ÇOK PİŞMANMIŞ

Gül değil Gül bahçesiyle gelse kanmam ama ben ağlamalarına dövünmelerine üzülüyorum benim yumuşak karnım bu üzülüyorum ve maalesef çok sevmiştim duygularım beni bu kararsızlığa düşüren
Sen ne diyorsun canim ya,3 cocugum var,esim gozunun ustunde kasin var demedi bu vakte kadar.Yasadiginin yuzde birini yasasam yillarin hatri var demem,defederim hayatimdan.Sen iyi degilsin,elestirmiyorum bu cok normal.
Ama sakin sakin,bu adamdan birsey olmaz,ailen seni hic mi sevmedi,bu kadar mi acsin sevgiye ki sevgi de yok zaten.
Stokholm sendromu bu kurtar kendini...
 
Eski konunu hatırlıyorum. Sakın ama sakın dönme. Gençliğine ve güzelliğine yazık edersin. Boşanma aşamasında olan bir kadın olarak bunu söylüyorum sana. İnsanlar değişmezler, sadece daha güzel rol yapmayı öğrenirler. Ben artık bunu idrak ettim. Kimseye ikinci bir şans verme, eğer ikinci şansı hak edecek birisi olsaydı, ilk şansını değerlendirir, seni bu raddeye getirmezdi. Bir gün iyiki diyeceksin, iyiki diyeceğiz. Kafamızı kurcalamalarına izin vermeyelim. Biz kadınlar çok güçlüyüz. Kaybeden sen değilsin,o. Kafanı yastığa koyduğunda vicdanın rahat bir şekilde uyuyabiliyorsan eğer, gerisi mühim değil. Kimse boşanmak için evlenmez ama hayat da böyle dengesiz adam kılıklıları tedavi etmekle geçirilecek kadar değersiz değil. Önce kendi değerini bil. Kim bilir ilerde belki de iyiki boşanmışım diyeceksin. Yolun ve bahtın açık olsun. Umarım hep iyiki dersin🙏🏻
 
Merhaba hanımlar ben daha önce konu açmıştım eşimden şiddet görüp boşanma aşamasındayım falan diye.
Bu gün avukatım beni aradı yarın boşanıyorsunuz diye (anlaşmalı olacak) tamam dedim ama bana bişey oldu o kadar mutsuzluk çöktü ki içime ne yapacağımı bilemedim dışarı çıktım, eşim olacak kişi kapıda beni bekliyormuş peşimden geldi üç ay sonra ilk defa gördüm onu daha önce mesajlar atıyordu ama görmek Farklı birşey çok sevmiştim onu, görünce de dayanamadım çocuk gibi ağlamaya başladım. Elinde bir adet gülle yanıma geldi özürler diledi pişmanım diye yalvardı yanıma yaklaştırmadım, “bir kez olsun sarılayım” dedi izin vermedim oda çocuk gibi ağlamaya başladı “ben çok hatalar yaptım seni çok üzdüm, Sena çok kötü davrandım Nasıl yaptım nasıl kıydım sana” diye dövündü.
ona karşı yumuşamadım ama niye bu hale geldi ki herşey niye onca zaman hatalarını affettiğimde değişmedin ki niye tedavi olmadı hastaysa “sinir hastasıyım diyor” bir yanım onun düzelmesini değişmesini istiyor bir yanım bu adam yine aynı adam değişmez diyor kafam karıştı, daha doğrusu duygularım su yüzüne çıktı.
Ailem kesin noktayı koymuştu zaten bir daha affedersen bizi unut demişlerdi aileme asla karşı gelemem onca şey yaşadılar benim aptallığım yüzünden şimdi ben barışıcam diyemem bile. Benim zaten ona hiç güvenim yok ama çok üzülüyorum çok keşke geleceği görebilsem diyorum 😔o kadar aynı seylerı yasıyorum ki nasıl oldu atlatabıldın mı ben senı anlıyorum aynı karamsarlık bendede var
 
Back
X