Çok sevmişsindir..Doğru düzgün bir ilişkiniz bile olmamıştır.Doğru düzgün elini bile tutmamıştır..Ayrılığın üstünden 1.5 sene geçmiştir.Onun başkasıyla çıkmaya başlaması 1.seneyi geçmiştir..Ama olmaz işte..Ne kadar kendini nefret ediyorum ondan diye kandırırsan kandır..İstediğin kadar rahat bırak kendini sıkma.Kim ya o de unutttum artık bitti de.Olmaz ama işte,bir müzik ,bir resim ufacık bir iz bütün geceyi ağlayarak geçirmene neden olur..Yoktur artık o ..Gelmeyecektir ..Gelmesindir de zaten bu saatten sonra ..Öyle bir şey isteyecek gurur da kalmamıştır heves de...Ama olmaz işte ..Mutlu olamazsın..Unutamazsın da ..Yaşarsın sadece öyle..Sanki bir daha yaşayamayacak gibi...
Çok kısa özet geçeceğim ne oldu diyecekler için.3-4 aylık arkadaştık.Çok iyi bir insandı.Çok zekiydi.Bir gün benden hoşlandığını söyledi.Dünyalar benim oldu.Bir gün sonra üniversite yaz tatili gereği eve gittim.3 hafta geçmedi 1 mesaj..Heyecanım kalmadı pek.2 ay da görüşemeyeceğiz ayrılalım..Hiçbir şey diyemedim .Manyak gibi ağladım 2 ay boyunca.2 ay geçti koşa koşa üniversiteye gittim.Karşılaştık bi gün .Yüzüne bakmadım gururdan.Konuşalım dedi.Konuştuk biraz.Ben biraz bağırdım,çağırdım.Madem istemiyordun bu kadar niye geldin diye.Senin yüzünden ayrıldık dedi.Sana gel dedim gelmedin,tatilde umrunda olmadım dedi.Başımdan aşağı kaynar sular döküldü.Diğer gün aradım konuşalım diye.Eğer gerçekten sebep buysa özür dilerim böyle düşüneceğini bilmiyordum dedim.Kararsız duruyordu.Bir şey daha var dedi,çalışmaya başladım artık biliyorsun dedi.Sana istediğin kadar zaman ayıramam - 6 ay sonra başıma kalkarsın bak bana zaman ayırmıyorsun diye dedi.Saçmalama bunlar basit şeyler falan filan dedim.Elimi tuttu,film izledik sarıldık uyuduk o gece.2 hafta geçti gene bir mesaj eski heyecanım yok hiç ayrılalım diye.Kendimi çok kötü hissettim.Sanki onu zorluyordum.Ben seni istemiyorsan rahatsız etmek istemiyorum dedim.Sadece dediğin şeyler saçma.Bu yüzden seni kaybetmek istemiyorum dedim,ama madem sen istemiyorsun peki bundan sonra bitti dedim..1 ay geçti ama geçmedi ama hergün ağla hergün içine at..Sonra bir şey duydum.Taşınacakmış.Gördüğüm tek yer mahalleydi zaten arada sırada rastlıyordum.Taşınırsa hiç göremeyecektim.Dayanamadım Allah kahretmesin,onu duyduktan sonra dayanamadım, aradım konuşabilir miyiz diye.Gittim eveliyorum geveliyorum,en sonunta taşınacak mısın dedim.Belki dedi.Biraz konuştuk.Bir süre geçti .Kalktı ışığı kapattı.Geldi elimi tuttu.Sarıldı.Gene sarılıp uyuduk o gün.N'apmaya çalıştı hiç anlamamıştım.Sonra 2 hafta sonra tekrar gittim.Gene aynı şeyler.Dengesiz misin neden böyle davranıyorsun dedim.Evet dedi biraz dengesizim napıyim .Gene elimi tutuyordu,gene gözlerime bakıyordu.Sonra 1 hafta daha geçti aniden bir şey oldu.Eve gittim,beni artık bu şekilde merak etmemelisin dedi.N'oluyor gene ya diye düşündüm.Gene sarılıp uyuyoruz,laf arasında bir gün hayatıma başka biri girerse napacaksın dedi.Ne demek o ya dedim ben neyim burda?Kapattı konuyu.Sonra bir gün aradım açmadı.Kapısına kadar gittim.Bundan sonra görüşmeyeceğiz dedi.Yüzüme kapattı nerdeyse kapıyı..3 gün sonra başka biriyle çıkmaya başlamış.
Şu an bunları yazarken bile ağlıyorum.Allah kahretmesin.Çok kısa özet geçtim size.Sen de ne kadar salak mısın diyecekler olacaktır.Haklısınız ama hayatımda ilk defa böyle bir şey geldi başıma.O da normalde ne kadar iyi bir insan bilseniz beni anlardınız.Böyle bir şey yapabileceği aklımın ucundan geçmezdi.Yeni üniversite bitti ,çalışmaya başladı yüksek lisans,askerlik ,iş gergin tedirgin haklı da diye düşünüyordum.
Dahası da var 1 ssene geçti ben biraz düzeldim gibi,eskisi gibi ağlamıyordum artık.Hayatıma girmek isteyen herkesi reddettim o güne kadar.Sonra biri geldi.Hayatıma girmek istedi.Biliyordu böyle birinin olduğunu önceleri.İstemedim başta,ısrar etti.Peki dedim.Şu an çıkıyoruz 3 ay olacak.İlk 2 ay çok iyi geldi bana.Unutturuyor gibiydi,sonra ben eğitimim için yurtdışına çıktım.Şu an anlıyorum ki sadece kendimi kandırıyormuşum.Çok özlüyorum ya onu..Nefretim siliniyor sadece özlem alıyor.Rahat bırakmak istiyorum kendimi.1.5 sene taş olsa çatlardı.Hiç değer vermedi bana.Ben nasıl hala bu kadar acı hissedebiliyorum.Takıntı falan değil.İstemiyorum onu geri.Hayatımın içine edip,başka biriyle gününü gün eden birini isteyemem artık..Ama neden hala aklıma gelmediği bir gün bile yok.Neden hala rüyama giriyor..Neden hala hayallerimde hep onu buluyorum..Ben yeni erkek arkadaşımla mutlu olmak istiyorum.Bana değer veriyor
na da haksızlık yapmak istemiyorum .Ama neden sürekli iğrenç bir şekilde böyle hissediyorum.Neden onu özlüyorum?Nasıl o kadar mutlu ?Birinin hayatının içine etmek neden bu kadar kolay?O iyi insan kendi duygularına gelince nasıl bu kadara bencil olabildi?
Ben ne zaman unutacağım,ben ne zaman mutlu olacağım?
Zor ya arkadaşlar.Onun yaşadığını bilip sesini duyamamak yüzünü görememek çok zor.Onun başkasıyla olduğunu bilmek çok zor.Onu sevdiğini onun elini tuttuğunu onunla Mutlu olduğunu bilmek çok zor..Hani 3-4 ayda bir yolda karşılaşıyorsanız 2 saniye sadece görünce kalbiniz hala yerinden çıkıyorsa o 2 saniye kalp krizi geçiriyorsanız hala zor gerçekten zor Mutlu olmak ...
(Biraz uzun oldu.Sadece içimi dökmek istedim.Bunları konuşabildiiğim kimse yok.Artık anlatamıyorum.Yeni sevgilim varken bunları anlatsam zaten hala bana nasıl bakarlar zaten bilemiyorum.Dediğim gibi sadece içimi dökmek istedim)