- Konu Sahibi kahvetelvesi
-
- #1
Muhtemelen taşlanıcam, ama yazmadan da edemedim.
Eşimin bir arkadaşı var, hoşlanmam bu arkadaşından.
Çok sık olmasa da ailece görüşüyoruz, tatlı bir eşi var, pek ortak yönümüz yok ama ikimiz de birkaç ayda bir durumu idare edebiliyoruz.
Ve bu çiftin bir çocuğu var.
Çocuk küçük.
Tam hareketli zamanları, annesine pek nefes aldırmıyor.
Genelde beyler muhabbetin dibine vuruyor, kız çocuğuyla ilgileniyor, arada derede biz de iki muhabbet kurmaya çalışıyoruz.
Ben zaten çocuklu ortamda sıkılırım açıkçası, tat alamam çünkü rahat konuşamıyorsun doğal olarak.
Ki çocuk durmadığı için gittiğimiz kafeden 15 dakikada kalkıp evlere dağıldığımız da oldu.
İşte bi ara yemeğe çıkalım demiştik, hatta biz çocuğu bırakalım öyle çıkalım demişlerdi.
Bu akşama ayarlamış bizim beyler.
Eşimle konuşurken çocuğu bırakmayacaklarını öğrendim.
Şimdi hiç ama hiç gidesim yok.
Adamı da sevmiyorum zaten, iyice hevesim kaçtı, afakanlar bastı son beraber olduğumuz günü de düşündükçe.
Ya hu tercih meselesi tamam da kimsenin huzuru kalmıyor görüyorsunuz, cok mu zor bir akşam çocuğu alt kattaki anneye emanet etmek?
(Çocuğu bırakma konusunda sıkıntı yaşamayacaklarını biliyorum)
Ondan sonra biz niye görüşemiyoruz.
İşte bu yüzden görüşemiyoruz.
Eşimin bir arkadaşı var, hoşlanmam bu arkadaşından.
Çok sık olmasa da ailece görüşüyoruz, tatlı bir eşi var, pek ortak yönümüz yok ama ikimiz de birkaç ayda bir durumu idare edebiliyoruz.
Ve bu çiftin bir çocuğu var.
Çocuk küçük.
Tam hareketli zamanları, annesine pek nefes aldırmıyor.
Genelde beyler muhabbetin dibine vuruyor, kız çocuğuyla ilgileniyor, arada derede biz de iki muhabbet kurmaya çalışıyoruz.
Ben zaten çocuklu ortamda sıkılırım açıkçası, tat alamam çünkü rahat konuşamıyorsun doğal olarak.
Ki çocuk durmadığı için gittiğimiz kafeden 15 dakikada kalkıp evlere dağıldığımız da oldu.
İşte bi ara yemeğe çıkalım demiştik, hatta biz çocuğu bırakalım öyle çıkalım demişlerdi.
Bu akşama ayarlamış bizim beyler.
Eşimle konuşurken çocuğu bırakmayacaklarını öğrendim.
Şimdi hiç ama hiç gidesim yok.
Adamı da sevmiyorum zaten, iyice hevesim kaçtı, afakanlar bastı son beraber olduğumuz günü de düşündükçe.
Ya hu tercih meselesi tamam da kimsenin huzuru kalmıyor görüyorsunuz, cok mu zor bir akşam çocuğu alt kattaki anneye emanet etmek?
(Çocuğu bırakma konusunda sıkıntı yaşamayacaklarını biliyorum)
Ondan sonra biz niye görüşemiyoruz.
İşte bu yüzden görüşemiyoruz.