Cocuklu ev kadinlar.

kizim 2 yasinda kucukken bende cok uzulurudm ne zaman ozgur olacam derdim.simdi cok sukur uslu bi kizim var.beraber disari cikiyoruz geziyoruz yemege gidiyoruz.haa derseniz ki cocuksuz hayatima geri dondum tabiki degil ama eskisi kadar zorlamiyor beni.istedigi kadar buyuse de cocuklu ve cocuksuz hic bir zaman bir olmayacak.korkmayin bu zamanlarda geciyor.ara sira her anne boyle donemler gecirebilir boyle zamanlarda yalniz oldugunuzu bilmeyin yeter.her anne bu yollardan geciyor
 
süpermom degiliz elbette annelik zor da üslup fena konu sahibi resmen eşyadan bahsediyor veya bir kediden bahsediyor gibi yazmis..mızlıyor nedir yahu..canının parcasi o ne demek bakmak istemiyorum..size normal geliyor da boyle yetistirilen cocuklar canavar olarak yetisiyor ve topluma bela oluyor malesef sevgisiz ve ilgisizlikten yanlis yollara sapiyorlar..
 
Anne değilim ama bi gün anne olursam böyle düşünmeyeceğime öyle eminim ki!! O çocuk sizin işiniz ya da günlük aktiviteniz değil canım istemiyor diyebileceğiniz. Tabiki herkes bunalir monotonluktan ama cocugunuzla eğlenceli vakit geçirip atlatmaniz gerekir bunu zira siz ANNEsiniz cocugunuzdan sıkılmak gibi bir şey söz konusu olmamali
 
Ben de konuya şok olanlara şok oldum.

Zaten bunalımda olan bir kadını daha da bunalıma sokup anneliğini sorguladınız,sorgulattınız tebrikler.

Siz hiç kendinizi halsiz,sebepsiz üzgün hissetmediniz mi? Geçmişe özlem duymadınız mı? Anlık gelen geçen bu his çocuğunu sevmediğini ve gerçekten hic ilgilenmediğini mi gösterir?"Niye doğurmuşmuş"
Tebrik ederim sizi yılmaz,yıkılmaz,sıkılmaz süper anneler
 
Yardımsız full time bir sekilde cocuk bakmak nedir bilmiyolar bence bu yargılayanlar...elbette ki kimselere güvenip de doğurmuyoruz ama bir anne yardimi kv yardimi vs almak da paha biçilemez bir guzellik...veya kreş olayı dimi? Nefes alınıyor tahmin ediyorum ki...
Bütün bunlara şansı olmayanin gelip de tüh anneliğine demez cunku iyi bilir ki en zor annelik türüdür bu....ve bazen kabusa dönebiliyor yaşamın,önemli olan kendini birakmamak gücünün cekildigini hissetigin an .
Bir gün herşeyin yoluna girecegini biliyorsun zaten...
 
Sizi anlıyorum benimki de hem hasta hem atak döneminde gece on kere uyanıyo.Artık öyle bunaldım ki o ağlıyo ben ağlıyorum napıcam bilmiyorum.
 
Al cocugu cik gez. Kesinlikle ikiniz de desarj olursunuz. Cocuk disarda enerjisini atinca cok daha uyumlu oluyor. Ya da anne kv falan varsa birak birkac saat bi nefes al.
 
Çocuğum yok 4 senedir olması için uğraşıyorum. Çocukları çooook severim. Ama kızanların aksine şuanki durumunuzu gayet normal gördüm. Sık sık olmamak şartıyla insan arada yaşar bence böyle bunalımlar.Heleki aile desteği yoksa. Arada 1-2 saat bile olsa gelip biri ilgilense sizde azcık farklı bişeyler yapma imkanı bulsanız ilaç gibi gelir. En güzeli kendinizi eve kapatmayın çocuğu da alıp dışarı çıkın ara ara. Çocuğunuza da gezmek iyi gelir. Hatta eşiniz evde olduğu zamanlar arada rica edin çocuğa 1-2 saat baksın siz bi hava alıp gelin.
 
Bende yerinde oturan çocuklara ağzım açık bakıyorum öyle onlar cocuksa benimki ne benimki cocuksa onlar ne şaka bir yana annelik zor tuvalete bile yalnız giremiyosun illa peşinde oluyo olsun bugünler gecicek sonra keşke o günler gelse de tekrar yasasak deriz anın tadını çıkar bende çoğu zaman sabir diliyorum Allah'tan yeter ki sağlıklı olsunlar
 
Ben tüh anneliği ne demedim ama çocuğuma tek başıma bakıyorum üstelik hamileyim her kadın anneliği kaldıramıyor demek ki ama burada çocuğun ne suçu var o annesinin peşinde dönerken annesi yüzüne bile bakmamış bu çok acımasızca geliyor herkes annenin psikolojisini düşünmüş ama ya çocuğun psikolojisi ne olacak? Burada haksızlığa uğrayan kim peki?
 
Bende şok olanları anlamıyorum gerçekten. Kadın çocuğumu dövüyorum sövüyorum demiyor ki. Çok Yorgun’um bunaldım diyor . Gerçekten bu evreleri hayatınızda hiç yaşamadınız mı çocuk büyüten anneler ? Eğer herkes her an mutlu cıvıl cıvılsa bende kendimi sorgulayacağım. Bende konu sahibi gibi bazen çokkk yorgun hissediyorum kendimi. Sanki hayatım bitmiş sadece çocuk büyütüp ev işi yaparak günlerim geçiyor gibi hissediyorum bazen dayanamayıp oturup ağlıyorum . Ha bu çocukları bunları bilerek mi dünyaya getirdim evet ama insana bazen ağır geliyor. Annelik zor zanaat her an onunla ilgilenmek belki gün içinde yarım saat bile oturamamak uyuyamamak ne bileyim bi sıcak çay bile içememek bunlar belki çok basit şeyler olabilir ama insan herşeye özlem duyuyor . Ama bu buhran dönemlerimde eşim hemen devreye giriyor ve çocukları alıp oynatıyor veya beni anneme götürüyor bi kaç gün kalıyorum ve yenilenmiş tazelenmiş mutlu bi anne olarak evime dönüyorum. Bunlar anneliğin doğasında olan şeyler sanıyordum ben. Ama konu sahibine yüklenenleri görünce demek ki bende de bi gariplik var diyorum...
 

Tüh herkes sizin gibi mükemmel anne değil demek ki napalım idare ediverin
 


Ne yani bunalinca anne olmuyormuyuz? Ben evet bunaliyorum ve arada kizimi annemlere birakiyorum hafta sonuna. Evet benimde uykuya ihtiyacim var.Evet bende bazen oyuncaktan bikmis bir vaziyette kizima tv'de sevdigi cizgi filmini izletiyorum.

Evet kusursuz degilim cünkü bir insanim. Her insan gibi morelim yüksek olabilir de, düsebilirde. Ama ne var? Kizima canimi veririm. Elimden geldikce onu mutlu etmeye calisirim. Yemegini düsünüp acaba bügün yeterici yedimi? Üsüdümü diye düsünürüm. Uyudugunda özlerim ve gün boyu yaptiklarimi düsünüp yine kendimi beceriksiz his ederim cünkü kizim icin hep en iyisini isterim. Ha daima en iyisini veremem kizima. Ben tek kosullu programli bir robot degilim. Ayni zamanda hayat bu. Ilerdede kizim her istedigi olmayacak. Her saniyesi verimli, pedagojik gecmeyecek. Gecmek zorundalar degil bence.

Annelerde en sevmedigim taraf bu. Yigin ile var insta'da. Perfect mom's. Ve erkenden basliyorlar. Sütü olmayan anne'ye yigin ile siselerdeki pompalamis sütü gözünün icine sokarak "ay benim baya sütüm var" diyerek. Sanki evleri hic dagilmiyormus gibi göstermek. Bu yorumdaki gibi gece ayakta kalmak normalmis gibi. Sürekli kendini ve anneligini gösterme cabasinda.

Niye kadinlar erkekler gibi birbirlerini destekleyemiyorlar? Özelikle annelik gibi hasas bir konuda? Bu kendini mükemmel göstermek niye? Kime? Anneligin zorlugunu hepimiz biliyoruz. Yani lütfen hanimlar bu konularda biraz daha dikkatli yorum yazin. Destek olun.
 
Son düzenleme:
burcubahar0635 .!.:
Tüh herkes sizin gibi mükemmel anne değil demek ki napalım idare ediverin
Genişletmek için tıkla...
Tüh ya ben çocuğa üzülürken siz halen dalga geçin ya neyse beni anlayan anlar anlamayan da anlamaz benim sorunum değil. Sonuçta mükemmel anne olunca madalya takmiyorlar en azından evladımı mutlu ediyorum. Konu kapanmıştır tartışmaya.
 
Gören de herkesin çocukla aktiviteden aktiviteye kostugunu sanır kadın bunaldım diyor bi de siz gidiyosunuz üstüne pes.

Konu sahibi bu çocuk meselesi böyle siz de anlamışsınız. İmkanınız varsa yardımcı tutacaksınız yoksa sıkılsanız da bunalsanız da bu deveyi güdeceksiniz bi sekilde. Sabırlı olmaya gayret edin kolaylıklar dilerim
 

Kimin nası anne olduğu kimseyi ilgilendirmez.Bunu tartışmak da kimsenin haddine değildir zaten.İnsanlara destek olacaksanız olun olmayacaksanız da egonuzu başka yerde tatmin edin güle güle size
 
Çocuk yaparken hergün çarşı pazar gezmeyi mi hayal etmiştiniz? Alın çocuğunuzi koyun arabasına yürüyüş yapın. O yavru da bir insan siz evde sıkılıyorsanız o da sıkılıyordur hergün tavuk gibi evde olmaktan...
 
İki oğlum var. İkisi de fpava sendromluydu. Ki doktorlar bunu hemen farketmedigi için yıllarca çektik bu hastalıktan. Hastalığın açılımı kendini tekrarlayan ateş.

Üç haftada bir ateş gecirme, 40 derecelerle acillere koşmalar. 10 gün sürüyor bitiyor ve birkaç hafta sonra tekrar oluyordu.

Uykusuz gecelerimi bir ben bilirim.

İlk oğlum kaka yapamadığı için, aylarca dışardan çıkartıyorduk.

Bunun gibi bir sürü şey yaşadım.

Şimdi biri 9 biri 4.5 yaşına girdi. Büyüdükçe dertleri de büyüyor. Ama şükür diyorum sağlıklarına kavuştular. Bu birkaç senede beynen ve bedenen çok yoruldum. Bende rahatsızlandım. Sonra iyilestim.

Şükür Rabbime. Derdini veren Rabb'im dermanini da verdi. İkisini de çok seviyorum. Onlarsiz bir hayat düşünemiyorum. Ama üçüncü çocuğu yap deseler asla. Gelmişim 36 yaşına bu saatten sonra ne bedenim ne de beynim kaldırır.

Bunca şeye rağmen bir tane daha yap, kızın olsun diyenlere öyle bir bakış atıyorum ki löp diye kalıyorlar.

Demem o ki sen de ev hanimligi, çocuk bakmak özveri ister. İlla yorulursun, illa tokezlersin ama evlatların için dik durursun. Gün geliyor ben de bikiyorum, evlenene kadar çalışır ederdim, gezerdim. 10 senedir ev hanimligi, rutin hayat beni de sıkti. Ama yapacak birşey yok ki hayat bu
 
Böyle duygu geçişleri gayet normal, ara ara insan bunalabilir hele de yardımcı olacak kimse yoksa yanınızda çok çok normal. Herkesin çocuğu sakin ve uslu olmuyo bu yüzden huysuz ve yaramaz, bi saniye durmayan çocuk zordur. Çocuğu da doğurmadan bilemezsiniz ortaya sakin bi çocuk mu yoksa yaramaz bi çocuk mu geleceğini. Anneniz falan yakınlardaysa birkaç saatliğine bırakıp kendinize zaman ayırın iyi gelir. Annelik büyük sabır ister, kolaylıklar dilerim.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

F
Hayat mucadelesi..
2 3
Yorumlar
49
Görüntüleme
3K
Niloyatospikk
L
Kocamdan sogudum, ne yapmaliyim?
2
Yorumlar
30
Görüntüleme
13K
Aysenimi
A
A
Kayinvalidem ve Bosanmam
11 12 13
Yorumlar
242
Görüntüleme
29K
gkmnbjk90
N
Evde iki yabanci
2
Yorumlar
27
Görüntüleme
4K
baheyyy
B
Kayınvalidem ve eşimin menfaat ilişkisi, boşanmalımıyım?
Yorumlar
18
Görüntüleme
8K
uvercinka65
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…