Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
kızlar öyle şeyler yaşadımki kv kp görümcelerim öyle şeyler yaşattılarki bir deri bir kemik kaldım geçen sene yaşadım en ağırıydı aslında evlendiyim günden beri vardı sorunlar ama geçen sene yaşadıklarım en ağırıydı..açmak istemiyorum açtığım zaman biliyorum yine fenalaşıcam ,neyse şuan onlardan nefret ediyorum yüzlerini bile görmeye tahammülüm yok.. hele o kv allahından bulsun diyorum ..bu bir sene zarfında eşimin hatrı için bir iki defa telefonda bir defada yüz yüze görüştüm ..aslında okadar safımki hiç görüşmemem gerekiyor bu insanlarla ama her görüştükten sonra sinir krizi geçiriyorum bu yüzden ...neyse asıl konum şuan 33 haftalık gebeyim ve bu insanlar birkere bile beni arayıp sormadılar tehlikeli bir hamileliyim var... çocuğum şuan doğum kanalına girmiş durumda ve ben kalkıp bir iş dahi yapamıyorum...ne varsa eşim yapıyor işimi, annemlerde uzakta şehir dışında kv yakın ne aradılar ne sordular ne yardıma ihtiyacın varsa gelelim dediler ...ben onca yaşadığım şeylere rağmen yine onlarla konuştum görüştüm ama onlar yine yaptılar yapacaklarını ...benim asıl zoruma giden eşimin bunları görmemesi ve en ufak bir bahanede hadi gidelim gitmemeiz gerekiyor annem babam diyor gidicem diyor... ben gelmiyorum deyince tamam sen gelme ben giderim diyor ve gidiyor ..görmüyor hiçbirşeyi görmüyor okadar safki ondanda nefret ediyorum bu yüzden, deliricem çıldırmak üzereyim neden kimse beni düşünmüyor, birde eşim onların yanındayken çok farklı biri oluyor gidip geldiyi zaman da çok değişiyor ...en son yaşadığımız şey ise kimse beni arayıp sormadığı için kaynım küçük bir operasyon geçirmiş bende aramadım ,ve eşimin gitmesinide istemedim bu yüzden büyük bir tartışma yaşadık şuanda konuşmuyoruz sizce kızlar eşim gidip gelsinmi birde benim gitmemem doğru değilmi ..yani eşimi tek yollamam doğrumu bunu öğrenmek istiyorum
kızlar ayrıntıya girmek istemiyorum ama ..yaşadıklarımı özetlim size.. biliyorum merak ettiniz... şuan rahatsız olduğum için fenelaşıyorum özet geçim ..şimdi geçen sene ben iki aylık hamileydim canım meyve istedi... eşimde bana hmen alıp geliyorum dedi arabasına bindi ve gitti ...kaza yapmış yoğun bakıma alındı yaşayıp yaşamayacağı belli değildi ...vede kyvaldemlerde bana senin yüzünden oğlum kaza geçirdi canın nasıl meyve ister senin deyip etmediyi laf küfür kalmadı ..veben üzüntüden bebeğimi düşürdüm...allah,ıma şükürler olsunki eşim kurtuldu ..uzun anlatmak istemiyorum üstten geçiyorum sonradan onlar yaptıklarının yanlış olduğunu anladılar... eşimde gereken cevabınada sonradan onlarla konuşup verdi ...ama ben oanda sadece eşime odaklanıp eşime üzülüp ağladığım için oan yaptıklarını umursamıyordum sadece eşimin yaşaması için dua ediyordum çünkü benim için en önemlisi eşimdi oanda ...ama işte şimdi onların yaptıkları aklıma geliyor ve çıldırıyorum veben biliyorumki eşime birşey olduğu zaman onlar benim yanımda değiller...
kızlar öyle şeyler yaşadımki kv kp görümcelerim öyle şeyler yaşattılarki bir deri bir kemik kaldım geçen sene yaşadım en ağırıydı aslında evlendiyim günden beri vardı sorunlar ama geçen sene yaşadıklarım en ağırıydı..açmak istemiyorum açtığım zaman biliyorum yine fenalaşıcam ,neyse şuan onlardan nefret ediyorum yüzlerini bile görmeye tahammülüm yok.. hele o kv allahından bulsun diyorum ..bu bir sene zarfında eşimin hatrı için bir iki defa telefonda bir defada yüz yüze görüştüm ..aslında okadar safımki hiç görüşmemem gerekiyor bu insanlarla ama her görüştükten sonra sinir krizi geçiriyorum bu yüzden ...neyse asıl konum şuan 33 haftalık gebeyim ve bu insanlar birkere bile beni arayıp sormadılar tehlikeli bir hamileliyim var... çocuğum şuan doğum kanalına girmiş durumda ve ben kalkıp bir iş dahi yapamıyorum...ne varsa eşim yapıyor işimi, annemlerde uzakta şehir dışında kv yakın ne aradılar ne sordular ne yardıma ihtiyacın varsa gelelim dediler ...ben onca yaşadığım şeylere rağmen yine onlarla konuştum görüştüm ama onlar yine yaptılar yapacaklarını ...benim asıl zoruma giden eşimin bunları görmemesi ve en ufak bir bahanede hadi gidelim gitmemeiz gerekiyor annem babam diyor gidicem diyor... ben gelmiyorum deyince tamam sen gelme ben giderim diyor ve gidiyor ..görmüyor hiçbirşeyi görmüyor okadar safki ondanda nefret ediyorum bu yüzden, deliricem çıldırmak üzereyim neden kimse beni düşünmüyor, birde eşim onların yanındayken çok farklı biri oluyor gidip geldiyi zaman da çok değişiyor ...en son yaşadığımız şey ise kimse beni arayıp sormadığı için kaynım küçük bir operasyon geçirmiş bende aramadım ,ve eşimin gitmesinide istemedim bu yüzden büyük bir tartışma yaşadık şuanda konuşmuyoruz sizce kızlar eşim gidip gelsinmi birde benim gitmemem doğru değilmi ..yani eşimi tek yollamam doğrumu bunu öğrenmek istiyorum
sen de diyorsun,eşimin yaşayıp yaşamayacağı belli değildi.evladına üzülüp,canı yanan bir annenin acısıyla söylediklerini unutman lazım
düşünsene sen yaptığın düşüğün acısını yaşıyorsun,kaynanan yetişkin evladının öleceğini düşünmüş![]()
ne diyosunuzya ne düşüyün acısını yaşicam eşime üzülüyordum eşime okadar üzülüp ağlıyodumki bebeyimi kaybettim
kızlar ayrıntıya girmek istemiyorum ama ..yaşadıklarımı özetlim size.. biliyorum merak ettiniz... şuan rahatsız olduğum için fenelaşıyorum özet geçim ..şimdi geçen sene ben iki aylık hamileydim canım meyve istedi... eşimde bana hmen alıp geliyorum dedi arabasına bindi ve gitti ...kaza yapmış yoğun bakıma alındı yaşayıp yaşamayacağı belli değildi ...vede kyvaldemlerde bana senin yüzünden oğlum kaza geçirdi canın nasıl meyve ister senin deyip etmediyi laf küfür kalmadı ..veben üzüntüden bebeğimi düşürdüm...allah,ıma şükürler olsunki eşim kurtuldu ..uzun anlatmak istemiyorum üstten geçiyorum sonradan onlar yaptıklarının yanlış olduğunu anladılar... eşimde gereken cevabınada sonradan onlarla konuşup verdi ...ama ben oanda sadece eşime odaklanıp eşime üzülüp ağladığım için oan yaptıklarını umursamıyordum sadece eşimin yaşaması için dua ediyordum çünkü benim için en önemlisi eşimdi oanda ...ama işte şimdi onların yaptıkları aklıma geliyor ve çıldırıyorum veben biliyorumki eşime birşey olduğu zaman onlar benim yanımda değiller...
sen de diyorsun,eşimin yaşayıp yaşamayacağı belli değildi.evladına üzülüp,canı yanan bir annenin acısıyla söylediklerini unutman lazım
düşünsene sen yaptığın düşüğün acısını yaşıyorsun,kaynanan yetişkin evladının öleceğini düşünmüş![]()
ne diyosunuzya ne düşüyün acısını yaşicam eşime üzülüyordum eşime okadar üzülüp ağlıyodumki bebeyimi kaybettim
yemin ediyorum yazdıklarınız şuan ellerimi titretti ve yazamıyorum bile ..şimdi yaptığım düşüğün acısınımı yaşıyorum ...veya yaşadım... zerre kadar umrumda değildi...benim yazdıklarımı okumadın galiba ben eşimin derdine düşmüş ağlıyorum onlar ise oğullarını bırakmış benimle uğraşıyorlardı ..onun evladı benim neyim peki eşim için okadar çok üzüldümki bebeğimi düşürdüm demek istiyorum ..yani eşim için yaşadığım acığyı dile getirmek için söylüyorum bunu...işte bu yüzden ayrıntıya girmek istemedim konumda
tamam öyle olsun,sen eşine o kadar üzülüp çocuğunu düşürmüşsün,annesinin oğluna üzülüp o lafları söylediğini neden kabullenmiyorsun.üstelik hatalarını anlamış insanlar
baybi egeme kızma yanlıs anladın sanırım..o demek istemiş ki oğlu yoğun bakımda olan bir anne üzülmez mi..???sen düşük yaptın bak sende üzüldün anlamınmda demek istemiş..
kardeşim ben kimseyi suçlamadım neyi kabullenicem ya...annesi tabiki üzülür ama beni suçlama hakkına sahip değil...olafları kabullen demişsin neden kabulleneyim o laflarını
öncelikle biraz sakin olur musun? hamilesin,bebeğini düşün ve sakinleş..sonra da yazılanları tekrar oku..kimse sana kötü niyetli birşey yazmıyor..evet hakkısın,yaşadığın şeyler çok zor ama bu böyle gitmez deniliyor..sen de anne olacaksın,kalbini kinle nefretle doldurma deniliyor..evet sen gitme istemiyorsan ama eşine engel olma deniliyor..ne dememzi istersin?seni daha da öfkelendirecek,iyice düşman edecek şeyler mi söyleyelim? ama bu inan doğru olmaz.çünkü bahsettiğimiz insan eşinin annesi..
farkındayım çot üzgün ve hırslısın ama bunu sana yardımcı olmaya çalışan insanlardan çıkarmamalısın..gerçekten kimse suçlamadı seni.
ben üzüldüm ama ben kimseyi suçlamadım