Çocuklu biriyle evlilik(annesinde yaşıyor)

Esim denedi almayi
Oncelikle kizi gelmek istedi islemlere basladi, polislige gidildi avukata basvuruldu annesi vermekden vazgecti esim yinede ilerledi.
Mahkemede kiz 12 yasinda oldugu icin ona soruldu oda gelmek istemedigini annesiyle mutlu oldugunu soyleyince konu orada kapandi.
Kadin dunden razi evet ama vermek istemiyo, o nasil oluyor ? Soyleki 125 euro nafaka 200 euro cocuk parasi. Siniftada kalsa anneyle tek yasadigi icin yillik 1000 euro burs parasi. Ayrica devlet tarafindan 3+1 yeni yapi binada dairede cok ucuz fiyatta kirada kalmasi vs vs vs....

Bu bayanin ilk evliligindeki cocuguda ayni sekilde yaninda.
 
Anladım. Sizi eleştirmek için söylemedim bu arada. Sadece anlattıklarınızda bazı şeyler kafamda oturmamıştı. Mutluluklar
 
Anladım. Sizi eleştirmek için söylemedim bu arada. Sadece anlattıklarınızda bazı şeyler kafamda oturmamıştı. Mutluluklar
Tahmin edebiliyorum :)
Disardan bakinca olay daha farkli gorunebilir elbette
Nekadar kizlarimiz ayni yastada olsa ayni karakterde degiller ve ayni yasam tarzinda hic degiller buyuzden bilincsiz davranmamak adina 1 yildir pedagog ve psikologdan yardim aliyorum

Tesekkur ederim
 
Burada okuduğum konulardan yola çıkarak söylüyorum, çocuksuz birinin çocuklu biriyle evlenip mutlu olma şansız az. O babanın yanında durmayan çocuk, annesinin de ısrarıyla babasının evinden çıkmıyor genelde ve bu da çocuksuz anneyi epey zorluyor. Öyle bile olmasa, baba dengeyi kuramıyor genelde ve es kiskanclik krizlerine giriyor, kendini çocuğa karşı bileyliyor. Ben çocukluyla çocukluğun, cocuksuzla cocuksuzun evlenmesinden yanayım.

Ayni eve girip, aşk tutku azalmaya başlayınca, gerçekler şak diye insanın yüzüne yüzüne vuruyor ne yazık ki.
 
ömür boyu eski eşle bi bağlantısı olacak çocuktan dolayı kıskanç biriyseniz bu sizi rahatsız eder. ama değilim diyorsan sorun olmaz gibime geliyor.
 
Ben evlendim eşimin oğluda annesi ile kalıyor, biz evlendiğimizde 10 yaşında idi ama ben onu 4-5 yaşlarından beri tanıyorum eşimle uzun soluklu bir sevgililik dönemi yaşadık.Aynı şehirdeyiz, mesafe olarak araçla 15 dklık mesafede ikamet ediyorlar.

Çocuk belirli bir yaşa gelene kadar sürekli haftasonları bize gelirdi. Sonra ergenliğe girmesiyle araya pandemi girdi onun sınav zamanıydı ( liseye geçiş sınavı kastım) ev ortamında daha rahat ders çalıştığı için gelmemeye başladı , artık senede 1-2 kez gelirse geliyor ama babasıyla sürekli iletişim halindeler ve görüşürüyorlar.
Kızımız oldu bizim, onunla da baba aracılığıyla telefonda bazen de dışarda yüzyüze görüşüyorlar. Sonuçta kardeşler

Benim için en büyük zorluk ilk başlarda her planımıza dahil olması idi. Yalnız kalamıyorsunuz kendi doğurmadığınız bir çocuğa annelik olmasada ablalık yapmak zorunda kalıyorsunuz ki ben anaç biri değilim zorlandım o nedenle. Normalde de başkasının çcuğunu alıp sevmem ilgilenmem öyle bir yapım yok benim.

Birde eşim evlenip kendi çocuğumuz da olunca gittiğimiz tatilllere onu da getirmek istedi (öncesinde hiç tatile götürmedi çocuğunu annesi ile her sene giderlerdi bir yerlere ama eşimle başbaşa tatile çıkmamıştır hiç), birkaç kez gittik ama eşim ilk başlarda hep onunla ilgilendiği için o dönem kendi kızım bebekti onunla ilgilenmek bana düştü tatil zehir oldu, sonra konuştum isterse başbaşa gidebileceklerini ama birlikte senede bir kez gittiğim kısıtlı tatilimde onu istemediğimi açıkca söyledim çünkü bebekle tek başıma ilgilenmek zorunda kalınca tatilden birşey anlamıyordum. Bir süre gelmedi bizimle en son bu yaz birlikte gittik ama artık büyüdüğü için kendi modunda takıldı hep bende arada kızımla ilgilenmeyi bırakıp eşime emanet edip kafamı dinleme fırsatı buldum. (Tail demek hazır yemek, sıfr temizlik ve bolca dinlenmek ve eğlence demek benim için)

Ayrıca babalık görevini yerine hakkıyla getiren bir kişi ise eş adayınız her daim çocuğun eğitim sağlık vs masrafı olacak, özel günlerinde eski eşle bir araya gelmek zorunda kalacaklar, yeri gelecek eşinizin ailesi eski eşle irtibatı koparmadı ise aynı ortamda bulunmanız gerekecek.

Yani bunların hepsi büyük sabır gerektiren şeyler. Çünkü yeri geliyor 2. plana atılıyorsunuz, yeri geliyor eski eşle muhattap olmasanız bile aynı ortamı paylaşmak zorunda kalıyorsunuz. Kendi doğurduğunuz çocuk gibi sahiplenemiyorsunuz çocuğu bazen hareketleri sizin için katlanılmaz olabiliyor. Çünkü onun üzerinde laf söz hakkınız olmadığından tepkielriniz genelde ölçülü ve sakin olmak zorunda ama kendi çocuğunuza yeri gelir sesinizi yüksetebilir ve ceza verebilirsiniz. Bilmem anlatabildim mi?

Bunlar yaşayacaklarınız şeyler, gerisi size kalmış.
 
Siz zaten nişanlı değil misiniz? Çocuk sizi rahatsız ediyorsa neden nişanlandınız? Adamın çocuğu sizi rahatsız edecek belli ki ama onun kanı canı evladı. Huzursuzluk çıkmasın boş yere, evlenmeyin siz
 
Anne çocuğu ile bir beyle evlense bencesorun olur ama erkkle evlenince cok sorun olmaz bence .eski es anneyede bagli durum medeni biri ise size sorun çıkarmaz cocugda öyle yetiştirir ama anne sorunlu ise babaya da yansir nafaka hastslik saglik okul vs durumlarda surekli eşinizi arayacak siz rahatsiz olmam derseniz olur bence ama aşılması zor durumlar turk kadini bu kdr rahatmi bilmem avrupada amerikda daha rahat sanirim
 
Ben çocuklu bir anne olmama rağmen evlenmem çünkü kendime güvenmiyorum.
İnsan kendi çocuğuna şurdan kalk şuraya otur derken dikkatli olmaz.
Ama diğer çocuğa bunu derken çekinirim ve ya kırılırsa diye dert ederim.
Kendi çocuğumu öper koklarım zırt pırt oğlumda öyle ya görürde içerlerse derim vs....
Eninde sonunda aynı evde vakit geçireceksiniz bu kaçınılmaz.
Hakkıyla sevemeyecekseniz asla...........
 
Tamamen esinle arandaki uyum..sanki
CocuksuZ olunca 2 taraf bosanma olmuyor.. baska sorunlar olmuyor? Akrabasi anasi danasi hesabi..maddi sknti.. hirsizi ugursuzu kumarbazi .. hersey cikabilir karsidaki, cikmasada zamanlada degisebilir zaten. Hayatta hersey bir imtihan ve zorluk.. guzel yerlere cicekli yollardan gidilmez. Eger karsidaki insana guveniyorsan olur, neden olmasin? Ne olabilir en fazla? En fazla mutlu olursun, olmazsanda denemedim demezsin.

Tabii bu cok sevenler icin gecerli sevmeyen insan zaten bastan boyle birsey istemez.
 
Çok zor. Eski eşle “çocuk” için sürekli görüşmek zorunda ve geçmişte bir yaşanmışlık var. Dışarıdan ne kadar soğuk görünse bile, küllenen ateşin ne zaman alevleneceği hiç belli olmaz. Bunun örnekleri ile dolu ortalık…

Arkadaşımın boşanmış çocuklu olan sevgilisi, eski karısıyla “çocuk” için görüşürken kadına tekrar tutuldu kaldı. Bu işler kumar gibi… Boşandığı halde aklı eski eşinde kalan o kadar çok insan tanıyorum ki, biri “kimse onun gibi olmayacak, Allah’tan çocuk var arada bir yüzünü görüyorum.” demişti, bunu söyleyen de aldatıp aldattığı kadınla evlenen adam. Ama şimdi adam kör kütük eski karısına aşık, aldattığı kadının da kalmadı bir cazibesi. Eski karısı gel dese tasmasından boşanıp koşa koşa gidecek o derece.

Yani çocuğu falan geçtim, eski eş bence tehlike. Kadının kendine ait bir hayatı bile olsa, evli bile olsa ben eski eşiyle görüşmeye devam eden bir adamla yapamazdım.
 
Siz sorun eder ileride bu duruma katlanamayacam diyorsanız hiç girmeyin derim.Kiskanclik yaşar kırar kirilirsiniz
 
Buda cok üzücü imiş cocugun ne sucu var .olan hep cocuklara oluyor vala
 
Bana göre burda ki en önemli etken evleneceğiniz adam. Eğer arada ki dengeyi iyi kurabiliyorsa, size değer verip bunu belli ediyorsa, sevildiğinizi hissettiriyorsa, huyunda eski eşle veya başkalarıyla kıyaslama yoksa sorun olacağını düşünmüyorum. Bende kıskancımdır ama sevildiğimi hissettiğim bir ilişki de değil. Eski eşim bekardı bende bekardan evlendim. Gözüm kör oldu hiçbir eksiyi göremeden evlendim. Eski eşi çocuğu falan yoktu ama ailesi vardı, yeğenleri vardı. Beni ne kadar sevmese de onlara olan sevgisini gözüme soktu ve ben onları kıskandım. Çocuk konusu açılınca benim yeğenlerim var çocuk sevgimi onlardan alıyorum sende başka çocuklardan al dedi. Beni sürekli arkadaşlarının eşleriyle, eski sevgilileriyle kıyasladı. O kadar huyu bozuk bir insandı ki onunla evleneceğime beni seven, değer bilen 3 çocuklu bir adamla evlenirdim.Şimdi eski eşim evlense evlendiği kadına üzülürüm. Beni eski sevgilisiyle kıyasladığı gibi onu da benimle kıyaslayacak ki boşandığımızdan beri köpek oldu kapımda. Şimdi evet desem dünyalar onun olacak. Evlense de geçmişe saplantılı bir insan olduğu için beni unutmayacak. Anlatmak istediğim şeyi anlatabildim umarım. Adamı iyi tanımaya bakın siz… Tanıdığım bir kadın evlendi. Kendisinin bir çocuğu var karşısındaki adam da evlenmiş ayrılmış. Adam o kadar iyi ki. Eşinin çocuğunu da kendi oğlu gibi seviyor ikisinin de bir kızı oldu. Dediğim gibi mutluluk insanlarda gizli. Var olan özelliklerde değil.
 
Çoğu çocuklu erkek evlendikten sonra arada iyi bir köprü, dengeleyici olamadığı için yeni eş tüm sorumluluğu yükü üstleniyor tecrübeyle sabit.

Aşkınızdan ölseniz evlenmeyin, hayat başkalarının yaralarını sarmak için çok kısa önce kendi mutluluğunuzu düşünün!
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…