• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

çok konuşuyorum

Değilsiniz belkide bipolarsınız bilmiyorum
Bipolar olanlar
Bahar döneminde atak yaşarlar aşırı dışa dönük çok konuşan yerinde duramayan insanlara dönüşürler
Alkıma bu geldi direkt
Eğer böyle birşeyse bir uzmanın değerlendirmesinde zarar olmaz
Aslında bu dönemler de çok konuşuyorum dikkate alıp doktora gideceğim
Çocukken dinlenilmemiş olabilir misiniz?
Bu da büyük bir ihtimal olabilir
5 yaşında kızım var konuşsun diye dil terapi dersi bile alıyor bana diyorlar ki sen bu kadar konuskansin ama kızın sessiz
Ben de kızımı dinliyorum ama bazen dinlemiyor da olabilir miyim bilemedim şimdi
 
bipolara değilim hanımlar kendimi tanıyorum. ama çocukken çok utangaç bir yapım vardı. çok konuşan bir tip değildim. büyünce de o dönemin acısını çıkartıyor gibiyim. ama şu var, elbetteki kendimi ifade edebilirim konuşabilirim, beni seven insanlardan olumsuz bir şey duymadım ama hayat içindeki gözlemim cidden insanlar çok konuşanlardan dolayı yoruluyorlar. bu konuda hani sessiz olayım demiyorum ama uzatmamaya çalışacagım
 
hanımlar merhaba. aslında sürekli konuşuyorum habire konuşuyorum diyemem. genelde susmasını da bilen biriyim ama bazen biriyle konuşmaya başladıgım anda hele de beni dinleyecek biriyse birden bi başlıyorum konuşmaya kendimi zapt edemiyorum. mantıksız konuşmam genelde. kendimi iyi ifade ederim ama sanki bazen uzatıyorum gibi geliyor. konuştugum anda kendi kendime ne kadar da konuşmaya ihtiyacım varmış diyorum. rahatlıyorum. ama açıkçası neden kendimi bu kadar çok ifade etmek istiyorum ki. bu çok hoşuma gitmiyor. yani sanki güçsüzmüşüm gibi hissediyorum kendimi çok fazla açınca. eskiden sanki bu kadar değildi. sanırım dönemsel olarak biraz daha yalnız kaldıgım bir dönem yasıyorum ondan olabilir . ama bi yandan hatırlamaya çalışıyorum sanki ben çevrem çok kalabalık olsa da çok konuşuyordum ya :KK70: valla , napıcam ben.
Burç? İkizler mi
 
hanımlar merhaba. aslında sürekli konuşuyorum habire konuşuyorum diyemem. genelde susmasını da bilen biriyim ama bazen biriyle konuşmaya başladıgım anda hele de beni dinleyecek biriyse birden bi başlıyorum konuşmaya kendimi zapt edemiyorum. mantıksız konuşmam genelde. kendimi iyi ifade ederim ama sanki bazen uzatıyorum gibi geliyor. konuştugum anda kendi kendime ne kadar da konuşmaya ihtiyacım varmış diyorum. rahatlıyorum. ama açıkçası neden kendimi bu kadar çok ifade etmek istiyorum ki. bu çok hoşuma gitmiyor. yani sanki güçsüzmüşüm gibi hissediyorum kendimi çok fazla açınca. eskiden sanki bu kadar değildi. sanırım dönemsel olarak biraz daha yalnız kaldıgım bir dönem yasıyorum ondan olabilir . ama bi yandan hatırlamaya çalışıyorum sanki ben çevrem çok kalabalık olsa da çok konuşuyordum ya :KK70: valla , napıcam ben.
Özelinizi ve başkalarının özelini ortaya dökmediğiniz sürece sorun yok bence
 
Back
X