merhaba, forumda yeniyim. Bir şey paylaşmak istiyorum. 22 yasındayım, erkek arkadaşım 24 yaşında. 2,5 senedir birlikteyiz, çıkmaya basladıktan 6 ay sonra biz evlenicez demeye başladık ve o yolda ilerliyoruz. Ara sıra tartışsak da ilişkimiz iyi gidiyor. Ailesi, teyzesi, vb herkes beni tanıyor, onlarda da kalmışlığım var, hatta annesi bana gelinim diyor şimdiden. Benim annem-babam hariç teyzelerimin hepsi biliyor, tanıştırdım. Annem bu konularda pek konuşmayı sevmez.
Her neyse konuya geleyim. Beraber kaldığımızda cinsellik olarak bazı seyler yasadık evet ama o olayı yapmadık cok istesekte hep tuttuk kendimizi. Yaşadığımız şeyler çok masum şeyler oldu aşkın etkisiyle. O da beni hiç bir zaman zorlamadı bu konuda hep rahat bıraktı. Ben seninle evlenmek istiyorum, pişman olmanı istemiyorum, 5 sene sonra da evlensek 5 sene beklerim seni der hep. Ama bi erkek olarak beni arzuladığını da belirtir zaman zaman. Daha önce ikimizde hiç cinsel deneyim yaşamadık bu arada.
Ben de hep evlenmeden asla yapmam derdim ama son zamanlarda şöyle düşünmeye basladım: Ben dogru kişiyi bulduguma inanıyorum, evlenmeyi beklememe ne gerek var? 5 yıl sonra evlendiğimde keşke daha önceden yapsaymışız, o günlerin tadını çıkarsaymışız diye düşünmek istemiyorum. Son olarak, allah korusun ama diyelimki ayrıldık, neden yaptım diye pişman olmam gibi geliyo, çünkü beni gerçekten seven ve mutlu eden biriyle ve tamamen kendi isteğimle yapmış olucam.
Yanlış mı düşünüyorum acaba?