Çocuktan sonra 'tek takılma' problemi

Maya- .!.:

Merhaba arkadaşlar. Çok uzun zamandır bdv'ye yazmadigimi farkettim. Hemen konuya gireyim.

1 yaşında bir oğlum var. Çocuktan önce eşim de ben de en azından haftada bir arkadaşlarımızla dışarı çıkıp vakit geçirirdik ve bu sorun olmazdı. Hatta ikimize de iyi gelirdi aslında. Ama çocuktan sonra resmen kavga sebebine döndü ve ben artık tartışmaktan yoruldum..

Eşim arkadaşlarıyla görüştüğünde zaten beni tüm gün darlayan oğluma fazladan saatlerce daha bakmış oluyorum. Ve beni bunalttigi her dk bunun bana yapılmış bir haksızlık olduğuna inanıyorum, istemsiz bir şekilde. Elbette ben de arkadaşlarımla görüşüyorum ama asla eşimin rahatlığı gibi değil.. Çocuğun yemeği, bezini düşünmekten , orda oynar mı beni bunaltir mi oyun oynar mı, uykusu gelir mi diye plan yapmaktan ne görüştüğümden bir şey anlıyorum ne dışarı çıktığımdan. Oğlumu bırakabilecegim pek kimse yok. Anneme bırakabilirim ama öyle uzun soluklu durmuyor çünkü uykusu geliyor ve ancak emerek uyuyor.


Ne bileyim ya.. Hayat beni şu sıralar çok zorluyor, mutlu değilim. Eşim çocuk konusunda gerçekten iyi bir baba ama artık bu konu evliliğimizi çok yoruyor. Benim de gayet dışarı cikabildigimi ve olayı abarttigimi düşünüyor. Önerilerinizi bekliyorum.

Genişletmek için tıkla...

Siz dışarı çıkınca çocuğunuzu eşinize bırakamıyor musunuz?

Maya- .!.:

Evet zaten 1 saat gidiş bir saat dönüş şeklinde hesaplamıştim. Ya biraz da benim derdim eşimin rahat rahat bunu düşünmeden takilabilmesi sanırım. Yani bir eşitlik olmadığı için mutlu değilim

Genişletmek için tıkla...

Eşitlik olmadığı hissi yorucu yıpratıcı oluyor gerçekten ama bazı noktalarda tıkanıyoruz elden bir şey gelmiyor. Çoğu kişi yazmış, burda sorun aslında eşinizde.
O tek çıkıyorsa sizin de tek çıkmaya hakkınız var. Gündüz istediğin yere git demek çok saçma. Evet anneyiz ama çocuksuz alana da ihtiyacımız var tazelenmek için.

Benim kızlarım 3,5 ve 1,5 yaşındalar (küçük kızım emiyor) Eşimin tek Pazar günü boş. Bazen çocukları alıp annesine gidiyor, bir saat uzaklıkta şehir merkezinde annesi. Kahvaltıdan sonra gidiyorlar, akşam uyku saatini yola denk gelecek şekilde dönüyor. Ben de kafama göre takılıyorum.

Veya arkadaşlar akşam toplanıyorsa çocukları bırakıp gidiyorum. Tabi şöyle bir şey var, eşim bir plan yaparken önünü arkasını düşünmeden planını yapabilir kafası rahat gider gelir ama ben öyle değilim. Gitmeden yemekleri yaparım meyvelerini hazırlarım yedek kıyafetlerini bile yatağın üzerine bırakırım ki bir şey olursa ne giydirilecek diye beni aramasın yine de söylemeyi unuttuğum bir şey varsa o eksik kalır, eşim düşünüp de yapamaz aklına gelmez.

Mesela geçen akşam büyük kızımı tiyatroya götürecektim. Gündüzden akşamın yemeklerini yaptım çocukları öğlen uykusuna da yatırdım ki akşam huysuzluk yapmasınlar. Büyük kızım yemeği dönünce yemek istedi. Evden çıkmadan eşime siz yiyin biz dönünce yeriz dedim ama anlamamış nasıl olduysa kendi yemiş küçük kızımı yedirdim zannetmiş çocuğa yemek vermemiş Eve geldim çocuk memeye saldırdı resmen.
O zaman epey söylenmiştim, her şeyi liste mi yapıp vermek gerek diye. Bu tarz eşitsizlikler oluyor maalesef.

Çocuktan sonra eş desteği çok önemli bence. Mutsuz yorgun kadın çocuklarına da faydalı olamıyor. Benim küçük geceleri hiç uyumuyor mahvoluyorum. Her sabah 5-6 civarı eşime verip 7-7.30a kadar uyuyorum sonra eşim hazırlanıp işe gidiyor. Gece ben erken uyuyorum o geç yatmayı seviyor. O yatana kadar çocuk uyandıkça uyutma görevi onda. Yemekleri ben yaparım bulaşıkları o toplar. Tek Pazar’ı boş, kahvaltı yemek çocuk bakımı o gün onda olur ki ben biraz nefes alabileyim.

Honkiponkitorino .!.:

annelik durumu babalık durumundan bir bebek için her zaman önce gelir ve babasının yapıp annesinin katiyen yapamayacağı bir durum olmaz çoğunlukla.

Genişletmek için tıkla...

Kızım 11 aylık, doğdu doğalı benimle uyuyor. 5. Ayda “anni” demeyi öğrendi. Daha başka kelime bilmiyor. Ben en ufak bir kıpırtısında dahi uyanıyorum. Eşimin uykusu daha ağır basıyor. Bu aralar diş çıkartıyor. Dün gece 4.30’ta uyudu. Böyle durumlarda eşim bebeği nasıl susturacağını bilmiyor. Mama içirdim, dişine granül sürdüm. Calpol verdim. Saatlerce salladım. Böyle bir kısır döngü içinde zor bela uyuduk. Allah bence bu yüzden anne’ye doğurma yetisini vermiş. Baba hep figuran oyuncu.

Spizella .!.:

Çocuğu babasına bırakıp kapıdan çıktığım an unutuyorum ikisini de. :) Müthiş anneler şimdi içinden kınıyodur beni. Ama banane. Naparlarsa yapsınlar kendi çocuğu değil mi? Hasta değilse, başka bir sorunu yoksa neden babası bakamasın? Hem çocuk -baba özel zamana ihtiyaçları var onların da. Benim gibi yediremez, giydiremez ama o da kendi babalığını yapsın işte mükemmel olmasa da kimseye bişey olmaz bi günden.
1 yaşında da bırakıyordum bu kadar sık değildi ama bırakıyordum. Şimdi 4 yaşında bazı haftasonları eşim cumartesi günü gidiyor istediği yere , ben de pazar. Sen de 1 sene içinde rahatlarsın çocuğu bırakma açısından.

Genişletmek için tıkla...

Ben de hep bırakırım, kucukluklerinden beri. Bana bağlılar ama bağımlı değiller. Sorun muymuş ki bu ?

Çocuğu babasına bırakıp çıkabilmelisiniz ama
Emiyor olması buna engel değil,sonuçta bu çocuk gece uyuyor,siz de arkadaşlarınızla gece programı yapabilirsiniz. Veya hafta sonu gündüz eşiniz çocukla vakit geçirirken siz de kendi arkadaşlarınızla çıkabilirsiniz. Bu planlamayı yapmıyor olmak çocuğunuza iyilik değil,kendinize iyilik hiç değil yani.

Spizella .!.:

Çocuğu babasına bırakıp kapıdan çıktığım an unutuyorum ikisini de. :) Müthiş anneler şimdi içinden kınıyodur beni. Ama banane. Naparlarsa yapsınlar kendi çocuğu değil mi? Hasta değilse, başka bir sorunu yoksa neden babası bakamasın? Hem çocuk -baba özel zamana ihtiyaçları var onların da. Benim gibi yediremez, giydiremez ama o da kendi babalığını yapsın işte mükemmel olmasa da kimseye bişey olmaz bi günden.
1 yaşında da bırakıyordum bu kadar sık değildi ama bırakıyordum. Şimdi 4 yaşında bazı haftasonları eşim cumartesi günü gidiyor istediği yere , ben de pazar. Sen de 1 sene içinde rahatlarsın çocuğu bırakma açısından.

Genişletmek için tıkla...

Bence gerçekten çok iyi yapıyorsunuz. Ya insan niye çocuğunu babasıyla bırakamasın ki? Baba olmuş o kadar baksın bi zahmet becersin yani. Daha bebek doğduğunda başlıyor zaten bu sorun bazı erkeklerde, bebeği tutmuyorlar zarar veririm korkusuyla. Ben bunun masumiyetine inanmıyorum. O senin bebeğin değil mi zarar vermeden tutmasını öğren o zaman anne olunca gökten zembille mi iniyor sanki

Tahin Helva .!.:

Mune, ben kızımı 3 yaşındayken babasıyla memlekete gönderdiğimde etrafımdan yabancı biriyle bilmediğim bir yere göndermişim gibi tepki almıştım. Kızım bensiz gayet güzel durmuş, ağlmamıştı, alttan alta bunun bir sorun olduğunu bile söylediler bazı anneler çocuklarının onlarsız duramamasını iyi bir şey , başarı olarak görüyor. Babaya o fırsatı vermiyor,
erkeklerin değil canına minnet zaten, baştan çocukla yeterli bağ kurmadıkları için çocuk onlarla durmuyor oluyor, ekstra bir çaba da göstermek istemiyorlar.
Şartlara göre durum değişebilir elbette bazen farklı durumlarda olabiliyor.

Genişletmek için tıkla...

Ev işlerinde de öyle değil mi Erkek yapamaz diyorlar, bir erkek isterse her ev işini yapar, çocuk da bakar.
Sonuçta gönderdiğiniz kişi babası, asıl babasıyla gitmesinin garipsenmesi tuhaf.

Honkiponkitorino .!.:

Benim söylediğim şey şu babalar benim haricimde katiyen başkası yapamaz demiyor diyorsunuz ya. Anne varken tabiki öyle birşey diyemez anne o cümledeki başkası grubuna dahil olamaz çünkü babanın yapıp annenin yapamadığı bir şey genelde olamaz. Çünkü anne bebek ilişkisi ta anne karnından başlıyor doğduğunda ilk annesini tanıyor bunları biliyorsunuz. O yüzden annenin yapıp babanın yapamadığı benim haricimde kimseye izin vermiyor dediği noktalar olabilir bebek bakımında bir annenin ama babanın olamaz bunun sebebide annelik. Siz istediğiniz kadar babasıyla full herşeyi yapması için izin verin bazı noktalarda anneye bağlılığı olan bebekler var. Ben olabildiğince ihtiyacını karşılayan olmasından yanayım alt değiştirme banyo ve soyunup giydirme hariç. Ananeside baksın dedeside babaanneside ömür boyu göbek bağı olan insan yetişmesin tabiki de ama bebeklik dönemi içinde bebek için anne babadanda ötedir. Bunun sinyal verilecek bir durumu yok. Bu bebeklerin hissiyatıdır zaten.
Babayla bağlanma kendine özgü nitelikleri ve farklılıkları olan, tüm çocukların duygusal gelişiminde büyük öneme sahip, ancak hiçbir zaman anne ile bağlanmanın yerini alamayacak bir bağlanma biçimidir. Bu cümlede bir psikiyatristin yazısından.

Genişletmek için tıkla...

annenin yapip babanin yapamayacagi tek sey emzirmek, o da zaten ilk yillarda oluyor, onun sonrasinda babanin yapamayacagi bir sey yok. ama tabi erkekler salaga yatip anneye is yikmayi seviyorlar.

Mayacım. Seni ben o kadar iyi anlıyorum ki. O yüzden çalışmak bile iyi geldi diye
Uzun uzun yazmayım zaten biliyorsun durumu.
Bir de benimki aşırı derecede çıkıyor dışarı.
Bana da engel asla olan bir değil ama elimde çocukla, şu soğukta çıkmak çok zor geliyor. Çocuğu ona bıraksam o da ayrı dert. Arkadaşlarımın eşleri bakmıyor onlar çocuklarla geliyor bu sefer benim cadı da arkadaşlarını görsün istiyorum

Maya- .!.:

Merhaba arkadaşlar. Çok uzun zamandır bdv'ye yazmadigimi farkettim. Hemen konuya gireyim.

1 yaşında bir oğlum var. Çocuktan önce eşim de ben de en azından haftada bir arkadaşlarımızla dışarı çıkıp vakit geçirirdik ve bu sorun olmazdı. Hatta ikimize de iyi gelirdi aslında. Ama çocuktan sonra resmen kavga sebebine döndü ve ben artık tartışmaktan yoruldum..

Eşim arkadaşlarıyla görüştüğünde zaten beni tüm gün darlayan oğluma fazladan saatlerce daha bakmış oluyorum. Ve beni bunalttigi her dk bunun bana yapılmış bir haksızlık olduğuna inanıyorum, istemsiz bir şekilde. Elbette ben de arkadaşlarımla görüşüyorum ama asla eşimin rahatlığı gibi değil.. Çocuğun yemeği, bezini düşünmekten , orda oynar mı beni bunaltir mi oyun oynar mı, uykusu gelir mi diye plan yapmaktan ne görüştüğümden bir şey anlıyorum ne dışarı çıktığımdan. Oğlumu bırakabilecegim pek kimse yok. Anneme bırakabilirim ama öyle uzun soluklu durmuyor çünkü uykusu geliyor ve ancak emerek uyuyor.


Ne bileyim ya.. Hayat beni şu sıralar çok zorluyor, mutlu değilim. Eşim çocuk konusunda gerçekten iyi bir baba ama artık bu konu evliliğimizi çok yoruyor. Benim de gayet dışarı cikabildigimi ve olayı abarttigimi düşünüyor. Önerilerinizi bekliyorum.

Genişletmek için tıkla...

Aynı düşünceler içindeyim. İkinci bebeğim 1 yaşında. Ama inanın geçiyor sonra bebekli çocuklu hayata alışıyorsunuz. Asla bireysel hayatınıza dönemiyorsunuz ama bu haliyle de tatlı hayat.

pisekar .!.:

annenin yapip babanin yapamayacagi tek sey emzirmek, o da zaten ilk yillarda oluyor, onun sonrasinda babanin yapamayacagi bir sey yok. ama tabi erkekler salaga yatip anneye is yikmayi seviyorlar.

Genişletmek için tıkla...

Yapamadığı diye söylenen şeyler bebeğin izin vermediği bazı durumlar. Yoksa 60 kilo bi kadının yapabildiği şeyi 80 kilo bi adamda yapabilir mevzu o değil. Yazdığım şeyde açık açık yazıyor zaten. Salağa yatan bir erkeklede evlenmesinler cocuk yapmasınlar. Hadi yaptılar ikinciyi yapmasınlar.