Net bir şekilde en doğrusunu yapmışsın ne çaba var ne gayret ailem bana yol çizer diyerek yan gel yat Osman ee ? Sen sorumluluk sahibi birisin belli ki sen de nasılsa evlenirim diye yan gelip yatabilirdin ama bak çalışıp uğraşıyorsun bu oyun illetinden nefret ediyorum bak tıpatıp aynı hikayem var ama ben senden çok daha erken başladım çalışmaya şimdiki eşim üniversite boyunca oyun oynadı hiç bir şey yapmadı ben atandım o atanamadı sonra 1 sene evde yine oyunla geçti güya kpss çalıştı olmadı sonra askere gitti orada da ne ders ne bişey artık vazgeçtim dedi ok dedim üstüne gitmedim iş buldu girdi evlendik ama bal tam 3 sene onu bekledim ardından işinde mutsuzluğu hep eve yansıdı evde oyunlar devam etti kızdım kavgalar ettim terk ettim en sonunda oyun davası kapandı ama gelir dengesizliği hep sıkıntı oldu kendini hep küçük gördü kompleks yaptı bu durumu herneyse çocuğumuz oldu işten ayrıldı ben geçindirdim evi ses etmedim ama buna rağmen duymadığım laf kalmadı kaldıramadı bu durumu sonrası uzun hikaye boşanma aşaması evler ayrıldı vs geri barıştık şuanda o da kadrolu bir iş buldu düzeldi birçok şey demem o ki bulamayan bilirdi . İyi düşün taşın duygusal olma bacı ben oldum aşkım sevgim için kulağımdaki küpeme kadar sattım ama gün geldi nankörlük gördümKafam çok karışık. 25 yaşındayım ve muhtemelen çoğunuzdan küçüğüm, beni tanımayan birilerinden fikir almak istiyorum. 1,5 yıl önce mezun oldum, şu anda çalışıyorum. Maaşım çok yüksek olmasa da yeni mezun biri için iyi sayılır ve ailemle yaşadığım için fazla giderim yok.4 senelik bir ilişkim var, 1,5 senedie mesafe ilişkisi yazıyoruz. Geçen sene evlilik teklifi aldım, bu yaz nişan yapmayı planlıyorduk. Sevgilim hâlâ üniversitede; kötü arkadaş çevresi yüzünden okulu çok uzadı. Şu an 6,5 yıldır okuyor ve ocakta mezun olacak. Ardından askere gidecek. Ailesinin yardımıyla iş bulacağına inanıyor ama ben geleceğimiz konusunda endişeliyim. Çok geç kalıyoruz hissediyorum çünkü her şey yolunda gitse bile 2-3 senemiz daha var...
Oyun oynamayı çok seviyor ve bu bizim en büyük problemimiz oldu. Ben işten yorgun dönüyorum, konuşmak istiyorum ama o oyun oynuyor. Son kavgamizda bu oyundan dolayı patladı. Sabahtan akşama kadar oyun oynuyor tatillerde, ben işten geldiğimde konuşmak için pek vakit bulamıyoruz ama o bu vakitlerde bile oyun oynuyor. Beni birinci seçeneğin yap diyorum, ağlıyorum ama yine de oyunu kapatıp o an gelmiyor. Ben de bunu senelerdir yaptığını, beni değersiz hissettiğini söyledim. Özür diledi, ne diyeceğini bilemedi. O şekilde soğuk konuştuk ve ben hep bu olayı yaşadığım için düşündüm ve içimi döktüm. Yine birkaç özür dileme ama değişme sıfır. Öğrendim ki ben ağlayarak içimi döktüğümde arkadaşlarıyla oyun oynuyormuş...
Bir de tatillerde çalışmayı denedi ama 4 gün hasta oldu, bıraktı bir daha da çalışmadı. Sorumluluk almakta zorlanıyor ve ben de kendimi artık anlaşılmıyor hissediyorum.
Yine de şunu söylemem lazım: İlişkimizin başları çok güzeldi. Gerçekten birbirimizi severek başladık, birlikte çok özel, dolu dolu anılar yaşadık. O zamanlar beni çok mutlu eden, değer veren biriydi. Her zaman parmakla gösterildik. Gerçekten bizi tanısaydınız şok olurdunuz, bana bakışı davranışı o kadar güzeldi ve herkes imrenirdi ki. Ama zamanla bu mesafe ile değişti. Artık aynı kişi gibi hissettirmiyor.
Dört gün önce ayrıldık. Onu hâlâ seviyorum ama sürekli kırıldığım bir ilişkide devam etmek beni tüketti. Bana durmadan mesaj atıyor, özür diliyor, pişman olduğunu söylüyor, telafi edeceğini , 4 seneyi silemeyecegini söylüyor. Ama arkadaşlarım da barışırsam hata yapacağımı söylüyor... Eski anıları düşündükçe ne yapmam gerektiğini bilemiyorum. Şans vermeli miyim tekrardan?
Tabi ki hayır..Adam sorumsuz ve bencil.Önceliği siz değilsiniz.Evlilik teklif etmiş ama gelecek için hiç bir çabası yok,planı yok öyle yuvarlanan kaya gibi yaşıyor.Hafife almayın adam oyun bağımlısı.Saygıyla yolları ayırın evlenirseniz gırtlak gırtlağa boşanırsınız.En azından birbirinize saygınız kalsın iyi hatırlayın .....Kafam çok karışık. 25 yaşındayım ve muhtemelen çoğunuzdan küçüğüm, beni tanımayan birilerinden fikir almak istiyorum. 1,5 yıl önce mezun oldum, şu anda çalışıyorum. Maaşım çok yüksek olmasa da yeni mezun biri için iyi sayılır ve ailemle yaşadığım için fazla giderim yok.4 senelik bir ilişkim var, 1,5 senedie mesafe ilişkisi yazıyoruz. Geçen sene evlilik teklifi aldım, bu yaz nişan yapmayı planlıyorduk. Sevgilim hâlâ üniversitede; kötü arkadaş çevresi yüzünden okulu çok uzadı. Şu an 6,5 yıldır okuyor ve ocakta mezun olacak. Ardından askere gidecek. Ailesinin yardımıyla iş bulacağına inanıyor ama ben geleceğimiz konusunda endişeliyim. Çok geç kalıyoruz hissediyorum çünkü her şey yolunda gitse bile 2-3 senemiz daha var...
Oyun oynamayı çok seviyor ve bu bizim en büyük problemimiz oldu. Ben işten yorgun dönüyorum, konuşmak istiyorum ama o oyun oynuyor. Son kavgamizda bu oyundan dolayı patladı. Sabahtan akşama kadar oyun oynuyor tatillerde, ben işten geldiğimde konuşmak için pek vakit bulamıyoruz ama o bu vakitlerde bile oyun oynuyor. Beni birinci seçeneğin yap diyorum, ağlıyorum ama yine de oyunu kapatıp o an gelmiyor. Ben de bunu senelerdir yaptığını, beni değersiz hissettiğini söyledim. Özür diledi, ne diyeceğini bilemedi. O şekilde soğuk konuştuk ve ben hep bu olayı yaşadığım için düşündüm ve içimi döktüm. Yine birkaç özür dileme ama değişme sıfır. Öğrendim ki ben ağlayarak içimi döktüğümde arkadaşlarıyla oyun oynuyormuş...
Bir de tatillerde çalışmayı denedi ama 4 gün hasta oldu, bıraktı bir daha da çalışmadı. Sorumluluk almakta zorlanıyor ve ben de kendimi artık anlaşılmıyor hissediyorum.
Yine de şunu söylemem lazım: İlişkimizin başları çok güzeldi. Gerçekten birbirimizi severek başladık, birlikte çok özel, dolu dolu anılar yaşadık. O zamanlar beni çok mutlu eden, değer veren biriydi. Her zaman parmakla gösterildik. Gerçekten bizi tanısaydınız şok olurdunuz, bana bakışı davranışı o kadar güzeldi ve herkes imrenirdi ki. Ama zamanla bu mesafe ile değişti. Artık aynı kişi gibi hissettirmiyor.
Dört gün önce ayrıldık. Onu hâlâ seviyorum ama sürekli kırıldığım bir ilişkide devam etmek beni tüketti. Bana durmadan mesaj atıyor, özür diliyor, pişman olduğunu söylüyor, telafi edeceğini , 4 seneyi silemeyecegini söylüyor. Ama arkadaşlarım da barışırsam hata yapacağımı söylüyor... Eski anıları düşündükçe ne yapmam gerektiğini bilemiyorum. Şans vermeli miyim tekrardan?
En sinir olduğum şey yüce Rabbım daha ne yapsın ne göstersin size of.Konuyu okuyana kadar bebişi uyutmusum
Yol ver gitsin ya.. bazı kadınların Allah gözüne kadar sokuyor, yine görmüyor
Bacım kartlar açık ve net evlenip ne yapacaksın bunla
Her şeyin başı çok güzeldir ama önemli olan malesef devam ettirebilmek. Daha sevgiliyken oyun bagimlisi evlenince karşı koltukta saatlerce oyun oynayan bi koca mı istiyorsunuz? Bi insana ben bundan çok rahatsızım yapma demenize rağmen yapmaya devam ediyorsa aslında sebebi BellKafam çok karışık. 25 yaşındayım ve muhtemelen çoğunuzdan küçüğüm, beni tanımayan birilerinden fikir almak istiyorum. 1,5 yıl önce mezun oldum, şu anda çalışıyorum. Maaşım çok yüksek olmasa da yeni mezun biri için iyi sayılır ve ailemle yaşadığım için fazla giderim yok.4 senelik bir ilişkim var, 1,5 senedie mesafe ilişkisi yazıyoruz. Geçen sene evlilik teklifi aldım, bu yaz nişan yapmayı planlıyorduk. Sevgilim hâlâ üniversitede; kötü arkadaş çevresi yüzünden okulu çok uzadı. Şu an 6,5 yıldır okuyor ve ocakta mezun olacak. Ardından askere gidecek. Ailesinin yardımıyla iş bulacağına inanıyor ama ben geleceğimiz konusunda endişeliyim. Çok geç kalıyoruz hissediyorum çünkü her şey yolunda gitse bile 2-3 senemiz daha var...
Oyun oynamayı çok seviyor ve bu bizim en büyük problemimiz oldu. Ben işten yorgun dönüyorum, konuşmak istiyorum ama o oyun oynuyor. Son kavgamizda bu oyundan dolayı patladı. Sabahtan akşama kadar oyun oynuyor tatillerde, ben işten geldiğimde konuşmak için pek vakit bulamıyoruz ama o bu vakitlerde bile oyun oynuyor. Beni birinci seçeneğin yap diyorum, ağlıyorum ama yine de oyunu kapatıp o an gelmiyor. Ben de bunu senelerdir yaptığını, beni değersiz hissettiğini söyledim. Özür diledi, ne diyeceğini bilemedi. O şekilde soğuk konuştuk ve ben hep bu olayı yaşadığım için düşündüm ve içimi döktüm. Yine birkaç özür dileme ama değişme sıfır. Öğrendim ki ben ağlayarak içimi döktüğümde arkadaşlarıyla oyun oynuyormuş...
Bir de tatillerde çalışmayı denedi ama 4 gün hasta oldu, bıraktı bir daha da çalışmadı. Sorumluluk almakta zorlanıyor ve ben de kendimi artık anlaşılmıyor hissediyorum.
Yine de şunu söylemem lazım: İlişkimizin başları çok güzeldi. Gerçekten birbirimizi severek başladık, birlikte çok özel, dolu dolu anılar yaşadık. O zamanlar beni çok mutlu eden, değer veren biriydi. Her zaman parmakla gösterildik. Gerçekten bizi tanısaydınız şok olurdunuz, bana bakışı davranışı o kadar güzeldi ve herkes imrenirdi ki. Ama zamanla bu mesafe ile değişti. Artık aynı kişi gibi hissettirmiyor.
Dört gün önce ayrıldık. Onu hâlâ seviyorum ama sürekli kırıldığım bir ilişkide devam etmek beni tüketti. Bana durmadan mesaj atıyor, özür diliyor, pişman olduğunu söylüyor, telafi edeceğini , 4 seneyi silemeyecegini söylüyor. Ama arkadaşlarım da barışırsam hata yapacağımı söylüyor... Eski anıları düşündükçe ne yapmam gerektiğini bilemiyorum. Şans vermeli miyim tekrardan?
Hepinizden küçüğüm yazmışsın ya yaptığın ya da yapacağın yanlışlara bahane bulma demek istedimYaşla ilgili probleminiz mi var
Konuyu açan ben değilim yorumunuzu görünce sordumHepinizden küçüğüm yazmışsın ya yaptığın ya da yapacağın yanlışlara bahane bulma demek istedim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?