Kızlar bu ilk değil, yani
@damdan da yazmıştı galiba. Sürekli bir para harcayarak değer gösterme durumu var ailesinde de bunda da. Dediğiniz gibi belki de sadece bunu biliyor. Ben defalarca alttan aldım, defalarca konuştum inanın, söylediklerinizin hepsini daha evvel söyledim. Tamam diyor yine aynı şeyler; bu artık patladığım nokta.
Aile olunca sen ben olmayacağını elbette ki biliyorum. Hayat müşterek, bunu da biliyorum. İlk başta hep iyi görmeye çalıştım bunu, ne güzel destek olacak biri var arkamda her daim dedim. Ama bu artık normal bir seviyede değil gerçekten, tolere edebileceğim bir durumda olsa zaten akıl aramazdım. Annesi kardeşime nişanlımın oturduğu evi vermeye kalkar, nişanlım "Kredi kartına borçlanma ne gerek var" diye garsonun önünde nakit para fırlatır. Bunlar iyi niyet göstergesi olsa da hoş şeyler değil, bunu ben yapsam nişanlım ne kadar alttan alabilirdi? Sırf o erkek, ben kadınım diye mi ben bunlara tamam demeliyim? Ya da o çalışıyor, ben çalışmıyorum diye? Hoş çalışıyorum gene ama eskisi kadar kazanmıyorum, bunu da belirteyim. Ailemin durumu da iyi bu arada, maşallah diyeyim.
Değiş demiyorum ama tek bildiği şey de bu olmasın. Hayatta başımıza her şey gelebilir, hadi diyelim işsiz kaldı, bir şey oldu. Ne olacak o zaman? Hayatı zehir mi edecek bana para kazanamıyor diye? Ya da her şey maddiyat mı? "Başkasına yarısını yapsam..." demek nedir? Başkasıyla beni kıyaslayacaksa başkasına git demek de hakkım değil mi? Onun gururu var da benim yok mu? Ben yardıma ihtiyacım olsa zaten söylerim kızlar. Nişanlıma söylemeyeceğim de kime söyleyeceğim? İçimden gelince bir kahve bile ısmarlayamıyorum diyorum daha ne diyeyim.