- Konu Sahibi agresifkiz
-
- #1
o 30 ben 28. internet üzerinden tanışmıştık ama 1 sene olduNasıl tanıştınız yaşlar kaç ?
evet uzak mesafe olayında zorlanıyorum ama karşımdakine çok değer veriyorum çok seviyorum bu yüzden işin içinden çıkamıyorum sanırım. bitirmeyi denedik daha önce olmadı yapamadıkSizin formatınıza uymuyor demek ki. Yapacak bir şey yok. Bitirip, sıradakine bakacaksınız.
Uzak mesafe ilişkisi zordur fazla fedakarlık ister. Bu boşlukları çok fazla yaşarsınız.o 30 ben 28. internet üzerinden tanışmıştık ama 1 sene oldu
Yaşıyorum da zaten. Canım sıkkınken yanımda istiyorum. iş çıkışı bir yerlere gitmek istiyorum. Onun canı sıkkınken yorgunken yanında olmak istiyorum. Ama olmuyor. Ona söyleniyorum haliyle bazen o da üzülüyor haliyle.Uzak mesafe ilişkisi zordur fazla fedakarlık ister. Bu boşlukları çok fazla yaşarsınız.
Evlilik istemiyorsunuz, o halde bu kişiyle uzunca bir süre sevgili olarak kalmak istiyorsunuz. Ancak uzaktasınız. Yan yana gelince sevgi ve ilgisinden memnunsunuz ama uzaktayken mesleği gereği de, pek sık görüşemiyorsunuz.Uzak mesafeden ilişki yürütmek durumundayım şu an. 1-2 hafta oldu beraber vakit geçireli. Her şey yan yanayken o kadar güzel masal gibi ki... Ama şu an her şeye takasım var. İlgisizliğine, hastayım diye arayıp sormamasına, beraberken olduğu gibi romantik olmamasına daha bir sürü. Aslında prenses sendromunda olan kızlar gibi değilim ama böyle şeyler için onunla uğraşınca kendimi böyle hissetmeye başlıyorum ve aşırı rahatsız hissediyorum. Kendisi askeri personel ve çok yoğun. Hele şu dönem aşırı yoğun birde sanki ben bunaltıyormuşum gibi geliyor. Suçluluk duyuyorum. Ama kendimi de düşünmem gerek mutlu olmak istiyorum. Sorgularken buluyorum bazen kendimi nereye kadar böyle uzaktan ilişki yürüteceğiz çocuk değiliz ama evlilik düşüncem yok 1-2 sene kadar daha. Ama insan yanında olsun istiyor sürekli görmek vakit geçirmek istiyor, özlüyor. Of bilemiyorum çok bunaldım böyle ilişki yürüten var mı ne yaptınız ne yapıyorsunuz ne yapacağım
Evlilik istemiyorsunuz, o halde bu kişiyle uzunca bir süre sevgili olarak kalmak istiyorsunuz. Ancak uzaktasınız. Yan yana gelince sevgi ve ilgisinden memnunsunuz ama uzaktayken mesleği gereği de, pek sık görüşemiyorsunuz.
Askeri personellerin mesleği bu maalesef. Yani istese de telefonla ilgilenemez mesai saatlerinde.
O yüzden beklentileriniz uyuşmuyor. Bir süre sonra beyefendi de bunalabilir “ elimden geleni yapıyorum napayım” diye.
Sizin yapınızda olan birisi uzak mesafe ilişkisi yürütmeye uygun değil. Ya durumu kabulleneceksiniz ya da ayrılacaksınız. Çünkü anladığım kadarıyla adam kasıtlı olarak veya sevgisizlikten dolayı sizinle ilgilenmiyor değil. İşleri yoğun diye telefona çok bakamıyor. E işini de değiştiremeyeceğine göre…
Yürüttük evlendik. Onunla konusmak yerine uyusaydim keske diyorum simdi
Cok zor uzaktan malesef evlilige kadar sabretmek zorundasiniz sonra istediginiz kadar yaninizda olur.
Bizde cok ayrildik olmadi tekrar baristik hep. Mutlu aninizda, mutsuz aninizda yaninizda olmamasi cok kötü ama sabir.Şunu okuyunca içim sıcacık oldu mesela :)
Denedik ayrılmayı zaten yapamadık. Bir şekilde yürütüyoruz şu an biraz o biraz ben alttan alarak. Bir araya gelince her şey çok güzel zaten. Dilerim evliliğe kadar sürdürebiliriz bizde bu şekilde.
Mutluluğunuz daim olsun sizin de :)
Uzak mesafe ilişkilerinin karşılıklı gerçek sevgi ve saygı olmadan yürümesi yüzde 0.Uzak mesafeden ilişki yürütmek durumundayım şu an. 1-2 hafta oldu beraber vakit geçireli. Her şey yan yanayken o kadar güzel masal gibi ki... Ama şu an her şeye takasım var. İlgisizliğine, hastayım diye arayıp sormamasına, beraberken olduğu gibi romantik olmamasına daha bir sürü. Aslında prenses sendromunda olan kızlar gibi değilim ama böyle şeyler için onunla uğraşınca kendimi böyle hissetmeye başlıyorum ve aşırı rahatsız hissediyorum. Kendisi askeri personel ve çok yoğun. Hele şu dönem aşırı yoğun birde sanki ben bunaltıyormuşum gibi geliyor. Suçluluk duyuyorum. Ama kendimi de düşünmem gerek mutlu olmak istiyorum. Sorgularken buluyorum bazen kendimi nereye kadar böyle uzaktan ilişki yürüteceğiz çocuk değiliz ama evlilik düşüncem yok 1-2 sene kadar daha. Ama insan yanında olsun istiyor sürekli görmek vakit geçirmek istiyor, özlüyor. Of bilemiyorum çok bunaldım böyle ilişki yürüten var mı ne yaptınız ne yapıyorsunuz ne yapacağım
Hayatını, her anını ona endekslemişsin gibi geldi bana.Uzak mesafeden ilişki yürütmek durumundayım şu an. 1-2 hafta oldu beraber vakit geçireli. Her şey yan yanayken o kadar güzel masal gibi ki... Ama şu an her şeye takasım var. İlgisizliğine, hastayım diye arayıp sormamasına, beraberken olduğu gibi romantik olmamasına daha bir sürü. Aslında prenses sendromunda olan kızlar gibi değilim ama böyle şeyler için onunla uğraşınca kendimi böyle hissetmeye başlıyorum ve aşırı rahatsız hissediyorum. Kendisi askeri personel ve çok yoğun. Hele şu dönem aşırı yoğun birde sanki ben bunaltıyormuşum gibi geliyor. Suçluluk duyuyorum. Ama kendimi de düşünmem gerek mutlu olmak istiyorum. Sorgularken buluyorum bazen kendimi nereye kadar böyle uzaktan ilişki yürüteceğiz çocuk değiliz ama evlilik düşüncem yok 1-2 sene kadar daha. Ama insan yanında olsun istiyor sürekli görmek vakit geçirmek istiyor, özlüyor. Of bilemiyorum çok bunaldım böyle ilişki yürüten var mı ne yaptınız ne yapıyorsunuz ne yapacağım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?