Çok mutsuzum, kedilerimi vermek zorundaydım

Merhabalar.
Eşimle birlikte küçük bir yerde yaşıyoruz. Herkes birbirini tanıyor. Yaşadığımız yerde bir barınak var. Orada görevli olan veteriner ile yakınız. Sürekli dışardan kedi götürüp tedavi ettiririz. Ben sürekli hasta kedileri evimde misafir edip iyileştirip geri bırakırım.4 ay önce annesi ölmüş 2 günlük 2 yavru kedi geldi barınağa. Veteriner bize onları alırsak çok iyi olacağını fakat almazsak barınakta ölebileceklerini söyledi. Barınakta kediler genelde hasta ve tedavi altında oldukları için çabuk hastalanabilirlermiş. ben de kıyamadım ve aldım. Ama alırken, kedi sahiplenmek istemediğimi bakıp büyütüp geri getireceğimi veya sahiplendireceğimi söyledim. Ben ve eşim kedileri çok seviyoruz fakat sık sık mecburi iş seyahatlerimiz olduğu için kedi sahiplenemiyoruz. Bakacak kimsemiz de yok ve sahiplenme fikrimiz hiç olmadı sürekli evde yalnız kalırlar diye. biz de sürekli dışarıdaki kedileri besliyor iyileştiriyor gerekirse evimizde misafir ediyoruz. Bundan dolayı büyütüp geri bırakacağımı söyledim.

2 Kediye gözüm gibi baktım. Biri diğerinden daha güzel ve dikkat çekiciydi herkese göre. Ben ayırmıyordum tabi.Daha 2 günlüklerdi bana geldiklerinde. 2 saatte bir gece gündüz besleyip tuvalet yaptırıyordum.Tuvalet eğitimini kazanınca sahiplendirmek istedim. Herkes sadece güzel olan kediyi istediğini söyledi. İsteyen herkes sadece onun için yazıyordu. Ben de bu yüzden vermek istemedim. Sırf kendilerini tatmin edecekler diye. Bu ayın 20sinde 4 aylık olacaklar. Dün ikisini de ayrı ayrı kişiler istedi. Takip şartıyla sahiplendirecektim. Birini verdim. Diğerini alacak kişi bizle iletişimi kesti ve almaktan vazgeçti. Biz de bir kaç gün evde olmayacağımız için barınağa bıraktık. Oradan alıp tanıdık birilerinin bahçesine bırakacağız güvendiğimiz kişiler bunlar.
Fakat ben dünden beri berbat haldeyim. Sadece ağlıyorum. Çok bağlanmışşım çok hemde. Sadece ağlıyorum. Sahiplenme imkanım yok söylediğim gibi. Her seyahatte bizle olamazlar uzun süreli mecburi seyahat etmemiz gerekiyor. Bunun dışında ailelerden çok uzaktayız ve onların yanına gittiğimizde 2 kedi ile kimsede kalamayız. Kendi ailemin de kedisi var 2 tane. Eşimin ailesinin de müsait değil evleri. Napacağım bilmiyorum. Canımdan can gitmiş gibi hissediyorum

Başlığı ilk gördüğümde kızmıştım size, günah çıkarma konularından diye düşünmüştüm kusura bakmayın öncelikle. Siz de eşiniz de ne güzel insanlarmışsınız, kim bilir kaç canın hayatına dokunmuşsunuz. Dokunmakla da kalmamış, hayata tutunmalarına vesile olmuşsunuz. Kediciği sorumsuz davrandığınız için değil, baştan zaten bu şartla aldığınız için vermek istiyorsunuz. Bütün şartları zorlamışsınız, kendiniz sahiplenirseniz ona hak ettiği ilgi ve bakımı sağlayamayacağınızın farkındasınız ve gene onun iyiliğini düşünüyorsunuz.
Bütün bunlar çok haklı gerekçeler olsa da, yaşadığınız üzüntüyü anlıyorum. Sadece, belki başkasından duymak içinizi bir nebze rahatlatır diye yazmak istedim. Sosyal medyada çok fazla sahiplendirme sayfaları var, muhtemelen biliyorsunuzdur zaten. Şansı yaver giden canlar yuvalanıyor. Eğer denemediyseniz bir de oradan deneyin şansınızı.
Bu da çözüm olmazsa, yaşadığınız yerde herkesin birbirini tanıdığını söylemişsiniz. Kedicik için güvenli bir bahçe bulup, bakımını orada sürdürebilirsiniz belki. Siz yokken beslemeye gönüllü olacak birileri vardır diye umuyorum. Ama üzülerek söylemeliyim ki sokakla tanışmamış, ev hayatına alışmış kedilerin dışarı adapte olmaları daha zor oluyor. İç güdüleri körelmiş olduğu için.
Umuyorum şans kedicikten ve sizden yanadır da, en kısa zamanda içinize sinecek bir aile bulursunuz. Kocaman sarılıyorum size.

Şuan bu mesajı yazarken duman ve tarçına baktım yani nasıl diyim bilmiyorum asla ama asla bırakmam bırakamam yaa
Açıkçası çok üzüldüm onlar için umarım mutlu sağlıklı huzurlu olurlar

Şöyle düşünün bu kedileri sahiplenemezsiniz durumunuz müsait değil ve bunlar mutlu ailelerine kavuşacak ki başka kedilere de kalıcı evlerine gitmeden önce yardımcı olabileceğiniz alanınız ve imkanınız olsun.

Yaşları küçük henüz çok çabucak yeni yuvalarına alışacaklardır. Bir evin bir kedisi olarak sevilip, şımartılacaklar gittikleri yerde.

Baglanmamıssınız bence baglansanız asla bırakamazsınız iciniz el vermez hele barınaga hic ölüme terketmissiniz.

Sakın barınağa vermeyin barınaklar ölüm kampı . Ne eziyetlerle öldürüyorlar hayvanları . Güvenli bi bahçe yok mu

uvelda .!.:

Sakın barınağa vermeyin barınaklar ölüm kampı . Ne eziyetlerle öldürüyorlar hayvanları . Güvenli bi bahçe yok mu

Genişletmek için tıkla...

Vermis. Üstüne birde baglandım cok kötüyüm diyor akıl alır gibi degil.

uvelda .!.:

Sakın barınağa vermeyin barınaklar ölüm kampı . Ne eziyetlerle öldürüyorlar hayvanları . Güvenli bi bahçe yok mu

Genişletmek için tıkla...

Veteriner tanidikmis, sonra bahceye birakacaklarmis. Zaten kedileri cok tutmuyorlar, tedavi edip kisirlastirdiktan sonra birakiyorlar.

Nazli Altin Oran .!.:

Veteriner tanidikmis, sonra bahceye birakacaklarmis. Zaten kedileri cok tutmuyorlar, tedavi edip kisirlastirdiktan sonra birakiyorlar.

Genişletmek için tıkla...

Sağolun ben bilerek konunun devamını okumamıştım verdim falan yazar diye . Çok etkileniyorum çünkü . İçim rahatladı şimdi

4 ay boyunca evden bakılan kedi doğada yaşayabileceğini sanmıyorum arabadan kaçmayı bilmez köpekten kaçmayı bilmez keşke bahçede falan baksaydınız da en azından doğa görmeseydi minik kedi şimdi nasıl yapacak tüh ya 4 ay minicik kediye bakabilmissiniz bence bakarsınız
Bunu en son çare olarak söylüyorum bir kedi evde 5-6 gün yalnız kalabilir daha uzun sürüyor mu seyehatler ? Sürmüyorsa sahiplenin bence kış geliyor

Barinak veterineri arkadaşınız değil mi ha barınaktan iş seyehatine gidince burada kalsın demek şartıyla sahiplenebilkrsinjz

uvelda .!.:

Sakın barınağa vermeyin barınaklar ölüm kampı . Ne eziyetlerle öldürüyorlar hayvanları . Güvenli bi bahçe yok mu

Genişletmek için tıkla...

Şöyle şeyler yazarak insanları tenkit etmeyin onların da bütçeleri kisitli ellerinden geleni yapıyorlar her kediye kopege de ceplerinden harcama yapamazlar çok biliyorsanız her ay barınakların ihtiyacını karşılayın madem
Niye eziyet etsinler hayvanlara bile isteye ! Bjr suçlu varsa oralara bütçe ayirmayan belediyelerdedir. Bu kanunu çıkaran kisilerdedir. Onlar emir kulu
Ben bulunduğum ilde daha yeni bir kedi tedavi ettirdim çenesi çıkmıştı çok da güzel operasyon yaptılar ama hastane ortamı gibi ortam olduğu için kedinin gözü enfeksiyon kapmış ki olabilir onun için de ekstra damla falan kullandık geçti
Ve ben sonra bu kediyi sahiplendim
Burada personelin ne suçu var kj onların yapabilecekleri kısıtlı alanları kısıtlı
Ben de giderken zaten 15 kilo köpek maması aldım bıraktım
Yani bu kadar keskin eleştirmeden önce siz neler yapıyorsunuz?

Hepinizin yorumunu okudum tek tek cevap vermektense toplu cevap vermek istiyorum. Barınak tanıdıgım bildiğim sürekli gördüğüm bir yer haftanın 2 günü uğruyorum diğer kedilere mama bırakıyorum yardımcı oluyorum çalışanlara. Burası çok küçük bir yer. Buradaki barınaklar büyük şehirdeki barınaklar gibi değil. Hem çok güvenli hemde her hasta hayvana çok iyi bakılıyor. Daha sonra kısırlaştırılıp bırakılıyor. Çoğu bilindik tanıdık yerlere bırakılıyor. Kedim oradan alıp güvendiğim tanıdığım birine vereceğim bahçesinde yaşayacak zaten. Şuan barınakta olmasının sebebi diğer kedilere alışması için, veterineri de bu şekilde olmasının alışması için daha iyi olabileceğini söylediği için. Barınak bildiğim güvendiğim bir yer olmasa burada, barınağa bırakamazdım. Barınağa daha en son gittiğimde annesinin bırakıp gittiği 4 yavru kedi vardı 1 aylık .onları da almamı istediler fakat ben bunu acı şekilde tecrübe ettiğim için kabul edemedim. Tanıdığımız, bahçesinde kedi bakan kişileri yönlendirdim. Bir daha yavru kedi bakamam dayanamam diye. Burada Bahçelerde herkes kedi bakıyor besliyor. Benim bahçeli evim yok olsa düşünmem bunu. Ellerimle büyüttüğüm kedileri de bırakmam Sürekli yer değiştirmek zorundayım bakabileceğim bırakabileceğim kimse yok. Olsa da bu sürekli böyle devam edemez ki. Böyle bir durumda Barınağa bırakıp geri alırsınız demişsiniz. Bir kere veya iki üç kere bu yaşanacak olsa yanımdan bile ayırmam. Ama biz sürekli evde duran insanlar da değiliz. Bu kararı alma sebebim bu zaten. Sürekli bir yere bırakıp almanın onları da beni de yoracağını söyledi veteriner .Benim için kolay değil ne yaşadığımı ben bilirim. Benimle benzer durumu yaşayan birileri vardır belki bir nebze olsun içim rahatlar diye yazdım. Hepinizin yorumu için teşekkür ederim çok saygı duyuyorum söylediklerinize

Bir arkadaşınız ya da vet rica etseydiniz uzun seyahatlerde 4 günde bir gelip bakardı
Ben mama su koyup kamera takıp 4 gece bırakabiliyorum

Su pınarları otomatik mama kum kapları
Şimdi her şey çok pratik
Üstelik iki taneymiş sıkılmazlarda
Benim de emanet edeceğim kimse yok
Ama bir arkadaşım olsaydı gelip bakacak bırakırdım
Kendim de üşenmez bakarım ne olacak emanet eden olursa
Barınakta yaşamaktansa
Şimdi güvendikleri yuvadan ayrılmışlar hele barınakta olana içim parçalandı
Keşke yardım için bile almasaydınız en azından yaşadıklarında zorlu hayata adapte olmuş olurlardı

lacrimas .!.:

Başlığı ilk gördüğümde kızmıştım size, günah çıkarma konularından diye düşünmüştüm kusura bakmayın öncelikle. Siz de eşiniz de ne güzel insanlarmışsınız, kim bilir kaç canın hayatına dokunmuşsunuz. Dokunmakla da kalmamış, hayata tutunmalarına vesile olmuşsunuz. Kediciği sorumsuz davrandığınız için değil, baştan zaten bu şartla aldığınız için vermek istiyorsunuz. Bütün şartları zorlamışsınız, kendiniz sahiplenirseniz ona hak ettiği ilgi ve bakımı sağlayamayacağınızın farkındasınız ve gene onun iyiliğini düşünüyorsunuz.
Bütün bunlar çok haklı gerekçeler olsa da, yaşadığınız üzüntüyü anlıyorum. Sadece, belki başkasından duymak içinizi bir nebze rahatlatır diye yazmak istedim. Sosyal medyada çok fazla sahiplendirme sayfaları var, muhtemelen biliyorsunuzdur zaten. Şansı yaver giden canlar yuvalanıyor. Eğer denemediyseniz bir de oradan deneyin şansınızı.
Bu da çözüm olmazsa, yaşadığınız yerde herkesin birbirini tanıdığını söylemişsiniz. Kedicik için güvenli bir bahçe bulup, bakımını orada sürdürebilirsiniz belki. Siz yokken beslemeye gönüllü olacak birileri vardır diye umuyorum. Ama üzülerek söylemeliyim ki sokakla tanışmamış, ev hayatına alışmış kedilerin dışarı adapte olmaları daha zor oluyor. İç güdüleri körelmiş olduğu için.
Umuyorum şans kedicikten ve sizden yanadır da, en kısa zamanda içinize sinecek bir aile bulursunuz. Kocaman sarılıyorum size.

Genişletmek için tıkla...

O kadar içim ısındı ki yorumunuz için teşekkür ederim. Yaşadığımız yerde bizi herkes tanıdığı için insanlara ulaşmak zor olmadı. Onun dışında bildiğimiz tüm sitelere ilan verdik. 1 ini sahiplendiler sadece. O da bahsettiğim diğerinden daha güzel olan kedimdi. Erkek. Onu kabul etmemin sebebi alacak kişi direkt ikisini alamam ama eğer sahiplendirmediyseniz ikisinden birini alıp bakmak istiyorum demesiydi. Ayrım yapmadan birini istedi. Onun yazdığı esnada da bir memur bayan bize dişi olanı istediğini söyleyince hemen kabul ettik ve tanışmaya gittik yaşadığımız yerden 1 saat uzak bir mesafede oturuyordu alacak 2 kişi de. Erkek olan kediyi takip şartı ile verdik. Dişi olan kediyi vereceğimiz kadın malesef bizle ,istemiyorum bile demeden iletişimi kesti. Mecbur kedimi alıp eve döndüm. Siyah bir dişi kedi olduğu için sahiplenmeyi kimse istemedi. Bırakacağımız bahçeye daha önce 1 kedi bıraktım sokakta bulup iyileştirmiştim. 6 aylıktı. Sürekli mama desteği sağlıyorum ve görüyorum. Güvenli bir yer ve güvendiğim insanlar çok şükür. Bunun gibi bir çok kedi hayatıma dokundu. Hepsi kalbimin en içinde birini bile unutmadım.
Ben yorumunuz için ve anlayışınız için teşekkür ederim. Yargılanmadan güzelce eleştirilmek çok güzel hissettiriyor

sarahconnor .!.:

Bir arkadaşınız ya da vet rica etseydiniz uzun seyahatlerde 4 günde bir gelip bakardı
Ben mama su koyup kamera takıp 4 gece bırakabiliyorum

Su pınarları otomatik mama kum kapları
Şimdi her şey çok pratik
Üstelik iki taneymiş sıkılmazlarda
Benim de emanet edeceğim kimse yok
Ama bir arkadaşım olsaydı gelip bakacak bırakırdım
Kendim de üşenmez bakarım ne olacak emanet eden olursa
Barınakta yaşamaktansa
Şimdi güvendikleri yuvadan ayrılmışlar hele barınakta olana içim parçalandı
Keşke yardım için bile almasaydınız en azından yaşadıklarında zorlu hayata adapte olmuş olurlardı

Genişletmek için tıkla...

Haklısınız söylediklerinizi değerlendireceğim. ama yardım için bile almasaydınız demişsiniz. Bu düşünce bana yanlış geliyor. Bu kadar üzüleceğimi bilsem gene alırdım çünkü almasam orada yaşayamazlardı yeni doğmuş miniciklerdi. Barınakta 7 24 çalışan durmuyor. Yeni doğanın 2 saatte bir beslenmesi gerekiyor bırakamazdım ki genelde annesi olmayan kediler süt anne olmadan hayatta bile kalamıyor siz daha iyi bilirsiniz.