- 29 Kasım 2014
- 2.423
- 2.299
- 168
Merhaba çok kararsız kaldım konu açsam mı diye ama buradayım şimdi.
Aslında bir derdim yok bilmiyorum bu aralar çok boşluktayım sanki. Hiç bir yere gitmek istemiyorum, evde ev işi yapmak istemiyorum, evde öyle boş boş duruyorum afedersiniz ama mal mal oturuyorum. İçimde bir sıkıntı var paylaşmak istiyorum biraz baştan anlatacağım.
Eşimle yaklaşık 6 yıldır beraberiz ve 1.5 yıllık da evliyiz. İlk 1 yılımız aramızda mesafelerin olduğu bir ilişki sürdürüyorduk,zor olsa da güzeldi her şey. Bana sürpriz yapıp yanıma gelirdi, şiir yazardı,mektup yazardı,hediyeler alır yollardı, çok mutluyduk. Sonra ikimiz de aynı üniversite,aynı bölüm,aynı sınıfı kazandık büyük bir alkış bize :) Mesafelerden sonra böyle olduğu için çok mutluyduk tabi ki.Her şeyi birlikte yapıyorduk, sürekli dip dibeydik yani. Bunun neticesinde çok fazla sosyal ortamımız olmadı arkadaşlık olarak. ( bu konuda çok üzgünüm ama aklım mezun olunca başıma geldi ) Yıllar geçtikçe her şey monotonlaştı. Mezun olduğumuz yaz evlendik, çok mutluyuz ama bir şeyler eksik. Sanki 40 yıllık evliymişiz gibi hissediyorum. Eşim hiç sürpriz yapmıyor,güzel sözler söylemiyor -eskisi kadar-, ne bileyim bir hediye bile almıyor.
Canım çok sıkılıyor.Arada şakayla karışık söylüyorum önceden ne güzel şiirler yazardın ne oldu o romantik erkeğe diye ama gülüyor geçiyor
Çok monotonlaştık kızlar,bulunduğumuz yerde ne sinema var ne amv var ne tiyatro var hiç bir şey yok. Canımız sıkılınca gidebileceğimiz bir yek yok, eve hapsolmuş gibiyim, iş de bulamadım. Çok mutsuzum öğlene kadar uyuyorum, öğlen eşim yemeğe geliyor ben de kahvaltı yapmış oluyorum,akşama kadar pc başında gereksiz vakit öldürüyorum. Akşam oluyor yemek yiyoruz sonra bir şeyler izliyoruz hep böyle hep böyle.
Ne yapmalıyız, ne yapmalıyım? Benim gibi olan var mı? Sizler neler yapıyorsunuz? Bu monotonluktan kurtulmak istiyorum
Not olarak buraya yazın taşındık ve komşuluk sıfır kimsemiz yok, bir iki kere apartmanda gördüklerime selam verdim gülümsedim beni böyle baştan aşağı süzdüler ters ters bakıp geçtiler ( kapalı olduğum için sanırım ) yani arkadaşlık da kuramıyorum.
okuduğunuz için teşekkürler.
Aslında bir derdim yok bilmiyorum bu aralar çok boşluktayım sanki. Hiç bir yere gitmek istemiyorum, evde ev işi yapmak istemiyorum, evde öyle boş boş duruyorum afedersiniz ama mal mal oturuyorum. İçimde bir sıkıntı var paylaşmak istiyorum biraz baştan anlatacağım.
Eşimle yaklaşık 6 yıldır beraberiz ve 1.5 yıllık da evliyiz. İlk 1 yılımız aramızda mesafelerin olduğu bir ilişki sürdürüyorduk,zor olsa da güzeldi her şey. Bana sürpriz yapıp yanıma gelirdi, şiir yazardı,mektup yazardı,hediyeler alır yollardı, çok mutluyduk. Sonra ikimiz de aynı üniversite,aynı bölüm,aynı sınıfı kazandık büyük bir alkış bize :) Mesafelerden sonra böyle olduğu için çok mutluyduk tabi ki.Her şeyi birlikte yapıyorduk, sürekli dip dibeydik yani. Bunun neticesinde çok fazla sosyal ortamımız olmadı arkadaşlık olarak. ( bu konuda çok üzgünüm ama aklım mezun olunca başıma geldi ) Yıllar geçtikçe her şey monotonlaştı. Mezun olduğumuz yaz evlendik, çok mutluyuz ama bir şeyler eksik. Sanki 40 yıllık evliymişiz gibi hissediyorum. Eşim hiç sürpriz yapmıyor,güzel sözler söylemiyor -eskisi kadar-, ne bileyim bir hediye bile almıyor.
Canım çok sıkılıyor.Arada şakayla karışık söylüyorum önceden ne güzel şiirler yazardın ne oldu o romantik erkeğe diye ama gülüyor geçiyor

Ne yapmalıyız, ne yapmalıyım? Benim gibi olan var mı? Sizler neler yapıyorsunuz? Bu monotonluktan kurtulmak istiyorum

Not olarak buraya yazın taşındık ve komşuluk sıfır kimsemiz yok, bir iki kere apartmanda gördüklerime selam verdim gülümsedim beni böyle baştan aşağı süzdüler ters ters bakıp geçtiler ( kapalı olduğum için sanırım ) yani arkadaşlık da kuramıyorum.
okuduğunuz için teşekkürler.