Merhabalar yaşıtlarım ve ablalarım sizden akıl almak istiyorum
Ben 26 eşim 27 yaşında ve 1 yıl 4 aydır evliyiz
Çok mutlu bir evliliğim ve benim mutluluğum için uğraşan bir eşim var tek bir konu dışında sıkıntımız yok
Eşim Seferihisarlı İzmir merkez de oturuyoruz Seferihisarda bahçeleri var kış bahar dönemlerinde bahçe işleri var yazın yok sadece pazar günleri eşim gitmek zorunda iş olduğunda ve ben bu durumu kabullenemedim bahçeyi sevmiyorum oldum olası yani yapım bu Allah’ta beni böyle sınadı işte benim zoruma gidiyor her normal aile gibi eşimle bir pazarı var ve onunla başbaşa karı koca vakit geçirmek istiyorum ona da üzülüyorum bütün hafta çalışıyor hafta sonu bile gitmek zorunda kalıyor diye normalde beni de illa yanında götürüyor bensiz hiç birşey yapmak istemez herşey için böyle bu aralar hafta sonu kursum var çalışmak istediğim için kursa gidiyorum acaba ben mi çok büyütüyorum evdeyim boş boş kendimi mi dolduruyorum zaten biraz böyle bir tipim bende insan kendini bilir yalan yok eşimle bugün de akşam 9 da anca gelebildi ekstra bir iş çıkmış son dk geç geldiği için hiç gelmeseydin diyerek kavgayı başlattım sonra çok vicdan azabı çektim benimle kavga bile etmedi çünkü herneyse eğer çalışırsam böyle şeyleri kafama takmaz mıyım acaba çok merak ediyorum ve ben haklı mıyım haksız mıyım
Kusura bakmayın bu da dert mi dicek kadar zor durumda olan insanlar var biliyorum ama psikolojik olarak kendimi kötü hissediyorum hatta psikoloğa bile gitmeyi düşünüyorum sorun bende ise düzelmek istiyorum bu 1 yıl içinde 2 kere bebeğim karnımda öldü bu yüzden de çok etkilendim belki bunlar bile etken olabilir çok teşekkür ederim okuyup cevap atacaklara şimdiden
Ben 26 eşim 27 yaşında ve 1 yıl 4 aydır evliyiz
Çok mutlu bir evliliğim ve benim mutluluğum için uğraşan bir eşim var tek bir konu dışında sıkıntımız yok
Eşim Seferihisarlı İzmir merkez de oturuyoruz Seferihisarda bahçeleri var kış bahar dönemlerinde bahçe işleri var yazın yok sadece pazar günleri eşim gitmek zorunda iş olduğunda ve ben bu durumu kabullenemedim bahçeyi sevmiyorum oldum olası yani yapım bu Allah’ta beni böyle sınadı işte benim zoruma gidiyor her normal aile gibi eşimle bir pazarı var ve onunla başbaşa karı koca vakit geçirmek istiyorum ona da üzülüyorum bütün hafta çalışıyor hafta sonu bile gitmek zorunda kalıyor diye normalde beni de illa yanında götürüyor bensiz hiç birşey yapmak istemez herşey için böyle bu aralar hafta sonu kursum var çalışmak istediğim için kursa gidiyorum acaba ben mi çok büyütüyorum evdeyim boş boş kendimi mi dolduruyorum zaten biraz böyle bir tipim bende insan kendini bilir yalan yok eşimle bugün de akşam 9 da anca gelebildi ekstra bir iş çıkmış son dk geç geldiği için hiç gelmeseydin diyerek kavgayı başlattım sonra çok vicdan azabı çektim benimle kavga bile etmedi çünkü herneyse eğer çalışırsam böyle şeyleri kafama takmaz mıyım acaba çok merak ediyorum ve ben haklı mıyım haksız mıyım
Kusura bakmayın bu da dert mi dicek kadar zor durumda olan insanlar var biliyorum ama psikolojik olarak kendimi kötü hissediyorum hatta psikoloğa bile gitmeyi düşünüyorum sorun bende ise düzelmek istiyorum bu 1 yıl içinde 2 kere bebeğim karnımda öldü bu yüzden de çok etkilendim belki bunlar bile etken olabilir çok teşekkür ederim okuyup cevap atacaklara şimdiden
