Çok sıkıldım bu durumdan

"Ders çalışmam gerekiyor, sonra konuşalım" diye cevap attım. Aslında ders çalışmam falan gerekmiyor da işte biraz sakinleşmeyi bekleyeyim dedim. Son bir kez daha düzgünce konuşacağım, çünkü nişanlılık sevgililik gibi değil. Fevri davranıp her şeye ayrılalım edelim diyemem. Bir kez daha deneyeceğim, örnekler vererek kırgınlığımı anlatmayı deneyeceğim. Umarım işe yarar.
Evet evet bence de ciddi bir şekilde güzel bir dille son kez seni neyin rahatsız ettiğini anlat ve bekle tamam diyip yine başa dönerse tehlike çanları çalıyor demektir. Tabii hemen değişmesini beklememek lazım yani değişse bile bir yerde yine eski tutumuna dönebilir.
 
Canım yerinde olsam evet fevri davranıp büyük kavgalar etmem ama geri adım da atmazdım. Gerçekten rahatsız olmuşsun belli ve de haksız sayılmazsın. Ciddiyetini anlasın. Evlenince de neler aldım sana da yaranamadım iyilik yaramıyor sana triplerine de girebilir belki. Akrabamız bir teyze vardı durumu da iyidi sülalede herkese pahalı hediyeler alır sonra da abuk subuk davranma hakkını kendinde görürdü tepki görünce de milletin başına kakardı aldıklarını, kimse görüşmüyor artık onunla. Biraz extreme bir örnek benimki tabi ama param var istediğimi yaparım diyemez kimse kastettiğim bu, yani senin bu yollara gelen biri olmadığını anlaması lazım.

Kesinlikle durum bu. Yani öyle jest gibi olsa neden memnun olmayayım? Ekstrem bir durum var demek ki rahatsız olmuşum. Yani erkek gururu falan diyenler olmuş da erkek gururu kadın gururundan daha mı üstün? Düşünün bir yere gidiyorsunuz, içinizden gelmiş, arkadaşınıza "Gel sana bir kahve ısmarlayayım" demişsiniz, o da tamam demiş. Kredi kartı uzatıyorsunuz, arkadaşınız "Ay ne gerek var kredi kartına borçlanacaksın" deyip nakit parayı uzatıyor, garson da sırıta sırıta parayı alıyor. Buna bozulmaz mısınız? Şimdi de bunu nişanlınızın yaptığını düşünün. Bence kat kat ağır.
 
Rica ederim ne demek.
Fevri davranma biraz soğusun olay benim anlattığım şekilde söylersin konuşursunuz.
Belki düşünce yapısını değiştirir.

Geçen sene ya konu açtın ya da yorumlarında mı anlattın tam hatırlamıyorum da çalıştığım halde yine böyle benzinimin parasını ödemeyi teklif ediyor demiştin.
Yani tabii cömert olması güzel ama abartmaması lazım. Yani sen çalışsan da çalışmasan da onun parasına muhtaç değilsin sen de bir bireysin. Aile olsanız da bu böyle.
Onun sana harcama yapmasından mutlu olmaman çok doğal. İlk kez böyle bir kadınla karşılaştı muhtemelen ne yapacağını bilmiyor 😄
Tutumun gerçekten çok güzel yani bunu sorgulaman çok değerli. Yoksa verdiği parayı kabul etmek daha kolay olurdu ama o zaman insanın onuru kırılır. Ama o onuru görmezden gelen kadın çok ne yazık ki.
Aynen ya başta yazmak istemedim ama bayıldım konu sahibinin tavrına, kimi insan asil oluyor kimileri de yamyam gibi para olsun statü olsun da ruhumu bile satarım hiç önemli değil demeyi tercih ediyor :))
Edit: yanlış anlamaya müsait ifade düzeltildi :))
 
Son düzenleme:
Aynen ya belki samimiyetsizlik olarak algılanır diye yazmak istemedim ama bayıldım konu sahibinin tavrına, kimi insan asil oluyor kimileri de yamyam gibi para olsun statü olsun da ruhumu bile satarım hiç önemli değil demeyi tercih ediyor :))
Evet Astoria çok güzel örnek sergiliyor.
Konuya gelen yorumlardan ötürü aslında yazmayacaktım tepki çekmemek için ama güncelleme gelince yazmak istedim.

Konuyu dağıtmak istemem ama bir ara mühendis biriyle görüşmüştüm benim için mesleği gerçekten önemli değil yani vurgulama nedenim adamın kendi tutumundan ötürü. Param var, mühendisim ben her kız parama gelir gibi salak saçma tavrını anlayınca o görüşme bir buluşmayla kaldı. Her kız sen mühendissin, sen doktorsun, yok sen avukatsın diye sana gelmez. Ama işte bunlara bu hakkı kadınlar veriyor. O adam mühendisse mühendisti ama kendine beni bağlayan, benim yararıma olan bir durum değildi ama bunu anlamaları çok zor...
 
Sen de sana verdiği paralarla ona hediye al vazgeçer belki. Benim de imkanım varsa ben de rahatsız olurdum hatta imkanım olmasa da kendim halletmeye çalışıp kimseye minnet duymak istemezdim.
 
Evet Astoria çok güzel örnek sergiliyor.
Konuya gelen yorumlardan ötürü aslında yazmayacaktım tepki çekmemek için ama güncelleme gelince yazmak istedim.

Konuyu dağıtmak istemem ama bir ara mühendis biriyle görüşmüştüm benim için mesleği gerçekten önemli değil yani vurgulama nedenim adamın kendi tutumundan ötürü. Param var, mühendisim ben her kız parama gelir gibi salak saçma tavrını anlayınca o görüşme bir buluşmayla kaldı. Her kız sen mühendissin, sen doktorsun, yok sen avukatsın diye sana gelmez. Ama işte bunlara bu hakkı kadınlar veriyor. O adam mühendisse mühendisti ama kendine beni bağlayan, benim yararıma olan bir durum değildi ama bunu anlamaları çok zor...
Bana da başka bir mühendis büyük bir gönlü genişlikle (!) paran var mı? Yoksa vereyim demişti :olamaz: öğrenciyim ya o zamanlar güya jest yapacak bana, sevgili bile değildik bir iki defa bi yerlerde oturmuştuk sadece. Buz gibi soğumayı geçtim başkası adına utanmak hissini aynen yaşamıştım. Sürekli paraya endeksliydi etkileme şekli ki muhtemelen zamanında parasına gelen de olmuştur. Neyse böyle korkunç örneklerle konu sahibini üzmeyelim, bizim bu anlattığımız adamlar parasından başka meziyeti olmayan kompleksli sap tipler her zaman çıkmaz bu tiplerden :D
 
Herkese değerli vaktinden ayırıp yazdıkları yorumlar için teşekkürlerimi sunuyorum. Nişanlımla o günden beri konuşmuyorduk; dün habersiz gelmiş elinde bir sürü erzak. Zaten bana maddi yardımda bulunma, ben kendime yetebiliyorum diye kavga etmişiz ben biraz suratımı salladım yine. O da başladı "Astoria ben seni memnun edemiyorum bir türlü, ne yaparsam memnun olacaksın? Ben bıktım senin bu hareketlerinden" dedi. "Ben bıkacağın ne yapıyorum Allah aşkına" dedim. "Başka birine şu yaptığımın yarısını yapsam mutluluktan havalara uçardı, ben seni bir türlü mutlu edemiyorum" dedi. "Minnet mi edeyim sana ne yapayım, ayaklarına mı kapanayım para harcatmıyorsun diye? Git o zaman başka birine" dedim. Tutamadım kendimi kızmayın ne yapayım. Çıktı gitti, ben de bütün gece ağladım. Bu sabah "Özür dilerim, konuşalım" yazmış. Cevap vermedim hâlâ. Sinirlerim çok bozuldu. Nolur yardımcı olun bana.
Biraz fazla tepki olmuş sanki, ne güzel özür dilemiş bence küslüğe devam etmeyin.
 
Herkese değerli vaktinden ayırıp yazdıkları yorumlar için teşekkürlerimi sunuyorum. Nişanlımla o günden beri konuşmuyorduk; dün habersiz gelmiş elinde bir sürü erzak. Zaten bana maddi yardımda bulunma, ben kendime yetebiliyorum diye kavga etmişiz ben biraz suratımı salladım yine. O da başladı "Astoria ben seni memnun edemiyorum bir türlü, ne yaparsam memnun olacaksın? Ben bıktım senin bu hareketlerinden" dedi. "Ben bıkacağın ne yapıyorum Allah aşkına" dedim. "Başka birine şu yaptığımın yarısını yapsam mutluluktan havalara uçardı, ben seni bir türlü mutlu edemiyorum" dedi. "Minnet mi edeyim sana ne yapayım, ayaklarına mı kapanayım para harcatmıyorsun diye? Git o zaman başka birine" dedim. Tutamadım kendimi kızmayın ne yapayım. Çıktı gitti, ben de bütün gece ağladım. Bu sabah "Özür dilerim, konuşalım" yazmış. Cevap vermedim hâlâ. Sinirlerim çok bozuldu. Nolur yardımcı olun bana.

Olay çok büyümüş. Neden erzakla gelmiş hiç anlamadım. Zaten bu yüzden tartışmışsınız, bu ne cesaret...

Ama hata biraz da sizde olabilir mi?
Burada bize anlattıklarınızı açıkça ona da anlattınız mı? Yoksa sadece imalarda bulunup anladığını mı umdunuz?
Sorunun ne olduğunu hiç anlamamış çünkü.
Ya da kafasında bir kadın prototipi var, onun dışında davranıldığında error veriyor adam.

Yüz yüze, sakince konuşun bence.
"Biz nişanlıyız, yakında eş olacağız. Aramızda tabii ki para lafı olmayacak ama şu an çiftmişiz gibi değil, yardıma ihtiyacı olan bir arkadaşına yardım ediyor gibi davranıyorsun.
Bir eksiğim ya da yardıma ihtiyacım yok. İhtiyacım olsa zaten söylerim çünkü çift olmak bunu gerektirir. Senin sürekli bir şeyler sunmaya çalışman ilişkimize de bana da iyi gelmiyor. Manevi olarak yanımda ol bu yeterli."

Böyle bir konuşma yapsan, ne hissettiğini anlatsan anlamaz mı?
Kırılır mı diye düşündükçe daha çok kırılıyorsunuz. Açık açık konuşun rahatlayın.
 
Olay çok büyümüş. Neden erzakla gelmiş hiç anlamadım. Zaten bu yüzden tartışmışsınız, bu ne cesaret...

Ama hata biraz da sizde olabilir mi?
Burada bize anlattıklarınızı açıkça ona da anlattınız mı? Yoksa sadece imalarda bulunup anladığını mı umdunuz?
Sorunun ne olduğunu hiç anlamamış çünkü.
Ya da kafasında bir kadın prototipi var, onun dışında davranıldığında error veriyor adam.

Yüz yüze, sakince konuşun bence.
"Biz nişanlıyız, yakında eş olacağız. Aramızda tabii ki para lafı olmayacak ama şu an çiftmişiz gibi değil, yardıma ihtiyacı olan bir arkadaşına yardım ediyor gibi davranıyorsun.
Bir eksiğim ya da yardıma ihtiyacım yok. İhtiyacım olsa zaten söylerim çünkü çift olmak bunu gerektirir. Senin sürekli bir şeyler sunmaya çalışman ilişkimize de bana da iyi gelmiyor. Manevi olarak yanımda ol bu yeterli."

Böyle bir konuşma yapsan, ne hissettiğini anlatsan anlamaz mı?
Kırılır mı diye düşündükçe daha çok kırılıyorsunuz. Açık açık konuşun rahatlayın.

Bir de böyle bir konuşmayı deneyeyim bakalım. Normalde sürekli anlatıyorum inanın, "Canım bu kadar düşünceli olman güzel ama biraz da ben senin için bir şeyler yapayım istiyorum. Zor durumda olsam zaten ilk sana söylerim, hep sen benim için bir şeyler yapınca üzülüyorum" tarzı kaç kere konuştum. Tamam diyor iki gün sonra yeniden başlıyor, artık bildiği başka bir yol olmadığını düşünmeye başladım.
 
Ben sizi anlıyorum ve hak veriyorum. Ama forumda bu konuyu baskasi acsa nişanlindan para alıyorsun, eğitim ücretini karşılatiyorsun diye demedik bırakmazlardı simdi ise sizin abarttığınızı size hoşluk yapmak istediğini yazıyorlar. Siz netsiniz bu konuda konuşarak anlaşabilirsiniz diye düşünüyorum. Bencede istenmediği halde goze sokarak mutluluk duyulacagini sanmak onur zedeleyici birşey,
bunu konuşarak halledebilirsiniz diye umuyorum.
 
Merhaba arkadaşlar,

Kimisine derdimin çok saçma ve gereksiz geleceğini biliyorum ama bana saçma gelmiyor şu anda. Yanlış düşünüyorsam söyleyin elbette ama ben bu durumdan çok sıkıldım.

Konu nişanlımın ben istemediğim halde sürekli bana maddi yardımda bulunmaya çalışması. Şimdi ne var bunda o senin nişanlın diyecekler olacak bunu da biliyorum ama ben gerçekten bunu istemiyorum. Bir süre önce işimden ayrılmak zorunda kaldım yüksek lisans yaptığım için. Şu anda part-time olarak bir yerde danışan görüyorum. Eğitimimi tamamladıktan sonra iş hayatına tam anlamıyla geri dönmeyi umuyorum. Onun dışında ailem fazlasıyla destek oluyor. Paramız yeterince var, bu zamana kadar da asla nişanlımdan para yardımı istemedim. Ailem de bunun konusunu ne nişanlımın ne de nişanlımın ailesinin yanında açmıştır. Ama nişanlım son zamanlarda sürekli olarak bu para konusunu açıp duruyor.

Şu anda mesleğimle ilgili bir eğitim almak için başvuru aşamasındayım. Eğitimin de ücreti 3000 küsur bir şey ve şehir dışında eğitim. Ben de bugün bunu söyledim şehir dışında eğitime gideceğim haberin olsun diye. Ne eğitimi dedi, fiyatı ne dedi söyledim. "Astoria çok çalışmam lazım eheh" falan dedi. Bağlantısını kuramadım, nedenini sordum. "E ben göndereceğim ya seni" dedi. "Hayır niye sen gönderesin, ben senden ne zaman para istedim bu zamana dek?" dedim. "E sana vermeyeceksem ben ne yapayım parayı?" dedi. "Ben senden para almadım bunca zaman şimdi de almam" dedim. "Bana para lazım olsa sen yardım etmez misin?" dedi. "Bana para lazım değil, kendim karşılayabilirim her şeyi yardımını da istemem" dedim. "Ben karşılayamazsın mı dedim sana iyi tamam ne yaparsan yap" dedi. Konuşmuyoruz şimdi.

Ne yapmam gerekiyor bilmiyorum. Dediğim gibi bazıları ne var bunda diyecek biliyorum ama ben cidden bu durumdan çok sıkıldım. Kendimi nasıl desem, bir tuhaf hissediyorum. Alışık olmadığım için belki de. Yardımınızı bekliyorum, teşekkür ederim hepinize okuduğunuz için ve destekleriniz için. Sevgiler.
Amanınnn Astoria gelin olup gidiyormuş :halay:
Artık ne zamandır doğru düzgün bakmıyorsam siteye
Tez derdiydi osuydu busuydu verdik kendimizi akademiye, çekildik inzivaya; yakındır, ermek üzereyim:KK51:
Şaka bir yana,
3000 liraya hangi eğitime gidiyosun yahu arada paslaşalım, haberim olsun benim de:KK14:
Konuna gelirsek, seni çok ama çok iyi anlıyorum. Ben de hiç hoşlanmazdım. Bi kahve bile ısmarlayamamak.. hayır alacaklılarım kapıda da benim mi haberim yok :KK59:
Valla ben ezilip büzülüp, gerim gerim de geriliyordum ya. Ne menüden istediğimi yiyebiliyordum ne de istediğim yere gidelim diyebiliyordum.
Acaba “ İnce düşüncen için teşekkür ederimm ama şu an için karşılayamayacağım bir şey değil, eğer ihtiyacım olursa hatırlatmana bile gerek yok, ben zaten söylerim sana” gibi bir şey mi desen ??

O değil de cidden çok ama çok sevindim, her şey gönlündekinden de güzel olsun sevgili meslektaşım :KK200:
 
Kızlar bu ilk değil, yani @damdan da yazmıştı galiba. Sürekli bir para harcayarak değer gösterme durumu var ailesinde de bunda da. Dediğiniz gibi belki de sadece bunu biliyor. Ben defalarca alttan aldım, defalarca konuştum inanın, söylediklerinizin hepsini daha evvel söyledim. Tamam diyor yine aynı şeyler; bu artık patladığım nokta.

Aile olunca sen ben olmayacağını elbette ki biliyorum. Hayat müşterek, bunu da biliyorum. İlk başta hep iyi görmeye çalıştım bunu, ne güzel destek olacak biri var arkamda her daim dedim. Ama bu artık normal bir seviyede değil gerçekten, tolere edebileceğim bir durumda olsa zaten akıl aramazdım. Annesi kardeşime nişanlımın oturduğu evi vermeye kalkar, nişanlım "Kredi kartına borçlanma ne gerek var" diye garsonun önünde nakit para fırlatır. Bunlar iyi niyet göstergesi olsa da hoş şeyler değil, bunu ben yapsam nişanlım ne kadar alttan alabilirdi? Sırf o erkek, ben kadınım diye mi ben bunlara tamam demeliyim? Ya da o çalışıyor, ben çalışmıyorum diye? Hoş çalışıyorum gene ama eskisi kadar kazanmıyorum, bunu da belirteyim. Ailemin durumu da iyi bu arada, maşallah diyeyim.

Değiş demiyorum ama tek bildiği şey de bu olmasın. Hayatta başımıza her şey gelebilir, hadi diyelim işsiz kaldı, bir şey oldu. Ne olacak o zaman? Hayatı zehir mi edecek bana para kazanamıyor diye? Ya da her şey maddiyat mı? "Başkasına yarısını yapsam..." demek nedir? Başkasıyla beni kıyaslayacaksa başkasına git demek de hakkım değil mi? Onun gururu var da benim yok mu? Ben yardıma ihtiyacım olsa zaten söylerim kızlar. Nişanlıma söylemeyeceğim de kime söyleyeceğim? İçimden gelince bir kahve bile ısmarlayamıyorum diyorum daha ne diyeyim.
Astoria,
ben para konularında biraz katıyım mı desem, maddi konuları konuşmaktan veya herşeyi paraya bağlamaktan hoşlanmayan bir yapım olduğundan mı desem ya da bana para lafı edildiğinde kırılgan bir hale büründüğünden mi desem birinin her durum ve şartta para demesi parayı öne sürmesi itici geliyor.

O yüzden de konunuzda çok fazla ağzımı açmak istemedim:KK43: Sevmiyorum bu para pul meselelerini.
Aynı şeylere maruz kalsam sizden daha ağır sözlerim ve davranışlarım olurdu, aynen sizin gibi düşünüyorum, para hiç amacım olmadı hep araçtı ve mutluluğu paraya bağlamadım, memnun olma kriterlerim arasında parayla memnun etmek edilmek yoktur, aksine biri burnuma parasını sokarak bak seni mutlu etmek için şu kadar para harcadım bunu aldım dese aldığı şeyin gözümdeki değeri çöpe döner.

Şimdi yazacaklarım umarım siz ve okuyan kimse tarafından yanlış anlaşılmaz, anlatmak istediğimin dışında yorumlanmasını istemem şahsen, nişanlınızın ailesinin yapısı sizin ailenizle aynı mı? Yani nasıl desem sizin ailenize bakınca kendilerini eksik yetersiz hissettikleri bir şeyler varmış gibi bir davranış içine girdiklerini gözlemlediniz mi hiç?

Bazı insanlar karşı taraf öyle hissettirmese dahi bazen kendini bir takım konularda yetersiz hissedebiliyor ve bu yetersizliği güçlü olduklarını düşündükleri başka bir şeyle tamamlamaya çalışıyor, bu kiminde para gücü olabiliyor, kimi de psikolojiye oynayarak karşısındakini yetersiz hissettirebiliyor.

Ailesi, nişanlınız size ve ailenize karşı kendini ispat etmeye çalışıyor olabilirler mi? Belki o yüzden kayınvalideniz kardeşinize ev, nişanlınız size parayla geliyordur.

İlk mesajımdakileri de yineleyeceğim, ben para konusundaki duruşunuzu haklı buluyorum, nişanlı olabilirsiniz o da size gayet iyi niyetle yaklaşıyor olabilir ama şahsen daha ortada bir evlilik yokken yolun sonu neye varacak bilmezken karşımdaki erkekten 5 kuruş dahi almam, istersem her akşam kuru ekmek yiyeyim almam, bugün eşim parasını beni rahatsız edecek şekilde gündeme getirse ondan da 5 kuruş almam çünkü kadın erkek ilişkilerinde para benim hassas noktalarımdan biri.
 
Son düzenleme:
Nişanlınızın tavrı çoğu insan tarafından hoş, güzel bulunmuş ama ben aynı fikirde değilim maalesef. İncelik denilen şey bu değil.
Bir insan eğer karşısındakine bir incelik yapmak istiyorsa bunu dile getirmeden de yapabilir.
Nişanlıyken eşimle birbirimize ufak tefek desteklerde bulunurduk. Ama mesela şöyle olurdu, ben onun maddi olarak sıkıntıda olduğunu biliyorsam onun gözüne sokarak kasada parayı ödemek yerine lavaboya diye kalkıp hesabı ödeyip dönerdim.
Kalkarken ben ödedim hadi kalkalım der konuyu kapatırdım.
Ya da benim herhangi birşeye ihtiyacım olunca bunu biliyorsa, ben yokken alır hediye olarak verirdi. Birlikte gittiğimiz bir yerde benim yanımda bunu yapması gayet gurur kırıcı gelir bana.
Yani nişanlınızın tavrı bana çirkin geldi kusura bakmazsanız. Zaten son eve erzak getirme olayı tam fiyasko olmuş tartışmanızın üzerine. Bence kırıcı olup olmamayı önemsemeden net bir şekilde tavrınızı koymalısınız ya da iyi düşünmelisiniz. Bilemedim bana hiç sevimli gelmedi 'yardımcı olmaya çalışma' şekli :(
 
Bir de böyle bir konuşmayı deneyeyim bakalım. Normalde sürekli anlatıyorum inanın, "Canım bu kadar düşünceli olman güzel ama biraz da ben senin için bir şeyler yapayım istiyorum. Zor durumda olsam zaten ilk sana söylerim, hep sen benim için bir şeyler yapınca üzülüyorum" tarzı kaç kere konuştum. Tamam diyor iki gün sonra yeniden başlıyor, artık bildiği başka bir yol olmadığını düşünmeye başladım.

Bir de şunu da ekleyeyim bu konuşma ona kibarlık olarak görünüyor olabilir. Yani durumdan çok da rahatsız olduğunuzu hissedememiş olabilir.
Ben sizin yerinizde olsaydım "ihtiyacım yokken benim giderlerimi ödemeye çalışman beni çok rahatsız ediyor, evet nişanlıyız ama ben sana böyle bir taleple gelmezken senin bu davranışı sergilemen gurur kırıcı, lütfen buna dikkat et ben rahatsız oluyorum." derdim.
Belki daha net algılayabilir bu şekilde, bilemedim. Siz kırmak istememişsiniz ama umarım bu para konusundaki tutumu, "ben erkeğim daha üstünüm, kadınımın ihtiyaçlarını karşılamak benim asli vazifem" alt metnini içermiyordur :110:
 
Bence en iyisini yapiyorsun ama yardim teklif etmeye musait konulardan kacinmaya veya mecburen girildiyse fazla sert yapmadan teklifi gecistirmeye bakin. Sert tavirlara hic gerek yok bu konuda.

Eşim de beni taniyordu ama yine de para yollamak istemişti başlarda baya, sert cikişmadan kabul etmemistim yinede.

Oyle guclu kadinim, para isteyemem ben tavirlarinda oldugumdan degil ama nişanliyken, sevgiliyken boyle yüklü para alisverislerine (3bin kucuk bir miktar degil bence) hiç gerek yok ve hoş degil bana gore. Cimri olmadigini ve para konusundaki tavirlarini bilmeniz yeterli zaten anlasiliyor, illa bu şekilde para almak gerekmiyor daha evlenmeden.

Şuan para almadiniz diye sizi kasa olarak filan gormez. 5 yillik evliyim, calistigim cok kısa bir dönem oldu, suan calismiyorum uzun zamandir ve kasa olarak gorulmedim, para konusunda da hiç sıkıntı yasamadim.
 
Bana tavrı çok sinir bozucu geldi açıkçası “tabi ki ben ödeyeceğim sana harcamayacaksam neden para kazanıyorum” kısmı. Bunun yerine birikiminiz olup olmadığını, ödemekte zorlanırsanız size yardımcı olabileceğini söylese daha hoş olurdu bence. Bu sefer 1-2 bir şeyi ödemesine izin verseniz başka herhangi bir masraftan bahsettiğinizde karşılamasını beklediğinizi düşünebilir. “Sırf ödeyeyim diye bu masraftan bahsediyor” diyebilir, başıma geldi maalesef.
Biraz yaşımdan da dolayı şimdiye kadar görüştüğüm herkes benim gibi öğrenciydi. İlk buluşma dışında da hiç bir erkeğe içtiğim bir suyu bile ödetmedim. Şimdiki erkek arkadaşımla değişti sadece bu durum biraz, kimde varsa o gün o öder, ihtiyaç dahilinde de elinde olan ötekine destek çıkar, başa kakılmaz. Ama bu da küçük çocuğa zorla harçlık verir gibi yapılmaz.
 
Back
X