Çok Bunalımdayım

berraksucan .!.:

Buraya ne yazacağımı bilmiyorum o kadar üst üste seyler yaşadım ki sonunda kırıcı dökücü bir sürü seyler oldu.Kaldiramiyorum kimsem yok derdimi dökecek bazen ölü deniz gibi sakin bazen icimde fırtınalar kopuyor herkese herseyi söylemek istiyorum kafayı mi yedim acaba diyorum iyi değilim.Esimin yaptığı saçmalıklar, aynı evin içinde annemin buna zemin hazırlaması ne annemle anne kız olabildim ne eşimle iyi bir aile olabildim Sorun bende miydi çok sorguladım gölgemden korkarak yasıyorum aman sorun çıkmasın diye titizlenirken kimse hiç birseyden çekinmiyor kirmaya berbat etmeye çekinmiyor.
Benim bir karekterim,mizacim ,hayallerim ,hayata bakışım ve en önemlisi umutlarım vardı gözlerimde ki o ışık yok artık koca bir hiç gibi hissediyorum.insanlar her kötülüğü yapıp kenara çekilince orta da sap gibi kalıyorum sorsan herkes haklı. kimse de pişmanlık üzüntü yok herkes mutlu ne zormuş aile içi geçimsizlik çok kırıldım incindim üzüldüm kendime kızıyorum neden biraz boşvermis ruhum yok diye.nasıl aşacağım bilmiyorum çok mutsuzum içinde bulunduğum hiç birseyi değiştiremiyorum yapamadım beceremedim biliyorum yine aynı seyler yaşanacak ve en çok ben incineceğim.Birileri sizi üzdüğünde incittiginde aşağılanmış hissettiğinizde kizdirdiginda kendinizi nasıl sakinleştiriyorsunuz??artik çok yoruldum mücadele edemeyeceğim kim ne yaparsa yapsın sakin kalmanin yolunu bana öğretin ne olur bittim tükendim

Genişletmek için tıkla...