Çok mutsuzum, kafam çok karışık

ablan doğru söylemiş.

ne iş yapıyorsunuz tam olarak anlamadım ama topuk sesine vs takılmanız ilginç geldi.
Asistanlik yapiyorum. Ilginc ama tam kafamin dibinde ve 2 dk arayla..ya surekli tam dibimden birileri gecip gidiyor.
 
Ailen ne diyor ?

Işin rahat mı ?

Parası Güzel mi ?


Aileme daha acmadim. Bir tek ablama actim o da zaten belirttigim gibi mutsuzsan cik ama para biriktir bence dedi..Ve cikip baska bir iste magaza gibi calismak aptallik geliyor ona..Ama ben cikmak istiyorum ailemin tepkisini kestiremiyorum. Bir sey demicekler ama psikolojik baski ile yaptigimi aptallik olarak gorucekler
 
Aileme daha acmadim. Bir tek ablama actim o da zaten belirttigim gibi mutsuzsan cik ama para biriktir bence dedi..Ve cikip baska bir iste magaza gibi calismak aptallik geliyor ona..Ama ben cikmak istiyorum ailemin tepkisini kestiremiyorum. Bir sey demicekler ama psikolojik baski ile yaptigimi aptallik olarak gorucekler
Çıkıp ünv Sınavına mı hazırlanacaksın yoksa dgs falan mj ?
 
Hiçbişey insanın sağlığından mühim değildir, buna ruh sağlığı da dahil.
Direk ayrılın, daha iyisini bulursunuz umarım.
 
Nerede, hangi pozisyonda çalışırsanız çalışın ilk başladığınızda en tecrübesiz siz olacaksınız. Önce bu özgüvensizliği aşmaya çalışın. Yoksa hiç bir iş sizi memnun etmez.
 
Öncelikle herkese merhaba..
Bu aralar kafam o kadar karışık ki..sanırım şu ana kadar hayatımın en mutsuz en üzgün günlerini geçiriyorum ve geçmek bilmiyor. Sorun şöyle ki.. ben mezun oldum üniden 2 yıllık sağlık okumustum. Çok şükür başarı ile bitirdim. Okulun bitmesine yakın, okuduğum okuldan iş teklifi geldi. Ben de o sıralar o kadar bunalmıştım ki evde duramıyordıö durdukça aklıma eski sevgilim geliyordu. O anki hevesle kabul ettim. Tabii öyle daimi kalacağım iş değildi. Okulumu geliştirmek, iyi bir yerlere gelmek istiyordum. O yıl geçirdiğim sorunlar sebebi ile ara vermiştim.İşe başladım her şey güzeldi ilk başlarda, tabii sürekli statüsü yüksek hep eğitim üzerine düşen benden en az 20 yaş büyük insanlarla çalıştıkça yetersizlik duygusu oluşmaya, kendimi sürekli küçük görmeye başladım ve bu durum beni mutsuz ediyordu günden güne...Derken odada çalışıyorken beni odanın dışına aldılar. Bit kadar bölme yapıp katın ortasıma koydular.. fakat ben yapamıyorum artık burada, sürekli bir gürültü, topuk sesleri.. öğrenciler bazen geliyor ya da sürekli bana gelip şu nerde şunun odaso nerde odasında mı vs sorular sormalar.Kat böyle çok büyük olmadığı için sesler insanın dikkatini çekecek düzeyde.Birisi odasından çıkar topuk sesleri.. diğer odadan muhabbetler..Ve bölme uzunluk bakımından o kadar kısa ki..160 üzeri kim varsa önümden geçtiği zaman yukarıdan görüyor ve dikkatim dağılıyor. Ve en kötüsü çalıştığım yer çok soğuk, güneş görmüyor daracık yer..Bunu dile getirdim ama oralı bile olmadılar. Evet belki çok sudan sebepler olarak görülücek ama ben çok mutsuzum burada..Statü farkından kendimi sürekli küçük görüyorum, yaş farkından dışlanıyorum, gürültü kafamı şişiriyor ve rahat edemiyorum. 2 ay boyunca burada kalmak zorundayım paraya ihtiyacım var.Yeniden üniversite sınavına hazırlanıcam.Ama düşünüyorum aileme bakma yükümlüğüm yokkem neden ben bu mutsuzluğu kendime çektiriyorum.Çok ama çok mutsuz olmaya başladım. Nedem böyle oldu onu da anlamıyorum, sabahları işkence ile kalkıyorum..Ama napacağımı bilemiyorum..İşte boş vakitlerimde üniversite sınavına hazırlanayım diyorum ama yok olmuyor o gürültüde..ve bu durumu aileme nasıl açıcam hiç bilmiyorum. Ablama bahsettim sadece o da bana kendini geliştimiyorsa çık ama çıktıktan sonra kalkıp bir magazada ppart time bile çalışırsan aptallık edersin.. ablamın dedikleri kafamı çok karıştırdı ama 1 gün bile dayamamazkem 7 8 ay nasıl dayanıcam.Çok kafam karışık.Sizlerden akıl almak istedim.Şimdiden teşekkür ederim..

Yıllardır çalışıyorum, son 4 senemi karşımda duvar arkamda kapatılmış pencere ile spot ışıklar altında, bilgisayar ışığı ile ve full gürültüyle stresle geçiriyorum. Aynı anda çalan telefonlar da cabası. Kışın buz gibi oluyor kaç kışı hasta geçirdim, şimdi bir ton termal çamaşır vs alıyorum hasta olmamak için. Yani ortamınızı tam bilmiyorum ama şu an anlattığım kurum ülkenin en büyük bankalarından birisi öyle söyleyeyim. Hastane, banka, devlet dairesi vs hep böyle olur zaten ortamlar. Kendinize özel sıcak bir ofisinizin olması yıllar yıllar alabilir bile.
 
Bölumünuz nedir. Valla çok zor yaşadiginizin bi benzerini yasamistim. Uzerine 2. Universitemi okudum. Bu da yetmedi . Zaman böyle. 2.bölümü iyi seçin ve bence isten cikmadan sinava hazirlanmaya calisin ilk etapta aksamlari ders calismaya baslayin.
 
Nerede, hangi pozisyonda çalışırsanız çalışın ilk başladığınızda en tecrübesiz siz olacaksınız. Önce bu özgüvensizliği aşmaya çalışın. Yoksa hiç bir iş sizi memnun etmez.
Evet bu konuda haklisiniz..Ama insanin kendini oyle hissetmemesi imkansiz..Bahsettigim bu insanlarla sureklu olunca kendinizi cok bos yasiyor gibi hissediyorsunuz..Ama sirf bunun icin de cikma fikri olmadi bende..Dedigim gibi bu sadece bir etken..Birden fazla etkenin bir araya gelmesi ile oldu.
 
Bölumünuz nedir. Valla çok zor yaşadiginizin bi benzerini yasamistim. Uzerine 2. Universitemi okudum. Bu da yetmedi . Zaman böyle. 2.bölümü iyi seçin ve bence isten cikmadan sinava hazirlanmaya calisin ilk etapta aksamlari ders calismaya baslayin.
Evet, o kadar iyi anladim ki okul okumanin kiymetini.. kendi meslegimden calismiyorum ama kendi bolumumu sevememistim ztn ...Yone de okulun kiymetini anladim.
 
Back
X