Pişman olacak hale gelmek için resmen kasmışsınız, hayatınızı daha büyük çıkmaza sokmak için yardır yardır yanlışlara koşmuşsunuz. Şöyle bir eski konularınıza üstünden baktım da;
Evlenmişsiniz, alel acele, yangından mal kaçırır gibi; tanımadan, kendinizi garantiye almadan.
Evlenip (sanırım) okulu bırakmış ve eşinizin yaşamak istediği yerde kalmışsınız. Gurbette olmayı istemeyerek, gurbette olmayı seçmişsiniz.
Sonra eşinizin ailesinin size karşı tutumlarından rahatsızlıklarınız başlamış, bu arada eşiniz de sizi kendi ailesi yanında dışlamış-ezmiş.
Tartışmalar yaşamışsınız, her tartışmanız hakaret-küfür, türlü saygısızlıklar (Yüze tükürmek gibi) içeriyor, kimisi şiddetle sonuçlanıyor.
Sadece fiziksel şiddet değil, ekonomik şiddet de uyguluyor, eve ekmek parası vb. bırakmıyor.
Bu süreçte, eski sevgiliniz de aklınızı kurcalıyor, eski sevgilinize sarıyorsunuz. (Saplantılı bir şekilde eski sevgilinizi sevdiğinizi belirtmişsiniz)
Kocamdan sıkıldım, bunaldım sevmiyorum yazdığınız birkaç konunuz var, birkaç kez boşanmayı düşündüğünüz konunuz da mevcut ve hatta "Bir gün ayrılacağımı bilerek devam ediyorum" filan da demişsiniz veee bingo:
Çocuk yapmışsınız. Zorlaya zorlaya hem de, öyle kazayla filan da değil.
Çocuk fikrini umursamayan ve size şiddet uygulayan adamdan, aylarca uğraşa uğraşa, tüp bebeğe kadar düşünüp çocuk yapmışsınız.
Sonra konularınız devam ediyor:
Hamileyim ve eşimin terbiyesizlikleri
Çok çaresizim
Bu adam düzelir mi?
Hamile kadınla kavga etti
Nasıl baba olacak?
Ayrılsam çocuk geliyor, çocuğumun babaya ihtiyacı var.
Boşanma dilekçesi verdim ama kararlı duramıyorum.
Seçimlerimden dolayı cezalandırılıyorum sanki.
10 aylık bebeğimi nasıl büyüteceğim, korkuyorum.
Boşanmış anne olmayı hiç düşünmemiştim, ne yapacağım?
Bla
Bla
Bla.
Gerçekten bunu tahmin etmediğinizi söyleyemezsiniz.
Göz göre göre yapmışsınız. Salt annelik duygusunu yaşamak için, bencilce karar verip böyle bir adamı da baba yapmış, çocuğunuzun da başını yakmışsınız. Yazık. Size çok sinirlendim.
