• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çok çaresizim. Fikir verin

Sordum öğretmenler odasında. Hepsi beni destekliyor. En büyük destek ise eşim. Her yerde savunurum seni diyor. Ama bazı arkadaşlar insanlarin düşüncelerini önemseme demiş ama burda açılan bir arkadas var. Çok üzülerek söyluyorum hakkında her türlü yakıştırmayi yaptilar. Üzülmem hiç. Neden bu kadar çok abarttım bilmiyorum bu meseleyi derseniz gerçekten bilmiyorum. Babamın çok etkisi var elbette bunda. Dini boyutunu geçtim artık. Çünkü şu halimle dini olarak bir Sey kazanmiyorum zaten

görümcemin okulundaki bir öğretmen açılmış

hem de bu herkesin kapandığı dönemde yani kamuda serbest bırakılıp herkes kapanırken o açılmıştı

hatta arada takılırmış ben hala bu uzun eteklerimi, giyiyorum kapalı dönemde kalan giyim alışkanlığı vs diye

ha bu arada görümcem hep açıktı ama hem açıklarla hem de kapalılarla muhabbeti de devam etmiş

yani en fazla kabak çiçeği gibi açılmış şuna bak derler

desinler ne olacak ki

kapalı iken de hakkınızda arkanızdan dünya laf edilir zaten
 
Hayatını başkalarına göre, başkası ne düşünecek diye yaşaman en büyük hata ve kendine yaptığın en büyük haksızlık aslında. Okulunu değiştirsen tayin isteyip, yeni başlangıçlarla beraber hayatına da istediğin gibi devam etsen daha mı az yadırgayan olur acaba??
Benim kızımın kreş öğretmeni de geçen sene kapalıydı. Hep türbanlı gördüm onu. Bu sene açıldı, hatta kullandığı sosyal sitelerdeki tüm tesettürlü fotolarını kaldırıp yeni tarzıyla dolu fotolar koydu. Gözüm hemen alıştı benim.
Evet ilk baktığında yadırgıyosun. Ben de açığım bu arada. Ama asla yüzüne vurmadım. Hatta iltifat ettim kendini kötü hisssebileceğini düşünüp. Bi göz alışkanlığı oluyor elbet ama öğretmenimiz bizi bu yeni haline hemencecik kendi alıştırdı anlayacağın.
Biraz kararlı ol. Ve azcık sabır.. Şimdi kapalı halini hatırlamıyorum inan bana

Gideceğim inşallah başka okula hayali bile güzel. Şimdiden içim ısınıyor
 
Henüz 8 yaşında iken babamın baskısı ile kapandım. Öyle bir şey sıkıntı ki. Saçlarımin rüzgarda savrulmasi nasıl bir şey bilmiyorum. Ya da istediğin şeyi giymek nasildir bilmiyorum hiç. En çok yaşamak istediğim duygudur saçlarımın rüzgarda savrulması. Babam elalem ne der diye örttu bizi. Evden kapalı çıkar ama servise binerken açardim. Düşünün daha 8 yaşındaki çocuğum ve çevremde herkes açık. Sürekli ne giydiğime karıştı laf soktu. Su an işim var eşim çok iyi kalpli.
Öğretmenim ve 3 yıldır insanlar beni boyle gördü ama işe her girişimde istemeye istemeye örtüyorum başımı. Bazen ağlamak istiyorum hatta. 24 yaşındayım ve yıllardır kapalıyım. İstemiyorum arkadaşlar. Örtünmek istemiyorum. Ama insanların tepkisinden korkuyorum. Kardeşim de aynı baskı ile kapandı ve su an açık. Ama o işe açık başladı. Ve akrabalar biraz garipsese bile ses çıkarmadilar. Eşim nasıl istersen öyle yap diye çok destekliyor beni. Benim mutsuz olduğumu biliyor çünkü. Başıma her gün ağrılar giriyor. Bazen sokakta yürürken kafamdan atmak istiyorum esarbı. Şimdi Size sorum. Ne yapmalıyım. Nasıl davranmalıyim. İnanın psikolojik tedavi gördüm. Antidepresanlar kullandım epey bi süre ama işe yaramıyor. Lütfen bana akıl verin.
Bu nasıl anne babalık sinir oldum,ve size gelince ne istiyorsanız onu yaşayın etrafınızdakılerden çekınmeyın mutsuz olan sizsiniz ve siz mutsuzken etrafın aa acılmıs bak goruyormusun demesını nıye umursuyorsunuz umursamayın bu seneler bır daha gerı gelmeyecek ıstemedıgınız bır seyı her gun her gun yapıp kendınıze ezıyet etmeyın mılletın ne dedıgıde umruunuzda olmasın eşinizde mis gibi destekliyormuş daha ne ?
 
İçinden nasıl geliyorsa öyle yap, Kapanıp sonradan açılan tek insan sen değilsin. Ayrıca insanların ne düşündüğünü de hiçbir zaman önemseme. Bu hayatı yaşayan sensin neyi istediğin ve neyi istemediğin sadece seni ilgilendirsin.
Böyle devam edersen her zaman mutsuz olursun özgür ve mutlu ol.
 
Henüz 8 yaşında iken babamın baskısı ile kapandım. Öyle bir şey sıkıntı ki. Saçlarımin rüzgarda savrulmasi nasıl bir şey bilmiyorum. Ya da istediğin şeyi giymek nasildir bilmiyorum hiç. En çok yaşamak istediğim duygudur saçlarımın rüzgarda savrulması. Babam elalem ne der diye örttu bizi. Evden kapalı çıkar ama servise binerken açardim. Düşünün daha 8 yaşındaki çocuğum ve çevremde herkes açık. Sürekli ne giydiğime karıştı laf soktu. Su an işim var eşim çok iyi kalpli.
Öğretmenim ve 3 yıldır insanlar beni boyle gördü ama işe her girişimde istemeye istemeye örtüyorum başımı. Bazen ağlamak istiyorum hatta. 24 yaşındayım ve yıllardır kapalıyım. İstemiyorum arkadaşlar. Örtünmek istemiyorum. Ama insanların tepkisinden korkuyorum. Kardeşim de aynı baskı ile kapandı ve su an açık. Ama o işe açık başladı. Ve akrabalar biraz garipsese bile ses çıkarmadilar. Eşim nasıl istersen öyle yap diye çok destekliyor beni. Benim mutsuz olduğumu biliyor çünkü. Başıma her gün ağrılar giriyor. Bazen sokakta yürürken kafamdan atmak istiyorum esarbı. Şimdi Size sorum. Ne yapmalıyım. Nasıl davranmalıyim. İnanın psikolojik tedavi gördüm. Antidepresanlar kullandım epey bi süre ama işe yaramıyor. Lütfen bana akıl verin.
Bence açılmalısın cunku ruhsal durumun çok kötü.zorla kapanmak olur mu?
 
İşte zoraki kapatmamak lazım sonuç bu oluyor. Bende kapaliyim 24 yaşında kendi isteğimle kapandım. O yüzden çok mutluyum. Size uzuldum nasıl mutluysaniz öyle yapın
 
Bence içinden geldiği gibi yaşa. bu yaşa kadar sıkıntısını cekmissin bari bundan sonra rahat et.okul degistirme imkanin varsa degistir yoksa da bi gün açık git millet alışır sorulan sorular olacaktır kafana takma .aşırı şekilde insanları onemsiyorsan cilt hastalığın olduğunu açmak zorunda olduğunu söyle bana kalırsa istediğin gibi yaşa artık bu işler gönülden gelerek yapılmalı gönülden gelmiyorsa bi anlamı yok zaten
 
Henüz 8 yaşında iken babamın baskısı ile kapandım. Öyle bir şey sıkıntı ki. Saçlarımin rüzgarda savrulmasi nasıl bir şey bilmiyorum. Ya da istediğin şeyi giymek nasildir bilmiyorum hiç. En çok yaşamak istediğim duygudur saçlarımın rüzgarda savrulması. Babam elalem ne der diye örttu bizi. Evden kapalı çıkar ama servise binerken açardim. Düşünün daha 8 yaşındaki çocuğum ve çevremde herkes açık. Sürekli ne giydiğime karıştı laf soktu. Su an işim var eşim çok iyi kalpli.
Öğretmenim ve 3 yıldır insanlar beni boyle gördü ama işe her girişimde istemeye istemeye örtüyorum başımı. Bazen ağlamak istiyorum hatta. 24 yaşındayım ve yıllardır kapalıyım. İstemiyorum arkadaşlar. Örtünmek istemiyorum. Ama insanların tepkisinden korkuyorum. Kardeşim de aynı baskı ile kapandı ve su an açık. Ama o işe açık başladı. Ve akrabalar biraz garipsese bile ses çıkarmadilar. Eşim nasıl istersen öyle yap diye çok destekliyor beni. Benim mutsuz olduğumu biliyor çünkü. Başıma her gün ağrılar giriyor. Bazen sokakta yürürken kafamdan atmak istiyorum esarbı. Şimdi Size sorum. Ne yapmalıyım. Nasıl davranmalıyim. İnanın psikolojik tedavi gördüm. Antidepresanlar kullandım epey bi süre ama işe yaramıyor. Lütfen bana akıl verin.

S.a cnm bi hafız olarak yorum yapma gereği duydum

Kesinlikle baban ve baban gibi insanlara tahammülüm yok cahil bi şekilde seni soğutmuş Allah görüyor içini burda kimseye izah etmek zorunda değilsin.. eğer istemiyosan tabiki açıl kime ne kim senin yerine hesap vericek ki iyi yada kötü?

Olurda içinden gelirse ilerde kapanırsın yada kapanmazsın bazı şeyleri içinde bitirmen lazım kim ne der diye düşünmek de cahillik işi

Çok şükür ben liseye geçtiğimde kendi isteğimle kapandım ♡ ailem hiç bişey içinde kalmasın der bana karışmazdı hiç.
Oje de sürerdim mini de giyerdim kime ne? ne zaman kendimi hazır hissettim o zaman yaptım içimden geleni, hafız bile oldum mesleğim elimde
Kendi çocuğum olsa yine karışmam kimseyi dinden insanlıktan soğutma vebalini alamam hiç.. tekrar söylüyorum cnim içinden gelmiyorsa yapmak zorunda değilsin kim ne derse desin cahillik parayla değil bilyosun
Hakkında herşeyin hayırlısı inşallah♡
 
Gideceğim inşallah başka okula hayali bile güzel. Şimdiden içim ısınıyor
Allah hakkında hayırlısını ve en güzelini nasip etsin inşallah. Bundan sonra hayatında kendi içinin istediği gibi yaşayacağın fikri de ısıtsın içini. Lütfen canım başkalarının ne dediğini önemseme. Çok pişman oluyosun ilerde.. Ve telafi şansı yok giden zamanın
 
Henüz 8 yaşında iken babamın baskısı ile kapandım. Öyle bir şey sıkıntı ki. Saçlarımin rüzgarda savrulmasi nasıl bir şey bilmiyorum. Ya da istediğin şeyi giymek nasildir bilmiyorum hiç. En çok yaşamak istediğim duygudur saçlarımın rüzgarda savrulması. Babam elalem ne der diye örttu bizi. Evden kapalı çıkar ama servise binerken açardim. Düşünün daha 8 yaşındaki çocuğum ve çevremde herkes açık. Sürekli ne giydiğime karıştı laf soktu. Su an işim var eşim çok iyi kalpli.
Öğretmenim ve 3 yıldır insanlar beni boyle gördü ama işe her girişimde istemeye istemeye örtüyorum başımı. Bazen ağlamak istiyorum hatta. 24 yaşındayım ve yıllardır kapalıyım. İstemiyorum arkadaşlar. Örtünmek istemiyorum. Ama insanların tepkisinden korkuyorum. Kardeşim de aynı baskı ile kapandı ve su an açık. Ama o işe açık başladı. Ve akrabalar biraz garipsese bile ses çıkarmadilar. Eşim nasıl istersen öyle yap diye çok destekliyor beni. Benim mutsuz olduğumu biliyor çünkü. Başıma her gün ağrılar giriyor. Bazen sokakta yürürken kafamdan atmak istiyorum esarbı. Şimdi Size sorum. Ne yapmalıyım. Nasıl davranmalıyim. İnanın psikolojik tedavi gördüm. Antidepresanlar kullandım epey bi süre ama işe yaramıyor. Lütfen bana akıl verin.
insanın içinden gelmesi lazım bu gibi durumların.zorla birşey olmaz.
 
8 yaşından beri hiç ısınmadıysanız, hiç sevemediyseniz gerçekten büyük bir sorun haline gelmiştir .
Nasıl istiyorsanız öyle davranın.
Evet insanlar kesinlikle konuşacaklar. Ama zaten herşeye konuşmuyorlar mı, bir iki söyler, susarlar.
Ama siz mutlu olursunuz.

20yaşında kendi isteğimle kapandım.Severek taşıyorum mesela:KK200: Sevmek önemli. .
Kendi kızlarım da örtünsün isterim ilerde. Ama baskı yapmam. Benden görüp sevmelerini sağlamaya çalışırım, özendirici olursam, severlerse örterler zaten kendiliğinden.
Yani zorlama ile olacak iş değilki .
Babanız nelere sebep olmuş bir bilse. Cahillik işte. . .
 
Back
X