Slm canım Naber ?durumlar nasıl? Var mı bir gelisme merak ettim?
yeni gördüm mesajınızı :)
hayatımın en zor günlerini geçirdim doğumda, hala hatırladıkça nefesim kesiliyor... inanamazsın, k.validem her gün arıyor beni şimdi bşr bahaneyle açmıyorum, sık sık da evimize geliyor, hiçbirşey yokmuş olmamış gibi... arada laf sokuyor, duymazdan geliyorum... aradıklarını açmıyorum, kendim birşey söyleyeceğim zaman arıyorum.. şimdi bana ulaşamadığı için birşeyler sormaya annemi aramak zorunda kalıyor çünkü evde sabit telefonumuz yok.. ilahi adalet bu olsa gerek..
eşim hala görmüyor annesinin gerçek yüzünü öyle bir rol yapmaya devam ediyor ki kadın onun yanında zaten! biraz bahsettim bana hastanede yaptıklarından ama taraf tutmadı, görmüyor annesinin yüzünü.. yine de söyledim orda çektiklerimi bir ömür affedemem diye.. arada gene fısır fısır konuştuklarını duyuyorum ama sanırım eskisi kadar değil... Allah kimsenin yaptığı kötülüğü yanında bırakmasın... lohusalığın ilk günlerinde insan düşmanına bulaşıp bu kadar acı çektirmez allahtan korkar...
şimdi birşey olmamış gibi kapımızda olması da karakterinin felaketliğini gösteriyor bence

o kadar ikiyüzlü ki birşey desem suçlu olacam o yüzden minimum muhabbet maksimum mesafe modundayım...
buarada bugün akrabaları bebek görmeye geldi, sofrada hala oğlum iki kızı duyunca üzüldü bir kız bir oğlan istiyordu dedi herkes bir kaldı böyle soğuk rüzgarlar esti sofrada.. aklı selim biri çıkıp, "kızı oğlanı mı kaldı allah sağlık versin" dedi kaldı kadın da...
doğmuş torunların kucağında hala konuşuyorsun beğenmiyorsanız bir daha gelmeyin diyecektim, sustum tabi!
eşim de ben öyle birşey söylemedim dedi k.validem gidince ama bilemem tabi hangisi doğru söylüyor... yine de evimizde huzursuzluk yaratma çabası başında patlar işallah...
bebeklere düzenlediğimiz odaya bile baktı, güzel olmuş hayırlı olsun falan demedi, şöyle bir bakıp salona geçti...,bazı insanların kıskançlık gözlerinden okunur ya, öyle biri işte maalesef
