- 7 Ağustos 2011
- 14.263
- 14.668
- 498
- Konu Sahibi Baharyagmuru35
-
- #1
Birkaç hafta önce okulu bıraktım şimdi ise bankacılık ve sigortacılık bölümünü okuyorum açıktan kitaplarımı herşeyimi aldım gayet memnunum halimden düzgünce ders de çalışıyorum dersler baya sıkıcı ama yine de saatlerimi kitaplara ayırıp düzgünce çalışabiliyorum o konu da hiç bi sıkıntım yok . Yani daha önce açtığım konularda çok tepki aldım diye bunu açıklama gereği duydum.
Bayramdan sonra da işe başlayacağım hem çalışıp hem okuyacağım .
Sıkıntım sürekli özlüyor olmam . İçimdekileri söylemeyi hep erteliyorum .
Sevgilimle aramız son zamanlarda süper denecek kadar iyi ama arada küçük tartışmalar oluyo ve ben bu tartışmalar olduğu için de hep söyleyeceklerimi içime atıyorum . Onu çok aşırı sevsem bile özlesem bile sürekli kavga çıkartıp gıcıklık yapıyorum .
Hep ben kavga çıkartıyorum . Sürekli o yanında bu yanında şu şurda o burda muhabbeti yapıyorum . Sürekli kızıyorum bağırıyorum .
Aslında kavga çıkartırken bile ona onu ne kadar çok sevdiğimi söylemek istiyorum . Çok garip bi ruh hali içindeyim .
Sevgilim önceeden karıştığı bi olay yüzünden 1 hafta snra cezaevine gidecek ve ben malesef evden çıkamıyorum , görüşemiyoruz
1 hafta sonra telefonda bile konuşamayacağız ama yine de benim çıkma imkanım pek olmaıdğı için görüşemiyoruz .
Ve bu durumda beni çok mutsuz ediyo . Çok özlüyorum . Çok üzülüyorum ..
Mesela gün içinde canım çok sıkılıyor . Geziyorum , arkadaşlarımla da konuşuyorum , ders çalışıyorum , internete giriyorum , tv izliyorum , müzik dinliyorum . Ama yine de canım çok sıkılıyor .
Gce yatağıma yattığımda koskoca iki kişilik yatakta kayboluyorum . Dört duvar arasında kendimi yapayalnız hissediyorum .
Biliyorum hayatta o kadar çok zorluk çeken insan var ki benim yatağıma sahip olamayan , aç açıkta kalan birsürü insan var hastalıktan kıvranan evi bile olmayan yalınayak dolaşan insanlar .. (Allah'm onlara yardım etsin inşallah ) onları düşününce kendime çok kızıyorum ama sıkıntım hiç bi şekilde geçmiyo . Kendimi ezik hissediyorum çok . ( Olduğum yerden değil )
sevdiğim kişi yanımda olmadığı için . vs..vs..
Bayramdan sonra da işe başlayacağım hem çalışıp hem okuyacağım .
Sıkıntım sürekli özlüyor olmam . İçimdekileri söylemeyi hep erteliyorum .
Sevgilimle aramız son zamanlarda süper denecek kadar iyi ama arada küçük tartışmalar oluyo ve ben bu tartışmalar olduğu için de hep söyleyeceklerimi içime atıyorum . Onu çok aşırı sevsem bile özlesem bile sürekli kavga çıkartıp gıcıklık yapıyorum .
Hep ben kavga çıkartıyorum . Sürekli o yanında bu yanında şu şurda o burda muhabbeti yapıyorum . Sürekli kızıyorum bağırıyorum .
Aslında kavga çıkartırken bile ona onu ne kadar çok sevdiğimi söylemek istiyorum . Çok garip bi ruh hali içindeyim .
Sevgilim önceeden karıştığı bi olay yüzünden 1 hafta snra cezaevine gidecek ve ben malesef evden çıkamıyorum , görüşemiyoruz
1 hafta sonra telefonda bile konuşamayacağız ama yine de benim çıkma imkanım pek olmaıdğı için görüşemiyoruz .
Ve bu durumda beni çok mutsuz ediyo . Çok özlüyorum . Çok üzülüyorum ..
Mesela gün içinde canım çok sıkılıyor . Geziyorum , arkadaşlarımla da konuşuyorum , ders çalışıyorum , internete giriyorum , tv izliyorum , müzik dinliyorum . Ama yine de canım çok sıkılıyor .
Gce yatağıma yattığımda koskoca iki kişilik yatakta kayboluyorum . Dört duvar arasında kendimi yapayalnız hissediyorum .
Biliyorum hayatta o kadar çok zorluk çeken insan var ki benim yatağıma sahip olamayan , aç açıkta kalan birsürü insan var hastalıktan kıvranan evi bile olmayan yalınayak dolaşan insanlar .. (Allah'm onlara yardım etsin inşallah ) onları düşününce kendime çok kızıyorum ama sıkıntım hiç bi şekilde geçmiyo . Kendimi ezik hissediyorum çok . ( Olduğum yerden değil )
sevdiğim kişi yanımda olmadığı için . vs..vs..