Selam herkese,
Baslıktanda anlasılcagı uzere
Acı ama gercek cocuklarımı canımdan cok sevsemde onlardan onceki hayatımı özgurlugumu özlüyorum. Bağımsız hareket etmeyi, dur yapma gitme yat artık kalk hadi demeden sadce kendime kendi kafama gore yasadıgım gunlere hasretim.
Diger yandan onlarsız da kalamıyorum yani birkac saat sonra yanımda degillerse gelsinler istiyorum ama eve gelipte bir sure gecince aynı hisler.
Ucuzlerim var aynı yasta 3 cocuk kıpır kıpır hareketli ve cok yaramaz.
Anneler siz nasıl hissediyosunuz? Bide 1 cocuk evde 2 si baska yerdeyse inanılmaz kafa dinliyorum yani 1 cocukla ev sessiz ne kadar kolaymıs 1 cocuga bakmak diyorum . Sizede boyle oluyomu?