- Konu Sahibi mavihayat21
- #61
sevgili anneler
bir iki gün önce buraya bebeğimin uyku problemini yazmıştım. bebeğim gerçekten çok huzurlu ve uslu bir bebektir. huyu böyle değişince çok ama çok üzüldüm sebebini sorguladım sürekli ve sonunda buldum. bu uyku eğitimi konularını sıkça takip ediyordum ve bebeğime ben de eğitim vermeye karar verdim( ama onu ağlatmadan). iki hafta kadar önce başladım eğitimine. bebeğimi emzirip yatağına yatırdım ve başında ninni söyleyerek 45 dk. sonunda uyumasını sağladım. ilk gün çok sorunsuz uyudu. tabi yavrum daha ne olduğunun farkında değildi. gece uyandığında da kucağıma almadan yatağında saçını okşadım biraz mızıldandı ama uyudu sonra. ikinci gün biraz daha zor uyudu, ama sonuçta uyudu ve bu kez de ağlatmadım.üçüncü gün mızmızlanmaya başladı fakat ben ağlatmadan kucağıma alıp sakinleştirip yerine koydum. geceleri birden fazla uyanmaya başladı. gittikçe uyuması daha uzadı.eğitime göre en az iki üç hafta pes etmemeliydim ve maalesef öyle de yaptım. işte sonuç olarak yavrum huzursuz, annesinin artık kendisini sevmediğini, onu terk ettiğini düşünen bir bebek haline geldi.geceleri avazı çıktığı kadar ağladı, eğitime uymadığı için de ben de gerildim, sinirlendim. bebekler hemen hisseder. ben huysuzlaştıkça o daha çok huysuzlaştı. sonunda ellerimi başımın arasına alıp düşünmeye başladım belki de bu işte bir hata vardı:
evet, bunlar tamamen benim kişisel görüşlerimdir, başarılı olan anneler olabilir ama her çocuk(tek yumurta ikizi de olsa) birbirinden çok farklıdır. benim kuzum çok duygusaldır, anne baba şefkati ister, sarılınca kokumu alınca mutlu olur, kucağımda uyumak ister. canı cehenneme disiplinin dedim ve msjı yazdığım gece kuzuma sarılıp uyuttum ve o gece sadece bir defa emmek için uyandı. dün de aynı şekilde. ki bundan sonra gece uyanırda ağlarsa gerekirse tüm gece ona sarılır aramızda yatırırız. bebeğimi neden huzursuz ettim böyle diye sürekli suçluyorum kendimi.gün gelecek koca kız olacak, biz gel yanımızda yat bize sarıl desek de yapmayacak. belki bu günleri arayacağız. her anın ayrı güzelliği vardır ve disiplin vereceğiz diye lütfen bebeklerimizi üzmeyelim. onlar bize muhtaç, sevgimize muhtaç. bunları yazmamın sebebi burada bebeğini benim gibi üzen anneleri görmem. bebeğinizi tanıyın ona göre davranın bu çok önemli. yaptığım hata bana ders oldu. bir daha asla kuzumu kendimden, kendimi de kuzumdan mahrum bırakmam. Allah hepimizin yavrusunu korusun, mutluluk ve huzurla büyütün inşallah...
bir iki gün önce buraya bebeğimin uyku problemini yazmıştım. bebeğim gerçekten çok huzurlu ve uslu bir bebektir. huyu böyle değişince çok ama çok üzüldüm sebebini sorguladım sürekli ve sonunda buldum. bu uyku eğitimi konularını sıkça takip ediyordum ve bebeğime ben de eğitim vermeye karar verdim( ama onu ağlatmadan). iki hafta kadar önce başladım eğitimine. bebeğimi emzirip yatağına yatırdım ve başında ninni söyleyerek 45 dk. sonunda uyumasını sağladım. ilk gün çok sorunsuz uyudu. tabi yavrum daha ne olduğunun farkında değildi. gece uyandığında da kucağıma almadan yatağında saçını okşadım biraz mızıldandı ama uyudu sonra. ikinci gün biraz daha zor uyudu, ama sonuçta uyudu ve bu kez de ağlatmadım.üçüncü gün mızmızlanmaya başladı fakat ben ağlatmadan kucağıma alıp sakinleştirip yerine koydum. geceleri birden fazla uyanmaya başladı. gittikçe uyuması daha uzadı.eğitime göre en az iki üç hafta pes etmemeliydim ve maalesef öyle de yaptım. işte sonuç olarak yavrum huzursuz, annesinin artık kendisini sevmediğini, onu terk ettiğini düşünen bir bebek haline geldi.geceleri avazı çıktığı kadar ağladı, eğitime uymadığı için de ben de gerildim, sinirlendim. bebekler hemen hisseder. ben huysuzlaştıkça o daha çok huysuzlaştı. sonunda ellerimi başımın arasına alıp düşünmeye başladım belki de bu işte bir hata vardı:
evet, bunlar tamamen benim kişisel görüşlerimdir, başarılı olan anneler olabilir ama her çocuk(tek yumurta ikizi de olsa) birbirinden çok farklıdır. benim kuzum çok duygusaldır, anne baba şefkati ister, sarılınca kokumu alınca mutlu olur, kucağımda uyumak ister. canı cehenneme disiplinin dedim ve msjı yazdığım gece kuzuma sarılıp uyuttum ve o gece sadece bir defa emmek için uyandı. dün de aynı şekilde. ki bundan sonra gece uyanırda ağlarsa gerekirse tüm gece ona sarılır aramızda yatırırız. bebeğimi neden huzursuz ettim böyle diye sürekli suçluyorum kendimi.gün gelecek koca kız olacak, biz gel yanımızda yat bize sarıl desek de yapmayacak. belki bu günleri arayacağız. her anın ayrı güzelliği vardır ve disiplin vereceğiz diye lütfen bebeklerimizi üzmeyelim. onlar bize muhtaç, sevgimize muhtaç. bunları yazmamın sebebi burada bebeğini benim gibi üzen anneleri görmem. bebeğinizi tanıyın ona göre davranın bu çok önemli. yaptığım hata bana ders oldu. bir daha asla kuzumu kendimden, kendimi de kuzumdan mahrum bırakmam. Allah hepimizin yavrusunu korusun, mutluluk ve huzurla büyütün inşallah...
