- 2 Aralık 2011
- 2.953
- 8.931
- 408
Evet mune benim de aslında derdim bu. Dışarı çıkmak/ çıkmamak falan değil. Ve kendime haksızlık yapılmış gibi hissediyorum. Burda da çok kişi bunun normal olduğunu, benim anne olduğumu söylemiş ama buna katılmıyorum ya.. kutsal annelik müessesi beni yordu, daraltti ve kutsallığı şu an günümü kurtarmıyor
Evet haklısınız. Geçen anneme bırakıp 5 saat kadar çıktım ve annem uyutamamis, direnmiş bebeğim.. geldiğimde ağlamaya başladıBiberon kullaniyorsa sütünü sagip birakin babasina, biberon emerken uyur. Benim bebegimde 11 aylik. Bir ara o kadar bunaldim ki sadece agliyordum. Sonra sunu dusundum 4 5 saat cocugu neden birakmayayim, birakirsam ne olabilir ki? Neticede aç kalmaz, uykusuzluktan en fazla aglar sonra yine uyur. Biraz kafami dinlersem daha saglikli bir ruh haliyle bebegime geri donerim. Gozumu kararttim, biraktim. Sonuc olarak ben 10dk da uyuturken halasi yarim saatte uyutmus, sonuc olarak uyumus. Biraz aglamasi bence sorun degil. Yemegi dolapta hazir duruyordu, cikarip isitip yedirmis.
Bunun gecici bir surec oldugunu esinize anlatin. Arkadaşlarıyla bulusmak için sabahtan cikip aksam gelmek yerine arkadaşlarına 4 5 saat vakit ayirsin, sonrasinda gelip size destek olsun. Cocuk buyuyunce hersey duzene girecek, 1 sene boyle idare ediversin.
Evet tüm gün evde zaten o çocukla ilgilenilmiyor, ev işi yemek yapılmıyor sanki. Yani valla bunlar evde otursun biz işe gidip çalışalım ya.Evet haklısınız aslında ama eşim buna sürekli tamam demiyor malesef. Konuda da bahsettiğim gibi zaten tüm gün evdesin istediğin yere gidiyorsun, akşam bana bırakıp çıkman ne derece mantıklı diyor. Çocuğu uyut çık diyor, ee saat zaten 9a gelmiş oluyor
Evet ben de çıkıyorum. Hatta her hafta/ haftada birkaç bile çıkıyorum. Ama dediğim gibi eşim gibi rahat rahat cikamadigim ve sürekli çocuk avuttugum için yakınıyorumBen gayet çıkıyorum valla.. Sabah kahvaltısı edıyoruz, mutfagı topladgm gibi hooop dısarı, aksam 7 8 9 gibi gelıyorum.. Oyle her haftasonu degılde, 1.5 ayda bir mutlaka arkadaslarımla görüşüyorum dısarda.. Bence insanın rahatlamaya cok ihtiyacı var, asıl hele anneyse.. Ama 2.cocuktan snra benım bu rahatlığım ne durumda olur hiç kestiremıyorum
Hiç sormayın gerçekten öyle. Akşama kadar fir dönüyorum evin içinde. Zaten 2 yaşına gelince mecburen çalışmaya döneceğim , asıl o zaman göreceğiz nasıl olacakEvet tüm gün evde zaten o çocukla ilgilenilmiyor, ev işi yemek yapılmıyor sanki. Yani valla bunlar evde otursun biz işe gidip çalışalım ya.
O zaman kreşe gidecekse daha rahat olur sanırım her ikiniz için de. Etrafımda kim verdiyse çok memnun kaldılar kreşten. Benim daha 2 senem var kreş içinHiç sormayın gerçekten öyle. Akşama kadar fir dönüyorum evin içinde. Zaten 2 yaşına gelince mecburen çalışmaya döneceğim , asıl o zaman göreceğiz nasıl olacak
Aynen haklısınız. Şartlar eşitlenirse rahatsız olmam zaten. Şu an kafamda sürekli bu adaletsizlik diye döndüğü için mutsuz oluyorum. Bunu deneyecegimÇocuğu babasına bırakıp çıkmanın neyi mantıksızmış?
Çocukla dışarı çıkmakla tek çıkmak arasında dağlar kadar fark var.
Hafta sonu eşiniz evdeyken değil çıkabilirsiniz gündüz.
Eşiniz bencilce düşünüyor burada konuda.
Size tek başına vakit geçirme de destek olursa, o çıktığında rahatsız olmazsınız zaten.
Evet haklısınız. Geçen anneme bırakıp 5 saat kadar çıktım ve annem uyutamamis, direnmiş bebeğim.. geldiğimde ağlamaya başladıvicdanım ve ruh halim arasında gelip gidiyorum.
Eşim zaten öyle gün boyu çıkmıyor.. akşam işten gelince gidiyor mesela 11 gibi geliyor. Birkaç saat yani ve belki haftada belki iki haftada bir vs.. yani çok değil ama bunu ben hiç yapamadığım düşünülürse batıyor işte
Evet ben de çıkıyorum. Hatta her hafta/ haftada birkaç bile çıkıyorum. Ama dediğim gibi eşim gibi rahat rahat cikamadigim ve sürekli çocuk avuttugum için yakınıyorum
Sizi anlıyorum, sizin ev kadını olmanız istediğiniz saatte dışarı çıkabilecek olmanız, her gün 7/24 çocukla en çok sizin ilgilendiğiniz gerçeğini değiştirmiyor.Evet mune benim de aslında derdim bu. Dışarı çıkmak/ çıkmamak falan değil. Ve kendime haksızlık yapılmış gibi hissediyorum. Burda da çok kişi bunun normal olduğunu, benim anne olduğumu söylemiş ama buna katılmıyorum ya.. kutsal annelik müessesi beni yordu, daraltti ve kutsallığı şu an günümü kurtarmıyor
Sizde yapın işte bırakın 4 saati kendinize ayırın eşiniz bunu kabul etmek zorunda. Gece uykusuna eşiniz geçirebiliyorsa akşamda rahatça cıkın. Yani eşinizde cok sık cıkmıyormuş sizde arada çıkın nefes alın. Ama en kötü ihtimalle eşinizin haftasonu izninde öğlen çıkın veya annenize bırakın imkansız birşey değil 4 saat güzel bir zaman.Evet haklısınız. Geçen anneme bırakıp 5 saat kadar çıktım ve annem uyutamamis, direnmiş bebeğim.. geldiğimde ağlamaya başladıvicdanım ve ruh halim arasında gelip gidiyorum.
Eşim zaten öyle gün boyu çıkmıyor.. akşam işten gelince gidiyor mesela 11 gibi geliyor. Birkaç saat yani ve belki haftada belki iki haftada bir vs.. yani çok değil ama bunu ben hiç yapamadığım düşünülürse batıyor işte
Merhaba arkadaşlar. Çok uzun zamandır bdv'ye yazmadigimi farkettim. Hemen konuya gireyim.
1 yaşında bir oğlum var. Çocuktan önce eşim de ben de en azından haftada bir arkadaşlarımızla dışarı çıkıp vakit geçirirdik ve bu sorun olmazdı. Hatta ikimize de iyi gelirdi aslında. Ama çocuktan sonra resmen kavga sebebine döndü ve ben artık tartışmaktan yoruldum..
Eşim arkadaşlarıyla görüştüğünde zaten beni tüm gün darlayan oğluma fazladan saatlerce daha bakmış oluyorum. Ve beni bunalttigi her dk bunun bana yapılmış bir haksızlık olduğuna inanıyorum, istemsiz bir şekilde. Elbette ben de arkadaşlarımla görüşüyorum ama asla eşimin rahatlığı gibi değil.. Çocuğun yemeği, bezini düşünmekten , orda oynar mı beni bunaltir mi oyun oynar mı, uykusu gelir mi diye plan yapmaktan ne görüştüğümden bir şey anlıyorum ne dışarı çıktığımdan. Oğlumu bırakabilecegim pek kimse yok. Anneme bırakabilirim ama öyle uzun soluklu durmuyor çünkü uykusu geliyor ve ancak emerek uyuyor.
Ne bileyim ya.. Hayat beni şu sıralar çok zorluyor, mutlu değilim. Eşim çocuk konusunda gerçekten iyi bir baba ama artık bu konu evliliğimizi çok yoruyor. Benim de gayet dışarı cikabildigimi ve olayı abarttigimi düşünüyor. Önerilerinizi bekliyorum.
Yalnız değilsiniz.Çocuğu babasına bırakıp kapıdan çıktığım an unutuyorum ikisini de. :) Müthiş anneler şimdi içinden kınıyodur beni. Ama banane. Naparlarsa yapsınlar kendi çocuğu değil mi? Hasta değilse, başka bir sorunu yoksa neden babası bakamasın? Hem çocuk -baba özel zamana ihtiyaçları var onların da. Benim gibi yediremez, giydiremez ama o da kendi babalığını yapsın işte mükemmel olmasa da kimseye bişey olmaz bi günden.
1 yaşında da bırakıyordum bu kadar sık değildi ama bırakıyordum. Şimdi 4 yaşında bazı haftasonları eşim cumartesi günü gidiyor istediği yere , ben de pazar. Sen de 1 sene içinde rahatlarsın çocuğu bırakma açısından.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?