Çok huzursuzum

advisor

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
28 Şubat 2017
626
830
Merhabalar, kafamda çözemediğim bir konu var ve gerçekten bu konuda beni mutlu etmek için istediğim yanıtı vermeyecek birilerine ihtiyacım var. Evlendiğimde annemlerin kiraya verdiği evde oturmaya başladım. Bu ev çocukluğumda oturduğumuz evdi bu sebeple güle oynaya güzel düşünceler ve anılarla geldim. Ancak çok elim bir olay yaşadım apartmanda ve bu olay kabuslarıma giriyor. Olay yaşanalı birkaç ay geçmesine rağmen ne yas sürecimi aşabildim ne de kabuslarım bitti. Olayı yazmak istemiyorum ama sanırım sorulardan sonra yazmam gerekecek.

Sorun şu ki, ilk taşınırken babamlar evde oturacağız diye banyoyu yaptırdı ve balkona cam taktırdı. Kısacası bir miktar masraf oldu. Bizim ilk aşamada planımız bu evde 7-8 sene kalmaktı, sonrasında küçük bir ev olduğu için taşınacaktık. Bu olaydan sonra ailem de eşim de benim huzursuzluğumu gördü bir şekilde taşınmamız gündeme geldi.

İçimde aşamadığım huzursuzluk var, ne burada tamamen huzurluyum diyebilirim, ama ve girince çoğunlukla huzurlu olsam da kabuslarım aslında tersini anlatıyor. Ne de taşınma düşüncesi bana çok huzur veriyor çünkü aileme masraf yaptırdığım için ve benden sonra kiraya verileceği için kötü hissediyorum. Sanki özenle yapılan her şey hor kullanılacak masraf hiç olacak diye, çünkü daha önce kiracılarla çok iyi geçmişimiz yok. Uygun fiyata versek bile kazıklanmaya çalışılıyoruz.

Bir ev bulduk, şu anki evin fiyatı kadarını annemler karşılayacaklar ve şu anki evin kirasını abime verecekler. Kalanını da biz bir şekilde tamamlayacağız. Annemlerden ufak bir borç alsak bile bir senede öderiz gibi aşağı yukarı. Taşınmak doğru mu bu durumda? Müsriflik mi yoksa? Annemlere boşa masraf yaptırdım diye üzülüyorum.

Edit: Haklısınız, konuyu yazmadan zor. En yakın 20 yıllık arkadaşım çocukluğumuzun geçtiği yaşadığımız apartman önünde intihar etti…
 
Son düzenleme:
Yani olay olmadan yorum yapılamaz dediğiniz gibi. Ama bence bu his bu huzursuzluk mekanla değil duygularınız ile alakalı. Tavsiyem psikoloğa gidin. Nereye giderseniz gidin o huzursuzluk sizi bırakmayabilir.
 
Merhabalar, kafamda çözemediğim bir konu var ve gerçekten bu konuda beni mutlu etmek için istediğim yanıtı vermeyecek birilerine ihtiyacım var. Evlendiğimde annemlerin kiraya verdiği evde oturmaya başladım. Bu ev çocukluğumda oturduğumuz evdi bu sebeple güle oynaya güzel düşünceler ve anılarla geldim. Ancak çok elim bir olay yaşadım apartmanda ve bu olay kabuslarıma giriyor. Olay yaşanalı birkaç ay geçmesine rağmen ne yas sürecimi aşabildim ne de kabuslarım bitti. Olayı yazmak istemiyorum ama sanırım sorulardan sonra yazmam gerekecek.

Sorun şu ki, ilk taşınırken babamlar evde oturacağız diye banyoyu yaptırdı ve balkona cam taktırdı. Kısacası bir miktar masraf oldu. Bizim ilk aşamada planımız bu evde 7-8 sene kalmaktı, sonrasında küçük bir ev olduğu için taşınacaktık. Bu olaydan sonra ailem de eşim de benim huzursuzluğumu gördü bir şekilde taşınmamız gündeme geldi.

İçimde aşamadığım huzursuzluk var, ne burada tamamen huzurluyum diyebilirim, ama ve girince çoğunlukla huzurlu olsam da kabuslarım aslında tersini anlatıyor. Ne de taşınma düşüncesi bana çok huzur veriyor çünkü aileme masraf yaptırdığım için ve benden sonra kiraya verileceği için kötü hissediyorum. Sanki özenle yapılan her şey hor kullanılacak masraf hiç olacak diye, çünkü daha önce kiracılarla çok iyi geçmişimiz yok. Uygun fiyata versek bile kazıklanmaya çalışılıyoruz.

Bir ev bulduk, şu anki evin fiyatı kadarını annemler karşılayacaklar ve şu anki evin kirasını abime verecekler. Kalanını da biz bir şekilde tamamlayacağız. Annemlerden ufak bir borç alsak bile bir senede öderiz gibi aşağı yukarı. Taşınmak doğru mu bu durumda? Müsriflik mi yoksa? Annemlere boşa masraf yaptırdım diye üzülüyorum.

Önemli olan iç huzurun, evin yapılması da kira açısından iyi olmuş öyle düşün. Yeni bir ev bulup, iyi kötü idare edebiliyorsanız çık bence yeni eve. Kendi psikolojini niye perişan edesin böyle. Yarın öbürgün sağlığın, evliliğin daha kötü olabilir.
 
Merhabalar, kafamda çözemediğim bir konu var ve gerçekten bu konuda beni mutlu etmek için istediğim yanıtı vermeyecek birilerine ihtiyacım var. Evlendiğimde annemlerin kiraya verdiği evde oturmaya başladım. Bu ev çocukluğumda oturduğumuz evdi bu sebeple güle oynaya güzel düşünceler ve anılarla geldim. Ancak çok elim bir olay yaşadım apartmanda ve bu olay kabuslarıma giriyor. Olay yaşanalı birkaç ay geçmesine rağmen ne yas sürecimi aşabildim ne de kabuslarım bitti. Olayı yazmak istemiyorum ama sanırım sorulardan sonra yazmam gerekecek.

Sorun şu ki, ilk taşınırken babamlar evde oturacağız diye banyoyu yaptırdı ve balkona cam taktırdı. Kısacası bir miktar masraf oldu. Bizim ilk aşamada planımız bu evde 7-8 sene kalmaktı, sonrasında küçük bir ev olduğu için taşınacaktık. Bu olaydan sonra ailem de eşim de benim huzursuzluğumu gördü bir şekilde taşınmamız gündeme geldi.

İçimde aşamadığım huzursuzluk var, ne burada tamamen huzurluyum diyebilirim, ama ve girince çoğunlukla huzurlu olsam da kabuslarım aslında tersini anlatıyor. Ne de taşınma düşüncesi bana çok huzur veriyor çünkü aileme masraf yaptırdığım için ve benden sonra kiraya verileceği için kötü hissediyorum. Sanki özenle yapılan her şey hor kullanılacak masraf hiç olacak diye, çünkü daha önce kiracılarla çok iyi geçmişimiz yok. Uygun fiyata versek bile kazıklanmaya çalışılıyoruz.

Bir ev bulduk, şu anki evin fiyatı kadarını annemler karşılayacaklar ve şu anki evin kirasını abime verecekler. Kalanını da biz bir şekilde tamamlayacağız. Annemlerden ufak bir borç alsak bile bir senede öderiz gibi aşağı yukarı. Taşınmak doğru mu bu durumda? Müsriflik mi yoksa? Annemlere boşa masraf yaptırdım diye üzülüyorum.
yazmak istememişsiniz ama olayın ne olduğu çok önemli belki kesinlikle çıkmanız gereken bir olay ne olursa olsun ... belki zamanla aşılabilecek çözümü olan bir olay. anlatsanız aslında yardımcı olabiliriz ve daha sağlıklı yorumlar gelir
 
İntihar olayı mı yaşadınız
Bizimde böyle bir olayımızvar
HAkınızda hayırlısı
Öncelik sağlık
Masrafları düşünmeyin
 
Yani olay olmadan yorum yapılamaz dediğiniz gibi. Ama bence bu his bu huzursuzluk mekanla değil duygularınız ile alakalı. Tavsiyem psikoloğa gidin. Nereye giderseniz gidin o huzursuzluk sizi bırakmayabilir.
Haklısınız, gittiğimde kaçma refleksinden kaçınmamı söyledi ama birkaç ay dayandım. Artık olay ölümle ilişkili olduğu ve travmatik olduğu için ne yapacağımı şaşırdım.
yazmak istememişsiniz ama olayın ne olduğu çok önemli belki kesinlikle çıkmanız gereken bir olay ne olursa olsun ... belki zamanla aşılabilecek çözümü olan bir olay. anlatsanız aslında yardımcı olabiliriz ve daha sağlıklı yorumlar gelir
Olay en yakın arkadaşımın apartman önünde intiharı… sizce aşılabilir mi? Her yer onunla anılarım, her eve girerken öldüğü yeri görmem…
 
20 yıllık en yakın arkadaşım apartmanın önünde intihar etti.
ooo cok kotu bencede tasinmalisin bizim almanyada burda 30senedir tanidigimiz eski komsularimiz oturduklari binayi satin almislardi ama ogullari kendini intihar edince binayi sattilar iceri giremediler o yuzden anliyorum. Basiniz sagolsun.
 
Merhabalar, kafamda çözemediğim bir konu var ve gerçekten bu konuda beni mutlu etmek için istediğim yanıtı vermeyecek birilerine ihtiyacım var. Evlendiğimde annemlerin kiraya verdiği evde oturmaya başladım. Bu ev çocukluğumda oturduğumuz evdi bu sebeple güle oynaya güzel düşünceler ve anılarla geldim. Ancak çok elim bir olay yaşadım apartmanda ve bu olay kabuslarıma giriyor. Olay yaşanalı birkaç ay geçmesine rağmen ne yas sürecimi aşabildim ne de kabuslarım bitti. Olayı yazmak istemiyorum ama sanırım sorulardan sonra yazmam gerekecek.

Sorun şu ki, ilk taşınırken babamlar evde oturacağız diye banyoyu yaptırdı ve balkona cam taktırdı. Kısacası bir miktar masraf oldu. Bizim ilk aşamada planımız bu evde 7-8 sene kalmaktı, sonrasında küçük bir ev olduğu için taşınacaktık. Bu olaydan sonra ailem de eşim de benim huzursuzluğumu gördü bir şekilde taşınmamız gündeme geldi.

İçimde aşamadığım huzursuzluk var, ne burada tamamen huzurluyum diyebilirim, ama ve girince çoğunlukla huzurlu olsam da kabuslarım aslında tersini anlatıyor. Ne de taşınma düşüncesi bana çok huzur veriyor çünkü aileme masraf yaptırdığım için ve benden sonra kiraya verileceği için kötü hissediyorum. Sanki özenle yapılan her şey hor kullanılacak masraf hiç olacak diye, çünkü daha önce kiracılarla çok iyi geçmişimiz yok. Uygun fiyata versek bile kazıklanmaya çalışılıyoruz.

Bir ev bulduk, şu anki evin fiyatı kadarını annemler karşılayacaklar ve şu anki evin kirasını abime verecekler. Kalanını da biz bir şekilde tamamlayacağız. Annemlerden ufak bir borç alsak bile bir senede öderiz gibi aşağı yukarı. Taşınmak doğru mu bu durumda? Müsriflik mi yoksa? Annemlere boşa masraf yaptırdım diye üzülüyorum.
Sizin hislerinizle alakalı bı durum bu bence nereye giderseniz gidin hislerinizde sizinle sonuçta.
 
20 yıllık en yakın arkadaşım apartmanın önünde intihar etti.
başınız sağolsun ... evet çok üzücü kesinlikle uzun süre bunun etkisinde kalacaksınız ama emin olun taşındığınızda da o görüntü o his sizinle gittiğiniz yerde olacak. size yaşadığım şeyi anlatayım sizi çok iyi anlıyorum yani, 4 sene oluyor ramazan günü ben balkonda iftar saatini beklemek için otururken gözümün önünde komşunun 15 yaşındaki kızı 5. kat yükseklikten düştü, benim o anki halim, o görüntü , kendi kendime hayır ölmedi hayır ölmedi ,su... korkmuştur su içecek geçecek diyerek elime kaptığım su şişesiyle aşağıya kendi çocuğumu bile evde unutup fırlayışım ,kendi ailesinden önce ilk başına giden ben ve diğer komşumla ailesi görüp fenalaşmasın diye ne yapacağımızı bilemeyip, aradığım ambulansa panikle adresimi bile tarif edemeyişim ... bakın kaç sene geçmiş hala aklımda ilk günkü gibi. yani taşınsanızda bunu unutmayacaksınız ama o içteki acı zamanla azalıyor . felaket tellalı olmak istemiyorum ama gerçekleri söylemek zorundayım,taşınsanız gittiğiniz yerde de kötü olaylara tanık olabilirsiniz ,sokak ortasında samuray kılıcıyla insan kesen,kürekle hayvanın kafasına vura vura öldüren zil zurna sarhoş yola çıkıp hamile kadını ezen insanların olduğu dünyada yaşıyoruz. gözümüz her an herşeye tanık olabilir. olay mekanda değil aklımızda taşıdıklarımızda bitiyor. yine de herşeyden en en en önemlisi sizin huzurunuz ,gidince tüm sorunun çözüleceğine inanıyorsanız bir dakika durmayın derim... tekrardan başınız sağolsun keşke elden birşey gelse. acınızı üzüntünüzü gerçekten hissettim.
 
Merhabalar, kafamda çözemediğim bir konu var ve gerçekten bu konuda beni mutlu etmek için istediğim yanıtı vermeyecek birilerine ihtiyacım var. Evlendiğimde annemlerin kiraya verdiği evde oturmaya başladım. Bu ev çocukluğumda oturduğumuz evdi bu sebeple güle oynaya güzel düşünceler ve anılarla geldim. Ancak çok elim bir olay yaşadım apartmanda ve bu olay kabuslarıma giriyor. Olay yaşanalı birkaç ay geçmesine rağmen ne yas sürecimi aşabildim ne de kabuslarım bitti. Olayı yazmak istemiyorum ama sanırım sorulardan sonra yazmam gerekecek.

Sorun şu ki, ilk taşınırken babamlar evde oturacağız diye banyoyu yaptırdı ve balkona cam taktırdı. Kısacası bir miktar masraf oldu. Bizim ilk aşamada planımız bu evde 7-8 sene kalmaktı, sonrasında küçük bir ev olduğu için taşınacaktık. Bu olaydan sonra ailem de eşim de benim huzursuzluğumu gördü bir şekilde taşınmamız gündeme geldi.

İçimde aşamadığım huzursuzluk var, ne burada tamamen huzurluyum diyebilirim, ama ve girince çoğunlukla huzurlu olsam da kabuslarım aslında tersini anlatıyor. Ne de taşınma düşüncesi bana çok huzur veriyor çünkü aileme masraf yaptırdığım için ve benden sonra kiraya verileceği için kötü hissediyorum. Sanki özenle yapılan her şey hor kullanılacak masraf hiç olacak diye, çünkü daha önce kiracılarla çok iyi geçmişimiz yok. Uygun fiyata versek bile kazıklanmaya çalışılıyoruz.

Bir ev bulduk, şu anki evin fiyatı kadarını annemler karşılayacaklar ve şu anki evin kirasını abime verecekler. Kalanını da biz bir şekilde tamamlayacağız. Annemlerden ufak bir borç alsak bile bir senede öderiz gibi aşağı yukarı. Taşınmak doğru mu bu durumda? Müsriflik mi yoksa? Annemlere boşa masraf yaptırdım diye üzülüyorum.

Edit: Haklısınız, konuyu yazmadan zor. En yakın 20 yıllık arkadaşım çocukluğumuzun geçtiği yaşadığımız apartman önünde intihar etti…
Olay çok kötüymüş ancak biliyorsunuzdur ki kötü olan olayın orda yaşanmış olması değil, yaşanmış olması. Yerin bir önemi yok, siz bağlantı kuruyorsunuz. Sanırım ben böyle bir olayda meditasyon olumlama bilinçaltı temizliği ile kendim aşmaya çalışırdım imkan varsa da psikolog yardımı ile. En son olarak taşınmayı düşünürdüm başarılı olamazsam. Başka yere taşınsanız bile travmatik bir olay yaşamışsınız ve kabuslar huzursuzluk devam edebilir, kendi içinizde çözmeye bakın bence ilk olarak🙏🏻
 
20 yıllık en yakın arkadaşım apartmanın önünde intihar etti.
20 yıllık en yakın arkadaşım apartmanın önünde intihar etti.
Bende başta böyle bir örnek verecektim ancak sildim. Belki alakasız olur daha basit bir şeydir diye. Arkadaşımın annesi evlerinde intihar etti kendinasarak. Arkadaşım o evde yaşamaya devam etti. Aştı kötü anıları güzel anılara odaklandı. Sonuçta kötülerden kaçarken güzel anıların mekanından da kaçıyorsunuz. Bence bu kısma odaklanmalısınız. Ayrıca sevdiklerimizin kaybı ne olursa olsun zordur. Bir gün ailemizden birisi evimizde kalp krizinden vefat edebilir, eşimizi yanımızda uyurken kaybedebiliriz. Hepsinden her ortamdan kaçamayız. O ortamlarda durmaya alışıp, güzel anılara odaklanmalıyız.
 
başınız sağolsun ... evet çok üzücü kesinlikle uzun süre bunun etkisinde kalacaksınız ama emin olun taşındığınızda da o görüntü o his sizinle gittiğiniz yerde olacak. size yaşadığım şeyi anlatayım sizi çok iyi anlıyorum yani, 4 sene oluyor ramazan günü ben balkonda iftar saatini beklemek için otururken gözümün önünde komşunun 15 yaşındaki kızı 5. kat yükseklikten düştü, benim o anki halim, o görüntü , kendi kendime hayır ölmedi hayır ölmedi ,su... korkmuştur su içecek geçecek diyerek elime kaptığım su şişesiyle aşağıya kendi çocuğumu bile evde unutup fırlayışım ,kendi ailesinden önce ilk başına giden ben ve diğer komşumla ailesi görüp fenalaşmasın diye ne yapacağımızı bilemeyip, aradığım ambulansa panikle adresimi bile tarif edemeyişim ... bakın kaç sene geçmiş hala aklımda ilk günkü gibi. yani taşınsanızda bunu unutmayacaksınız ama o içteki acı zamanla azalıyor . felaket tellalı olmak istemiyorum ama gerçekleri söylemek zorundayım,taşınsanız gittiğiniz yerde de kötü olaylara tanık olabilirsiniz ,sokak ortasında samuray kılıcıyla insan kesen,kürekle hayvanın kafasına vura vura öldüren zil zurna sarhoş yola çıkıp hamile kadını ezen insanların olduğu dünyada yaşıyoruz. gözümüz her an herşeye tanık olabilir. olay mekanda değil aklımızda taşıdıklarımızda bitiyor. yine de herşeyden en en en önemlisi sizin huzurunuz ,gidince tüm sorunun çözüleceğine inanıyorsanız bir dakika durmayın derim... tekrardan başınız sağolsun keşke elden birşey gelse. acınızı üzüntünüzü gerçekten hissettim.
Teşekkür ediyorum, çok korkunç bir olay yaşamışsınız sizin de başınız sağ olsun. Umarım mantıklı ve hayırlı bir karar veririm…
 
Bende başta böyle bir örnek verecektim ancak sildim. Belki alakasız olur daha basit bir şeydir diye. Arkadaşımın annesi evlerinde intihar etti kendinasarak. Arkadaşım o evde yaşamaya devam etti. Aştı kötü anıları güzel anılara odaklandı. Sonuçta kötülerden kaçarken güzel anıların mekanından da kaçıyorsunuz. Bence bu kısma odaklanmalısınız. Ayrıca sevdiklerimizin kaybı ne olursa olsun zordur. Bir gün ailemizden birisi evimizde kalp krizinden vefat edebilir, eşimizi yanımızda uyurken kaybedebiliriz. Hepsinden her ortamdan kaçamayız. O ortamlarda durmaya alışıp, güzel anılara odaklanmalıyız.
İşte ben de tam bunu yapmaktan korkuyorum. Her yerden kaçmaya çalışır mıyım diye… Üstünden zaman geçti ama hala kendime gelemiyorum…
 
Taşınma durumunda mazeretiniz makul, kimse size bir şey söyleyemez olayı aşamıyorsaniz uzaklaşın mekandan
 
X