Çok sevmek ama ileride pişman olmamak için ayrılmak (Uzuuun)

susluzeytin · Pazar 20:55

Kafam çok karışık. 25 yaşındayım ve muhtemelen çoğunuzdan küçüğüm, beni tanımayan birilerinden fikir almak istiyorum. 1,5 yıl önce mezun oldum, şu anda çalışıyorum. Maaşım çok yüksek olmasa da yeni mezun biri için iyi sayılır ve ailemle yaşadığım için fazla giderim yok.4 senelik bir ilişkim var, 1,5 senedie mesafe ilişkisi yazıyoruz. Geçen sene evlilik teklifi aldım, bu yaz nişan yapmayı planlıyorduk. Sevgilim hâlâ üniversitede; kötü arkadaş çevresi yüzünden okulu çok uzadı. Şu an 6,5 yıldır okuyor ve ocakta mezun olacak. Ardından askere gidecek. Ailesinin yardımıyla iş bulacağına inanıyor ama ben geleceğimiz konusunda endişeliyim. Çok geç kalıyoruz hissediyorum çünkü her şey yolunda gitse bile 2-3 senemiz daha var...
Oyun oynamayı çok seviyor ve bu bizim en büyük problemimiz oldu. Ben işten yorgun dönüyorum, konuşmak istiyorum ama o oyun oynuyor. Son kavgamizda bu oyundan dolayı patladı. Sabahtan akşama kadar oyun oynuyor tatillerde, ben işten geldiğimde konuşmak için pek vakit bulamıyoruz ama o bu vakitlerde bile oyun oynuyor. Beni birinci seçeneğin yap diyorum, ağlıyorum ama yine de oyunu kapatıp o an gelmiyor. Ben de bunu senelerdir yaptığını, beni değersiz hissettiğini söyledim. Özür diledi, ne diyeceğini bilemedi. O şekilde soğuk konuştuk ve ben hep bu olayı yaşadığım için düşündüm ve içimi döktüm. Yine birkaç özür dileme ama değişme sıfır. Öğrendim ki ben ağlayarak içimi döktüğümde arkadaşlarıyla oyun oynuyormuş...
Bir de tatillerde çalışmayı denedi ama 4 gün hasta oldu, bıraktı bir daha da çalışmadı. Sorumluluk almakta zorlanıyor ve ben de kendimi artık anlaşılmıyor hissediyorum.
Yine de şunu söylemem lazım: İlişkimizin başları çok güzeldi. Gerçekten birbirimizi severek başladık, birlikte çok özel, dolu dolu anılar yaşadık. O zamanlar beni çok mutlu eden, değer veren biriydi. Her zaman parmakla gösterildik. Gerçekten bizi tanısaydınız şok olurdunuz, bana bakışı davranışı o kadar güzeldi ve herkes imrenirdi ki. Ama zamanla bu mesafe ile değişti. Artık aynı kişi gibi hissettirmiyor.
Dört gün önce ayrıldık. Onu hâlâ seviyorum ama sürekli kırıldığım bir ilişkide devam etmek beni tüketti. Bana durmadan mesaj atıyor, özür diliyor, pişman olduğunu söylüyor, telafi edeceğini , 4 seneyi silemeyecegini söylüyor. Ama arkadaşlarım da barışırsam hata yapacağımı söylüyor... Eski anıları düşündükçe ne yapmam gerektiğini bilemiyorum. Şans vermeli miyim tekrardan?

puskulluoglak · Pazar 20:59

Sevgi tek başına hiçbir ilişkiyi ayakta tutmaz. İnsan birini ne kadar severse sevsin, sürekli aynı yerden kırılıyorsa o sevgi zamanla acıya dönüşür. Bu çocuk seni seviyordur belki ama sevmek başka, emek vermek başka. Senin derdin oyun değil, öncelik olamamış olmak. Aranızda duygusal bir emek farkı var ve bu fark zamanla daha da büyür. Üstelik sen hayatını kurmak için adım atmışsın, o hala sorumluluk almaktan kaçıyor. Bu kadar emekten sonra yeniden denemek kolay gelir, ama şunu unutma bir ilişki hep senin çabanla dönüyorsa o artık sevgi değil, yük olur. O yüzden duygularını bastır demiyorum, ama biraz mesafeden bak. Özlemek geçer, ama saygısızlık ve umursamazlık alışkanlıktır değişmez. Ve son olarak geçenlerde nerden duyduysam çok hoşuma gitmişti 'bir ilişki ileri gitmiyorsa geri gidiyordur' sizinki de tam o hesap olmuş

pelolin · Pazar 21:01

Konuyu okuyana kadar bebişi uyutmusum

Yol ver gitsin ya.. bazı kadınların Allah gözüne kadar sokuyor, yine görmüyor
Bacım kartlar açık ve net evlenip ne yapacaksın bunla

BilemedimZehra · Pazar 21:03

Olmaz bu iş.
6.5 sene okuma,kötü arkadaşlar,tükenmez oyun sevdası,ihmal,sorumsuzluk...
Doğru olanı yapmışsınız.İstediği kadar ağlasın.Vakti zamanında sizi üzdüğüne sayar.

sisicom · Pazar 21:19

her iliskinin basi guzeldir sonucta kimse mutlu anlar yasayamayacagi biriyle olmaz ki? ama biz basa degil sonrasina bakmaliyiz o iliskide kalmak icin hala sebebimiz var mi? yoksa sadece gecmisteki guzel anlar hatrina mi oradayiz diye. bu adam 6.5 yildir bir universiteyi bile bitirememis, herhangi bir iste calismamis, sevgilisine zaman ayirmaktan bile aciz. sevgiline zaman ayirmayacaksan, hayatini paylasmayacaksan sevgili olmanin amaci ne ki? seni seviyordur evet ama sevmekle bir iliskiyi surdurebilme yetisi farkli seyler bu olmadiktan sonra askindan geberse bile o iliski yurumez. beslenemez cunku ve beslenemeyen her sey solar, ölür. bugun gecmis anlarin hatrina sans verip ciddi bir yola girerseniz gelecekte bu adami sorumluluk almadigi icin suclayamazsiniz cunku bunu bile bile o yola girdiniz olur. her aci gecer onemli olan bir sure o aciyi cekmeyi goze almak. yoksa omur boyu cok daha buyuk bir aci cekersiniz

3 tam 1 robot · Pazar 21:20

Gecmis gecmiste kaldi o dolu dolu özel anlar dediklerin vs.

Ne demis Mungan Kendinden bile tasinir insan..

Yollar ayni ama yuruyenler farkli sen de degistin o da degisime direnmenin manasi var mi?

susluzeytin · Pazar 21:34

Teşekkür ediyorum herkese, ben de bunları diyeceğinizi biliyordum ama insan dönmek için bir şey arıyor. Biriniz dön dese akılsız gibi düşünecektim belki :') Inşallah ileride mutlu olurum ve pişman olmam veya keşkeler ile kalmam, en büyük korkum bu.

pelolin .!.:
Konuyu okuyana kadar bebişi uyutmusum

Yol ver gitsin ya.. bazı kadınların Allah gözüne kadar sokuyor, yine görmüyor
Bacım kartlar açık ve net evlenip ne yapacaksın bunla

Allah analı babalı büyütsün diyorumm

sisicom · Pazar 21:48

susluzeytin .!.:
Teşekkür ediyorum herkese, ben de bunları diyeceğinizi biliyordum ama insan dönmek için bir şey arıyor. Biriniz dön dese akılsız gibi düşünecektim belki :') Inşallah ileride mutlu olurum ve pişman olmam veya keşkeler ile kalmam, en büyük korkum bu.

Allah analı babalı büyütsün diyorumm

emin ol pisman olmayacaksin. ama bir sure gercekten aci cekeceksin, cok ozleyeceksin ama gececek. gecmeyen hicbir sey yok sadece dayanman lazim. ileride gercekten hem kendi hayatinin hem de iliskinin sorumlulugunu alabilen biri hayatina girdiginde o zaman iyi ki diyeceksin

Mine06Mine · Pazar 21:56

Onune bakmalısın. Hala okuyor cunku sorumluluk almak ıstemıyor. Egıtımı bıle ıttırmeyle yuruten bırı evlılıgı nasıl yurutsun. 4 seneye anlam yuklemeyın zaten tecrubesız zamanınızda baslamıssınız. Daha aklı basında ınsanlarla tanısın

Dreamies · Pazar 22:08

susluzeytin .!.:
Kafam çok karışık. 25 yaşındayım ve muhtemelen çoğunuzdan küçüğüm, beni tanımayan birilerinden fikir almak istiyorum. 1,5 yıl önce mezun oldum, şu anda çalışıyorum. Maaşım çok yüksek olmasa da yeni mezun biri için iyi sayılır ve ailemle yaşadığım için fazla giderim yok.4 senelik bir ilişkim var, 1,5 senedie mesafe ilişkisi yazıyoruz. Geçen sene evlilik teklifi aldım, bu yaz nişan yapmayı planlıyorduk. Sevgilim hâlâ üniversitede; kötü arkadaş çevresi yüzünden okulu çok uzadı. Şu an 6,5 yıldır okuyor ve ocakta mezun olacak. Ardından askere gidecek. Ailesinin yardımıyla iş bulacağına inanıyor ama ben geleceğimiz konusunda endişeliyim. Çok geç kalıyoruz hissediyorum çünkü her şey yolunda gitse bile 2-3 senemiz daha var...
Oyun oynamayı çok seviyor ve bu bizim en büyük problemimiz oldu. Ben işten yorgun dönüyorum, konuşmak istiyorum ama o oyun oynuyor. Son kavgamizda bu oyundan dolayı patladı. Sabahtan akşama kadar oyun oynuyor tatillerde, ben işten geldiğimde konuşmak için pek vakit bulamıyoruz ama o bu vakitlerde bile oyun oynuyor. Beni birinci seçeneğin yap diyorum, ağlıyorum ama yine de oyunu kapatıp o an gelmiyor. Ben de bunu senelerdir yaptığını, beni değersiz hissettiğini söyledim. Özür diledi, ne diyeceğini bilemedi. O şekilde soğuk konuştuk ve ben hep bu olayı yaşadığım için düşündüm ve içimi döktüm. Yine birkaç özür dileme ama değişme sıfır. Öğrendim ki ben ağlayarak içimi döktüğümde arkadaşlarıyla oyun oynuyormuş...
Bir de tatillerde çalışmayı denedi ama 4 gün hasta oldu, bıraktı bir daha da çalışmadı. Sorumluluk almakta zorlanıyor ve ben de kendimi artık anlaşılmıyor hissediyorum.
Yine de şunu söylemem lazım: İlişkimizin başları çok güzeldi. Gerçekten birbirimizi severek başladık, birlikte çok özel, dolu dolu anılar yaşadık. O zamanlar beni çok mutlu eden, değer veren biriydi. Her zaman parmakla gösterildik. Gerçekten bizi tanısaydınız şok olurdunuz, bana bakışı davranışı o kadar güzeldi ve herkes imrenirdi ki. Ama zamanla bu mesafe ile değişti. Artık aynı kişi gibi hissettirmiyor.
Dört gün önce ayrıldık. Onu hâlâ seviyorum ama sürekli kırıldığım bir ilişkide devam etmek beni tüketti. Bana durmadan mesaj atıyor, özür diliyor, pişman olduğunu söylüyor, telafi edeceğini , 4 seneyi silemeyecegini söylüyor. Ama arkadaşlarım da barışırsam hata yapacağımı söylüyor... Eski anıları düşündükçe ne yapmam gerektiğini bilemiyorum. Şans vermeli miyim tekrardan?

Ocak'ta mezun olamaz ben sana diyeyim. Evlenirsen aynı böyle oyuna devam, ilgisiz birisi olacak. Sans verme önüne bak derim

chamallows · Pazar 22:11

Fragmani 6 senedir izliyosun...
İleride belliki sen işe gideceksin o oyun oynayacak, iki gün calisacak ucuncu gun bahane bulacak.
Sonra cocugunuz olacak sen hem bebege tek basina bakacaksin cunku hic bir sorumlulugunu almayacak hemde çalışacaksin vs.
Sevgi hem her şeydir hemde hiç bir şeydir bence.
Sırf seviyorum yada seviyor diye şu hayata bile isteye gitmek saçmalık değil mi?
inan gerçekten anlaşılabilmek, karşılıkli bir şeylere emek veriyor olmak vs boş kuru sevgiden daha degerli.

Umberlee · Pazar 22:13

susluzeytin .!.:
Kafam çok karışık. 25 yaşındayım ve muhtemelen çoğunuzdan küçüğüm, beni tanımayan birilerinden fikir almak istiyorum. 1,5 yıl önce mezun oldum, şu anda çalışıyorum. Maaşım çok yüksek olmasa da yeni mezun biri için iyi sayılır ve ailemle yaşadığım için fazla giderim yok.4 senelik bir ilişkim var, 1,5 senedie mesafe ilişkisi yazıyoruz. Geçen sene evlilik teklifi aldım, bu yaz nişan yapmayı planlıyorduk. Sevgilim hâlâ üniversitede; kötü arkadaş çevresi yüzünden okulu çok uzadı. Şu an 6,5 yıldır okuyor ve ocakta mezun olacak. Ardından askere gidecek. Ailesinin yardımıyla iş bulacağına inanıyor ama ben geleceğimiz konusunda endişeliyim. Çok geç kalıyoruz hissediyorum çünkü her şey yolunda gitse bile 2-3 senemiz daha var...
Oyun oynamayı çok seviyor ve bu bizim en büyük problemimiz oldu. Ben işten yorgun dönüyorum, konuşmak istiyorum ama o oyun oynuyor. Son kavgamizda bu oyundan dolayı patladı. Sabahtan akşama kadar oyun oynuyor tatillerde, ben işten geldiğimde konuşmak için pek vakit bulamıyoruz ama o bu vakitlerde bile oyun oynuyor. Beni birinci seçeneğin yap diyorum, ağlıyorum ama yine de oyunu kapatıp o an gelmiyor. Ben de bunu senelerdir yaptığını, beni değersiz hissettiğini söyledim. Özür diledi, ne diyeceğini bilemedi. O şekilde soğuk konuştuk ve ben hep bu olayı yaşadığım için düşündüm ve içimi döktüm. Yine birkaç özür dileme ama değişme sıfır. Öğrendim ki ben ağlayarak içimi döktüğümde arkadaşlarıyla oyun oynuyormuş...
Bir de tatillerde çalışmayı denedi ama 4 gün hasta oldu, bıraktı bir daha da çalışmadı. Sorumluluk almakta zorlanıyor ve ben de kendimi artık anlaşılmıyor hissediyorum.
Yine de şunu söylemem lazım: İlişkimizin başları çok güzeldi. Gerçekten birbirimizi severek başladık, birlikte çok özel, dolu dolu anılar yaşadık. O zamanlar beni çok mutlu eden, değer veren biriydi. Her zaman parmakla gösterildik. Gerçekten bizi tanısaydınız şok olurdunuz, bana bakışı davranışı o kadar güzeldi ve herkes imrenirdi ki. Ama zamanla bu mesafe ile değişti. Artık aynı kişi gibi hissettirmiyor.
Dört gün önce ayrıldık. Onu hâlâ seviyorum ama sürekli kırıldığım bir ilişkide devam etmek beni tüketti. Bana durmadan mesaj atıyor, özür diliyor, pişman olduğunu söylüyor, telafi edeceğini , 4 seneyi silemeyecegini söylüyor. Ama arkadaşlarım da barışırsam hata yapacağımı söylüyor... Eski anıları düşündükçe ne yapmam gerektiğini bilemiyorum. Şans vermeli miyim tekrardan?

O sevgi hep öyle kalmayacak zamanla başka duygular eklenecek. Saygı, aidiyet, sorumluluk vs.
Görünüşe göre siz olgunlaşmışsınız ama karşınızdaki hala çocuk. Mezun olamamasından belli ki sorumluluk duygusu oldukça zayıf.
Şu an barışmak için özürler dileyebilir, pişman olabilir, söz verebilir ancak bir süre sonra aynı tavırlara geri dönme ihtimali çok ama çok yüksek. Değecek adamı 10 sene de beklersiniz, yıllar o kadar önrmli değil ancak bu kişi 100 yıl da bekleseniz bir arpa boyu yol alacak birine benzemiyor.
İsterseniz tekrar şans verin ve görün.

Donya · Pazar 22:16

Arkadaşlarını dinle sakın cevap bile yazma sil gitsin bitir. Saçmalık yapma kendine gel. Bu olmamış inşallah başkasının başını yakmaz

opheliiaaa · Pazar 22:21

Hani anneler başarısız çocukları için hep bahane bulur, arkadaşlarını suçlarlar ya, sizinki de o hesap. Eşşek kadar adam olmuş, 6.5 senede o okul bitmediyse yazıklar olsun, bunun arkadaşlarıyla ilgisi yok, düpedüz sorumsuzluk bu. Anlattığınız kadarıyla da çok sorumsuz bir insan zaten. Bu çocuktan bir şey olmaz.
Başlıkta durumu gayet güzel özetlemişsiniz, şimdi üzüleceksiniz ama ilerde pişman olmayacaksınız.

jeylo · Pazar 23:30

susluzeytin .!.:
Kafam çok karışık. 25 yaşındayım ve muhtemelen çoğunuzdan küçüğüm, beni tanımayan birilerinden fikir almak istiyorum. 1,5 yıl önce mezun oldum, şu anda çalışıyorum. Maaşım çok yüksek olmasa da yeni mezun biri için iyi sayılır ve ailemle yaşadığım için fazla giderim yok.4 senelik bir ilişkim var, 1,5 senedie mesafe ilişkisi yazıyoruz. Geçen sene evlilik teklifi aldım, bu yaz nişan yapmayı planlıyorduk. Sevgilim hâlâ üniversitede; kötü arkadaş çevresi yüzünden okulu çok uzadı. Şu an 6,5 yıldır okuyor ve ocakta mezun olacak. Ardından askere gidecek. Ailesinin yardımıyla iş bulacağına inanıyor ama ben geleceğimiz konusunda endişeliyim. Çok geç kalıyoruz hissediyorum çünkü her şey yolunda gitse bile 2-3 senemiz daha var...
Oyun oynamayı çok seviyor ve bu bizim en büyük problemimiz oldu. Ben işten yorgun dönüyorum, konuşmak istiyorum ama o oyun oynuyor. Son kavgamizda bu oyundan dolayı patladı. Sabahtan akşama kadar oyun oynuyor tatillerde, ben işten geldiğimde konuşmak için pek vakit bulamıyoruz ama o bu vakitlerde bile oyun oynuyor. Beni birinci seçeneğin yap diyorum, ağlıyorum ama yine de oyunu kapatıp o an gelmiyor. Ben de bunu senelerdir yaptığını, beni değersiz hissettiğini söyledim. Özür diledi, ne diyeceğini bilemedi. O şekilde soğuk konuştuk ve ben hep bu olayı yaşadığım için düşündüm ve içimi döktüm. Yine birkaç özür dileme ama değişme sıfır. Öğrendim ki ben ağlayarak içimi döktüğümde arkadaşlarıyla oyun oynuyormuş...
Bir de tatillerde çalışmayı denedi ama 4 gün hasta oldu, bıraktı bir daha da çalışmadı. Sorumluluk almakta zorlanıyor ve ben de kendimi artık anlaşılmıyor hissediyorum.
Yine de şunu söylemem lazım: İlişkimizin başları çok güzeldi. Gerçekten birbirimizi severek başladık, birlikte çok özel, dolu dolu anılar yaşadık. O zamanlar beni çok mutlu eden, değer veren biriydi. Her zaman parmakla gösterildik. Gerçekten bizi tanısaydınız şok olurdunuz, bana bakışı davranışı o kadar güzeldi ve herkes imrenirdi ki. Ama zamanla bu mesafe ile değişti. Artık aynı kişi gibi hissettirmiyor.
Dört gün önce ayrıldık. Onu hâlâ seviyorum ama sürekli kırıldığım bir ilişkide devam etmek beni tüketti. Bana durmadan mesaj atıyor, özür diliyor, pişman olduğunu söylüyor, telafi edeceğini , 4 seneyi silemeyecegini söylüyor. Ama arkadaşlarım da barışırsam hata yapacağımı söylüyor... Eski anıları düşündükçe ne yapmam gerektiğini bilemiyorum. Şans vermeli miyim tekrardan?

tekrar şans vermeden önce bu bağımlılığından kurtulduguna emin olmalısınız. oyun bağımlılığı hafife alınıyor ama aslında ickiden sigaradan kumardan farkı yok. cunku ücretsiz, evden cıkmak gerekmiyor. siz eger bu bagımlılığın üstesinden gelmezse ileride yalnız yatacagınız geceleri, cocugunuz oldugunda desteksiz kalacagınızı dusunun ona göre karar verin.

Ahuzarr · Pazar 23:37

susluzeytin .!.:
Kafam çok karışık. 25 yaşındayım ve muhtemelen çoğunuzdan küçüğüm, beni tanımayan birilerinden fikir almak istiyorum. 1,5 yıl önce mezun oldum, şu anda çalışıyorum. Maaşım çok yüksek olmasa da yeni mezun biri için iyi sayılır ve ailemle yaşadığım için fazla giderim yok.4 senelik bir ilişkim var, 1,5 senedie mesafe ilişkisi yazıyoruz. Geçen sene evlilik teklifi aldım, bu yaz nişan yapmayı planlıyorduk. Sevgilim hâlâ üniversitede; kötü arkadaş çevresi yüzünden okulu çok uzadı. Şu an 6,5 yıldır okuyor ve ocakta mezun olacak. Ardından askere gidecek. Ailesinin yardımıyla iş bulacağına inanıyor ama ben geleceğimiz konusunda endişeliyim. Çok geç kalıyoruz hissediyorum çünkü her şey yolunda gitse bile 2-3 senemiz daha var...
Oyun oynamayı çok seviyor ve bu bizim en büyük problemimiz oldu. Ben işten yorgun dönüyorum, konuşmak istiyorum ama o oyun oynuyor. Son kavgamizda bu oyundan dolayı patladı. Sabahtan akşama kadar oyun oynuyor tatillerde, ben işten geldiğimde konuşmak için pek vakit bulamıyoruz ama o bu vakitlerde bile oyun oynuyor. Beni birinci seçeneğin yap diyorum, ağlıyorum ama yine de oyunu kapatıp o an gelmiyor. Ben de bunu senelerdir yaptığını, beni değersiz hissettiğini söyledim. Özür diledi, ne diyeceğini bilemedi. O şekilde soğuk konuştuk ve ben hep bu olayı yaşadığım için düşündüm ve içimi döktüm. Yine birkaç özür dileme ama değişme sıfır. Öğrendim ki ben ağlayarak içimi döktüğümde arkadaşlarıyla oyun oynuyormuş...
Bir de tatillerde çalışmayı denedi ama 4 gün hasta oldu, bıraktı bir daha da çalışmadı. Sorumluluk almakta zorlanıyor ve ben de kendimi artık anlaşılmıyor hissediyorum.
Yine de şunu söylemem lazım: İlişkimizin başları çok güzeldi. Gerçekten birbirimizi severek başladık, birlikte çok özel, dolu dolu anılar yaşadık. O zamanlar beni çok mutlu eden, değer veren biriydi. Her zaman parmakla gösterildik. Gerçekten bizi tanısaydınız şok olurdunuz, bana bakışı davranışı o kadar güzeldi ve herkes imrenirdi ki. Ama zamanla bu mesafe ile değişti. Artık aynı kişi gibi hissettirmiyor.
Dört gün önce ayrıldık. Onu hâlâ seviyorum ama sürekli kırıldığım bir ilişkide devam etmek beni tüketti. Bana durmadan mesaj atıyor, özür diliyor, pişman olduğunu söylüyor, telafi edeceğini , 4 seneyi silemeyecegini söylüyor. Ama arkadaşlarım da barışırsam hata yapacağımı söylüyor... Eski anıları düşündükçe ne yapmam gerektiğini bilemiyorum. Şans vermeli miyim tekrardan?

Sevgilin ailesinin desteği olmasa kendi ayaklarının üstünde duramaz. İki yıl önce böyle bişey yaşadım yapamadık olmadı ayrıldık. Şuan düşünüyorumda en doğru karar buymuş. Evlenince ben adam ederim derseniz devam edin. Bana nedense bir ergen gibi geldi sevgiliniz.

Muhendoz · Dün 03:28

susluzeytin .!.:
Kafam çok karışık. 25 yaşındayım ve muhtemelen çoğunuzdan küçüğüm, beni tanımayan birilerinden fikir almak istiyorum. 1,5 yıl önce mezun oldum, şu anda çalışıyorum. Maaşım çok yüksek olmasa da yeni mezun biri için iyi sayılır ve ailemle yaşadığım için fazla giderim yok.4 senelik bir ilişkim var, 1,5 senedie mesafe ilişkisi yazıyoruz. Geçen sene evlilik teklifi aldım, bu yaz nişan yapmayı planlıyorduk. Sevgilim hâlâ üniversitede; kötü arkadaş çevresi yüzünden okulu çok uzadı. Şu an 6,5 yıldır okuyor ve ocakta mezun olacak. Ardından askere gidecek. Ailesinin yardımıyla iş bulacağına inanıyor ama ben geleceğimiz konusunda endişeliyim. Çok geç kalıyoruz hissediyorum çünkü her şey yolunda gitse bile 2-3 senemiz daha var...
Oyun oynamayı çok seviyor ve bu bizim en büyük problemimiz oldu. Ben işten yorgun dönüyorum, konuşmak istiyorum ama o oyun oynuyor. Son kavgamizda bu oyundan dolayı patladı. Sabahtan akşama kadar oyun oynuyor tatillerde, ben işten geldiğimde konuşmak için pek vakit bulamıyoruz ama o bu vakitlerde bile oyun oynuyor. Beni birinci seçeneğin yap diyorum, ağlıyorum ama yine de oyunu kapatıp o an gelmiyor. Ben de bunu senelerdir yaptığını, beni değersiz hissettiğini söyledim. Özür diledi, ne diyeceğini bilemedi. O şekilde soğuk konuştuk ve ben hep bu olayı yaşadığım için düşündüm ve içimi döktüm. Yine birkaç özür dileme ama değişme sıfır. Öğrendim ki ben ağlayarak içimi döktüğümde arkadaşlarıyla oyun oynuyormuş...
Bir de tatillerde çalışmayı denedi ama 4 gün hasta oldu, bıraktı bir daha da çalışmadı. Sorumluluk almakta zorlanıyor ve ben de kendimi artık anlaşılmıyor hissediyorum.
Yine de şunu söylemem lazım: İlişkimizin başları çok güzeldi. Gerçekten birbirimizi severek başladık, birlikte çok özel, dolu dolu anılar yaşadık. O zamanlar beni çok mutlu eden, değer veren biriydi. Her zaman parmakla gösterildik. Gerçekten bizi tanısaydınız şok olurdunuz, bana bakışı davranışı o kadar güzeldi ve herkes imrenirdi ki. Ama zamanla bu mesafe ile değişti. Artık aynı kişi gibi hissettirmiyor.
Dört gün önce ayrıldık. Onu hâlâ seviyorum ama sürekli kırıldığım bir ilişkide devam etmek beni tüketti. Bana durmadan mesaj atıyor, özür diliyor, pişman olduğunu söylüyor, telafi edeceğini , 4 seneyi silemeyecegini söylüyor. Ama arkadaşlarım da barışırsam hata yapacağımı söylüyor... Eski anıları düşündükçe ne yapmam gerektiğini bilemiyorum. Şans vermeli miyim tekrardan?

Ufal da cebimize gir. Pek de küçük değilsiniz sanırsın ergen. Duygularinj yönetebileceğin yetiskinliktesin

Aneksenamunnnn · Bugün 00:22

susluzeytin .!.:
Kafam çok karışık. 25 yaşındayım ve muhtemelen çoğunuzdan küçüğüm, beni tanımayan birilerinden fikir almak istiyorum. 1,5 yıl önce mezun oldum, şu anda çalışıyorum. Maaşım çok yüksek olmasa da yeni mezun biri için iyi sayılır ve ailemle yaşadığım için fazla giderim yok.4 senelik bir ilişkim var, 1,5 senedie mesafe ilişkisi yazıyoruz. Geçen sene evlilik teklifi aldım, bu yaz nişan yapmayı planlıyorduk. Sevgilim hâlâ üniversitede; kötü arkadaş çevresi yüzünden okulu çok uzadı. Şu an 6,5 yıldır okuyor ve ocakta mezun olacak. Ardından askere gidecek. Ailesinin yardımıyla iş bulacağına inanıyor ama ben geleceğimiz konusunda endişeliyim. Çok geç kalıyoruz hissediyorum çünkü her şey yolunda gitse bile 2-3 senemiz daha var...
Oyun oynamayı çok seviyor ve bu bizim en büyük problemimiz oldu. Ben işten yorgun dönüyorum, konuşmak istiyorum ama o oyun oynuyor. Son kavgamizda bu oyundan dolayı patladı. Sabahtan akşama kadar oyun oynuyor tatillerde, ben işten geldiğimde konuşmak için pek vakit bulamıyoruz ama o bu vakitlerde bile oyun oynuyor. Beni birinci seçeneğin yap diyorum, ağlıyorum ama yine de oyunu kapatıp o an gelmiyor. Ben de bunu senelerdir yaptığını, beni değersiz hissettiğini söyledim. Özür diledi, ne diyeceğini bilemedi. O şekilde soğuk konuştuk ve ben hep bu olayı yaşadığım için düşündüm ve içimi döktüm. Yine birkaç özür dileme ama değişme sıfır. Öğrendim ki ben ağlayarak içimi döktüğümde arkadaşlarıyla oyun oynuyormuş...
Bir de tatillerde çalışmayı denedi ama 4 gün hasta oldu, bıraktı bir daha da çalışmadı. Sorumluluk almakta zorlanıyor ve ben de kendimi artık anlaşılmıyor hissediyorum.
Yine de şunu söylemem lazım: İlişkimizin başları çok güzeldi. Gerçekten birbirimizi severek başladık, birlikte çok özel, dolu dolu anılar yaşadık. O zamanlar beni çok mutlu eden, değer veren biriydi. Her zaman parmakla gösterildik. Gerçekten bizi tanısaydınız şok olurdunuz, bana bakışı davranışı o kadar güzeldi ve herkes imrenirdi ki. Ama zamanla bu mesafe ile değişti. Artık aynı kişi gibi hissettirmiyor.
Dört gün önce ayrıldık. Onu hâlâ seviyorum ama sürekli kırıldığım bir ilişkide devam etmek beni tüketti. Bana durmadan mesaj atıyor, özür diliyor, pişman olduğunu söylüyor, telafi edeceğini , 4 seneyi silemeyecegini söylüyor. Ama arkadaşlarım da barışırsam hata yapacağımı söylüyor... Eski anıları düşündükçe ne yapmam gerektiğini bilemiyorum. Şans vermeli miyim tekrardan?

Şans vermemelisin.Ben pek aile babası vibe ı alamadım.Çok pişman olursun sonra

Aneksenamunnnn · Bugün 00:22

Muhendoz .!.:
Ufal da cebimize gir. Pek de küçük değilsiniz sanırsın ergen. Duygularinj yönetebileceğin yetiskinliktesin

Yaşla ilgili probleminiz mi var

Bublegumb · Bugün 00:26

Tek sorumluluğu olan okulunu bile bitirmeyi becerememiş. 6.5 sene diyorsun. Ne koca olur ne köy ne kasaba. Boşveeeeer görünen köy kılavuz istemez kuzum.

Çok sevmek ama ileride pişman olmamak için ayrılmak (Uzuuun)

Üye

Amatör yaşayıcı

Aktif Üye

Üye

Üye

bin şükür 🍀

Üye

Üye

Popüler Üye

meseleleri mesele etmezseniz ortada mesele kalmaz

🇹🇷 PARLA... 100 YAŞINDASIN 🇹🇷

Nirvana

Guru

Aktif Üye

Nirvana

Aktif Üye

Popüler Üye

Üye

Üye

Aktif Üye

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency