Merhaba arkadaşlar
son bir iki aydır kendimi sorguluyorum
ben çok kıskanç bir insanım gerçekten
bu durum hem beni hem çevremdekileri mahvediyor
ben ailenin tek kızıyım ve en küçük benim
bir tane abim var kuzenlerim hep erkek
bununla birlikte prensesler gibi yetiştirildim
böyle söyleyince kulağa hoş gelebilir
ama hiç de hoş birşey değilmiş
çok zayıf bir yapıya sahibim
hiç üzüntüye sıkıntıya gelemiyorum
hemen ağlıyorum hatta bayılıyorum
ben hiç güçlü bir kadın olamayacakmıyım
çevrem tarafından çok beğenilen ve sevilen biriyim
bunu yazarken çok utanıyorum ama yanımdaki birine iltifat edilip bana edilmediğinde
acaba ben çirkin miyim beni sevmiyorlar mı diye düşünüyorum
arkadaşlarım hakkında böyle düşündükçe daha da utanıyorum kendimden
18 yaşındayım ama hala ailem beni küçük bir çocuk gibi seviyor
şu yaşıma kadar hiç zorluk çekmedim
bakıyorum benim yaşımdakiler hep kendi ayakları üzerinde durabiliyor
ben bu sene üniversiteye başladım
başlar başlamaz evim diye ağladım
çoğu kişi şaşkınlıkla bakmıştır eminim
sizce bunları değiştirebilirmiyim
kişisel gelişim kitapları falan okusam
ya da psikologtan yardım alsam ama ben ilaç kullanamam
sizce ne yapmalıyım
[/QUOTE
Öncelikle değişmek için ilk adımı atmıssın, durumunun farkındasın senin gibi olup yıllarca o şımarık hayatına devam eden değişmek istemeyen hatta farkında olmayan bir sürü kişi var.. Teşhisi koymussun diğer adım bir psikologa danışmak olur.