Çok pişmanım

33 yaşında bir kadının ailem olmadan nasıl yaşarım, nasıl kendime bakarım diye konu açması en hafif tabiriyle çok garip bir durum. Kimse anne karnında öğrenerek doğmadı ama insan yiyerek beslendiğine göre artık öğrenmiş olmanız lazım. 18 yaşında insanlar bir başlarına ülkenin öbür ucuna gidiyor okumak için. Sizin yaşınız 33 aynı ilde farklı ilçelerde nasıl yaşayacağınızı dert etmeniz gerçekten normal değil. Bu kafa yapısıyla evlenmeniz zaten düşük ihtimal ama o evliliğe yürütmeniz çok daha düşük ihtimal. İstifa edin bence bir ömür ailenizin evinden de dizinin dibinden de ayrılmayın
 
Ayrılmasın da işte ecel var. Ben çok duygusuzum galiba. Geçenlerde arkadaşımin babasinda hastalık tespit edildi, Allah sirali ölüm verirse hepimiz ailemizden böyle kötü haberler duyacağız dedim. Kendimi çok alistirdim böyle şeylere.konu sahibini bu durumda hayal bile edemiyorum
 

Bu artık bağlılık değil bağımlılık. Psikoloji okuyan arkadaşım aile bağımlılığına örnek olarak bir vaka anlatmıştı hala etkisinden çıkamadım. Kahramanmaraşta yaşayan 5 kişilik bir aile var, babalarıyla anneleri küçükken boşanmış, annelerine hastalık derecesinde bağımlılar. Dışarıdan kimseyle görüşmüyorlar konuşmuyorlar hep kendi içlerinde birlikteler. Garip tarafı 4 kardeşte üniversite mezunu eğitimli insanlar, anne heykeltraş, baba avukat. Anneleri öldükten sonra biz annemiz olmadan yaşayamayız diye 4 kardeş aynı evde intihar ediyor. Allah korusun gerçekten konu sahibini tenzih ederek söylüyorum ama bu aileye bağımlı olma halinin sonu hiç iyi bitmiyor. Bu da bir hastalık ve tedavi edilmeli
 
Konu sahibinde bende aynı tehlikeyi gördüm ama abartıyor olabiliriz. Kendisi için bir uzmanla gorusmeli. Belki de yalnız yaşamanın keyfini alınca bütün kuruntulari biter.
 
33 yaşındayım ilçe 1 saat haftasonlarim boş gidip gelebilirm aslında ama bazen işte böyle bi daralıyorum naptim diye
Offf annesinin eteğinin altından çıkamayan erkeklerin kadın modelisiniz resmen. Evlenipte kimsenin başını yakmayın bari. Yaş olmuş 33 sızlandığınız konulara bakın
 
33 yaşındayım ilçe 1 saat haftasonlarim boş gidip gelebilirm aslında ama bazen işte böyle bi daralıyorum naptim diye
O yalnızlığa alıştığınız zaman kışın gelen aileniz bile bazen göze batacaktir kendi düzenin kendi evin kendi eşyaların daha güzeli var mı yemek sorun değil öğrenirsin annen evine gitmeden doldurur gerekirse buzluğu çıkarır yersiniz ve teksiniz zaten günde 10 çeşit yemezsiniz makarna çorba ile başla gerisi gelir zaten su salcaya ne katsaniz yemek olur sıkıntı yapma ınternetten bak dene boza boza yaka yaka öğrenirsin ailene takılı kalma keyfini çıkar zaten gelip gideceksin kendini alıştır küçük değilsin
 
Hatırlıyorum o olayı, korkunçtu aynı zamanda üzücü.
Konu sahibi belki o derece olmasa bile yaşadığı durumun normal olmadığının farkında değil sanırım
 
Hatırlıyorum o olayı, korkunçtu aynı zamanda üzücü.
Konu sahibi belki o derece olmasa bile yaşadığı durumun normal olmadığının farkında değil sanırım

Aile balımlılığının kimi zaman çok kötü neticedelenebileceğini anlatmak için o üzücü olayı örnek verdim aslında. Beni çok etkilemişti. Konu sahibi bence bir şeylerin farkında ama bu noktada bir çabası yok,adım atmıyor. Bir mesajında psikolog aradığını ama bulaşmadığını yazmış. Nasıl bulamadı orası çok aklıma yatmadı gerçi
 

Diğer mesajlarda psikolog arayıp bulamadığınızı söylemişsiniz. İnternette online terapi alabileceğiniz pek çok kişi bulabilirsiniz. Terapi alamazsanız bile kendini gerçekleştirmeniz için atölyeler var, soru cevaplar var eminim kendiniz için iyi bir yatırım olur. Fatih reşit civelekoğluna bakmanızı tavsiye ederim.
 
yaş kaç ya yemekten bile anlamamak nedir
 
Yav niye psikolog bulamasın ki insan? Aramıyordur bence.
 
Camdaki kızdaki anne kız ilişkisi geldi aklıma yapmayın gözünüzü seviyim sizler birer bireysiniz ya.
 
Yav niye psikolog bulamasın ki insan? Aramıyordur bence.
Bulmuş ama iyi bı psikolog arıyor. Genelde de böyle olur. En iyisini ararken hiç bulunamaz.


Konu sahibi bı yerden başla bence. Bunca arkadaş hemfikir olmuşuz terapi konusunda. İyileşmeyen her yara daha da büyür. Çocukken kolumuz bacagimiz yaralansa hızla iyileştirdi. Büyüdük ve o yaralar kendiliğinden pek iyileşmiyor artık.....
 
Niye odası mı kırmızı değilmiş? Töbeee.

Bi de insan neye göre memnun olmaz ki. Nedir yani bunun ölçütü. Zaten fiziksel bir rahatsızlık değil bu somut somut ilerlensin. 6 ay 1 sene neyse sürmesi gerekmez mi en az? Şurda 2 senelik üye değilim henüz, her konu bu tarz hepsine hakimim.
 
Pişman olmazsınız. Gözünüzde büyüyen şeyleri (yemek, iş vb.) yaptıkça cesaretiniz daha fazla gelir. Herkes ilk kez evden ayrıldığında bir parça buruk hisseder sonra alışır. Aileniz sizi çok mu nazlı yetiştirdi? Yani her işini onlar mı yaptı bugüne kadar? Sanki sorumluluk almadığınız için cesaretiniz yok gibi geliyor. Ya da size "yapamazsın" gibi şeyler çok söylendiği için doğal olarak özgüveninizi kaybettiniz.
 
Pardon ama oha artık ya. İlk okuduğumda 20 lerin başında üniversiteyi de ailesinin yanında okumuş herhalde ilk kez ev idare edecek , geç kalmış ama öğrenir gencecik kız yazııık dedim sonra bı baktım 34 yaşında kadınmış terapi ve tedavi tavsiye eden oldu mu? Olmadıysa acil tavsiye ederim
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…