Merhabalar,
Yeni anneyim ve ilk çocuğum bu sürece alışmaya çalışıyorum. Çoçuktan sonra evliliklerin değiştiğini duymuştum fakat araya soğukluk gireceğini düşünmemiştim.
Eşim’in bazı dönemler işleri yoğun oluyor, bunu evliliğimiz süresince yaşadık bu zamana kadar problem etmedim geçici bir süreç olduğunu bildiğim için fakat bu sene bebek olunca bir nefes almaya ihtiyaç duyuyorum eşim gelsin bebeğe baksın o esnada bir sıcak çay veya kahve içeyim diye bekliyorum. İşten gelince yemekten sonra iki babacım babacım diyor seviyor ağlayınca al aç herhalde diyor geri bana veriyor. Geçen gün hastane randevusu vardı bebeğimin beraber gittik orada bir evrakı kendisi kaybetti ararken sesi yükseldi bana hakaret etti bende sesimi yükselttim bu sefer iyice film koptu tartıştık bana sanki bu çoçuk sadece benimmiş gibi konuşuyor “kimin için geldim ben tek başına götürseydin doktora işimin yoğunluğundan izin aldım vs” dedi sanki lütuf ediyormuş gibi.
Eşim herkesin işine koşan, evlendiğimizden beri ne annesinin ne kardeşlerinin derdi bitmedi işinin yoğunluğunda onların telefonlarına mesajlarına cevap verebiliyor bana gelince yoğunum vs diyor.
Onlara maddi manevi yardım ediyor ama bana gelince gelip “sende çok yoruldun ama geçecek merak etme deyip bir sırtımı bir saçımı okşamıyor”. Tartıştığımızda sanki ona yükmüşüz gibi konuştu çok kırıldım. Hayatımda kendimi hiç bu kadar yalnız ve kimsesiz hissetmemiştim.
Bazı şeyler daha öncesinde yaşanmışlıklar vs aklıma geldiğinde evliliğimi gözden geçirmem gerektiğini anladım. Derdimi anlatacak kimsem olmadığı için yazmak ve rahatlamak istedim.
Yeni anneyim ve ilk çocuğum bu sürece alışmaya çalışıyorum. Çoçuktan sonra evliliklerin değiştiğini duymuştum fakat araya soğukluk gireceğini düşünmemiştim.
Eşim’in bazı dönemler işleri yoğun oluyor, bunu evliliğimiz süresince yaşadık bu zamana kadar problem etmedim geçici bir süreç olduğunu bildiğim için fakat bu sene bebek olunca bir nefes almaya ihtiyaç duyuyorum eşim gelsin bebeğe baksın o esnada bir sıcak çay veya kahve içeyim diye bekliyorum. İşten gelince yemekten sonra iki babacım babacım diyor seviyor ağlayınca al aç herhalde diyor geri bana veriyor. Geçen gün hastane randevusu vardı bebeğimin beraber gittik orada bir evrakı kendisi kaybetti ararken sesi yükseldi bana hakaret etti bende sesimi yükselttim bu sefer iyice film koptu tartıştık bana sanki bu çoçuk sadece benimmiş gibi konuşuyor “kimin için geldim ben tek başına götürseydin doktora işimin yoğunluğundan izin aldım vs” dedi sanki lütuf ediyormuş gibi.
Eşim herkesin işine koşan, evlendiğimizden beri ne annesinin ne kardeşlerinin derdi bitmedi işinin yoğunluğunda onların telefonlarına mesajlarına cevap verebiliyor bana gelince yoğunum vs diyor.
Onlara maddi manevi yardım ediyor ama bana gelince gelip “sende çok yoruldun ama geçecek merak etme deyip bir sırtımı bir saçımı okşamıyor”. Tartıştığımızda sanki ona yükmüşüz gibi konuştu çok kırıldım. Hayatımda kendimi hiç bu kadar yalnız ve kimsesiz hissetmemiştim.
Bazı şeyler daha öncesinde yaşanmışlıklar vs aklıma geldiğinde evliliğimi gözden geçirmem gerektiğini anladım. Derdimi anlatacak kimsem olmadığı için yazmak ve rahatlamak istedim.