Sabah çıkıp akşama kadar mı dışarıda arkadaşlarınızla vakit geçirmek istiyorsunuz yani çocuk bir yaşında daha iki saatte annenizde durabilir siz tüm gün kocanız mi baksin istiyorsunuzMerhaba arkadaşlar. Çok uzun zamandır bdv'ye yazmadigimi farkettim. Hemen konuya gireyim.
1 yaşında bir oğlum var. Çocuktan önce eşim de ben de en azından haftada bir arkadaşlarımızla dışarı çıkıp vakit geçirirdik ve bu sorun olmazdı. Hatta ikimize de iyi gelirdi aslında. Ama çocuktan sonra resmen kavga sebebine döndü ve ben artık tartışmaktan yoruldum..
Eşim arkadaşlarıyla görüştüğünde zaten beni tüm gün darlayan oğluma fazladan saatlerce daha bakmış oluyorum. Ve beni bunalttigi her dk bunun bana yapılmış bir haksızlık olduğuna inanıyorum, istemsiz bir şekilde. Elbette ben de arkadaşlarımla görüşüyorum ama asla eşimin rahatlığı gibi değil.. Çocuğun yemeği, bezini düşünmekten , orda oynar mı beni bunaltir mi oyun oynar mı, uykusu gelir mi diye plan yapmaktan ne görüştüğümden bir şey anlıyorum ne dışarı çıktığımdan. Oğlumu bırakabilecegim pek kimse yok. Anneme bırakabilirim ama öyle uzun soluklu durmuyor çünkü uykusu geliyor ve ancak emerek uyuyor.
Ne bileyim ya.. Hayat beni şu sıralar çok zorluyor, mutlu değilim. Eşim çocuk konusunda gerçekten iyi bir baba ama artık bu konu evliliğimizi çok yoruyor. Benim de gayet dışarı cikabildigimi ve olayı abarttigimi düşünüyor. Önerilerinizi bekliyorum.
Evet maksimum 4 saat uyanık kalabiliyor ama kişisel arabam yok şu an. Yol zaten 2 saat sürüyor büyük şehirde. Gittim geldim dersem bana anca yorgunlugu kalıyor açıkçası.Kaç saat uyanık kalıyor o arada eşinize veya annenize bırakıp çıkın benim oğlum 4 saat maksimum kalıyor mesela bensiz durabileceği maksimum süre bu olur ama henüz daha hiç bırakmadım
Evet haklısınız aslında ama eşim buna sürekli tamam demiyor malesef. Konuda da bahsettiğim gibi zaten tüm gün evdesin istediğin yere gidiyorsun, akşam bana bırakıp çıkman ne derece mantıklı diyor. Çocuğu uyut çık diyor, ee saat zaten 9a gelmiş oluyorAynı süreçlerden bende yeni geçtim sayılır. Sizi çok iyi anlıyorum. Arkadaşlarınızla buluştuğunuz zamanları eşinizin evde olduğu vakitlere denk getirip arada ona emanet ederseniz kafanız rahat olur. Az da dursanız kafanız rahat bi şekilde çayınızı kahvenizi içersiniz. Şahsen ben sık sık yapamasamda çözümü bunda buldum
Tüm gün değilse de birkaç saat baksın istiyorum ben yokken. O ise tüm gün evdesin zaten çocukla istediğin yere git diyor, kısacası halimi anlamıyor bu konudaSabah çıkıp akşama kadar mı dışarıda arkadaşlarınızla vakit geçirmek istiyorsunuz yani çocuk bir yaşında daha iki saatte annenizde durabilir siz tüm gün kocanız mi baksin istiyorsunuz
Benimde oğlum 1 yaşında açıkçası artık güzel ilgilenen birisiyle olursa eksikliğimi hissetmez o arada diye düşünüyorum. Arkadaşlarınız semtinize gelsin 2 saat yol gitmeyin yada ortada buluşun 1 saat git 1 saat gel 2 saat sohbet yeterli olur en azındanEvet maksimum 4 saat uyanık kalabiliyor ama kişisel arabam yok şu an. Yol zaten 2 saat sürüyor büyük şehirde. Gittim geldim dersem bana anca yorgunlugu kalıyor açıkçası.
Evet zaten 1 saat gidiş bir saat dönüş şeklinde hesaplamıştim. Ya biraz da benim derdim eşimin rahat rahat bunu düşünmeden takilabilmesi sanırım. Yani bir eşitlik olmadığı için mutlu değilimBenimde oğlum 1 yaşında açıkçası artık güzel ilgilenen birisiyle olursa eksikliğimi hissetmez o arada diye düşünüyorum. Arkadaşlarınız semtinize gelsin 2 saat yol gitmeyin yada ortada buluşun 1 saat git 1 saat gel 2 saat sohbet yeterli olur en azından
Vallahi açıkçası bu konuda sidik yarıştıramayız ki zaten annelik güdüsüyle babalık güdüsü cok farklı. Cocuk doğası gereği babasız belki bilmiyorum ama 1 hafta durabilir ama annesiz duramaz zorunlu şartlar olmadıkça. O yüzden bunu dert etmeyin hiç. Benim oğlum babası uyutmak istediğinde şeytan görmüşe dönüyor bir kıyamet kopuyor ki. Ben alınca hemen susuyor ve normalde babası arada uyuturdu bir anda böyle bir huy cıktı. O yüzden yapacak birşey yok size cıkmayın dese ben bakamam vs dese sorun olur da onuda sorun yapmıyormuş.Evet zaten 1 saat gidiş bir saat dönüş şeklinde hesaplamıştim. Ya biraz da benim derdim eşimin rahat rahat bunu düşünmeden takilabilmesi sanırım. Yani bir eşitlik olmadığı için mutlu değilim
Bebeğiniz bence biraz daha büyüsün. O zaman rahat edersiniz . Ayrıca,Merhaba arkadaşlar. Çok uzun zamandır bdv'ye yazmadigimi farkettim. Hemen konuya gireyim.
1 yaşında bir oğlum var. Çocuktan önce eşim de ben de en azından haftada bir arkadaşlarımızla dışarı çıkıp vakit geçirirdik ve bu sorun olmazdı. Hatta ikimize de iyi gelirdi aslında. Ama çocuktan sonra resmen kavga sebebine döndü ve ben artık tartışmaktan yoruldum..
Eşim arkadaşlarıyla görüştüğünde zaten beni tüm gün darlayan oğluma fazladan saatlerce daha bakmış oluyorum. Ve beni bunalttigi her dk bunun bana yapılmış bir haksızlık olduğuna inanıyorum, istemsiz bir şekilde. Elbette ben de arkadaşlarımla görüşüyorum ama asla eşimin rahatlığı gibi değil.. Çocuğun yemeği, bezini düşünmekten , orda oynar mı beni bunaltir mi oyun oynar mı, uykusu gelir mi diye plan yapmaktan ne görüştüğümden bir şey anlıyorum ne dışarı çıktığımdan. Oğlumu bırakabilecegim pek kimse yok. Anneme bırakabilirim ama öyle uzun soluklu durmuyor çünkü uykusu geliyor ve ancak emerek uyuyor.
Ne bileyim ya.. Hayat beni şu sıralar çok zorluyor, mutlu değilim. Eşim çocuk konusunda gerçekten iyi bir baba ama artık bu konu evliliğimizi çok yoruyor. Benim de gayet dışarı cikabildigimi ve olayı abarttigimi düşünüyor. Önerilerinizi bekliyorum.
Ama eşiniz çıktığında çocuksuz, siz çocuklu çıkıyorsunuz, çocuk olmadan arkadaşlarınızla buluşup vakit geçirmek sizinde hakkınız.Evet haklısınız aslında ama eşim buna sürekli tamam demiyor malesef. Konuda da bahsettiğim gibi zaten tüm gün evdesin istediğin yere gidiyorsun, akşam bana bırakıp çıkman ne derece mantıklı diyor. Çocuğu uyut çık diyor, ee saat zaten 9a gelmiş oluyor
Evet mune benim de aslında derdim bu. Dışarı çıkmak/ çıkmamak falan değil. Ve kendime haksızlık yapılmış gibi hissediyorum. Burda da çok kişi bunun normal olduğunu, benim anne olduğumu söylemiş ama buna katılmıyorum ya.. kutsal annelik müessesi beni yordu, daraltti ve kutsallığı şu an günümü kurtarmıyorAma eşiniz çıktığında çocuksuz, siz çocuklu çıkıyorsunuz, çocuk olmadan arkadaşlarınızla buluşup vakit geçirmek sizinde hakkınız.
Evet aynen öyle diyorum. O yüzden mümkün mertebe ya çıkma ya bizi de götür ya da bir iki saat çık gel diyorumBebeğiniz bence biraz daha büyüsün. O zaman rahat edersiniz . Ayrıca,
Tabiki hep onu düşüneceksiniz, zaten yanınızda goturmeseniz bile acaba napiyor uyudu mu yemek yedi mi ne yaptı ne etti bu seferde o şekilde kafanıza takılacak .
Baba anne gibi zaten olamaz ,
E bu da annelik oluyor zaten.
Ama ben eşinizle tam olarak neyin kavgasını ettiğinizi anlayamadım, sen rahat rahat disarda takılıyorsun ben bebekle uğraşmaktan dışarı çıktığımdan bisey anlamıyorum falan mı diyorsunuz?
Çocuğu babasına bırakıp çıkmanın neyi mantıksızmış?Evet haklısınız aslında ama eşim buna sürekli tamam demiyor malesef. Konuda da bahsettiğim gibi zaten tüm gün evdesin istediğin yere gidiyorsun, akşam bana bırakıp çıkman ne derece mantıklı diyor. Çocuğu uyut çık diyor, ee saat zaten 9a gelmiş oluyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?