cahilce sebeplerHerşeyden bu kadar sikiliyordunuz neden az aralıklarla 2 çocuk sahibi oldunuz ki?
Slm arkadaşlar nerden başlayım bilmiyorum. İki evladım var. Kızım dört buçuk yaşında oğlum bir yaşında Rabbim canlarına sağlık versin. Ama gel gelelim ben çok yoruldum. İkiside o kadar zor çocuklar ki kızımdan başlarsak Her şeyi ağlatarak yaptıran sürekli ağlayan nazlı mı nazlı tırğına birşey olsa saatlerce tırnağım diye ağlayan ağlamadığı zamanlarda sürekli konuşan Her şeyime mudahil olan bir çocuk örnek verecek olursam mesela anne çorabını giy üşüteceksin bağırma sesin kısılacak suyu çok açma ışığı kapat israf olmasın gibi gibi tonlarca örnek var bunlar aklıma gelenler ben ise sessizliği seven birisiyim azıcık susta kafamı dinleyim diyorum yok onuda yapmıyor. Sürekli sıkıldım diyen kreşten geliyor anne canım sıkılıyor diyor. Bunu genelde yapar bu yaşta can sıkıntısı neymiş anlamış degilim. Ben ise pek sevgi görmediğim için sevgi hiç gösteremem beraber oturup oyun oynadığımız yoktur çabuk sıkılıyorum. Bazen kızım kardeşiyle kavga eder ben kardeşin küçük desem ağlamaya başlar. Sen beni sevmiyorsun bu evden gidecem gibisinden konuşur. Zaten büyüdüğü zaman beni seveceğinide sanmıyorum. Annem de sürekli evlatlarında senin gibi olsun der annemle pek anlaşamam haksızlığa tahammülum yoktur sabırlı birisiyim ama sabrım taştımı çok ağır konuşurum bu yüzden annem pek hoslanmaz gerci benıde babama benzettigi içinde sevmez ama orası ayrı konu
Oğluma gelirsek şimdi ikinciyı niye yaptın diyeceksiniz oda annemin zorlamalarıyla oldu kızımın kardeşi olsun sonra ileride cok pişman olursun gibisinden konuştu bende kızım kardessız kalmasın diye nasıp oldu yinede şükür sebebim. Oğlum koliktı yeni yeni sakinlesmeye başladı. Kışın sürekli hastalıkla geçirdik. Asıl soruna gelirsem oğlum şimdi 14 aylık emzirmek istemiyorum emzirmeye başladığım zaman kan dolaşımım yavaşlıyor nefesim kesiliyor gibi oluyorum bide bende ayak sendromu var onun etkisi varmı bilmiyorum dakikalarca hareketsiz kalmak bana zulüm gibi geliyor. Ek gıdadan pek yemiyor. Sütte içmiyor. Ne yapacam bilmiyorum. Hayattan zevk almıyorum bazen kaçıp gidesim var başımı alıp yardım edin kızlar ne yapıyım. Kendimde çok halsizim gücüm kuvvetim kalmıyor akşam dokuz oldumu gözlerim kapanıyor. Sımdıden cevaplar için sagolun kızlar
Bilmiyorum ki bu hayatta isteyerek yaptığım birşey yoktur. İstediğim hayatı yaşıyorum da denilemezKonuşmak istemiyorum, oynamak istemiyorum, emzirmek istemiyorum...
ama niye anne olmak istediniz ki?
Sanki mutsuz bir evliliğin hesabı çocuklara kesilmiş gibi.
Çok üzücü. Yardım alın, inşallah yeniden hayatı bir yerlerden yakalarsınız.Bilmiyorum ki bu hayatta isteyerek yaptığım birşey yoktur. İstediğim hayatı yaşıyorum da denilemez
Yok eline telefon vermem istemez zaten kendisi bilmiyorum ki gitmeyi nerden öğrendi bu evi terk edecem der o kadar kötü annede değilim maddi imkanımız olmadığı halde krese gönderiyorum orada sosyalleşsin paylaşmayı öğrensin diye yalnız hissetmesin kendini diyeValla şuan dizin enerjiniz vahid biseye takılmadim ama daha bu kadar ufak bir kız cocu bu şeyleri gitmek ten bahsedecek kadar ne görüyor yaşıyor sizde diğer anneler gibi sussun diye eline telefon verenlerdenmisiniz? Hiç sağlıklı değil bence siz iyi bir pedagog ve kendinizde iyi bir piskiyatris bularak gidin bence siz şimdiden kendinizi sartlamissiniz sevgi görmedim gösteremem diye ben aylardır bebeğim olsun diye uğraşıyorum annemi seviyorum ama anneliğini maddi gördüm manevi hissedemedim ve hep derim.asla annem gibi anne olmucam daha engel karar vermeden terapiste gittim isleirmi halettim sizde geç kalmayın derim bence geçmişiniz deki aralık kalmış bir kapı bütün hayatınıza maaal olmuş çünkü
Bu dusunceniz de yanlis .Evde mutlu olmayan cocuk kreste de olmaz .O doyumu ordan alamaz ki .Siz evde onu sevgiye doyuracaksiniz o da akranlariyla daha güçlü bağlar kuracak .Yok eline telefon vermem istemez zaten kendisi bilmiyorum ki gitmeyi nerden öğrendi bu evi terk edecem der o kadar kötü annede değilim maddi imkanımız olmadığı halde krese gönderiyorum orada sosyalleşsin paylaşmayı öğrensin diye yalnız hissetmesin kendini diye
Eşimle arayı biraz olsun duzelttık bilmiyorum kendimi çaresiz hissediyorum evet bosansam cocuklarımla çok mutlu olacam onu biliyorumboşanman gereken yerde ikinciyi yapmışsın..
biliyormusun kocandan kurtulsan ne mutsuzluğun ne sinirin kalacak.
destek al bencede üzülüyorum ben sana hep.
hatta bir ara yoktun.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?