- 17 Nisan 2012
- 30.410
- 65.393
- 598
- Konu Sahibi Janet Jak Esim
- #1
Baştan belirteyim arkadaşlar geç cevap verebilirim, bebeğim var bir de uyuya da kalabilirim şimdiden kusura bakmayın.
Benim küçük kaynım var ve boşanacak, karısı bana takmıştı, yani bana bir iftira atmıştı ve bunu duyduğumda kendisini her yerden engellemiş ve görüşmek istemediğimi söylemiştim. Ama tutturmuştu “benle neden konuşmuyor, ben ona ne yaptım, benimle konuşacak, vs vs” artık kocasını herkesi canından bezdirmişti. Ben hiçbir şekilde ne görüşüyordum ne de arkasından konuşuyordum.
Derken kaynım boşanma kararı aldı.
Bütün suçu bana attı eltim denen kadın. Neymiş de ben yuvasını yıkmışmışım oysa alakası yok, kocasıyla arasında olan şeyler , benim haberim bile yok düşünün, hiç karışmıyordum.
Neyse daha şu iftira meselesi çıkmadan ilk evlendiğinde ailesi onu ziyarete gelmişti biz de gitmiştik ve çeşitli konular açtılar. İşte bizi kandırdılar, bu vaatleri vermemişlerdi diye çeşitli şey saydılar. Ben de haksızlığı gördüğüm zaman hayatta susamam.
Her şeyi söyledim. Sizi kandırmadılar, gözümün önünde her şeyi söylediniz neden yalan atıyorsunuz ki dedim. Aksine her şeye evet deyip, evlendikten sonra hayır diyerek siz kandırmış oldunuz dedim.
Diyorum çünkü biri karşımda yalan söylediğinde boğasım gelir.
Neyse o gün bu konuları kendileri açtı ben de, diğer eltilerim de oradaydık ama tek ben konuştum çünkü dediğim gibi haksızlığa ve yalana tahammülüm yok, yanlış bir şey de demedim, kibarca her şeyi anlattım.
Bunun üstünden tam 1 sene geçti. Eltim şu an ailesinin yanında zaten, boşanacaklar.
Bugün büyük kaynım gelmiş eşime demiş ki: “Janet o gün X’in ailesine neden durup dururken bu saçma konuları açmış, neden insanları bu duruma koymuş” diye!
Eşim de beni çok iyi tanır ve olayları bildiği için beni savunmuş ve demiş ki “senin karın neden iftira atıyor, ayıp ayıp” diye ağzına geleni saymış/ kaynım da şaşırmış “ Allah Allah neden bana öyle söyledi o zaman” demiş eşi hakkında.
Eşim akşam bana anlattı şok oldum. Çok zoruma gitti, çok üzüldüm. Benim evim herkesten uzak ve kimsenin işine beni çekmedikleri sürece asla karışmam ve kimseyi de kendi işime karıştırmam. Kadın kalkmış yüzüme gülüyor arkamdan eşini iftirayla dolduruyor. Ben eşime dedim onu Allaha havale ediyorum, çünkü canımı çok yaktı bana iftira atıp karalamaya çalışmış, kendisi de ordaydı bir de! Hiç Allah korkusu yok bu insanlarda ki o kadar yardımım dokunmuş ki ona! Demekki yapmamak lazımmış!
Ben haksızsam her zaman haksızım derim, asla ama asla yalan konuşmam çünkü kimseden çekineceğim ya da korkacağım diye bir kaygım yok. Şeffafım.
Şimdi ben bu kadına ne yapayım siz söyleyin!
Dün de benim evimdeydi üstelik! Zaten suratı on karıştı.
Yüzüme gülüp arkamdan eşine karşı beni dolduruyor ki eşi de gelsin eşimi doldursun! Ki benim eşim asla kimsenin dolduruşuna gelmez ve herkese de gerekli cevabı verir. Beni kötülemeye çalıştı ama kendisi kötü oldu, belki de eşi ona kızacak yalan söylediği için ve belki de ona hiç güvenmeyecek!. Kendine yazık etti yani!
Ama ben bu lafı ona bir şekilde söylemeliyim. Sizce kaynanam eltilerim kayınlarım varken mi yüzleşeyim yoksa Allaha havale edip bırakayım mı?
En büyük eltim de bana iftira atmıştı zamanında ve ailede herkes yanyanayken herkesi susturup hesabını sormuştum, yok ben demedim diye kızardı bozardı gitti! Ben de dedim kimse benim arkamdan konuşmasın, yüzünüz varsa karşıma gelin böyle rezil olursunuz yoksa diye!
( karışık olmuşsa kusura bakmayın bir yandan bebeğimle uğraşıyorum, bir yandan da yazmaya çalıştım )
Benim küçük kaynım var ve boşanacak, karısı bana takmıştı, yani bana bir iftira atmıştı ve bunu duyduğumda kendisini her yerden engellemiş ve görüşmek istemediğimi söylemiştim. Ama tutturmuştu “benle neden konuşmuyor, ben ona ne yaptım, benimle konuşacak, vs vs” artık kocasını herkesi canından bezdirmişti. Ben hiçbir şekilde ne görüşüyordum ne de arkasından konuşuyordum.
Derken kaynım boşanma kararı aldı.
Bütün suçu bana attı eltim denen kadın. Neymiş de ben yuvasını yıkmışmışım oysa alakası yok, kocasıyla arasında olan şeyler , benim haberim bile yok düşünün, hiç karışmıyordum.
Neyse daha şu iftira meselesi çıkmadan ilk evlendiğinde ailesi onu ziyarete gelmişti biz de gitmiştik ve çeşitli konular açtılar. İşte bizi kandırdılar, bu vaatleri vermemişlerdi diye çeşitli şey saydılar. Ben de haksızlığı gördüğüm zaman hayatta susamam.
Her şeyi söyledim. Sizi kandırmadılar, gözümün önünde her şeyi söylediniz neden yalan atıyorsunuz ki dedim. Aksine her şeye evet deyip, evlendikten sonra hayır diyerek siz kandırmış oldunuz dedim.
Diyorum çünkü biri karşımda yalan söylediğinde boğasım gelir.
Neyse o gün bu konuları kendileri açtı ben de, diğer eltilerim de oradaydık ama tek ben konuştum çünkü dediğim gibi haksızlığa ve yalana tahammülüm yok, yanlış bir şey de demedim, kibarca her şeyi anlattım.
Bunun üstünden tam 1 sene geçti. Eltim şu an ailesinin yanında zaten, boşanacaklar.
Bugün büyük kaynım gelmiş eşime demiş ki: “Janet o gün X’in ailesine neden durup dururken bu saçma konuları açmış, neden insanları bu duruma koymuş” diye!
Eşim de beni çok iyi tanır ve olayları bildiği için beni savunmuş ve demiş ki “senin karın neden iftira atıyor, ayıp ayıp” diye ağzına geleni saymış/ kaynım da şaşırmış “ Allah Allah neden bana öyle söyledi o zaman” demiş eşi hakkında.
Eşim akşam bana anlattı şok oldum. Çok zoruma gitti, çok üzüldüm. Benim evim herkesten uzak ve kimsenin işine beni çekmedikleri sürece asla karışmam ve kimseyi de kendi işime karıştırmam. Kadın kalkmış yüzüme gülüyor arkamdan eşini iftirayla dolduruyor. Ben eşime dedim onu Allaha havale ediyorum, çünkü canımı çok yaktı bana iftira atıp karalamaya çalışmış, kendisi de ordaydı bir de! Hiç Allah korkusu yok bu insanlarda ki o kadar yardımım dokunmuş ki ona! Demekki yapmamak lazımmış!
Ben haksızsam her zaman haksızım derim, asla ama asla yalan konuşmam çünkü kimseden çekineceğim ya da korkacağım diye bir kaygım yok. Şeffafım.
Şimdi ben bu kadına ne yapayım siz söyleyin!
Dün de benim evimdeydi üstelik! Zaten suratı on karıştı.
Yüzüme gülüp arkamdan eşine karşı beni dolduruyor ki eşi de gelsin eşimi doldursun! Ki benim eşim asla kimsenin dolduruşuna gelmez ve herkese de gerekli cevabı verir. Beni kötülemeye çalıştı ama kendisi kötü oldu, belki de eşi ona kızacak yalan söylediği için ve belki de ona hiç güvenmeyecek!. Kendine yazık etti yani!
Ama ben bu lafı ona bir şekilde söylemeliyim. Sizce kaynanam eltilerim kayınlarım varken mi yüzleşeyim yoksa Allaha havale edip bırakayım mı?
En büyük eltim de bana iftira atmıştı zamanında ve ailede herkes yanyanayken herkesi susturup hesabını sormuştum, yok ben demedim diye kızardı bozardı gitti! Ben de dedim kimse benim arkamdan konuşmasın, yüzünüz varsa karşıma gelin böyle rezil olursunuz yoksa diye!
( karışık olmuşsa kusura bakmayın bir yandan bebeğimle uğraşıyorum, bir yandan da yazmaya çalıştım )