Ben daha önce evlenip boşandım. Şimdi biri var hayatımda. 30 yaşında, bekar. Uzaktan da akrabamız. Aileler birbirini tanıyor ve çok seviyor. Bu çocuk da beni çok önceden beri istiyormuş, o zamalnlar ben nişanlıydım. Nişanlı olduğumu öğrenince geri çekmiş kendini. Ben boşandıktan sonra da biz konuşmaya başladık bu niyetinin ciddi olduğunu söyledi. Ben henüz kendime gelmediğim için kabul etmedim. Bir ilişkiye hazır olmadığımı söyledim. Sonra o ısrarlara devam etti, ben de ondan etkilendim İstanbul'a geldi benle tanışmaya. Tanıştık, ben de hoşlandım ondan. İstanbul'a 3. gelişinde de evlenme teklif etti, kabul ettim. Ailesiyle de konuştuk telefonda.
Evlilik hazırlığı yapıyoruz falan, bu başladığımızdan beri birkaç kez ufacık bir tartışmada bitti dedi. Ben de tamam dedim bitirdik, sonra ben sensiz yapamam vs.. barıştık hep. En son geçen gün saçma sapan bir konu yüzünden tartıştık, bitti dedi. Bi ton laf saydı, ne halin varsa gör, git bilmem ne. Sonra da pişman oldu dil döktü bi ton. Ben bu kez çok kararsızım. En ufak şeyde böyle bitti dşyecekse işimiz var.
Hiç güvenim kalmadı artık ama beni sevdiğini biliyorum. Bir dediğimi iki etmiyor. Yine de bu şekilde yürür mü bilmiyorum. İkinci kez pişman olmak istemiyorum

