Aslında çok zor bir konu değil ama beni evlendiğimden beri rahatsız ediyor. Ben babamdan ayrı büyüdüm sayılır, ilişkilerimiz pek iyi değil, birde aile olarak erkekler ile kadınlar akrabalık boyutu ne olursa olsun samimi değillerdir, mesala amcamı dayımı acil haberler dışında tel ile aramış değilimdir. Biraz resmidir ilişkiler, böyle gördüm, böyle alıştım. Babamla da samimi ilişkimiz olmadığı içinde baba ile çocuk nasıl olur pek bilmem, abimde yok, yakın akrabalarda da abi diyeceğim birileri de yok. Evleneli 1,5 sene oldu. Kayınpederim nişanımız ile bereber her gördüğünde bana beni ara kızım, arada ara sor demeye başladı. Zaten haftada 1-2 görüşürüz, görüşmediğimizde aramanın ne manası var diye düşündüm. Ama 1,5 senedir adam her gördüğünde aynı şeyi söylüyor, istisnasız yanımızda kim olursa olsun fark etmiyor. Her seferinde telefona bakıyorum beni aramıyorsun diyor. Eşime dedim ben arayamam, arasam ne konuşacam, zaten aynı şehirdeyiz, sürekli görüşüyoruz, ben kendi babamı aramam hem kayınpederle gelin çok samimi olamaz diye, eşimde defalarca konuştu ama mümkün değil fayda etmedi. Eşimin ailesinin çok kötü bir huyu var, dedikleri yapılana kadar aynı şeyi tekrar tekrar söylerler. Hepsinde malesef var bu, eşimi değiştirene kadar ne çektim. 1 şey 2 kere söylendikten sonra olmuyorsa, 3. kez söylemek ayıptır diye. Ama kayınpeder ve kayınvalide anlamıyor. Halbuki kayınpederimi çok severim, çok kibar iyi insandır. Ama bu yaptığı artık çok sinirimi bozuyor. Kibarlığımı bozmadan defalarca konuştum, eşim şakayla karışık kaç kere söyledi. Başlarda kayınvalidemde bazı konularda bunu yaptı, bende kırılmasın gücenmesin diye kabul ettim, ama zararını şimdi görüyorum, hayırı kabul etmiyor, aşırı ısrarcı davranıyor. Kayınpeder de aynısını yapmasın anlasın diye bende dediğini yapmıyorum, ama bir yandan da diyorum ayıp mı ediyorum. Sizler kayınpederinizle samimisiniz, yada sürekli arar sorarmısınız, ben mi yanlış yapıyorum ?