Cok deniyorum, sanki gozum donuyor ama. Gereksiz bir ofke doluyor icime, farkindayimda. Uzatmiyorum evet, cabuk geciyor ofkem, ama aslimda huysuz olmadigim halde oyle bir izlenim birakiyorum. Karsimda sabirla beni idare etmeye calisan bi adam var, ama ben 'idare' edilmesi gerekilen bi kadin degilim ki?
Evet, cok daha dikkat etmem kendimi frenlemem lazim ama nasil..
Nasilini bilemiyorum ya :)
Zira bu konuda tavsiye verecek en son kisi bile olamayabilirim.
Bu biraz karsimizdakinden kaynaklaniyor.
"Nasilsa idare ediyor" mantigi insani bir parca simartiyor bence.
O idare ettikce zalimlesmeye donuyor istemsiz.
Insan egosu sistikce sisesi gelen bi sey, huysuzlanip ilgi gordukce o ilgiden hoslaniyor olabilirsiniz.
Ama dikkat edin kisir donguye donmesin.
Simdiden biraz kendinizce kendinize onlem almalisiniz.
Iste atiyorum ya simdiki kuskunlukten sonra ayrilsak ne bileyim ölsek, bir kaza geciriversek, bu kadar buyuttugume deger mi falan gibi akli selim kalbi selim olmaya calismak belki..
Yardim konusunda ise hep suna inaniyorum, kendinizi, eger bir narsist degilseniz, yine en iyi kendiniz tanirsiniz.
Icinize donup bir hasbihal edin kendinizle.
Sorunun kaynagini bulursaniz cozume de ulasirsiniz.
Yolu onceden yarilamis oldugunuz icin cozum konusunda alacaginiz yardim daha da basarili olur zaten.
Kolayliklar dilerim.