Çocuktan sonra 'tek takılma' problemi

Seni çokkk iyi anlıyorum, haksızlık gibi hissetmiştim ben de bir süre... 3yasinda oğlum, demek istiyorum ki geçecek... Haklısın, biraz daha sabır inan guzellikler bekliyor seni :)
 
Çocuk emmeden uyuyamıyor demişsiniz, anneniz yerine kocanız baksa, hadi pışpışladı, bezledi vs. Uykusu gelince o mu emzirecek?
Elbette sizin sorumluluğunuz babadan fazla. Çünkü şu an çocuk size bağımlı. Çok küçük.
Yaşadıklarınızın yorgunluğu sizi alıngan yapmış bence. Eşiniz normal davranıyor ama siz, kısıtlandığınız için haksızlığa uğradığınızı düşünüyorsunuz.
Eşiniz değil ki sizi kısıtlayan.
Bunları öngörmüş olmanız lazımdı. Elbette elinizi kolunuzu bağlayacak.
Bebekler böyle büyümüyor mu?
Anne değilim, ben pek anlamam. Biri haddimi bildirmeden kendim belirteyim dedim.
 
Reactions: The
Bence haklısın,eğer istiyorsan sen de çocuğu bırakıp cikmalisin kibir keyif alasın, çocukla çıkmakla çocuksuz çıkmak aynı mi? Dediğin gibi kutsal annelik diyorlar ya bence abartiyorlar, çocuğu babasıyla başbaşa bırakınca daha çok bağları artıyor ben denedim ve daha babasına bağlı oldu,daha da rahatladım
 
Eşi normal davranmıyor, gayet de bir bebek 4 saat annesi olmadan babasıyla kalabilir, anne olmadığın için bilmeyebilirsin, anne sütünü sahip bırakır babasına aç da kalmaz, zamanla babasına da alışır...baba istiyor ki kendisi çocuksuz çıksın ama anne çıkmasın,çocuğu da kadın tek başına yaptı zaten
 
Hiç sormayın gerçekten öyle. Akşama kadar fir dönüyorum evin içinde. Zaten 2 yaşına gelince mecburen çalışmaya döneceğim , asıl o zaman göreceğiz nasıl olacak
Bence şimdiden eşini çocuk bakımında daha aktif rol almaya alıştır çünkü çalışınca çok zor olur senin için,arada onları bırakıp çok bence, alışsın babayla zaman geçirmeye, sen çalışınca yprulacaksin ve böyle devam ederse eşin diyecek ki benimle uyumuyor,durmuyor vs bütün bakımı sana kalacak
 

memede uyutmaya alıştırdıysa evet
ve bir de tabii bu toplumda bebek yapınca da biraz evet

yoksa benim bir arkadaşın kardeşi au-pairlik yapıyor münihte şu an
bu kız pazar geç kalkmış
bakmış ailenin babası kalkmış kahvaltıyı hazırlamış,
bebekleri uyanmış adam almış onu yedirmiş, banyosunu yaptırmış,
arkadaşım kalkmış kahvaltısı yapmış mutfağı toplamış

bu arada kadın kalkmış bakmış ortalığa.
yüzmeye gitmiş.
 
Normal olanı altta yazdıklarınız zaten.
Ben bu yorumu konu sahibinin ilk mesajında anlattıklarına istinaden söyledim. Sonrasında detay verdiyse, o kadarını okumadım. Meme emmeden uyumuyor demiş. Bence tek sorun bu.
Çocuğum yok diye bana anneliği öğretmeye çalışan arkadaşları anlamıyorum. Durum değerlendirmesi yapmak için de anne olmaya gerek yok. Biri sorununu anlatır, üçüncü bir göz olarak türlü fikirler ortaya atılır. Fikrim yanlış bulunabilir. Ama "sen anne olmadığın için" diye başlayınca...
Bir anne, psikoloğa gidip anneliğin zorluklarını anlatabilir, psikolog anne değilse ya da erkekse, "sen anlamazsın benim halimden" demez herhalde.
Tamam ben psikolog da değilim ama ne bileyim bu tutum bana abartı geliyor.
Yemin ettim bi daha kimsenin ebeveynlik dertlerini okumayacağım.
Hem dertleniyorum, hem sürekli bir saldırı havası.
Minnoş kalbim dayanmıyor :)
Siz de haklısınız.
 
Konu sahibinin kısıtlanmasının sebebi bebege bakmayi annenin gorevi olarak görmek. Bebegin dogumuyla beraber bakimina babasini dahil ettim sonuc olarak dinlenmeye firsatim oldu. Ustelik emziren bir anneydim, bebek tamamen anne sutuyle besleniyordu. Sutumu sagip birakip gidip 4 5 saat uyurdum. Su an bosanma asamasindayiz, bebegim 11 aylik, sabahtan babaya yolluyorum, aksama kadar islerimi hallediyorum. Yedirir, altini degistirir, uyutur. Cocuk, babasinin ona bakmasina alisiksa anne icin aglamiyor. Ayni zamanda baba tecrube kazandigi icin anne kadar iyi bakabiliyor. Her konuya yazarim. Korkmayin, bebegi doğar doğmaz babasinada verin. Aralarinda cok guzel bir bağ oluyor. Bu sekilde inanin erkekler kendi isteğiyle yedirip, uyutuyor.
 
Bence de bebek ortak yapım ve birlikte bakılmalı. Ben bir süredir anne olmaktan vazgeçtim.
Bu konuda da fazla fikrim yok. Emmeye alışan bebek, sağılıp bırakılan sütü aynı şekilde içiyorsa, söylediğim her şeyi geri alıyorum. Dediğim gibi, konu hakkında bilgim yok.
 

bir onceki mesajinizda anne olmadiginiz icin yazılan mesaji okuyunca size yazmak istedim aslinda. Sadece mantigimizla davransak ne hamile kaliriz ne dogum yapariz gercekten hic mantikli degil. Kendinden fazlasiyla veriyorsun, yıpranıyorsun, yaslaniyorsun, kesiyorlar dikiyorlar, vucudun degisiyor vs bunu bile bile cocuk sahibi oluyoruz. O yuzden annelerin yaptigi herseyi belli bir mantiga oturtmamak gerekiyor diye dusunuyorum.
 
Yani zaten anne olunca böyle oluyor hemen hemen.. bir süre bu şekilde gidecek, büyüdükçe rahatlayacaksınız..
Bebeği birine bırakıp çıkabilseniz size iyi gelirdi ama emziriyorsanız ve siz olmadan duramıyorsa, birazcik daha sabır..
 
Bence bunu yapmak için havaların ısınmasını bekleyin. Eşiniz evde bunalırsa en azından çocuğu arabaya koyup dışarıda gezdirebilir, böylelikle aklınız evde kalmaz.
 
Neden çocuğu eşinize bırakıp çıkmak hiç söz konusu bile değil? Kadınlar zaten genellikle bütün gün çocuklara bakıyor, arada bir çocuksuz takılmak sizin de hakkınız. Erkeklerin aman bakamam tek başıma diye triplenmesini hiç anlamıyorum sen daha çocuğuna 2 3 saat bakamiyorsan neren baba senin? Korkuluk bozuntuları
 
27 aylık kızım var. Bana aşırı düşkün. Bensiz asla uyumaz, düzgün yemek yemez. Ben hep çalıştım izin bittikten sonra ama ilk 1 sene 5 bakıcı değiştik. En son babannesinin olduğu şehire taşındık. Babanneye giderken bile çığlık kıyamet. Eşimin işi bana göre daha yoğun. Ben eve öğlen 1 gibi geliyorum eşim akşam 6da. Ve genelde haftasonu sadece 1 gün izin kullanıyor. Bazen çok bunalıyorum, neden bu çocuk bana bu kadar düşkün, baba olmak ne kadar kolay bu haksızlık diyorum ama sanırım hem çocukların doğası hemde bizim için çalışma koşullarındaki farklılık mecbur bizi bu duruma sürüklüyor. Mesela ben hiç tek başıma eğlenme amaçlı çıkmadım. Çıkamadım. Çünkü kızım asla durmaz.
 
oğlumu 2.5 yaşına kadar emzirmiş bir anne olarak 1 yaşında bebeğin emmeden 4-5 saat çok rahat duracağını söyleyebilirim. acıkırsa ek gıdasını yer doyar. süt sağmaya vs. gerek yok. bir babanın çocuğunu uyutamaması demek o çocukla yeterince ilgilenmiyor demektir.
 
Son cümleye katılamıyorum ya bizimki uyuturdu sonra bir anda oğlan katiyen babasını istememeye başladı sanki biri etini koparıyor öyle ağlıyor. Yemeğini yedirir altını üstünü değiştirir oyunda oynar ama uyku konusunda nedense istemiyor kesin ve net babayı
 
bu size normal mi geliyor? bir çocuğun annesini ya da babasını istememesi? demek ki iletişimde bir yerlerde bir şeyler eksik. çocuklar için alt değiştirmek, yemeğini yedirmek değil de bunları yaparken ne kadar şefkatle yaptığı, bunları yapmazken iletişimlerinin ne denli güçlü olduğu önemli. görev gibi yapmak var, severek yapmak var. yapmaktan yapmaya dünya kadar fark var. benim çocuklarım beni ya da babasını istemese ben buna kafayı takarım. benim için hiç normal değil.
 
Tüm gün değilse de birkaç saat baksın istiyorum ben yokken. O ise tüm gün evdesin zaten çocukla istediğin yere git diyor, kısacası halimi anlamıyor bu konuda
"çocukla" ha ha çok biliyor eşiniz

sen çocuksuz çıkıyorsuz bence sende çocukla çık demiyor musunuz :)
haftada bir çıkmasın en azında daha seyrek çıksın

sizde yavru 1,5 2 yaşına geldiğinde daha uzun saatler bırakabilirsiniz

çocuklu çıkmak gezi değil koca beni kandırmaya çalışma diyin
 
Evet sadece onunla uyumak istemiyor benimle istiyorsa cokta anormal bir durum yoktur diğer şeyleri görev olarak yapıyor demedim gayet severek yapıyor uyutuyordu da bir ara dedim ama cocuk istemiyor suan. Cocukların nasıl ki anneye düşkünlük dönemleri olabiliyorsa altında cokta vahim bir durum aramam babasıyla gayet mutlu diğer anlarında, onunla uyumak istemiyor belli bir dönemdir diye travma yaşadığını düşünmüyorum öyle birşey olmadı çünkü. Ben yediriyorum istemiyor bazen babası aynı şeyi veriyor ve yiyor neden benden yemedi diye vahim bir durum olarak görmüyorum. Doktorda bu konuda yemiyorsa başkası denesin nazı kime geçerse ona farklı davranır diye söylemişti. Hatta belli bir dönem geliyor cocuklar sadece anneci veya babacı olabiliyor. Evin içinde sorun yoksa genel durumda iletişim iyiyse mutlu bir bebekse dönemsel şeylerde beni neden istemiyor babasını neden istemiyor diye hayıflanmak bana doğru gelmiyor.
 
Benim 8,5 aylık kızım var. İşi çocuğuma kendim bakmak için bıraktım. Eşim çalışıyor. İlk 2 hafta eşim izinliydi öyle birlikte baktık artık primer ebeveyni benim. Eşimin işi 8-18 arası. Yani yolla birlikte topla gününün 11 saati işte geçiyor. Buna rağmen eve gelir. Akşam köpeğimizi gezdirmek benim görevimdir. Onu beklerim kızı emanet eder 30 dakika gezdiririm. Eve gelince de sofrayı hazırlarken bakar. Sonra da süt sağarken bakar (kızım doğduğundan beri emmedi, sağarak içiyor sütü). Sabah da işe gitmeden yarım saati oluyor genelde bakmak için. Siz de baba çocuk aktivitesi yapmasını sağlayın.

Benim eşim genelde kitap okur. Yürüme alıştırmaları yaptırır. Oyunlar oynatır. Ayda 1 arkadaşlarla buluşma olur haftasonu. O zaman da 2 saat bakar. Her annenin çocuksuz geçirmesi gereken zaman vardır. Bunu mutlaka sağlayın. Ama bir kişi işe gitmeyip çocuk bakmayı seçtiğinde elbette o kişi çok daha fazla bakıyor çocuğa. Diğer ebeveynin de işten yorgun argın gelip kendi hobilerine 2-3 saat ayırması da sağlıklı. İkiniz de ortak anlaşıp çocukla geçirilmeyecek zamanları kararlaştırırsanız sorun çözülür bence. Zaten çok çabuk büyüyorlar. Birkaç seneye sizi istemeyecek, dinazor gibi görecek :)
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…