- 7 Ocak 2016
- 10.351
- 49.950
- 598
Ayrılmasın da işte ecel var. Ben çok duygusuzum galiba. Geçenlerde arkadaşımin babasinda hastalık tespit edildi, Allah sirali ölüm verirse hepimiz ailemizden böyle kötü haberler duyacağız dedim. Kendimi çok alistirdim böyle şeylere.konu sahibini bu durumda hayal bile edemiyorum33 yaşında bir kadının ailem olmadan nasıl yaşarım, nasıl kendime bakarım diye konu açması en hafif tabiriyle çok garip bir durum. Kimse anne karnında öğrenerek doğmadı ama insan yiyerek beslendiğine göre artık öğrenmiş olmanız lazım. 18 yaşında insanlar bir başlarına ülkenin öbür ucuna gidiyor okumak için. Sizin yaşınız 33 aynı ilde farklı ilçelerde nasıl yaşayacağınızı dert etmeniz gerçekten normal değil. Bu kafa yapısıyla evlenmeniz zaten düşük ihtimal ama o evliliğe yürütmeniz çok daha düşük ihtimal. İstifa edin bence bir ömür ailenizin evinden de dizinin dibinden de ayrılmayın
Ayrılmasın da işte ecel var. Ben çok duygusuzum galiba. Geçenlerde arkadaşımin babasinda hastalık tespit edildi, Allah sirali ölüm verirse hepimiz ailemizden böyle kötü haberler duyacağız dedim. Kendimi çok alistirdim böyle şeylere.konu sahibini bu durumda hayal bile edemiyorum
Konu sahibinde bende aynı tehlikeyi gördüm ama abartıyor olabiliriz. Kendisi için bir uzmanla gorusmeli. Belki de yalnız yaşamanın keyfini alınca bütün kuruntulari biter.Bu artık bağlılık değil bağımlılık. Psikoloji okuyan arkadaşım aile bağımlılığına örnek olarak bir vaka anlatmıştı hala etkisinden çıkamadım. Kahramanmaraşta yaşayan 5 kişilik bir aile var, babalarıyla anneleri küçükken boşanmış, annelerine hastalık derecesinde bağımlılar. Dışarıdan kimseyle görüşmüyorlar konuşmuyorlar hep kendi içlerinde birlikteler. Garip tarafı 4 kardeşte üniversite mezunu eğitimli insanlar, anne heykeltraş, baba avukat. Anneleri öldükten sonra biz annemiz olmadan yaşayamayız diye 4 kardeş aynı evde intihar ediyor. Allah korusun gerçekten konu sahibini tenzih ederek söylüyorum ama bu aileye bağımlı olma halinin sonu hiç iyi bitmiyor. Bu da bir hastalık ve tedavi edilmeli
Offf annesinin eteğinin altından çıkamayan erkeklerin kadın modelisiniz resmen. Evlenipte kimsenin başını yakmayın bari. Yaş olmuş 33 sızlandığınız konulara bakın33 yaşındayım ilçe 1 saat haftasonlarim boş gidip gelebilirm aslında ama bazen işte böyle bi daralıyorum naptim diye
O yalnızlığa alıştığınız zaman kışın gelen aileniz bile bazen göze batacaktir kendi düzenin kendi evin kendi eşyaların daha güzeli var mı yemek sorun değil öğrenirsin annen evine gitmeden doldurur gerekirse buzluğu çıkarır yersiniz ve teksiniz zaten günde 10 çeşit yemezsiniz makarna çorba ile başla gerisi gelir zaten su salcaya ne katsaniz yemek olur sıkıntı yapma ınternetten bak dene boza boza yaka yaka öğrenirsin ailene takılı kalma keyfini çıkar zaten gelip gideceksin kendini alıştır küçük değilsin33 yaşındayım ilçe 1 saat haftasonlarim boş gidip gelebilirm aslında ama bazen işte böyle bi daralıyorum naptim diye
Hatırlıyorum o olayı, korkunçtu aynı zamanda üzücü.Bu artık bağlılık değil bağımlılık. Psikoloji okuyan arkadaşım aile bağımlılığına örnek olarak bir vaka anlatmıştı hala etkisinden çıkamadım. Kahramanmaraşta yaşayan 5 kişilik bir aile var, babalarıyla anneleri küçükken boşanmış, annelerine hastalık derecesinde bağımlılar. Dışarıdan kimseyle görüşmüyorlar konuşmuyorlar hep kendi içlerinde birlikteler. Garip tarafı 4 kardeşte üniversite mezunu eğitimli insanlar, anne heykeltraş, baba avukat. Anneleri öldükten sonra biz annemiz olmadan yaşayamayız diye 4 kardeş aynı evde intihar ediyor. Allah korusun gerçekten konu sahibini tenzih ederek söylüyorum ama bu aileye bağımlı olma halinin sonu hiç iyi bitmiyor. Bu da bir hastalık ve tedavi edilmeli
Hatırlıyorum o olayı, korkunçtu aynı zamanda üzücü.
Konu sahibi belki o derece olmasa bile yaşadığı durumun normal olmadığının farkında değil sanırım
Yalnızlığı sevmiyorum bu kararı alırkende artik cesaret et dedim kendi kendime sonuçta ömrü billah ailem başımı bekleyemez dedim ve bu karari aldım anlayacağınız benim karakterimdeki biri için zorlayici sancılı bir süreç ama alişmaktan başka çarem yok
yaş kaç ya yemekten bile anlamamak nedirHerkese meraba, kendi memleketimde çalışıyorum ilçedeyim ne dedikodusu bitti ne başka birşeyi hergün bi sıkıntı olmaya başladı bende kendi hayatımda birsey yapmadım dememek için il merkezine tayin istedim bi haftaya gideceğim muhtemelen ailemde benle kışın kalacak yazin gelecekler ilçeye gelin görünki ben çok mutsuzum ailemle ayrı yazın napacağım diyorum yıllarca sorumluluk almadim yemekten haberim olmadı işten haberim olmadi hemde onlarsız napacağim diyorum geri dönüşüde yoksizler alışabildinizmi yalnızliğa ya alişamazsam diyorum ne yani istifa felanmi ederim o derece sıyırdım :)
Yav niye psikolog bulamasın ki insan? Aramıyordur bence.Diğer mesajlarda psikolog arayıp bulamadığınızı söylemişsiniz. İnternette online terapi alabileceğiniz pek çok kişi bulabilirsiniz. Terapi alamazsanız bile kendini gerçekleştirmeniz için atölyeler var, soru cevaplar var eminim kendiniz için iyi bir yatırım olur. Fatih reşit civelekoğluna bakmanızı tavsiye ederim.
Aynen öyle.Yav niye psikolog bulamasın ki insan? Aramıyordur bence.
Damadi içgüvey alicakEvlenirkende napcam yemek utu temizlik vs vs annenizi mi arayacaksınız tuhaf düşünceler bunlar ...
Bulmuş ama iyi bı psikolog arıyor. Genelde de böyle olur. En iyisini ararken hiç bulunamaz.Yav niye psikolog bulamasın ki insan? Aramıyordur bence.
Niye odası mı kırmızı değilmiş? Töbeee.Bulmuş ama iyi bı psikolog arıyor. Genelde de böyle olur. En iyisini ararken hiç bulunamaz.
Konu sahibi bı yerden başla bence. Bunca arkadaş hemfikir olmuşuz terapi konusunda. İyileşmeyen her yara daha da büyür. Çocukken kolumuz bacagimiz yaralansa hızla iyileştirdi. Büyüdük ve o yaralar kendiliğinden pek iyileşmiyor artık.....
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?