- 21 Şubat 2012
- 64
- 1
- 46
- Konu Sahibi neyzenel1963
-
- #1
'' eşimi üç kadın paylaşmak zorundayız. ben, annesi ve anneannesi'' düşüncesini hatta tabiri caizse saplantısını kafanızdan atarak işe başlamalısınız....şimdi benim de 28 yaşında bir oğlum var ve onunda anneannesi, bendeniz annesi ve hatta onu canı kadar seven ablası var... adı SEVGİdir ama farklı farklıdır...bir annenin veya anneannenin sevgisi ile bir eşin hayat arkadaşının sevgisi başka birşeydir...siz bu bakış açınızı değiştirmezseniz işiniz zor... naçizane önerim daha 13 aylık evliliğinizde bu kadar kolay pes etmeyin, güzellikle, hoşgörüyle, anlayışla ve sabırla eşinizle bir olun....mutluluk ve huzur sizinle olsun...
Keşke mutluluğun formülünü bulsa birisi.. herkes uygulasa da mutlu olsa belki matematik işlemi gibi kim yaparsa aynı sonucu verse .
Ama olmuyor işte mutluluk göreceli ve kişisel bir durum. Birini mutlu eden şey diğerini etkilemez bile öncelikle kendini mutsuzluğa otomatik olarak bağlama. Elinde olan somut şeyleri ortaya koy. Mesela şuan ayrı eve çıkmanız mümkün mü reel anlamda? Maddi durumlar, ailesinin sağlığı vs vs eğer mümkünse bunun üstüne yoğunlaş ama diyelim ki değil o zaman seni tek mutlu edecek şey ayrı evse ayrı eve çıkana kadar mutsuz bir kadın olacaksın demek. Olmaz. Bu durumda elde ne varsa onlarla bir hamur yap bakalım ne çıkacak. Yaratıcılığını kullan, dişiliğini kullan, elde ne varsa kullan işte malzeme sende.
zaten çocuk için gittiğimiz bütün doktorlar hiç bi sorun olmadığını stres altında olduğumu söylüyor.bütün bu olaylar bitmeden o evden taşınmadan istesemde çocuk yapamam zannımca tavsiyelerin için çok teşekkürlerıns sorununuza cozum bulur yuvanızı kutarırsınız ve ıns sorununuza coum bulmadan cocuk yapmassınız
eşimi 3 kadın paylaşmak zorundayız ben annesi ananesi..çok bunaldım evlerimiz aynı bahçenin içindee en başında bi eşref saatime denk gelip o evde oturmayı kabul etmemin bedelini hergün başka belalarıyla ödemek zorunda kalıyorum.herşeye karışmalarından gözetlemelerinden konuşsan evlerie gitsen onun suç olmasından yada bunları yapmasanda suç olmasından hepsinden bıktım usandım artık.
dahaa 13 ay oldu ama kendimi boşanırsam ne kadar rahatlayacağımı düşünürken buluyorum içimde eşime sevgime dair bişey kalmadı istemediğim halde 7 aydır sırf bu nedende kavga ettiğimizi bile bile o evden taşınmıyor, neymiş iş inada binmiş tükendim artık nefes alamıyorum işten çıkma zamanı gelince yinemi o eve gideceğim diye düşünmekten başıma ağrı giriyor, boşanmak istiyorum sanırım küçük yer millet ne der diye içten içe cesaret edemiyorum.
kaynanasıyla aynı evde veya altlı üstlü oturup sonra kocasını kendi evine geçmeye ikna eden arkadaşlar nasıl yaptınız?
eşimi 3 kadın paylaşmak zorundayız ben annesi ananesi..çok bunaldım evlerimiz aynı bahçenin içindee en başında bi eşref saatime denk gelip o evde oturmayı kabul etmemin bedelini hergün başka belalarıyla ödemek zorunda kalıyorum.herşeye karışmalarından gözetlemelerinden konuşsan evlerie gitsen onun suç olmasından yada bunları yapmasanda suç olmasından hepsinden bıktım usandım artık.
dahaa 13 ay oldu ama kendimi boşanırsam ne kadar rahatlayacağımı düşünürken buluyorum içimde eşime sevgime dair bişey kalmadı istemediğim halde 7 aydır sırf bu nedende kavga ettiğimizi bile bile o evden taşınmıyor, neymiş iş inada binmiş tükendim artık nefes alamıyorum işten çıkma zamanı gelince yinemi o eve gideceğim diye düşünmekten başıma ağrı giriyor, boşanmak istiyorum sanırım küçük yer millet ne der diye içten içe cesaret edemiyorum.
kaynanasıyla aynı evde veya altlı üstlü oturup sonra kocasını kendi evine geçmeye ikna eden arkadaşlar nasıl yaptınız?
biz evlendiğimizde her ikimizin de ailesinden uzak olalım, evliliğimize kimseyi karıştırmayalım diye uzakta ev tuttuk. aslında kayınvalidemlerin evlerinin çok yakınında bir evleri daha vardı. onlar da orada oturmamızı istiyorlardı. eşim, ailesinin bize çok karışacağını pazar sabahları bile habersiz kahvaltıya geleceklerini vs. söyledi. ben de hak verdim. babası da çok dominanttır. hakikaten de yediğine içtiğine evindeki eşyana bile karışır.
ama bazen pişman oluyorum...dişimizi sıkıp 2-3 yıl orada kira vermeden oturup para biriktirseydik çok daha iyi olabilirdi..
tamam evliliğimizi çok güzel oturttuk, kimseyi de karıştırmadık, ama maddi açıdan çok fazla zorlandık. bu da beni çok yordu..
eşimi 3 kadın paylaşmak zorundayız ben annesi ananesi..çok bunaldım evlerimiz aynı bahçenin içindee en başında bi eşref saatime denk gelip o evde oturmayı kabul etmemin bedelini hergün başka belalarıyla ödemek zorunda kalıyorum.herşeye karışmalarından gözetlemelerinden konuşsan evlerie gitsen onun suç olmasından yada bunları yapmasanda suç olmasından hepsinden bıktım usandım artık.
dahaa 13 ay oldu ama kendimi boşanırsam ne kadar rahatlayacağımı düşünürken buluyorum içimde eşime sevgime dair bişey kalmadı istemediğim halde 7 aydır sırf bu nedende kavga ettiğimizi bile bile o evden taşınmıyor, neymiş iş inada binmiş tükendim artık nefes alamıyorum işten çıkma zamanı gelince yinemi o eve gideceğim diye düşünmekten başıma ağrı giriyor, boşanmak istiyorum sanırım küçük yer millet ne der diye içten içe cesaret edemiyorum.
kaynanasıyla aynı evde veya altlı üstlü oturup sonra kocasını kendi evine geçmeye ikna eden arkadaşlar nasıl yaptınız?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?