çok daraldım içimi dökmek istedim

zynmhm

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
12 Ocak 2014
527
418
123
35
Ankara
3 aylık anneyim kızlar. ailemden uzak bi şehirdeyim.doğum yaptım erte si gün işlerden dolayı kimse yoktu. akşam doğum yaptım sabah herkes işinin başına döndü. ne eşim ne kv. sadece kardeşim vardı. yanımda destek olmak için.o da 1 hafta sonra işlerinden dolayı döndü. kv de 1 hafta sonra gelmedi. 1 haftalık hayatında eline bebek almamış bir anne olarak kaldım tek başıma. baktım olacak gibi değil ailemin yanına gittim. orada çok rahatladım. 40 ım çıktı geldim tekrar. her neyse havalar iyiyken biraz çıkıp dolaşıyordum eşim geliyordu bebeği arabasıyla gezdiriyordum. hava alıyordum. ama son 2 haftadır çok daralıyorum. havalar soğuyunca herkes de grip olmuş korkumdan br yere çıkamıyorum. bebeğim gündüz uyumuyor. en çok 20-25 dk kestirip başlıyor aglamaya. çogunlukla yanında oluyum istiyor. evin hali zaten içler acısı. hayatımda evim hiç bu kadar pis olmamıştı. temizlik yapmaya başlasam 5 dk sonra uyanıyor. yarıda kalıyor. içimden temizlik yapmak gelmiyor. kimse yok kv ler dışında burada tanıdıgım biri gelsin oturup dertleşiyim konuşuyum. kv ler zaten kb merdiveni çıkmakta zorlandıgı için bebeği görmeye bile gelmiyor.eşim kendi işi ve tamamen izinsiz çalışıyor. hani bir gün olsa o çocuga baksa ben evi temizlesem bakım yapsam çıkıp biraz dolaşsak falan.bebeğim akşam 9 gibi uyuyor gece uykumuz iyi çok şükür. sabah 9 buçukta en çok uyanıyor oğlum. sonra bir odaya geçip oturuyoruz. yemeği bile yaparken kaç kez bagırıyor ağlıyor. mutfak soğuk olduğundan onu yanıma da alamıyorum. kendime bakım yapamıyorum. aynaya bakınca çok çirkin görüyorum kendimi. aldığım kilolar saç baş dagınık. bakımsız şişko çirkinleşmiş evi dagınık kendi dagınık. insan yüzü göremeyen biri oldum. ve artık hep böyle olmasından korkuyorum. aralıkta ailemin yanına gitcem tekrar. biraz kendime gelirim. ama sonrası yine aynı olacak. bana geçeceğini söyleyin lütfen. eskisi gibi kendimi güzel hissedeceğimi mis gibi evimde huzur bulacagımı söyleyin lütfen. :( içimden hiçbir şey gelmiyor. eşime bile yanaşasım gelmiyor. her şey zamanla düzelecek ve eskisi gibi olacagım degil mi.
 
Bebeginiz daha cok minik size cok ihtiyaci var.buyudukce daha iyi olacaktir emin olun.bende gurbetteyim sizin yine kayinvalideniz varmis.bebeginize arada bakmasi icin ricada bulunamaz misiniz?
 
Bebeginiz daha cok minik size cok ihtiyaci var.buyudukce daha iyi olacaktir emin olun.bende gurbetteyim sizin yine kayinvalideniz varmis.bebeginize arada bakmasi icin ricada bulunamaz misiniz?
Esim kb kv birlikte calisiolar cnm. Kv de calisio. Calisio olmasa bana bile birakmaz biliyorum. Ama dukkana birakmak da istemiyorum. Hem isleri arasinda ekstra is hem dukkan soguk oluyor artik. Aksm da evlerine gidiolar. Evleri de uzak.
 
Senle ayni durumdayim..ustelik yurtdisindayim..yazdiklarina bide bunu ekle. Kaybolurum korkusundan dolasmaya bile cikamiyorum
 
Canim insanin ailesinin, yakinlarinin destegi bu donemde gercekten cok onemliymis bunu anladim..Ben dogumdan sonra 3 hafta bunalima girdim, ama ailem hep yanimda oldugu icin hemen atlattim.Yalniz olsam kafayi yerdim heralde..Su anda da kilolarimdan dolayi aynalara küstüm:( 45 günlügüz ama bebegimle bir fotografim bile yok cunku 103 kiloyum tabiri caizse fok baligi gibiyim..Fotografta yag tulumu olarak cikiyorum.Ve istahim da açik,nasil eski halime donucem nasil kendime ve eşime guzel gorunebilicem hic bilmiyorum:( Rabbim hepimizin yardimcisi olsun,hepimizin gonlune gore versin insallah:( Hepimizin sorunlari farkli farkl iste,hicbirimizin hayati dort dortluk degil:(
 
Canim insanin ailesinin, yakinlarinin destegi bu donemde gercekten cok onemliymis bunu anladim..Ben dogumdan sonra 3 hafta bunalima girdim, ama ailem hep yanimda oldugu icin hemen atlattim.Yalniz olsam kafayi yerdim heralde..Su anda da kilolarimdan dolayi aynalara küstüm:KK43: 45 günlügüz ama bebegimle bir fotografim bile yok cunku 103 kiloyum tabiri caizse fok baligi gibiyim..Fotografta yag tulumu olarak cikiyorum.Ve istahim da açik,nasil eski halime donucem nasil kendime ve eşime guzel gorunebilicem hic bilmiyorum:KK43: Rabbim hepimizin yardimcisi olsun,hepimizin gonlune gore versin insallah:KK43: Hepimizin sorunlari farkli farkl iste,hicbirimizin hayati dort dortluk degil:KK43:
ah canım o kilolar :KK14: 1 aydır diyet yapıyorum. 105le doğuma girdim ben de. 96 ya düştüm doğu m sonrası. neredeyse 40 gündür diyet yapıyorum.3 kilo bile veremedim tam. adet oluyorum. bebeğim de emmedi. sütüm de kesildi. diyetımı yapabiliyorum. ama yok veremiyorum. benim 3 aylık oldu oğlum. benim de hala öyle bir resmim yok. :KK14: 28 kasım evlilik yıl dönümümümüz. benim ne giyecek adam akıllı bir kıyafetim var.. ne ne yapacagım hakkında bir bilgim. kendimi hiç güzel hissedemiyorum ki hazırlansam güzel bir masa hazırlasam bebeğimi yatırsam vs vs.oof of
 
Hadi yaa hic veremedin mi? :( Ayni durumdayim canim valla:( Bebegin uyuyosa evde romantik bi masa hazirlarsin.Benim bebegimde uyku denen bisey yok:(
 
Hadi yaa hic veremedin mi? :KK43: Ayni durumdayim canim valla:KK43: Bebegin uyuyosa evde romantik bi masa hazirlarsin.Benim bebegimde uyku denen bisey yanıyordu. gece 4 ten sabah 7 ye ok:KK43:
yok canım ya veremedim. daha 93.7 oldum bugün. 2 buçuk kilo ancak. bebeğim uyuyor geceleri çok şükür. gündüz uykumuz hiç yok ama gece iyi. senin bebeğin de zamanla bir düzen tutturur inşallah. eskiden benimki de gündüz uyuymuyordu gece de 3 saatte falan uyanırdı. gece 4 den sabah 6-7 ye kadar uyutmaya çalıştıgımı bilirim. ama şimdi şükür.gece 9 da yatıyor. sabah 6-7 ye kadar uyuyor genelde. maşallah.
 
az dayanın kızlar bir birbuçuk aya kalmaz ağlamaları azalır biraz nefes alırsınız.
 
Merhaba o kadar iyi anliyorum ki bende hem iki kucuk cocuklu( 11aylik ve 3 yasinda) hem calisan hemde yalniz bir anneyim. Hic cevrem yok kapisini tereddutsuz calabilecegim ben geldim diyebilecegim bi kahve icecegim kimsem yok ustelik suluk gibi yapiskan bir bebis anneci bir cocuk temizlenmesi gereken koca bir ev ilgilenilmesi gereken isler alisveris vs. Kafayi yedim herhalde diye dusunuyorum hafta ici is +ev ve cocuk haftasonu temizlik camasir ve yalniz lik esim haftasonlari da sehir disina gidebiliyor gorev icin ve yapayalniz hissediyorum sabahlari da en gec 6 da ayaktayiz :(((
 
2 cocukla nasil ise gidebiliosun cnm kim bakiyor? ben daha bi taneye bile bakamam diye iznim biter bitmez isten ayrilicam..
 
3 yasindaki kreşe gidiomu peki? Hem bakici hem kreş butun maasin onlara gitmiyomu?
 
hep aynı durumdayız ya yakın olsaydık gelirdim ben sana sende bana gelirdin valla ne iyi olur mu bende çok istiyorum biri gelsin bi sohbet olsun ama olmuyo işte :(
 
Buyugu krese bu hafta verdim kucugu evde zor olucak ama ne yapalim buyugu cok sikiliyordu evde mecburdum.
 
hep aynı durumdayız ya yakın olsaydık gelirdim ben sana sende bana gelirdin valla ne iyi olur mu bende çok istiyorum biri gelsin bi sohbet olsun ama olmuyo işte :KK43:
Keske yakin olsak cat kapi gelen olsa rahatca icimi dokebilecegim biri. Kapisini her an calabilecegim biri
 
3 aylık anneyim kızlar. ailemden uzak bi şehirdeyim.doğum yaptım erte si gün işlerden dolayı kimse yoktu. akşam doğum yaptım sabah herkes işinin başına döndü. ne eşim ne kv. sadece kardeşim vardı. yanımda destek olmak için.o da 1 hafta sonra işlerinden dolayı döndü. kv de 1 hafta sonra gelmedi. 1 haftalık hayatında eline bebek almamış bir anne olarak kaldım tek başıma. baktım olacak gibi değil ailemin yanına gittim. orada çok rahatladım. 40 ım çıktı geldim tekrar. her neyse havalar iyiyken biraz çıkıp dolaşıyordum eşim geliyordu bebeği arabasıyla gezdiriyordum. hava alıyordum. ama son 2 haftadır çok daralıyorum. havalar soğuyunca herkes de grip olmuş korkumdan br yere çıkamıyorum. bebeğim gündüz uyumuyor. en çok 20-25 dk kestirip başlıyor aglamaya. çogunlukla yanında oluyum istiyor. evin hali zaten içler acısı. hayatımda evim hiç bu kadar pis olmamıştı. temizlik yapmaya başlasam 5 dk sonra uyanıyor. yarıda kalıyor. içimden temizlik yapmak gelmiyor. kimse yok kv ler dışında burada tanıdıgım biri gelsin oturup dertleşiyim konuşuyum. kv ler zaten kb merdiveni çıkmakta zorlandıgı için bebeği görmeye bile gelmiyor.eşim kendi işi ve tamamen izinsiz çalışıyor. hani bir gün olsa o çocuga baksa ben evi temizlesem bakım yapsam çıkıp biraz dolaşsak falan.bebeğim akşam 9 gibi uyuyor gece uykumuz iyi çok şükür. sabah 9 buçukta en çok uyanıyor oğlum. sonra bir odaya geçip oturuyoruz. yemeği bile yaparken kaç kez bagırıyor ağlıyor. mutfak soğuk olduğundan onu yanıma da alamıyorum. kendime bakım yapamıyorum. aynaya bakınca çok çirkin görüyorum kendimi. aldığım kilolar saç baş dagınık. bakımsız şişko çirkinleşmiş evi dagınık kendi dagınık. insan yüzü göremeyen biri oldum. ve artık hep böyle olmasından korkuyorum. aralıkta ailemin yanına gitcem tekrar. biraz kendime gelirim. ama sonrası yine aynı olacak. bana geçeceğini söyleyin lütfen. eskisi gibi kendimi güzel hissedeceğimi mis gibi evimde huzur bulacagımı söyleyin lütfen. :KK43: içimden hiçbir şey gelmiyor. eşime bile yanaşasım gelmiyor. her şey zamanla düzelecek ve eskisi gibi olacagım degil mi.



Öncelikle selamunaleykum arkadaşlar,siteye az önce üye oldum bazen böyle uyku tutmaz yada aklıma birşey takılacak olur hemen bu forumu açar tecrübeleri okurdum sonra dedim ki neden üye olmiyim ilk okuduğum konuda bu oldu...benim 3 yaşını aralık 29 da dolduracak olan bir tane oğlum var..Rabbim kendine bağışlasın...şahsına münhasır bir kişiliktir kendisi:)ismi çevrelerce Hacıyatmaza çıkmıştır birçok lakabı vardır:))hamileliyimdeki genel sıkıntıları 9 ay boyunca süren rahatsızlığımı atlarsak...doğduğundan beri uykuyu hiç sevmeyen bir çocuktur değil gece uyumak,gündüz bile uyumaz....yani değil 3 ay 3 yıl oldu daha doğru düzgün bir uyku düzeni elde edemedik...tabi büyüdükçe de sadece uyku olan sorunları ynına başka sorunları dahil ederek büyüdüde büyüdü...peki önemli mi??bence değil çünkü binlerce şükür sağlıklı...şimdi burda doğduğundan beri yaşadıklarımı anlatsam benim sorunum sizin sorununuzu döver gibi birşey olucak ama gerçekten bazen bunaldığım zamanlarda bile şükretmem gerektiğini unutuyorum ve çoğunlukla gaflete dalıp sinir,stres vs şeylere teslim oluyorum ama aslında sağlıklı olmak daha kötüsünü düşünüp şükretmek gerçekten rahatlatıcı...bebeklik dönemi hele hele 3 aylık bir süreç gerçekten alışmak için yetreli değil kendi kendinize şöyle telkin verin.."bunların hepsi geçicek ve Rabbim ömür verirse ben bunlara alışacağım"gerçekten geçicek ve evladınız büyüdükçe daha da bir tecrübelenmenin rahatlığıyla kendinize gelmeye başlicaksınız...şuanda bile 98 cm lik çocuğu ayaklarımda sallıyorum ve Allah nasip ederse ikinci çocuğu yapmaya hazırlanıyorum...yeterki iyi olsunlar yeter ki talep etmeyi iyi bilelim....selametle...
 
3 aylık anneyim kızlar. ailemden uzak bi şehirdeyim.doğum yaptım erte si gün işlerden dolayı kimse yoktu. akşam doğum yaptım sabah herkes işinin başına döndü. ne eşim ne kv. sadece kardeşim vardı. yanımda destek olmak için.o da 1 hafta sonra işlerinden dolayı döndü. kv de 1 hafta sonra gelmedi. 1 haftalık hayatında eline bebek almamış bir anne olarak kaldım tek başıma. baktım olacak gibi değil ailemin yanına gittim. orada çok rahatladım. 40 ım çıktı geldim tekrar. her neyse havalar iyiyken biraz çıkıp dolaşıyordum eşim geliyordu bebeği arabasıyla gezdiriyordum. hava alıyordum. ama son 2 haftadır çok daralıyorum. havalar soğuyunca herkes de grip olmuş korkumdan br yere çıkamıyorum. bebeğim gündüz uyumuyor. en çok 20-25 dk kestirip başlıyor aglamaya. çogunlukla yanında oluyum istiyor. evin hali zaten içler acısı. hayatımda evim hiç bu kadar pis olmamıştı. temizlik yapmaya başlasam 5 dk sonra uyanıyor. yarıda kalıyor. içimden temizlik yapmak gelmiyor. kimse yok kv ler dışında burada tanıdıgım biri gelsin oturup dertleşiyim konuşuyum. kv ler zaten kb merdiveni çıkmakta zorlandıgı için bebeği görmeye bile gelmiyor.eşim kendi işi ve tamamen izinsiz çalışıyor. hani bir gün olsa o çocuga baksa ben evi temizlesem bakım yapsam çıkıp biraz dolaşsak falan.bebeğim akşam 9 gibi uyuyor gece uykumuz iyi çok şükür. sabah 9 buçukta en çok uyanıyor oğlum. sonra bir odaya geçip oturuyoruz. yemeği bile yaparken kaç kez bagırıyor ağlıyor. mutfak soğuk olduğundan onu yanıma da alamıyorum. kendime bakım yapamıyorum. aynaya bakınca çok çirkin görüyorum kendimi. aldığım kilolar saç baş dagınık. bakımsız şişko çirkinleşmiş evi dagınık kendi dagınık. insan yüzü göremeyen biri oldum. ve artık hep böyle olmasından korkuyorum. aralıkta ailemin yanına gitcem tekrar. biraz kendime gelirim. ama sonrası yine aynı olacak. bana geçeceğini söyleyin lütfen. eskisi gibi kendimi güzel hissedeceğimi mis gibi evimde huzur bulacagımı söyleyin lütfen. :KK43: içimden hiçbir şey gelmiyor. eşime bile yanaşasım gelmiyor. her şey zamanla düzelecek ve eskisi gibi olacagım degil mi.
Baştan aşağı beni anlatmışsiniz...hayat gidisatimiz ayni resmen ..
 
Back
X